The Ritual (2017)

Niet verkeerd. Heel origineel is het allemaal niet. Een groepje hikers (al zijn ze ditmaal net iets ouder dan het gemiddelde slachtvee en krijg je de autorit naar de hikeplek niet te zien - shocker!), iemand de z'n knie kneust en een bos dat dienst doet als shortcut. En aangezien het een horrorfilm is, is het bos niet zo mensvriendelijk. Naast het doorsnee horrorgebeuren is het ook een film over schuldgevoel enzo, waarbij het verhaal ook op een symbolischere manier gezien kan worden. Het biedt alleen weinig meerwaarde, behalve dan wat leuke scenes in het bos met de nachtwinkel in verwerkt. Halverwege wordt stilaan de ware aard van deze film onthuld, zeker in het begin levert dat nog wat leuke scenes op. De Zweedse setting levert ook ietwat andere mythes op, maar uiteindelijk is het toch weer gewoon een groepje afgezonderde mensen en een ritueel. Het monster is dan nog wel cool, al wordt het te lang geheim gehouden voor het aantal scenes waar het in voorkomt. Had ofwel iets subtieler, of iets explicieter gemoeten Verder laat de film het op het einde een beetje liggen. Niet dat de 4* er ooit echt inzaten bij deze film, maar het tuimelt toch van een hoge naar een lage 3.5*. Er wordt te lang geteerd op suspense die er eigenlijk al niet meer is. Echt eng is het na het introduceren van de mensen niet meer en dan gaat het net allemaal wat te lang door. Maar verder wel een leuk horrortje. Genoeg originele elementen, ondanks dat het uiteindelijk toch weer erg bekende paadjes bewandelt. Verder veel baat van setting,mooie sfeerzetting en een rustige opbouw. Oh, en een gebrek aan vervelende tieners uiteraard. 3.5*

Voelde voor mij vooral aan als een mannelijke tegenhanger van The Descent. Waar de vrouwen daar de diepte (grotten) in gingen, gingen de mannen letterlijk de hoogte (Zweden). Allebei films die draaien om een trauma dat de groep probeert te verwerken en de onopgeloste issues onderling. Met bloed en doodslag natuurlijk. Doordat het hier gaat om volwassen, Britse mannen, is het makkelijk om meer te voelen met de groep. Geen stoere praat over chicks en alcohol, maar meer down to earth situaties en ook realistische reacties op de situatie. Na een nare opening gaat de film cinematografisch gezien in ieder geval goed verder met de natuur waarin de mannen zich begeven. Op het moment dat men de bossen ingaat komt de sfeer van een Blair Witch Project of Evil Dead ineens tevoorschijn. Regisseur Bruckner maakt goed gebruik van spanningsopbouw en plaatst de special effects effectief: we zien dingen en we zien helemaal niets van de dingen. Tegen de climax aan was ik zelfs blij dat we nog iets te zien kregen van de god. Tof design en de uitleg over zijn aanwezigheid als onderdeel van Zweeds/Scandinavisch paganisme. Had wat mij betreft zelfs nog langer mogen duren. Niet per se doodeng, maar wel heel spannend en bij vlagen erg naargeestig zoals bijvoorbeeld de scene met de schreeuwende draugrs. Absolute aanrader.

Niet slecht, hoewel nergens eng. Een Britse productie is a priori beter dan een Amerikaanse, en de 4 Britse maten houden 't recht-toe-rechtaan. Een niet bijster origineel maar wel sfeervol bosfilmpje. De godheid zag er overigens prima uit, in tegenstelling tot wat sommigen hierboven beweren. 3*