Night of the Comet (1984)

Malle jaren 80 film waarbij je het verhaal maar gewoon moet accepteren, er wordt totaal geen poging gedaan om e.e.a te verklaren of er enige logica in te stoppen. Waarom de karakters doen wat ze doen is een raadsel, maar juist dat nonchalante (inclusief de karakters die zich nergens druk om maken) maakt het vermakelijk. Daarnaast ziet het er aardig uit en wat verder opvalt is de achterhaalde muziek, die praktisch nooit stopt. Wat hier overigens een pluspunt is

Girls just want to have fun... when the world ends. Geniale, ondergewaardeerde tongue-in-cheek einde v/d wereld film van Eberhardt. De spontane zussen Reggie en Sam dwarrelen met fijn charisma en samenspel door deze met synthesizers en episch foute kapsels gevulde zombie/doomsday hybride heen. Uit een tijd waar badguys nog coole zwarte zonnebrillen droegen en schoudervullingen buiten American Football nog met enige serieux gedragen werd. Bovendien bijzonder scherp geschreven door Eberhardt. De film hint duidelijk naar de politieke situatie van destijds (Reagan-era horror), niet geheel verrassend aangezien horrorfilms en oorlog/politieke onrust vaak hand in hand gaan. Met de angst voor een nucleaire oorlog en de altijd aanhoudende raciale spanningen, was/is Night of the Comet een belangrijke en relevante film. Met sterke, opvallende vrouwelijke leads en een latino love interest onderscheidt het zich duidelijk. Daarnaast is de luchtige, speelse manier waarop er met het apocalyptische thema wordt omgegaan hoogst ongebruikelijk. Moet het dus absoluut niet van de horror hebben (jammer, doch begrijpelijk, dat die verwachtingen er te veel zijn...), maar één van de spaarzame momente -de zombie cop- zorgt desondanks wel voor één van de hoogtepunten. Fantastisch werk van de nog beginnende David Miller, wiens '84 bijzonder productief was. Werkte in dat jaar aan o.a Dreamscape en Nightmare on Elm Street. Night of the Comet was bijzonder omdat het zijn eerste film was die hij helemaal zelf mocht invullen en leiding aan moest geven. Simpel, maar doeltreffend en memorabel vakwerk. Gelukkig krijgt 'ie tegenwoordig onder de genrefans steeds vaker de waardering die het verdient en is de Arrow release daar mede voor te danken. Prachtige BR uitgave die de barre, verlaten straten van Los Angeles in de best mogelijke staat aan je voorschotelt. Een must see & have.

Op de één of andere manier zei de filmtitel me wel iets. Ik weet niet goed wat ik van de film moet denken. Op Letterboxd gecatalogeerd als apocalyptic horror. Nouja, de hele mensheid leek inderdaad tot stof te zijn vergaan, letterlijk zelfs. De kleren die de mensen aanhadden is het enige wat nog rest. Ze liggen gespreid langs de straten. De lucht is dreigend en mooi kleurvol. Een geweldige 80s vibe zeker met de diverse soundtracks. Je zou het niet zeggen dat het horror is, en dat is het voor alle duidelijkheid ook niet. Ik vond het plot bijzonder vreemd en onsamenhangend. Dan heb je een paar zombies, maar dan een hele poos weer niet en word je geconfronteerd met wat schietgrage cowboys in the mall. Eng wordt het nooit, maar ik vond het bij momenten saai. Gelukkig hield de vibe me wel overeind. Al bij al een tegenvaller, zeker wat betreft het plot en de idee dat het een horrorprent was, helemaal niet dus. Jammer.