Le Passage du Rhin (1960)

Goede oorlogsfilm wel met amper oorlogsgeweld. Merkwaardige zet is dat het personage van Aznavour als krijgsgevangene mag worden opgenomen in een Duits gezin als hulpje. Met als gevolg uiteindelijk een vriendelijke (Menselijke) modus tussen de Fransman en het Duitse gezin. De Duitse soldaten worden in de film ook nauwelijks als bruten neergezet wat we wel anders gewend zijn. Een vrij ongebruikelijke oorlogsfilm derhalve zonder opvallende grimmigheid. De film splitst zich uiteindelijk af in twee verhaallijnen. Die dus van het personage van Aznavour en die van de ontsnapte journalist vertolkt door Georges Riviere met wie Aznavour al gauw kennismaakt, en wanneer Riviere al gauw een ontsnappingsplan in zijn hoofd heeft. En deze ook deelt met Aznavour die er vooral om morele reden geen oren naar heeft. En zien we Riviere uiteindelijk vooral dan aan het hoofd van een nieuwsblad in Parijs. Een op zijn zachtst gezegd licht ontvlambaar persoon, en die stukken minder sympathiek is dan die van Aznavour. Wat overigens naar het einde van de film wel enigszins wordt bijgedraaid, al kan hem die ene hufterig geleverde streek moeilijk vergeven worden. Vond vooral Aznavour sterk spelen in deze over het algemeen vrij ingetogen oorlogsfilm.