Voyna i Mir I: Andrey Bolkonskiy (1965)

Vreemd. De introducties van de personages vond ik juist moordend, veel te langzaam aan de ene kant, en veel te onduidelijk (alleen toegankelijk voor hen die het epos kennen) aan de andere kant. Zelf heb ik het boek nog niet gelezen. Daarna barst het compleet los. Veldslagen, duizenden figuranten (de Sovjet-Unie subsidieerde de film o.a. in natura, door het Sovjet-leger in te zetten als de duizenden mankrachten...prachtig, miljoen keer mooier dan alle cgi-poppetjes die we de laatste jaren zien). En wat een prachtige sterf-scenes. Dan kan ik nog wel kwijlen over de kostuums, decors, gigantische kamervertrekken, koorgezang, hemelse camera-shots en wat al niet meer. De voice-over van de gedachtengang van titelpersonage Prins Andrei Bolkonsky vond ik briljant i.t.t. de mening van Queto. Zeker de laatste minuten in combinatie met de prachtige symboliek van de eik en het camera-werk daaromtrent. Poëtische beeldspraak ondersteund door beelden, in de film werkt het meer dan goed. Indrukwekkend, jammer van het beginstuk waar ik me doorheen moest worstelen. Op naar de volgende delen! Opmerkelijk dat er weinig gestemd is op de afzonderlijke delen (met lage gemiddelden) en juist meer op de internationale, aan elkaar geplakte Oscar-winnende deel (met een prima gemiddelde). De Moskwood-editie (en andere dvd-edities volgens mij) is toch de afzonderlijke delen editie. Tevens, mogen de posters bij de afzonderlijke delen wel aangepast worden (nu de complete serie dvd-cover). Een fanatiekeling 'in the house'? 4*, maar neigt zeer sterk naar de 4,5*. En nu overschakelen naar de soap-ontwikkelingen in deel 2.

Ik ben maar eens begonnen aan de Voyna i Mir-reeks en het eerste deel is al meteen een heel alleraardigst begin. Erg prettige voice-over, die de gedachten ondersteunt. De introductie van al die karakters is verhaaltechnisch nodig. Alleen kon ik er niet zoveel mee, ik kon meer genieten van het knappe zwierige camerawerk en hoe de veldslag in beeld gebracht. Hopelijk wordt het in de volgende delen niet te soaperig.

Hoogst indrukwekkend. De Russische verfilming van Tolstoi's werk was destijds een reactie op de Amerikaanse film van Vidor. Het kon natuurlijk niet zijn dat Russisch literair erfgoed een definitieve Amerikaanse versie kreeg. Heiligschennis! Bondarchuks verfilming werd een waar prestigeproject en overtrof toen alles wat al gemaakt was. Hier werden grenzen verlegd en dat is te danken aan de herschepping van de veldslagen die Napoleon toen voerde. Ook budgettair één van de duurste films ooit gemaakt. Meer hierover : The Wild Story Behind Sergei Bondarchuk’s Epic War and Peace - vulture.com Het hele verhaal heeft als epicentrum de atypische vriendschap tussen de onwettige zoon van een edelman die zich slecht op zijn plaats voelt in de hoge sferen waar hij vertoeft (Bezukhov), en een militair die diep patriottisch is en herinnerd wil worden als een nationale held (Bolkonski). Daartussen komt dan een derde personage, Natasha Rostova, maar die komt meer aan bod in de tweede film. In de eerste zien we o.a. aan de zijde van Bezukhov hoe hij het fortuin van zijn vader erft en een gegeerde partij wordt voor de adellijke dochters van het rijk. Maar hij wordt ook geminacht door die adel omdat hij niet deelneemt aan de oorlog om Napoleon te stoppen. Bolkonski gaat wel naar het front. Een episode in deze film gaat over de veldslag van Austerlitz, een fiasco voor de Russen. De eerste film is vooral imposant door zijn uitgestalde rijkdom (landhuizen, balzalen) maar ook de veldslagen van Kutuzov in Austerlitz doen de adem stokken. Het tempo vond ik goed zitten maar de breedsprakerige dialogen maken het soms hard om te volgen.