Thirteen (2003)

Het zal je kind maar wezen. Het verhaal is wel een beetje dolgedraaid, en de hip-snelle (ehh nouja dat leek het twaalf jaar geleden) manier van filmen irriteert hier en daar wat. Zal wel. Wat ik wel de moeite waard vond was de paar scenes die vragen om acteerwerk. Dat komt er best uit, Holly Hunter kan dat best wel, en Evan Rachel Wood ook. En leuk om Deborah Unger in een klein rolletje langs te zien komen. Verder weinig nieuws onder de zon eigenlijk.

Een film over teenagers met een moralistische ondertoon waarbij de gevaren en vooral de gevolgen van alcohol, drugs en foute vrienden de voren treden. Van een modelleerling tot een stelende drug addict. En dit in een tijdspanne van een maand of vier. Het gaat wel heel snel en ik miste dus wat nuance. Het plot zou gebaseerd zijn op waargebeurde feiten, maar uiteraard kan ik er de vinger niet opleggen wat echt en niet echt is natuurlijk. Grootste pluspunt van de film is de authenticiteit van het acteerwerk van de twee tieners en de moeder. De kwetsbaarheid van een gebroken onthecht gezin drijft naar boven en wordt vooral door moeder Melanie gebruikt om haar eigen falen te verdoezelen. Het slechte vriendinnetje is zo stoer ze vaak is minstens even kwetsbaar. Thirteen is een film die wederom draait rond aanvaard te worden, erkenning te krijgen en grenzen verleggen. Dat is op zich normaal. Wat me het meest shockeerde was de leeftijd waarmee dit ontspoord en criminele gedrag gepaard ging. Dit was wel wat meer dan gewoon wat puberen.