The Banshees of Inisherin (2022)

Mooi gespeeld, droogkomisch drama over het einde van de levenslange vriendschap tussen twee eilandbewoners, gespeeld door Colin Farrell en Brendan Gleeson. Vooral Farrell is erg goed als de wat sullige, saaie Pádraic die maar niet kan accepteren dat hij van de ene op de andere dag aan de kant wordt gezet. Een klein verhaaltje en er gebeurt niet zo heel veel, maar de sympathieke personages, interessante thematiek en mooie sfeertekening maken dit toch tot een klein juweeltje.

In een echte Ierse eilandgemeenschap beëindigt Colm [Brendan Gleeson] abrupt zijn vriendschap (en de bijbehorende bezoekjes aan de plaatselijke pub) met Pádraic [Colin Farrell] om hij tot de conclusie is gekomen dat Pádraic maar “saai” is. Pádraic laat zich echter niet zomaar opzij zetten, ook niet wanneer Colm, een begenadigde muzikant, dreigt één van zijn vingers af te snijden wanneer Pádraic hem zelfs maar durft aan te spreken. Gefilmd op prachtige locaties die sfeer voorzien van authenticiteit en goed geacteerd. Farrell was nog nooit zo goed (Gleeson wel), maar het Condon die het meest indruk maakt als Pádraics zus die de koppigheid van de twee gewezen vrienden niet kan uitstaan. Goed gemaakt, maar behoorlijk bizar.

Vol ongeloof heb ik bijna twee uur lang zitten kijken naar de strapatsen van twee oude kameraden, die van het ene op andere moment op voet van oorlog met elkaar leven (is dat een verwijzing naar de Ierse Burgeroorlog?). Een choquerend verhaal, met verve over het voetlicht gebracht door Colin Farrell en Brendan Gleeson. Ik was blij dat Kerry Condon af en toe in beeld kwam, het enige normale mens in deze bizarre film. Het acteerwerk is uiteraard tot in de puntjes verzorgd en ook de beelden van het Ierse platteland zijn heel mooi. Toch valt het geheel ietwat tegen, omdat het verhaal in mijn ogen te absurd is.