The Prime of Miss Jean Brodie (1969)

Interessante film over een curieuze, eigenzinnige lerares op een meisjeskostschool. Maggie Smith vult haar excentrieke rol kundig in, al is het "leuke" van de maniertjes er op d’n duur wel af. Het gedweep met Mussolini en Franco past prima bij haar buitenissig personage, maar is niettemin best pijnlijk. Ondanks dat een onderhoudende film met goed acteerwerk van Pamela Franklin en een aangenaam weerzien na lange tijd met Celia Johnson (Brief Encounter).

Uitstekende film over een lerares met een vrije geest op een meisjesschool die haar leven heeft gewijd aan haar leerlingen. De film begint redelijk luchtig (met hier en daar ook wat subtiele humor), maar wordt naarmate het verhaal vordert steeds serieuzer van toon. Een aantal sterke scenes en een oscar-winnende rol voor Maggie Smith, maar het is toch Pamela Franklin die in de tweede helft de scenes weet te stelen.

Misschien niet precies mijn soort film, maar je komt zo af en toe eens wat tegen. En in dit geval was dat het boek, waarvan ik een week of wat nadat ik dat kreeg zag dat er ook een film van was gemaakt. Idealiter zou ik dan liever eerst het boek lezen, maar deze keer ging dat andersom. Maggie Smith heeft een paar erg mooie scenes, zeker. Maar ook een paar die me wat vreemd overkomen. Of dat dan is doordat het verhaal in een echt andere tijd speelt, en in een omgeving die me vreemd is? Niet onmogelijk. Het is tenminste niet precies meteem duidelijk waarom precies haar prestatie een Oscar waard was - de rest van de cast heeft ook een paar erg mooie scenes, tenslotte. De vaak wat ondergewaardeerde Gordon Jackson bijvoorbeeld. Of Pamela Franklin. En nu het boek nog lezen. Lang zal dat niet duren overigens, het is maar dun.