Sherpa (2015)

Sherpa Tenzing Norgay werd wereldberoemd als lid van de expeditie van Edmund Hillary die als eerste de top van de Mount Everest bedwong. Tenzing was een bescheiden, eenvoudige, vriendelijke man die decennia lang het imago van de sherpa bepaalde. Inmiddels is de Mount Everest een trekpleister geworden voor tienduizenden bergbeklimmers en maken buitenlandse exploitanten veelvuldig gebruik van Sherpa's als voorbereiders en gidsen bij expedities. Dat heeft gezorgd voor meer welvaart bij de Sherpa's en anno 2014 is er een generatie opgestaan met afgeronde opleidingen. Wanneer 16 Sherpa's omkomen bij een lawine besluit deze nieuwe generatie in actie te komen: ze eisen dat het klimseizoen per direct stop wordt gezet om hun doden te eren. Dat leidt tot onbegrip bij exploitanten, die zich al snel beseffen dat ze zonder de hulp van de Sherpa's helemaal niets kunnen. Jennifer Peedoms documentaire begint als een portret van de Sherpa-cultuur aan de hand van gesprekken met familieleden, vrienden en kennissen van Tenzing Norgay, maar weet dat niet helemaal goed te linken met de protestacties. Haar film lijkt daardoor een mix van twee verschillende documentaires over hetzelfde thema. Maar ze legt wel op pijnlijke wijze bloot hoe weinig respect exploitanten en klanten ook na de ramp nog blijken te hebben voor de cultuur en de wensen van de Sherpa's.

Grotendeels boeiende, visueel spectaculaire documentaire over de sherpa's die werken op en rond Mount Everest. Tijdens de opnamen in 2014 vond de grootste lawine uit de recente geschiedenis van de berg plaats, waarbij 16 sherpa’s omkwamen. Het veranderde de focus van de documentaire, iets dat tegelijkertijd een vloek en een zegen bleek. De politieke nasleep van de tragedie is natuurlijk belangrijk om te tonen, maar vertaalt zich nu niet bepaald naar fascinerend beeldmateriaal. Hierdoor is het laatste half uur van de documentaire een beetje taai.