The Killer inside Me (2010)

Wisselvallig. Aan de positieve kant, de beelden zijn prachtig en perfect in jaren-50 stijl, er wordt mooi gespeeld - hoewel, John Milton heeft wel een punt waar hij zegt dat het nou niet bepaald naturel overkomt. Maar dat kan dan nog bij het karakter passen. Maar daar staat wel wat tegenover. Het verhaal is warrig en onduidelijk - er wordt over de hoofdpersoon en zijn motieven maar bitter weinig duidelijk. Het lijkt er op dat de vertaling van het boek naar film niet helemaal gelukt is - niet dat ik het boek gelezen heb, maar de samenvatting op Wikipedia geeft daar wel wat aanwijzingen voor. Het geweld - waar nogal wat om te doen was, en zeker in het wat puriteinse Amerika - is op zich niet mis, maar het kan mij dan ook weer nauwelijks shockeren. Er zijn wel ergere films, denk ik dan. Het enige dat er wat erg slecht aan te verteren is is het gebrek aan aanleiding, er wordt geen slechterik in elkaar gebeukt maar een tamelijk onschuldig mooi meisje. Tsja. Als een film het daarvan hebben moet, wat een armoede. En de uitsmijter is wel erg ontgoochelend. Zulke slechte effecten, nadat je een hele film mooie beelden gezien hebt. Dat laat echt geen goede indruk achter.

Winterbottom gaat een beetje de mist in als het op de spanningsboog aankomt. Door aan het begin al meteen met volle vaart in het verhaal te duiken en door de wat heen en weer springende tijdlijn mist elke sympathie voor het personage van Affleck. Dezelfde Affleck speelt overigens weer erg sterk zoals we ondertussen van hem gewend zijn. Door de constructie van de film komt niks echt hard aan, zelfs de harde scenes voelen dan ineens misplaatst. De film is prima geschoten en op de aankleding is ook niks aan te merken, maar de film is dan al niet meer te redden. De plottwist op het einde mist ook effect en de cgi in de laatste scene is ook zeer matig. Hier had toch wel wat meer uitgehaald kunnen worden, ik ben verder niet bekend met het werk van Winterbottom en twijfel nu om meer van zijn werk te gaan zien.

Tsja. Eerste Winterbottom, en ik moet zeggen, volgens mij is hij geen voorstander van het feminisme. Veel hard geweld tegen vrouwelijke karakters en dat kwam toch de hele tijd bij me naar boven. Ook is de film redelijk traag maar wel boeiend. Affleck acteert erg goed, straalt veel uit en komt uit vaak geloofwaardig over. Alba en Hudson lopen er wat achteraan, maar spelen niet ondermaats. De rest had weinig interessante dialogen om echt te kunnen overtuigen. Redelijke trage film die niet altijd weet te boeien, maar boeit gelukkig wel een groot deel van de film. Soms moest ik me er even doorheen slepen. De harde scenes vallen wel op, ik zie zelden zo'n onprettige scene in een film, en is het ook hard in beeld gebracht. Redelijke film, die misschien nog te lang duurt en een beetje een teleurstellende finale heeft, maar geen hele slechte film is.