La Grande Bellezza (2013)

La Grande Bellezza Stijlvolle film waarin Rome op zijn mooist en verleidelijkst wordt getoond. Als je echt de juiste kijkomstandigheden creëert voelt La Grande Bellezza aan als een droom, en voordat ik het wist was er al een uur voorbij. Minpunten zijn dat niet alle gesprekken en verhaallijnen even interessant zijn, en de editing voelt soms ook wat slordig aan. Net als je lekker in een scene zit wordt hij afgekapt, om naar de volgende schitterende scene te gaan. Want audiovisueel is La Grande Bellezza een meesterwerk, en wat dat betreft verdient Sorrentino alle credits.

Ik vond hem gek genoeg zwaar teleurstellend. Had er echt zoveel meer van verwacht. Prachtige cinematografie, dat wel, maar het verhaal en de rest vond ik een slappe hap. Het trok me gewoon niet en vond het allemaal maar vaag en chaotisch.

Levensgenieter Vivant Jep Gambardella [Toni Servillo], die vooral teert op één prijswinnende roman, viert op grootste wijze zijn 65e verjaardag in Rome. Een one night stand met Orietta [Isabella Ferrari] is de eerste van een serie ontmoetingen en gebeurtenissen die hem doen afvragen of hij wel gelukkig is met zijn huidige leven en hem moeten helpen de ‘grote schoonheid’ uit de titel weer te kunnen zien. Servillo is perfect in de hoofdrol en met behulp van een stampende soundtrack en cinematografie van Luca Bigazzi voorziet hij deze Oscarwinnaar voor Beste Film in een Vreemde Taal van de juiste ambiance voor deze odyssee door de Italiaanse hoofdstad met een paar magisch-realistische momenten die aangename herinneringen oproepen aan het werk van Federico Fellini.