Bohemian Rhapsody (2018)

Als film stelt dit niet veel voor, want het heeft de diepgang en inhoud van de doorsnee Trump-tweet. De film moet het volledig hebben van herkenbaarheid, door zich op vrij doorzichtige wijze oppervlakkig te associëren met de populariteit van Queen en Mercury. Luister eens naar al die liedjes die je ze tof vond en die onze film zitten, waardoor onze film ook tof wordt! Kijk eens naar onze bandleden die zo sterk lijken op die kerels die jij cool vond, waardoor onze film ook cool wordt! Aanschouw de Live Aid show die je zo episch vond, waardoor onze film ook episch wordt! Als we je maar vaak genoeg doen denken aan geweldige dingen, dan ga je dat geweldig gevoel op 't einde van de rit ook met onze film associëren. Het acteerwerk is okay. Niet slecht, maar ook niet zo bijzonder. Malek doet erg goed Mercury na, maar het blijft bij een imitatie. Dit is weer een hele verzameling weliswaar heel accurate tics en affectaties, zonder dat er een personage achter zit, het is allemaal uiterlijk, niets innerlijk en met dat soort acteerwerk kan ik zelf niets, dan heb ik liever een doorleefde performance van iemand die er in de verste verte niet op lijkt. Wel de eerste keer dat een gebitsprothese een oscar wint, kudos! Samengevat is deze film één van de betere voorbeelden van een leeg product. Het heeft nauwelijks inhoud, maar het ziet er bijzonder gelikt uit, de verpakking is geweldig en het bijhorende verkooppraatje is exceptioneel goed. Perfect logisch dat dit overal aanslaat, want het is vluchtig en snel behapbaar, maar ook gewoon heel professioneel entertainment. Perfect logisch dat dit kritisch de grond werd ingeboord, want als je wat meer inzicht wilde in wie Freddie Mercury was, dan heeft het echt niets te bieden. Dit is heel berekend geld cashen bij nostalgische Queen-fans. Surfen op sentiment bij de groep die ze sowieso al mee hadden, niet de minste poging om nieuwe mensen aan te spreken, Hollywood anno 2018.

Er worden zoveel loopjes genomen met de waarheid dat het afleidt van een anderszins prima film; al is de balans nogal zoek met de grote aandacht voor Live Aid. Het is nu alsof dit de culminatie is van hun succes, terwijl de band feitelijk uit zicht was geraakt bij het grote publiek en dit optreden een comeback (met name de in de VS). De solo carrière van Freddie was ook niet bepaald succesvol. Oscars voor sound editing kan ik nog inkomen, maar beste acteur is enigszins overdreven. Wordt gedragen door de soundtrack. PS: deze film 5 sterren geven vanwege de soundtrack vind ik wat dubieus. Zet dan een CD op.