Memoir of a Snail (2024)

Leuke verrassing dit. Als in, leuk dat er een nieuwe Elliot is, had er nog niks eerder over gehoord. De film zelf is minder een verrassing, aangezien het toch vooral een herhaling is van Mary and Max. Dat is geen ramp natuurlijk, gezien de frequentie dat Elliot nieuwe films uitbrengt, maar wie die film niet kon pruimen zal hier ook weinig aanvinden. Voor mij werkt het wel, die narratie vol kleine, quirky details. Doet een beetje aan Wes Anderson denken soms, maar Elliot weet er toch z'n eigen draai aan te geven, 't is vooral iets edgier soms, zonder dat het vulgair of goedkoop wordt. Verder is het visuele stijltje geweldig, het type stop-motion wat mij het beste ligt. 4.5* en een uitgebreide review

Het is moeilijk om deze niet direct naast Mary And Max te leggen - en misschien niet helemaal eerlijk - maar de stijl, de toon en de manier waarop er schoonheid in treurigheid gevonden wordt vertoont zo veel overeenkomsten, dat vergelijken haast onvermijdelijk is. En dat is jammer, want ook dit is weer een pareltje, maar voor mijn gevoel (gebaseerd op een kijkbeurt van lang geleden weliswaar) is Mary & Max toch de betere film. De onwaarschijnlijke vriendschap in die film was aandoenlijker, de quirky portrettering in details was verrassender en hoewel Memoir wat rijkelijker geanimeerd is qua set design en ook qua inhoud een stapje buiten de lijntjes zet, was de eenvoud van Mary & Max een groot deel van de charme. Veelal een herhalingsoefening voor Elliot dus, die op dezelfde punten scoort als met zijn debuut. Mary & Max was destijds (voor mij) een verfrissende wind door animatieland, vooral omdat het humor en luchtigheid wist te vinden in ongebruikelijk zware thema’s en personages met serieuze beproevingen, iets waar de geijkte Westerse studio’s toch altijd een beetje van weg blijven. Memoir doet in feite exáct hetzelfde en draagt daardoor misschien wat minder verrassingselement in zich maar eerlijk is eerlijk: het overtuigt wederom voor de volle honderd procent. Concreet aanwijsbaar minpunt vond ik de voice-acting van Snook, die haar personage toch minder tot leven weet te brengen als Collette dat deed in M&M. Verder is dit makkelijk een contenter voor beste film van het jaar, dus laat je niet misleiden door al mijn negatieve overwegingen. Elliot mag er van mij nog honderd maken van hetzelfde kaliber, ik zal er iedere keer van smullen. 4*

Niet zo sterk als Mary And Max, de vorige film van regisseur Adam Elliot, maar toch wel weer een mooi en meeslepend verhaal, prachtig geanimeerd. Thematiek en personages hebben overeenkomsten met die eerdere film, iets dat in het nadeel werkt van deze Memory Of A Snail, maar uiteindelijk zijn script en stemmencast toch wel weer bijzonder genoeg om indruk te maken.