Django Unchained (2012)

Dr. King Schultz [Christoph Waltz] is een premiejager die zich voordoet als tandarts. Hij heeft zijn zinnen gezet op de broeres Ellis [Doc Duhame], Big John [M.C. Gainjey] en Lil Jay Brittle [Cooper Huckabee]. Wanneer hij hoort dat slaaf Django [Jamie Foxx] de Brittle Brothers persoonlijk kent, neemt hij hem over van diens eigenaren en sluit hij een overeenkomst: als Django (met een stomme D) hem helpt deze broers te identificeren krijgt hij zijn vrijheid en een deel van de beloning. En zo begint een onconventionele, maar lucratieve samenwerking die Django de kans biedt om af te rekenen met een duister hoofdstuk uit zijn verleden. Hoewel dit in feite een update is van de Italiaanse spaghettiwesterns rondom Django won Tarantino een Oscar voor zijn scenario, waarin hij de verhoudingen tussen wit en zwart in de VS enorm uitvergroot zonder daarbij de duistere kanten te veronachtzamen. Flamboyante vertolkingen alom, maar het was Waltz die de Oscar voor beste mannelijke bijrol won. Dat is Luke Duke (of Hazzard) Tom Wopat als US Marshall Gill Tatum en er zijn talloze cameo’s, waaronder die Franco Nero die oorspronkelijk de rol van Django speelde – en die rol na deze film weer oppakte!

Stelling 1: als hier als regisseursnaam Jeymes Samuel bij had gestaan, dan zou het filmgemiddelde minstens een half punt lager liggen. Stelling 2: als Quentin Tarantino als regisseur stond vermeld bij The harder they fall, zou die prent gemiddels minstens een half punt hoger scoren. Onbewijsbaar, uiteraard, maar dit is toch mijn indruk. Ik vond Django unchained weliswaar vermakelijk maar minder vernieuwend of grensverleggend dan gehoopt. Het ontbrak echt aan een 'wow'-gevoel. Leuk dat Tarantino zich op het westerngenre richt, maar hij gebruikt zijn bekende repertoire: de protagonisten die blaken van het zelfvertrouwen, geplaatst tegenover zuivere sadisten, met dan veel bloed en veel muziek. Ook de hele wraakonderneming aan het eind mist eigenlijk impact. Het verhaal is zozo, de cameravoering vond ik in orde maar tevens niet erg onderscheidend. En dan is er nog de lengte van de film, 165 minuten maar liefst, dat was onnodig. Maar goed, het valt ook nooit dood en de entertainmentwaarde is er, dus ik kan er nog net drie sterren aan kwijt. Edit: nee, het gevoel wat blijft hangen is niet positief genoeg voor een 3, ik haal er een halfje af.