Män Som Hatar Kvinnor (2009)

Geweldige film die zich best kan meten met de Amerikaanse block busters in dit genre. Ik zou dit de Europese 'Silence of the Lambs' willen noemen. Ondanks het Zweedse knäckebröd taaltje waar ik soms wat moe van word. De film kent meerdere verhaallijnen rond een journalist een problematisch getraumatiseerd meisje die nu overigens goed op haar zelf kan passen (met behoorlijke harde wraakacties naar mannen die haar een oor aannaaien) en een seriemoordenaar uit een welgestelde familie die jaren onder de radar leeft. De film zit qua opbouw, sfeer en visualisatie perfect in elkaar. Het zijn eigenlijk meerdere verhalen in elkaar gevlochten. De seriemoordenaar die onopgemerkt leek te blijven, de overlevingstocht van het probleemmeisje en de journalist die in de problemen kwam door een corrupte zakenman. Ik heb de film onlangs nog eens bekeken en hij blijft boeien en van alle boek/thriller verfilmingen vind ik dit een van de betere films, wereldwijd.

Een 3u (verdeeld over 2 delen) durende topfilm, die op alle vlakken uitblinkt. Nogmaals enorm genoten van Noomi Rapace als Lisbeth en Michael Nyqvist als Mikael in hun sublieme speurtocht. Deze steekt er toch bovenuit tegenover de Amerikaanse versie. Staat op 9/10, heb lichtjes zin in om er een 10 van te maken.

Net als de boeken lange tijd genegeerd omdat de populariteit rond Millennium mij teveel een hype leek net als het The Davinci Code circus. De films deden me daarbij eerder aan een miniserie denken, en laat ik nu niet zo'n serie kijker zijn. Maar vergiste ik me toch daar toch behoorlijk in film en boek... Heel toegankelijk voelt de film in eerste instantie met de vele personages die de revue passeren, drie verschillende verhaallijnen, niet aan. De zaak Wennerstrom lijkt eigenlijk helemaal niet ter zake te doen en boeit mij niet. Pas wanneer Blomqvist in dienst treedt van Vanger wordt het al een stuk interessanter waar het nog gissen blijft naar de lijn die met Salander gevolgd wordt. Een lijn die gezien haar achtergronden belevenissen bijna interessanter is dan de zaak Vanger. Bruut is de toestand met Bjurman, terecht en kostelijk de wraak. Het is echter pas na de samenwerking tussen Salander en Blomqvist wanneer de omvang van de zaak Vanger zijn ware omvang laat zien en tevens de gevaren daar aan vast. De film die tot op dan al rauw was krijgt daarna een wel heel sinister en duister sfeertje, en de zaak lijkt ingewikkelder en complexer dan vooraf gedacht werd. Op boeiende wijze zoekt en ontrafeld Blomqvist steeds verder het raadsel en blijft de ontknoping tot het einde uit waarna er nog een ander konijn uit de hoed komt. Het plot mag dan ook groots en veelomvattend genoemd worden en een boeiend kunststuk van Larsson, zijn boeken wordt overigens praktisch tot op de letter gevolgd. Zoals al gezegd de sfeer is geweldig in het koude Zweden, de acteerprestaties net name van Rapace zijn uitmuntend als de kleine dondersteen Salander die niet voor een gat te vangen is, en het blijkt dat men in Scandinavië ook meer dan de kunst verstaat een meer dan boeiende thriller neer te zetten.