Copycat (1995)

Lange tijd geleden dat ik deze heb gezien maar ik vond het destijds toch wel een boeiende en ook ietwat spannende thriller met ook nog best een origineel verhaal. Het einde zag je misschien wel van mijlenver aankomen en was natuurlijk behoorlijk cliché maar doet de rest van de film niets te kort. De opbouw van het verhaal is mooi verzorgt en de cast doet het met Sigourney Weaver en Holly Hunter ook goed.

Seriemoordenaars voor beginners. Prima vermakelijke serial killer film, die wel ietwat braafjes blijft en daardoor niet lang erna voorbijgestreefd werd door het veel sfeervollere en meer lugubere Se7en. Maar het is ook net wat luchtiger, met de nodige humor, mede dankzij een laconieke (en immer charmante) Holly Hunter, wiens karakter gelukkig niet perfect is maar ook foutjes maakt en over het geheel zien we sowieso redelijk genuanceerde karakters. Zelfs een hork als de ex van Holly blijft menselijk, maar het is ook moeilijk een karakter gespeeld door Will Patton echt te haten. De film wordt hierdoor, ondanks de belangrijke rollen van de dames, niet een feministisch vehikel en we zien zelfs een stukje tragiek, eindelijk zonder obligate begrafenis scene. Heel spannend wordt het echter zelden, met uitzondering van een redelijk einde, maar de pleinvrees van Weaver wordt simpel doch vakkundig uitgebeeld. Wat we niet te zien krijgen is een fantastische, hyperintelligente superschurk als Hannibal Lecter maar daar staat tegenover dat iedereen iets geloofwaardiger blijft. Qua camerawerk weinig bijzonders. En jammer nog van die platte vensterglasbrillen, daar kan ik nooit tegen, zo simpel om dat wat realistischer te maken met echte brilletjes. Ik laveer een beetje tussen 3,5 en 4.

Meer dan twintig jaar geleden voor het eerst en laatst gezien, en toen maakte de film best een behoorlijke indruk. Maar is dat inmiddels 25 jaar later nog steeds zo? Gezien sommige reacties verwachte ik wel een bepaalde datering, maar dat viel me alleszins mee. Veel tijd om in te komen geeft Copycat echter niet want het traumatische verleden wordt meteen neergezet wat Helen betreft. Het is de opmaat naar een nieuwe zaak waar Hudson door eigen schuld in gevraagd wordt, haar spil maakt en doelwit van de seriemoordenaar. Iets dat op voorhand het doel was.. Langzaam maar spannend wordt naar een boeiend climax toegewerkt met een behoorlijke uitgenaste moordenaar. Wie de moordenaar betreft is snel duidelijk, dat is dus geen verassing. Het draait vooral om het spel dat de moordenaar met Hudson speelt en de overschatting en arrogantie die daar in ligt, samen met de iet wat enge uitstraling die McNamara sowsieo heeft wat hem maakt tot een aardige bad guy. Weaver is degelijk, en Hunter lijkt de mispeer van het feest die met haar schattige stemmetje en pretoogjes totaal niet uit de verf komt als kille en coldhearted detective. Het is echter Connick Jr. die uitblinkt als vuilbekkende, trailertrash, southern seriemoordenaar die in het begin Hudson het vuur aan de schenen legt. Fijne rol van deze doorgaans knappe acteur die ook een knap staaltje zingen kan. Copycat voldoet nog altijd als prima thriller die de spanning er aardig inhoudt. Ook al kan de film zich niet meten met de grootheden uit het genre als Silence of the Lambs, Zodiac en Se7en om maar eens wat te noemen. Degelijk dat is het.