The Mauritanian (2021)

Een documentaire verpakt in een zeer goede film! Vond ik de VS al een "vierde-wereldland", na het zien van deze film dacht ik alleen maar: "Hoeveel verder kan je als land nog zakken?" Wat mij betreft een oscar nominatie voor Tahar Rahim. En een Razzie voor Benedict Cumberbatch als beloning voor z'n belabberde imitatie van Sam Elliott. Wat een ergernis; een op-en-top engelsman die probeert amerikaans te praten. Met een andere acteur had ik 4,5 ster gegeven.

Guantánamo zal altijd een schandvlek blijven op het blazoen van de Amerikanen. Gedreven door wraakgevoelens voor de 9/11-catastrofe (“The War on Terror”) werden (en worden) daar essentiële beginselen van de rechtsstaat met voeten getreden. Bij gebrek aan bewijs worden gevangenen zonder enige vorm van aanklacht jarenlang vastgehouden en gemarteld. Documentairemaker Kevin Macdonald heeft over de schrijnende lotgevallen van schrijver Mohamedou Ould Salahi in het strafkamp dit beklijvende docudrama gemaakt. Afwisselend met afgrijzen en boosheid heb ik zijn verhaal aan mij voorbij zien trekken. Indrukwekkend, net als de vertolkingen van Jodie Foster en Tahar Rahim, twee acteurs rond wie je met een gerust hart een film kunt bouwen zoals zij al vaker hebben laten zien. Benedict Cumberbatch heb ik wel eens beter gezien en Shailene Woodley doet eigenlijk alleen maar voor spek en bonen mee.

Amerika blijft toch een wonderlijk land. Land of the free, home of the brave - maar geen enkele van de normen en waarden waar zo hoog over opgegeven wordt, die de kinderen op school elke ochtend moeten opdreunen, wordt van toepassing geacht op de rest van de wereld. En ook binnen de eigen grenzen, als je niet bij het goede groepje zit dan gelden de wetten niet meer lijkt het wel. En toch zijn er dan af en toe weer een paar individuen die daar doorheen willen breken, en daar gaat deze film dan over. Het absurde, onwerkelijke verhaal van Slahi die op een niet onderbouwde, vage verdenking zonder uitzicht onder mensonterende omstandigheden wordt vastgehouden op Guantanamo Bay. Tegen de achtergrond van wat we nog wel weten van Abu Ghraib, de 'dark sites', 'enhanced interrogation' en andere oorlogsmisdaden van de VS - want dat zijn het natuurlijk gewoon domweg. Niet dat de VS daar zelf beschaafd mee om kan gaan overigens, vandaar dat ze nog steeds zo hard achter Assange aanzitten. Als film wel wat moeilijk te beoordelen, de kracht van het verhaal overstijgt de gewone aspecten van de film wat teveel. Toch is Foster als altijd wel indrukwekkend. En fijn dat we mogen zien dat ze ouder aan het worden is, dat verdient enorm respect. En ook Macdonald verdient lof, alleen al om de durf om zo'n beladen onderwerp te kiezen, en er dan ook nog de beheersing in te vinden om er een neutraal en objectief overkomende film van te maken. Knap werk.