The Silence of the Lambs (1991)

Na een herziening op groot scherm mijn score verhoogd naar het maximale en een derde plek in mijn top 10 gegeven. Ik ben altijd wat zuinig met de maximale score, want twijfel vaak of een herziening hetzelfde effect gaat hebben, maar in dit geval had dat het zeker, misschien nog wel meer dan die eerste keer. Een geweldige cast, uitmuntend. Catherine (Brooke Smith) blijft voor mij wel de zwakste schakel in de film. Dit keer was ik daar echter op voorbereid, wat het iets minder erg maakte. Een film die twee uur duurt, maar waar je voor je gevoel echt zo doorheen bent. Wat Zwolle84 ook zegt: echt alles klopt gewoon aan deze film. Daardoor kijkt het zeer gemakkelijk weg en blijf je de gehele film geboeid kijken. Ook de muziek was mij voorheen niet zo opgevallen, maar vermoedelijk komt dat nu ook door de bezichtiging in de bioscoop dat het wat meer nadruk heeft.

Tijd voor herziening van deze klassieker. Een film die het vooral van het verhaal moet hebben. Visueel is het niet altijd even boeiend. Al zijn er af en toe wel interessante shots. De troeven van deze film zijn de twee hoofdrolspelers. Opvallend, want op zich draait de film niet echt rond Hannibal zelf. De combinatie van de ijzersterke Anthony Hopkins en de profilering van zijn karakter, zorgen ervoor dat Hannibal een gevreesde moordenaar is. De schrik van de agenten voor de man, de maatregelen die getroffen wordt, het effect als je zijn naam nog maar noemt... Het doet denken aan Jaws of Alien, waar je meer bereikt met de illusie en de sfeer rond de 'moordenaar' dan door harde gruwel heel de tijd in beeld te brengen. Als er dan toch iets gebeurt heeft dat eens te meer effect. Jodie Foster doet het ook goed en haar interactie met Hopkins zorgt voor mooie scènes. Helaas wordt ze wel neergezet als iemand die overleeft in een zeer seksistische omgeving. Niet alleen haar omgeving, maar ze wordt ook neergezet als een vrouw die kleiner is dan haar collega's, snel emotioneel wordt of als eerste problemen krijgt als ze bloed ziet. Haar ideeën worden wat genegeerd en ondanks haar opleiding en ervaring wordt ze altijd gezien als een groentje. Een agente in deze omstandigheden zou niet meer kunnen in een film anno 2019. Langs de andere kant kan je daar een film van 28 jaar oud niet helemaal op afrekenen. The silence of the lambs is een film die niet meteen visueel of innovatief wil uitpakken, maar wel met vakmanschap komt qua verhaal en acteerwerk. Hollywood volgens het boekje, maar dan wel zeer goed gedaan.

Klassieker Silence Of The Lambs is de blauwdruk geworden voor films over seriemoordenaars, en met goeie redenen. Het verhaal is spannend en aangrijpend, met een redelijk tempo weet het bij mij in ieder geval altijd mijn aandacht erbij te houden. Het beste aan de film vind ik toch nog steeds het acteerwerk, Foster en Hopkins een goeie chemie en zetten ook individueel interessante karakters neer. Vooral Hannibal is er een die je bij blijft, en zoals eerder vermeld is het vooral de mythologie eromheen wat hem extra boeiend maakt. Dat is ook wel waar de film het van moet hebben, want qua filmstijl, hier en daar een leuke soundtrack is niet al te veel aandacht aan besteed kreeg ik het idee. Desalniettemin een tijdloze thriller, en Hannibal blijft een van mijn favoriete filmpersonages ooit. 4,0!