The Quatermass Xperiment (1955)

Vroege Engelse poging tot SF-horror. Britten hebben als eerste een raket met astronauten de ruimte ingestuurd en bij terugkeer is er nog maar 1 van de drie astronauten over. Halverwege fuseert de overlever met een cactus en gaat op killer rampage. Uitermate sterke film met aantal geweldige stop-motion-scenes.

Leuk oudje. Ik wist vooraf niks, dus dan kan je mee met de personages die uit proberen te vissen wat ze moeten doen met de arme astronaut die de reis heeft overleefd. Vooral Quatermass zelf is er eentje om niet snel te vergeten. Schitterende bullebak die half snauwend zijn onderzoek en experiment probeert te beschermen. Anno nu natuurlijk een beetje lullig, de ontsnapping, maar verder van start to finish een onderhoudend filmpje dat met een aantal scenes weet uit te pakken. Zoals de beelden van wat er zich in de raket zoal heeft afgespeeld. Of het meisje dat zin heeft in onzichtbare thee. De effecten rondom de transformatie kunnen er nog best mee door en het heeft ook nog eens een economische speelduur. Prima vullertje voor kijkers die gek zijn op.. Dingen.

Met deze film zette Hammer zich definitief op de kaart. Het was een herwerking van een zesdelige tv-serie van de BBC al ging het heel wat verder dan de serie. Vandaar ook de X rating waarmee lustig gekoketteerd werd bij de promotie ( en dus in de titel van de film). Het soort marketing dat ze bij Hammer ook zouden toepassen bij de opvolger X The Unknown. Voor mij een herziening en het is nog beter dan ik mij meende te herinneren. Van begin tot eind heeft het een stevig tempo waar Brian Donlevy als Prof. Quatermass doorheen dendert. Hij komt erg antipathiek en narcistisch over: Je kan er moeilijk sympathie voor hebben. Het verhaal weerspiegelt verder de actualiteit van toen met de concurrentiestrijd tussen de grote naties om de ruimte te veroveren. De angst voor het onbekende moet dan ook niet ver gezocht worden, figuurlijk dan, want de ruimte is natuurlijk een heel eind weg. Dit is klassieke science fiction. Een degelijke productie die er bovendien in slaagt nergens knullig over te komen. Dit is geen camp. De practical effects houden goed stand. Op een groot scherm in de jaren ‘50 moet dit een fijne kijkervaring geweest zijn.