Eyes of a Stranger (1981)

Best leuke thriller. Horror zou ik het niet noemen. Hoog tv filmgehalte met beetje Gore wat niet veel voorstelt. Love boat wichtje viel mee. Someone's watching me is veel spannender.

Wat een spannende film zeg. De sfeer en de locaties zijn goed voelbaar.

De bad Guy zit ook goed in zijn rol, ik dacht heel ff dat hij in het echte leven ook zo een psychopaat moest zijn.

Al met al een vermakelijke 80s movie.

Raar dat ik deze film nog nooit heb gezien. In de jaren'80 is me de film ook helemaal ontgaan, later heb ik er heel veel goede recensies over gelezen. En terecht ! Dus nu eindelijk eens gezien.

Het verhaal en de suspence wordt knap opgebouwd en er zitten een paar leuke kills bij. De film leunt eerder aan bij een thriller dan een horror. De killer van dienst is een sterk pluspunt in deze film. Hij zet een fantastische psychopatische killer neer. De twee actrices doen het ook behoorlijk, zeker de jonge Jennifer Jason Leigh speelt haar rol overtuigend. De regisseur weet ook een spannende sfeer te creëren door gebruik te maken van een goede soundtrack en passende locaties. My cup of tea ! 8/10

Een telefoon thriller dat zich sterk richt op de maniak. Je kan zeggen dat hij een combinatie is van Someone's watching me 1978 en Maniac 1980. Een beetje als Dont answer the Phone 1980: totally banned in thr UK!

De Carpenter film Someone is Watching me richt zich vooral op de angst van de vrouw in nood en laat zien hoe ze steeds dieper verstrikt raakt in de vallen die haar stalker heeft gezet. Deze film gaat over trauma's na een aanval van een pedo, binnen een gezin. Jaren later, ondanks de veiligheids-garanties dat het appartementencomplex zou bieden (dat is een item in de film), ontdekt moeder dat haar overbuurman de serial killer is die de stad heeft gegijzeld. En wat een creep is dat!

Haar dochter, slachtoffer van een kinderlokker, heeft besloten nooit meer iets te horen, te zeggen of te zien. Zoals the lil' tin drummer die niet meer groeide toen de fascisten de macht grepen.

Moeder begint de killer een koekje van eigen deeg te geven, maar met haar dochter als inzet

Veel plot, maar dat leidt niet af. Veel toevalligheden ook (die leiden wel wat af. maar goed het is een low budget tv thriller. En dan nog heb ik wel eens een de Palma film gezien over gluurburen die nog veel bonter was). Zo strak en to the point zoals de Carpenter film is deze niet.

Schitterende locaties van nare complexen die pal tegenover elkaar staan, ik kan me voorstellen dat je als architect van dit gebouw de film ervaart als de slechtste recensie mogelijk. Een gedrocht van een bouwsel. Zo'n setting is gelijk aan ijzersterke suspense. Modernistische high rise architectuur: I love it!

De eerste moord met vooraf een Cat People-achtige achtervolging te voet. De telefoonterreur en de fantastische make-up gorigheden van Tom Savini. Mjammie. Het camerawerk! Geniaa!

Het verhaal dendert voort. Weinig tijd voor bijzaken. Sentimenten worden gelukkig provisorisch weggemoffeld. Zoals de relatie-dingetjes tussen de aan argumenten verslaafde moeder en haar suffe boyfriend.

Soms is de film net te sadistisch, maar niet zoals Don't answer the Phone (banned) overigens die totaal los gaat met het mishandelen van het zwakke geslacht. Maar de zwakke magen mogen zich schrap zetten tijdens het geweld in deze film.

Sommige items slaan werkelijk nergens op. De koek-koeks klok, die de typiste hoort door de telephone, bij hem thuis aan de muur tikkend. 5 minuten later zit de maniac/nerd op de achterbank van de auto onder haar kantoor. Das wel erg snel. Of de blinde/ dove/ stomme dochter en haar revolver..

Ondanks alles is Eyes of a Stanger voor de genrefanaat: een absolute winner! Je krijgt wat je wilt en wat je krijgt is goed! Opa preekt: zo worden ze niet meer gemaakt!

aardige thriller over een vrouw die haar overbuurman ervan verdenkt de moordenaar te zijn die de stad de laatste tijd onveilig maakt .

de spanning word vlot opgebouwd maar het eind komt toch nog onverwacht snel en voor je het weet is de film afgelopen .

al met al niet slecht maar naar het eind toe word het wat afgeraffeld .

Het is geen film zonder fouten maar over het algemeen vond ik dit een prima slasher. Oké het is formulewerk, maar wel erg goed uitgevoerd. Er zijn een paar scenes waar de personages echt domme dingen doen of waar de spanning te niet wordt gedaan omdat het een beetje te veel van goede was, maar voor de meeste tijd werkte het! Een min of meer realistische seriemoordenaar, een niet al te heldhaftige heldin en enkele inventieve variaties op de getoonde moorden houden het best interessant. De gore effecten zijn van de hand van Tom Savini dus daar zat het wel goed mee! Journaliste Jane wordt gespeeld door Lauren Tewes, die sommige zullen herkennen als Julie McCoy van The Love Boat. Wie wil zien hoe zij er nu uit ziet verwijs ik naar IDMB maar wees gewaarschuwd! Hoofdattractie is uiteraard Jennifer Jason Leigh die hier haar eerste rol in een film speelde. Ook zien we meerdere keren regisseurs Ken Wiederhorn eigen film Shock Waves (1977) voor bijkomen op de televisie. Alle kenmerken: SFX van hoge kwaliteit (Tom Savini), mooie vrouwen vaak in beeld in Eva-kostuum, leuk laatste meisje en een verknipte moordenaar maken van deze film een erg goede slasher.

Van een rustige opbouw is in deze aangename thriller geen sprake. Het gaat meteen goed los als de killende bestaansreden voor de film al in de eerste scènes flink tekeer gaat. Als kijker schiet je onverbiddellijk uit je afwachtende en relaxte kijkhouding en zit je gelijk rechtop.

Het eerste optreden van de killer is van grote klasse. Filmisch klopt het allemaal. De vormgeving waarbij licht en donker elkaar onrustig afwisselen is mooi en prikkelt. Er is spanning. De killer is er, maar hij vertoont uitstelgedrag en dat werkt op de zenuwen. Hij speelt met zijn prooi en maakt een intens ijzige en onvoorspelbare indruk. De score accentueert de dodelijke bedreiging en duwt de spanning verder opwaarts. Het zweet staat in de handjes.

Na de eerste furieuze minuten van de film, die zowaar enkele horrorelementen bevatten, gaat de film een paar versnellinkjes minder hard en worden de zenuwen minder belast. De spannende opening wordt in het vervolg niet meer overtroffen. Desondanks blijft de film boeien, zij het op een minder enerverende manier. De spanning neemt meer onderhuidse vormen aan. Eigenlijk is het grootste deel van de film een lange opbouw (met hier en daar een spannende uithaal) naar de finale die weer herinnert aan het furieuze begin van de film.

De meest aansprekende rol is die van de gestoorde killer, gespeeld door John DiSanti. Een zeer onaangename rol en erg memorabel. De vrouwelijke actrices zijn bekend en leuk, maar niet heel indrukwekkend. Lauren Tewes is een aantrekkelijke dame, maar heeft een veel te lieve uitstraling om een geloofwaardige opponente van de meedogenloze killer te zijn. Jennifer Jason Leigh dan. Haar eerste grote filmrol. Heel schattig, maar niet meer dan dat.

Tot slot nog dit. Om één scène heb ik erg moeten lachen. Een stripper die een zeer merkwaardige dans uitvoert waarbij haar benen uitzonderlijke bewegingen maken, is zeer vermakelijk. Een eigenaardige scène en een geweldige spanningsbreker!

Ik denk dat ik vooral kan meegaan in de recensie van Collins. Het is formulewerk en redelijk voorspelbaar maar verveelt op geen enkel moment. Di Santi speelt een sterke bad guy, heeft er de kop ook voor. Echter gaat het moorden allemaal iets te makkelijk net als hij altijd op het juiste moment slachtoffers opbelt exact op de locatie waar ze zijn zonder iemand anders in de buurt. Leuk dat we hier een vrouw hebben die de strijd met hem aangaat al vond ik Lauren Tewes niet meteen de beste keuze. JJ Leigh als haar blinde en doofstomme zusje vond ik een pak fijner en het is jammer dat de regisseur niet meer met haar karakter deed. Vooral sterke opener en sterke finale, daartussen is het allemaal een versnelling minder. Voor elk sterk punt is er dus een minpunt. Goed maar net iets te weinig onderscheidend van het formulewerk. Nogmaals JJ Leigh had veel meer moeten worden uitgespeeld.

Leuke thriller uit de vroege jaren 80. Klein van opzet, maar uiterst effectief en goed uitgevoerd, met enkele slimme visuele vondsten en een prima thrillerscore die gedoseerd wordt ingezet. Een razende vaart, beetje sleaze en gore in de mix, en ik ben helemaal aan boord.

Het is een echte appartementsfilm, in de traditie van Rear Window, maar er zijn ook uitstapjes, o.a. flashbacks met een melkachtige soft-focuslook (hallo, Carrie) en wat leuke prowl-scenes in nachtelijk, neonverlicht Miami. Altijd fijn om de stad een beetje te voelen, sfeervolle locatie ook.

Met zijn 82 minuten duurt de film geen seconde te lang. Dat is iets wat ik erg kan waarderen. Uitstekend, scherp genrewerkje voor de liefhebbers!

Eyes of a Stranger was (na Alligator) de 2e film voor 16 jaar en ouder die ik in de bioscoop zag. Hij is me mede daardoor altijd bij gebleven. Al was het enige dat ik me echt goed herinnerde het hoofd in het aquarium. Dacht eigenlijk dat het van een blonde vrouw was. Het bleek haar vriendje te zijn. . Een geweldig effect van Tom Savini.

Nu is de film kortgeleden op blu ray uitgebracht door Scream Factory en was hij vorige week in de sale. Net voordat de importtarieven omhoog gaan, dus perfecte timing om m aan te schaffen.

Vanavond meteen maar in de blu ray speler gestopt en het was een fijn weerzien. De oudere jongens onder ons herkennen Julie van Love Boat in de hoofdrol, maar ik werd vooral positief verrast door een sterke en interessante bijrol van een piepjonge (ze werd tijdens de opnames 18) Jennifer Jason Leigh. Ze speelt een doofstomme en blinde dochter.

Het verhaal is een mix van When a stranger calls, Rear Window en Wait until dark. Het geheel pakt goed uit doordat Wiederhorn het allemaal geloofwaardig probeert te houden, een goede (naar Rear Window gemodelleerde) bad guy en natuurlijk de special make up effecten van Grootmeester Savini, die net klaar was met Dawn of the dead.

Al met al heeft deze film de tand des tijds prima doorstaan en stijgt op vrijwel alle vlakken boven de gemiddelde slasher uit.

Ruime 3,5

verhoogd naar 4*

Jennifer Jason Leighs debuut in een zeer goede thriller met slasher elementen. Regie is uitstekend met geweldige spanning. De kat-en-muis-spel tussen de protagonist en Antagonist is een erg effectief en brengt een leuke twee strijd. Jammer van de speelduur 85 minuten. Honderd minuten was beter geweest om die kat-en-muis-spel langer te maken

Een slasher die levert wat het moet leveren. Dat Tom Savini instaat voor de gore effecten is een garantie dat er goed werk geleverd is. Het hoofd dat in het aquarium belandt en de omgeving aanstaart: geweldig. Technisch vakkundig gemaakt met goeie opbouw suspense die refereert aan Hitchcock zonder dat het door de strot wordt geramd. De muziek doet ook erg Bernard Herrmann (long time partner van Hitch) aan. Het scenario bevat wel wat grote toevalligheden bij mekaar maar het doet voor mij niets af aan het kijkplezier. Veel sfeer in deze film, ook dankzij de vele nachtelijke elementen en opvallend goede fotografie. De acteerprestaties zijn dik in orde met een opvallende rol voor Jennifer Jason Leigh. Dit is zo’n slasher die wat in de vergetelheid geraakt is. Het lot van velen die niet behoren tot de bekende franchises. Nochtans vind ik de alleenstaande slashers uit deze tijd dikwijls beter dan een aantal sequels van die franchises.

Redelijke film waarin een nieuwslezeres vermoedt dat haar flatgenoot een seriemoordenaar is. Een nogal standaard slasher die wellicht niets nieuws weet te bieden, maar wel solide is binnen het genre. Een aantal goed opgebouwde en sfeervolle scenes. En leuk om een jonge Jennifer Jason Leigh te zien in een van haar eerste rollen. Een kleine 3.0 sterren.

Blijft een spannende thriller/slasher waarbij vrouwen gestalkt, verkracht en gewurgd worden door een pervert. Een journaliste ontdekt dat de dader in kwestie in hetzelfde appartementsblok woont. Vond hem nog spannender dan de eerste keer dat ik hem zag. De opbouw van de scènes zijn meesterlijk, en vooral de finale met het blinde meisje is een nagelbijter. Toch wel vreemd dat deze film zo weinig is bekeken. Opvallend rolletje van Jennifer Jason Leigh. 3 wordt na herziening 3,5.