What We Do in the Shadows (2014)

"Just leave me to do my dark bidding on the internet!"

Op basis van de vele positieve berichten had ik hier toch meer van verwacht.

Op zich is het gegeven van een mockumentary wel interessant; als kijker volg je een groepje vampiers in de aanloop naar een jaarlijks bal voor ondoden. Het is een bonte verzameling die honderden jaren van elkaar in leeftijd verschillen, wat te merken is in hun handelingen en motivatie. Al kan ik eigenlijk alleen Petyr waarderen, omdat hij nog een bepaalde old skool look heeft.

Je krijgt inzage in de dagelijkse beslommeringen van de vampiers, dit varieert van afwassen tot aan uitgaan. Op zich grappig gevonden, omdat ze dingen anders aanpakken dan mensen. Daarbij wordt er goed ingespeeld op de clichés die er heersen rondom vampieren, wat voor een aantal leuke vondsten zorgt.

Helaas moet je al gauw concluderen dat de film te lang doorgaat en er nauwelijks een rode draad te vinden is in het geheel. Het is namelijk een aaneenschakeling van - flauwe - sketches die veelal hit-and-miss zijn. De droge humor moet je dan ook liggen. Tevens is het ontbreken van een echte pay-off een groot gemis.

Al met al een matige horror/comedy. Best jammer want met het uitgangspunt had veel meer gedaan kunnen worden. Wel even blijven zitten bij de eindcredits voor een extra scène.

2,0 Sterren.

Goeie film waarin een paar samenwonende vampiers worden gevolgd door een documentairemaker. De humor is nogal droog en soms wat flauw, maar tegelijkertijd ook erg inventief en uiteindelijk ook grappig (mede doordat het allemaal realistisch is gebracht en de film zich in het heden afspeelt). Een geslaagde soort van mockumentary waarbij het ontbreken van een verhaal niet echt een gemis is (ook vanwege de korte speelduur).

Erg vreemde film. Regelmatig gedacht 'waar zit ik naar te kijken'. Mert van verwacht gezien de recensies.

Heerlijke en grappige film! Ontzettend droog gebracht. Ik hou ook wel van het mockumentarygenre.

Horror en komedie gaan zelden samen, maar het Nieuw-Zeelandse regisseursduo Clement/Waititi bewijst wel dat het kan. What We Do in the Shadows wordt gebracht als een documentaire over de dagelijkse beslommeringen van een clan vampiers. Toegegeven, de film ontbeert een echt verhaal (lees: begin, midden, einde) en is derhalve niet meer dan een aaneenschakeling van sketches, fragmenten en op zich staande grappen. Gelukkig heeft men goed nagedacht over die grappen. Platgetrapte clichés worden op inventieve wijze gepersifleerd. Verwijzingen naar vampierklassiekers zijn dus talrijk (vooral de confrontatie met een roedel weerwolven is om je ziek te lachen), maar er worden ook enkele nieuwe elementen toegevoegd. Ik denk bijvoorbeeld aan het bal der Ondoden, dat als climax van de film moet doorgaan. Trouwens, voor wie het weten wil: zombies zijn ook uitgenodigd. Spijtig genoeg komt er een moment waarop de grappen "op" zijn en dat laat zich gelden tijdens het genoemde bal der Ondoden waar de verwachtingen niet helemaal ingelost worden. Er wordt bijvoorbeeld geanticipeerd op een reünie tussen één van de vampiers en zijn oude liefde, maar van een spetterend vuurwerk is helaas geen sprake. Toch ben ik geneigd dit één van de beste vampierfilms van het laatste decennium te noemen (niets tegen Twilight, overigens), al was het maar omwille van de memorabele personages.

Wow, dit was liefde op het eerste gezicht!

Ik had wel gedacht dat ik hier iets mee zou kunnen, maar dat ik non-stop heb zitten schaterlachen bij een film is lang geleden. What We Do in the Shadows - wederom bevestiging dat de beste horrorkomedies uit Nieuw-Zeeland komen - is creatief, speels, krankzinnig en boven alles hilarisch as fuck. Vanaf de eerste seconden wisselen gortdroge dialogen, heerlijke visuele grappen en lekkere flauwe ongein zich in een moordend tempo af. Er is uiteraard niets zo persoonlijk als humor, maar voor mij waren praktisch alle grappen die werden afgevuurd in What We Do in the Shadows raak. De personages zijn stuk voor stuk memorabele typetjes, de grappen gaan van hoogstaand en vindingrijk - alles met een spiegel - tot hilarisch flauw en de film verveelt werkelijk waar geen seconde. Had een paar uur na het kijken nog steeds een grijns op mijn smoelwerk.

5 sterren.

Na alle goede geluiden die ik over deze film hoorde viel de film me toch wat tegen. Ik ben het met de meeste eens: de humor is geweldig. Vooral de gezichtsuitdrukkingen zijn hilarisch. Ook het concept is inventief en leuk bedacht. Maar verder? Ik weet het niet. Deze film heeft geen verhaal, is het erg als een film geen verhaal heeft? Helemaal niet, maar dan moet het wat mij betreft wel visueel aantrekkelijk zijn en/of moeten de karakters mij enorm boeien. Dat deed het niet, maar desondanks heb ik toch wel genoten van de humor.

Zeker origineel en knap wat ze met het beperkte budget doen. Op een paar momenten na niet echt grappig (toen hij gigantisch bloed moest kotsen omdat hij een frietje had gegeten was wel heel leuk)en het ontbreken van een verhaal doet het ook geen goed. Verder zijn de personages ook niet echt bijzonder. Jammer want ik had hier wel wat van verwacht.

2,0*

Leuk.

Clement en Waititi lieten in Eagle vs Shark al zien dat ze talent hadden, met deze film bevestigen ze. Misschien over de hele lijn iets minder sterk, maar toch zitten er genoeg momenten van genialiteit in voor een leuk avondje comedy.

De aanpak is op zich niet zo héél origineel. Mockumentary die een loopje neemt met het vampierengebeuren. Beetje zoals The Incredibles van Pixar, mythische monsters in een doodnormale setting, met dat verschil dat ik de humor hier wél kon pruimen.

De film is wel erg fragmentarisch en de humor aan de droge kant. Dat maakte dan het rond halverwege wel een beetje begon te slepen. Eens het concept vastlag en de film vooral humor begon te recyclen in iets andere situaties werd het iets minder. AL heeft dat er ook wel een beetje mee te maken dat het niveau in het eerste half uur best hoog was.

Duurt gelukkig niet te lang, Clement en Waititi hebben veel komisch talent, zowel voor als achter de camera en ondanks dat de vaart er na verloop van tijd wel een beetje uitgaat, wordt het nooit vervelend of saai.

3.5*

Ik hou niet van mockumentaries omdat ze meestal garant staan voor een saaie manier van filmen en weinig interessante dialogen. Dat is hier niet anders. Hier krijgen we er nog een portie flauwe humor bij en een ditto verhaaltje. Saai ook de men's only club, enkele sexy vampiervrouwen in een hoofdrol hadden het misschien wel boeiender gemaakt. Ik vind hier niets leuks aan, enkel die Peter als Nosferatu was nog leuk gedaan maar de ander vond ik maar een bende janetten.

ik heb me zeer goed vermaakt. prachtige humor en geweldige dialogen. absurd ja maar o zo treffend.

De omschrijving hierboven geeft een beetje verkeerd beeld van de film denk ik. Het ging over 4 onsterfelijke vampiers en hoe het leven er zo alledaags aan toe gaat. Was toch wel een grappige film, heb meerdere keren kunnen lachen, in ieder geval glimlachen.

Redelijk.

Vooral aan het begin kon ik deze film goed pruimen, maar hoe verder de film in het verhaal ging hoe meer ik me begon te vervelen en hoe slechter het er eigenlijk uitzag. Natuurlijk is het een komedie en hoeft het niet al te serieus te zijn, maar toch.

Zoals ik al zei, vooral aan het begin vond ik het wel geinig. De vampieren hebben duidelijk veel lol en de film neemt zichzelf overduidelijk niet al te serieus. Ik ben niet meteen een fan van een mockumentary maar dit zag er gelukkig niet al te slecht uit.

Genoeg vermaak, maar toch wat matig moet ik zeggen.

New Trailer for 'What We Do in the Shadows' Spinoff Series, 'Wellington Paranormal' - ihorror.com

Ik had vooraf niet door dat dit een mockumentary zou zijn - totaal niet mijn genre - maar het viel reuze mee. Met name de eerste drie kwartier was oprecht erg grappig, met als hoogtepunt de heerlijk droge clash met de weerwolven. Daarna had ik het wel gezien en was het vlotte einde welkom; zo'n trucje moet niet te lang duren.

Wow, dit is toch wel één van de beste komedies in lange tijd, zo niet ooit, die ik gezien heb. Ik heb bijna de volledige speelduur plat gelegen. Echt super grappig. Ik vind de waardering voor deze film hier eigenlijk bijzonder laag, maar dit zou zo typisch een film kunnen zijn die binnen 30 jaar een echte klassieker wordt, of overdrijf ik nu? Niettemin echt grappig, en één van de weinige films die slaagt in de combinatie horror / komedie... En ja er zit wel degelijk horror in. De film gaat voor mij nooit vervelen, al is het begin wel van een zodanig sterkte dat wanneer je went aan de humor het misschien iet minder wordt, maar nog altijd zoveel beter dan bijna elke andere komedie die ik ooit gezien heb. Misschien moet ik ook wat meer films over vampieren en ondode wezens kijken, want ze blijven me boeien. Hunt for the Wilderpeople moet ik ook maar eens zien. Sterk. Welverdiende 4,5*!

Verhoogd naar 5,0*. Gewoon geweldig en hilarisch. Dankzij de film wil ik nu zelfs meer vampierenfilms zien.

Lang niet alles werkt in deze komedie maar er zijn genoeg geslaagde visuele grappen en leuke dialogen om een ruime voldoende te scoren. En Stu had natuurlijk de Oscar verdiend.

HILARISCH!

Heerlijke film met een grote lading flauwe komedie, zoals ik het graag zie en waar ik me echt kapot om kan lachen. ‘What We Do in the Shadows’ kende ik eigenlijk alleen nog maar van zijn naam, en ik hoorde veel positieve dingen over de film. Gisteren tijdens het zoeken van een film kwamen we hem weer tegen en aangezien de afspeelduur niet heel lang is hebben we hem gelijk maar even aan geknikkerd. Nou moet ik zeggen dat ik eigenlijk blindelings de film in ging, had niet opgezocht waar het echt over ging en ik kende de genres ook niet. Leuke verassing en heerlijk genoten.

Het was dat het verhaal me op een gegeven moment wat begon te vervelen, en dan zeker dat het wat gerekt moet worden met een paar langere scenes. Het blijft gewoon lekker kloten in de film, en Waititi laat wederom zien dat hij knettergek is! Ik zat eigenlijk van begin tot aan het einde met een ongelooflijke lach op mijn gezicht. Onder andere dat moment dat Viago een meisje mee had genomen en deze dan bijt maar de slagader raakt, geniaal hoe ze dat verwerkt hebben. Of de face-off tegen de weerwolven was echt om te lachen. Er gebeuren echt wel meer komische dingen maar dit zijn voornamelijk kleinere grapjes en flauwekul waar je dan even van moest grinniken .

Voor de rest val er weinig op de film aan te merken. Er zit niet echt een verhaal in, meer ‘hoe is het leven als een vampier?’ en daar kon ik wel vermaak uit halen. Het is voor de rest niet echt heel bijzonder dan droge humor en veel gekloot. Ik moest enorm lachen en heb vaak genoeg genoten tijdens de film!

4.0*

geweldige film met echt geslaagde humor

voor wie deze mening deelt er is nu een serie van gemaakt die bij momenten zelfs beter is

What We Do in the Shadows (TV Series 2019– ) - IMDb

Jemaine Clement en Taika Waititi = comedy gods !

cast en personages zijn bijna perfect

Erg grappig

Begon erg goed maar op een gegeven moment vond ik het allemaal niet zo grappig meer. Ik had het eigenlijk wel zo'n beetje gezien. Te veel herhaling en bovendien veel te weinig dames die in beeld kwamen. Nu zijn mockumentaries sowieso niet zo mijn ding maar ik wilde graag iets van deze regisseur zien. Ben daarom ook zeer benieuwd naar de komedie Jojo Rabbit waarvan de voorpremière morgenavond in Lux Nijmegen plaats vindt. Ik hoop dat die mij toch beter zal bevallen dan deze toch wel enigszins teleurstellende film van Taika Waititi.

3,0*

Wat heb ik genoten van deze vampieren en hun problemen onderling. Geweldig idee en idem uitgevoerd!

Die scene waar hij zijn date een leuk laatste moment wil geven, fantastisch!

Clement en Waititi melken de meeste vampiergrappen uit in het eerste half uur en begaan zélf de fout om teveel te mikken op komedie in deze mockumentary die kijkt naar het leven van vijf samenwonende vampieren. Vladislaw [Jermaine Clement] is met 862 jaar de nestor van het stelt en heeft een voorliefde voor martelen; Viago [Taika Waititi] is een Pietje Precies, Deacon [Johnny Brug] is de rebelse ‘jongeren’, Petyr [Ben Fransham] is de meest zwijgzame van het stel en Nick [Cori Gonzalez-Macuer] is pas 2 maanden vampier en moet nog veel leren. De beste momenten van de ondersteunende cast, met als uitblinker Karen O’Leary, die haar rol als een doortastende politieagent volstrekt serieus speelt. Was de basis voor de in 2019 gelanceerde gelijknamige TV-serie met een andere cast.

Naam die ik ken vanwege de serie op Comedy Central, iets dat voor mij opzich niet een motivatie is te kijken aangezien ik de series op CC niet echt leuk vind. De gemiddelde serie op deze zender, op Family Guy en South Park na, vind ik al snel flauw. Maar het goede cijfergemiddelde trok me toch over de streep om de film maar op te nemen en te proberen.

De toon is in ieder geval binnen minuten gezet met een ontwakende Viago die vervolgens de anderen wekt voor een bewonersvergadering, dit onder toeziend oog van een cameraploeg die de bewoners een bepaalde tijd mag volgen. Vervolgens wordt er driftig gekibbelt over de huishoudelijke taken, het verzaken van deze, en wordt er achter andermans rug druk geroddeld. Niet bepaald het beeld dat we hebben van één van de grootste fantasy monsters ooit bedacht en laat hem hier nu juist de kneep zitten met een sociaal gestoorde gek in de kelder, lanterfanter en losbol Deacon, dandy Viago en krijgsheer Vladislav wiens krachten vergane glorie zijn. Toppunt is knechtje Jackie die slachtoffers moet ronselen, dat kunnen ze kennelijk zelf niet. Dracula zou zich omdraaien in zijn graf maar dat is natuurlijk lastig met een staak door het hart.

Kostelijk zijn toch wel een aantal scènes zoals het tweetal dat komt eten, tevens ook de problemen die Nick veroorzaakt in het uitgaansleven, wordt de geschiedenis van alle vier, Petyr inclusief, leuk uit de doeken gedaan, en is het politie bezoek grappig. Maar het belangrijkste aan de film is toch de balans die gezocht wordt tussen humor en horror. En daar slaagt de film wonderwel in en persoonlijk vind ik dit toch echt een kostelijk stukje satire. Er wordt goed geacteerd en het ziet er allemaal fraai uit. Grappig ook alle vampieren die men op straat tegen komt en de ruzie met de bende weerwolven, alsof er alleen maar gespuis op straat is in het donker. Overigens lijkt het geheel me ook spottend bedoeld richting Twilight.

Eindresultaat is wat mij betreft dat What We Do In The Shadows een kostelijke film is voor een keer en precies de juiste snaar wat humor betreft te raken.

Origineel concept maar ik kon hier echt helemaal niets mee. Vond het vooral een gimmick.

Ik heb wel genoten van deze horror komedie mockumentary! Niet dat ik gegierd heb van het lachen, maar het was best geestig om een aantal keer een grijns op mijn gezicht te toveren. Al bij al leiden vampieren ook maar een alledaags bestaan. Er moet dan wel gejaagd worden of ze moeten gevoederd worden, maar daarnaast moeten ze ook hun huishouden weten te beredderen. Met vier mannen onder één dak, de één al wat ouder dan de andere, is dat geen evidente taak als er geen afspraken over gemaakt worden.

Niet elk subonderwerp was geslaagd. Het stukje met de weerwolven vond ik dan wat flauwer al vond ik die venijnige steken naar elkaar toe wel grappig. Leuk wel het opnemen van de mens Stu binnen de bende, alsof het een huisdier betrof.

Het leven zoals het is: 'ik ben een vampier', best leuk gedaan. Gelukkig duurt het ook niet te lang. Aangenaam verrast alvast.

Niet goed.

Allez, best oké voor een minuut of 20. Dan is de sketch wat mij betreft gedaan en begint het in herhaling te vallen. Taika Waititi's humor is mij ook te kinderachtig voor langspeelfilms. Niet dat er geen goede vondsten zijn, die zitten er effectief in, maar in z'n geheel is de film niet echt geslaagd.

2