Spider-Man 2 (2004)

Ik vond deze net ietsje beter dan zijn voorganger, prima aktie en vermakelijk.

Spider-Man 2

Spider-Man 2 is hoogswaarschijnlijk mijn favoriete Spider-Man film die er bestaat. Sowieso is Spider-Man denk ik mijn favoriete Marvel superheld, dit tweede deel overtreft erg veel. Hoewel het eerste deel voornamelijk bestond uit het uitleggen van het ontstaan van Spidey, dit tweede deel houd zich gelukkig meer gefocust op een ‘echte’ vijand, Doc Ock. Maar ook Spider-Man 2 kent zijn dieptepunten en zeker wat saaie scenes, wat hem niet beter weet te maken dan het eerste deel.

In dit tweede deel volgen we wederom Peter Parker, Spider-Man in zijn superheld leven. We starten de film mooi af met een paar leuke scenes, om geld bij te verdienen voor zijn appartementje werkt Peter bij een pizzeria, als bezorger. Zijn baas is woest op hem omdat hij vaak te laat is en hij krijgt een laatste kans om pizza’s binnen 7,5 minuut te bezorgen. Wanneer hem dit niet lukt word hij ontslagen maar, hier zie je ook dat hij opeens weer twee kinderen moet redden en zo te laat kwam, het werk en superheld zijn werkt tegen elkaar!

Met dit tweede deel laat Sam Raimi zien dat hij het wel kan, een gave tegenstander creëren voor Spider-Man en een redelijk spannend verhaal er aan plakken en we zijn good-to-go! Ook hier word getoond dat Tobey Maguire toch de Spider-man is (tot nu toe) en ook al mag Andrew Garfield voor mij een fijnere acteur zijn, de Tobey Maguire is de Spider-Man en niemand anders. Toch weet Tobey ook hier zijn sterke kanten te laten zien, een perfecte nerd die toch ook zijn stoere kant heeft: totaal Spider-man! Ik begin me persoonlijk echt heel erg te irriteren aan: Mary Jane Watson! Wat een verschrikkelijke personage heeft Raimi daar van gemaakt, ordinaire jaloerse meid die zelf bepaalde dingen mag uitvoeren maar wanneer Peter dat doet, ho maar! En dan haal ik ook al scenes uit deel drie naar voren die ik net heb afgerond, niet erg maar dat blijkt maar dat het een irritatie blijft. James Franco speelt natuurlijk weer een erg leuke rol als Harry Osborn, die er achter komt door middel van Doc Ock dat Peter, Spider-Man is en hij voor eeuwig de vriendschap wilt verbreken, zelfs door hem te vermoorden.

Het verhaal is op zich erg leuk, Peter Parker raakt een beetje jaloers dat Mary Jane met John Jameson samen gaat en raakt een beetje in liefdesverdriet, hij probeert van alles maar komt overal te laat voor elk afspraak wat natuurlijk niet goed is. Hoewel Peter alles op alles wilt zetten is zijn superhelden leven gewoon een pain-in-the-ass en raakt hij in veel moeilijkheden. Ondertussen bestaat er een Doc Ock die met een paar grote robot armen een experiment uit wilt voeren maar, dit gaat compleet mis. Wanneer Doc Ock faalt maar niet meer van zijn armen af wilt raakt hij op het verkeerde pad en word vanaf nu vijand van Spider-Man, hij wilt toch zijn experiment uitvoeren en gaat vaak genoeg met Peter vechten om te winnen, wat hem niet lukt uiteindelijk.

Zoals ook in het verhaal komt Mary Jane te vaak en vooral negatief in beeld. Zoals dat Spidey moest kiezen tussen een stel kinderen of haar en noem zo maar op. Ik weet niet, ik kan niet wennen aan Mary Jane haar karakter en dat maakt de film toch niet beter als het eerste deel, geen zwakkere punten maar echt verbeteringen bestaan er niet in deze film qua opzichte van deel 1. Ja, er worden wat dingen ontrafelt maar daar blijft het vooral wel bij. Toch is er een liedje in de wereld die veel aan haar gekoppeld word, kan je ook wel in de reacties lezen. Het liedje is toch wat mooier haha!

Ik vond deze in het algemeen even sterk als het eerste deel en toch blijft het mijn favoriet, deel twee dan. Prima genoten, ondanks de sommige minpunten was het, het kijken meer dan waard!

4.0* (was 3.5*)

Wat een lage gemiddelde score... Dit moet toch de beste superhero-movie tot-nu-toe zijn.

Spider-Man 2 | Marvel At Its Best - YouTube

Matig.

In mijn herinnering was deze sequel stukken beter. Helaas: tijdens een recente kijkbeurt toch tegengevallen. Ook dit gedeelte geeft het gevoel een puinhoop te zijn. Het duurt te lang en het eeuwige gewauwel tussen Peter en MJ is echt tenenkrommend.

Met Doc Octavius loopt er gelukkig nog een redelijke villain rond, al is ook die niet kwalitatief genoeg om de film van saaiheid te redden.

Tobey Maguire is een uitermate saaie Peter Parker. Dat onzekere dat hij tracht ten toon te spreiden is ellendig kijkvoer. Zeker in combinatie met Kirsten Dunst, ook al zo’n vod.

J.K. Simmons en James Franco in hun overacting kunnen er nog mee door. Het past wel in het cartooneske dat af en toe boven komt draven. Enige voorwaarde is wel dat hun screentime beperkt blijft, wat hier het geval is.

In tegenstelling tot de superheldenfilms na de Marveltsunami slaagt Saim Raimi erin de film een eigen smoel te geven. De film heeft een zekere sfeer – vooral tijdens actiescènes, waar het ook plezierig mag zijn – die de latere films met Andrew Garfield m.i. niet hebben. De gebruikte effecten zijn 13 jaar na datum trouwens nog redelijk overeind gebleven, ook wel verrassend.

Kleine 2,5

Kan mij iemand uitleggen welk deel spider-man 2.1 is?

ik heb deze box maar geen idee waar die tussen hoort.

kan er niks over terug vinden hier

Dat is dit tweede deel maar jij hebt dan de extended versie van de film. Hier kun je meer informatie erover vinden.

Dat is dit tweede deel maar jij hebt dan de extended versie van de film. Hier kun je meer informatie erover vinden.

Thanx voor de info, weet ik waar ik deze moet plaatsen.

x-men 1.5 geld neem ik aan hetzelfde?

Yep!

Octavius is toch wel een van de betere superschurken binnen het genre en zeker op het witte doek is hij vrij geslaagd. Maguire en Dunst vinden het ook nog steeds leuk om te spelen. Franco en Simmons vullen de bijrollen gewoon leuk in.

Effecten, zijn ook nu, nog steeds goed te noemen. Heeft Raimi goed voor elkaar gekregen.

Onmogelijke draak van een film.

Om welke reden dan ook dit tweede deel nooit gekeken. Deel 1 en deel 3 wel, maar die vond ik toen echt vreselijk. Dit tweede deel zou iets beter moeten zijn, 't is mij iets te lang geleden om daar serieus over te kunnen oordelen, maar vond dit tweede deel zwaar ondermaats.

Opvallend is toch dat Raimi hier ook kiest voor een eerder humoristische benadering, zeker tijdens het eerste uur. Om dan maar even de vergelijking te trekken met de derde Thor, zo zie je maar hoe belangrijk het is om een regisseur te hebben die ten minste wat voeling heeft met het genre. De humor is hier zo pijnlijk slecht dat het amper aan te zien is.

Niet dat het tweede, wat serieuzere uur beter is, want daar gaat Raimi dan weer iets meer de drama toer op. Wat moraaltjes enzo, gevoelens en personages die met zichzelf worstelen. Het oogt compleet belachelijk in een superhelden film als dit, waardoor de hele zooi alleen maar irritanter wordt om te kijken.

De soundtrack van Elfman helpt ook echt niet mee, erg bombastisch en vervelend aanwezig. Sluit ook helemaal niet aan bij de sfeer van de film. En het acteerwerk is al even lauw. Maguire en Molina zijn vreselijke miscasts, Dunst kijkt er dan ook nog eens bij alsof ze écht niet wou meewerken aan de film. De enige moment dat ze een beetje plezier uitstaalt is op het einde, als ze mag weglopen op haar trouwfeest. Allicht ook gewoon blij dat deze stompzinnige onzin voorbij was.

Ik ben al geen fan van het genre, maar ook binnen het genre één van de slechte reeksen die er is. Sfeerloos gewauwel dat overal in faalt. Niet grappig, niet emotioneel en lullige bad guys. Misschien niet zo verwonderlijk dat ze aan hun derde (of was het ondertussen vierde?) reboot bezig zijn.

0.5*

Ook deze opnieuw bekeken.

En niets op aan te merken, vind het nog steeds een goede, spannende en ook leuke film.

Ik kon me niet meer herinneren dat ik deze al eens gezien had al kwamen vele scènes me in de loop van de film wel bekend voor. De Spider-Man saga met Tobey Maguire vind ik voor het genre uitstekend. Niet dat ik zo heel veel Marvels heb gezien, maar de Spider-Man reeks vind ik toch bij de beste. Vooral het gegeven dat er voldoende aandacht wordt besteed aan de uitdieping van de personages.

Zo vind ik het aangenaam dat de rol van een superheld met zijn voor- en nadelen knap werd verwerkt in de film. In de Batman movies met Christian Bale of in de animatiefilm The incredibles komt dit ook terug. Door een superheld te zijn verwachten mensen altijd meer en willen ze je steeds en altijd ter beschikking stellen. Het zorgt ervoor dat je geen privéleven meer hebt. Peter Parker maakt er dan ook een zootje van: hij krijgt ruzie met zijn vriend(in), heeft geldgebrek, is werkloos, is onhandig en is een luie student. Op de koop toe leiden zijn twijfels en gebrek aan zelfvertrouwen aan een vermindering van zijn superkrachten. Fijn ook dat het dilemma flink op de proef wordt gesteld bij de bvb de straatroof of een politie-achtervolging.

Dr. Octopus vond ik tot tegenstelling van vele anderen minder geslaagd. Beetje eenvoudig en simpel. De actiescènes daarentegen waren wel goed. Het einde was minder en clichématig, maar de rest van de film maakt veel goed. De magie tussen M.J. en Peter was aanwezig en beiden zijn goed op elkaar ingespeeld. James Franco is en blijft de zwakke schakel. En een J.K. simmons op,dreef blijft geweldig om te zien. Tot slot ook fijne humor in de film met een knullige Peter en de rake oneliners van de mediamagnaat. Alles in beschouwing genomen een nipte 3,5*!

Leuk vervolg.

Beter dan deel 1 naar mijn mening, omdat de schurk wat interessanter was. Sowieso vind ik dit deel in alle opzichten een beter vervolg. De personages zijn interessanter, de schurken leuker en de effecten zijn beter. Raimi boekt vooruitgang.

Maguire is nog steeds wel een leuk personage als Peter Parker, ondanks zijn wat stroeve bewegingen. Het verhaal zelf boeide me niet altijd, maar omdat er genoeg actie in zit en er genoeg in gebeurd blijft hij wel lekker vermakelijk.

Leuk filmpje dat lekker wegkijkt, maar stiekem wel iets te lang duurt. Had zeker wel wat korter gemogen naar mijn mening.

Geweldige film kijkt lekker weg !!

Go get 'em, tiger

Een maand vooraleer de eerste Spider-Man in 2002 was uitgekomen, was regisseur Sam Raimi al aan boord voor het vervolg. Je kunt dus wel stellen dat iedereen er alle vertrouwen in had dat de film een succes ging zijn en je kunt ze geen ongelijk geven. Spider-Man zette veel zaken in gang en hoewel de film vandaag de dag misschien niet meer zo goed overeind blijft staan, was ik wel benieuwd naar wat de reeks verder ging brengen. De score was in ieder geval hetzelfde als voor het eerste deel.

Ik ben blijkbaar mijn herinneringen aan de reeks wat door elkaar aan het gooien, want ik plaatste gebeurtenissen uit deel 3 (ik ga er toch vanuit dat die in deel 3 zullen gebeuren) in deze film en eigenlijk ben ik blij dat dat niet het geval is. Spider-Man 2 focust zich qua villains enkel op Doc Ock maar introduceert voor de liefhebber van de comics een aantal belangrijke nevenpersonages zoals Dr. Conners en de zoon van J. Jonah Jameson. Raimi blijft een regisseur die respect heeft voor het bronmateriaal en overduidelijk een fan is (de Spider-Man no more scène waar hij zijn kostuum in de vuilnisbak dropt.. Het is nagenoeg een exacte kopie van de comics) en het zijn zo'n details die het hier echt de moeite maken. Alleen jammer dat het aanstoten/aantrekken tussen Parker en MJ zo enorm vermoeiend is. Daardoor verliest de film een groot pluspunt ten opzichte van de voorganger en ik had het dan ook veel liever gezien dat MJ al op het einde van de eerste film de echte identiteit van Spider-Man had geleerd. Je voelt echt dat de schwung tussen hun twee er veel beter inzit wanneer MJ het weet maar dat gebeurt hier pas op het einde.

Daar staat dan wel tegenover dat de invulling van Maguire beter is. Het is alvast goed dat hij niet meer de highschool geek moet spelen maar hij heeft ook gewoon minder awkward scènes. Dat momentje met May waar hij de waarheid vertelt over Uncle Ben is nog wel redelijk tenenkrommend en de momenten dat hij knetterstoned lijkt te zijn, zijn niet op 1 hand te tellen maar het gaat hem in ieder geval beter af. Alleen jammer dus dat de chemie met Kirsten Dunst voor een stuk verdwenen is en ook James Franco had iets meer ruimte mogen hebben. Gelukkig is er dan nog wel Alfred Molina die de film nagenoeg compleet naar zich toe trekt als Doc Ock. Fijn dat mijn herinnering in dat opzicht nog wel klopt, want hij doet het uitstekend. Tof ook dat Willem Dafoe nog eventjes komt opdraven en verder nog een aantal leuke verwijzingen (Ditkovich, een knipoog naar Steve Ditko, de vermeldingen van Dr. Strange, ...) en cameo's zoals (opnieuw) Bruce Campbell.

Tgoh, op een aantal aspecten een stuk beter dan zijn voorganger. Zo zijn de effecten echt wel vooruit gegaan maar op andere vlakken zoals de relatie MJ/Peter gaat Raimi dan weer de mist in. De score was 3.5* en die blijft in ieder geval staan, net zoals bij de voorganger. Volgende week maar eens deel 3 proberen. Daar was ik blijkbaar wel minder van onder de indruk maar het is geleden van in de cinema dat ik die nog heb gezien. To be continued!

3.5*

Meer van hetzelfde als in Spiderman 1, maar ondanks een matige Maguire, toch over de gehele lijn ietsje beter.

De film valt in eerste instantie op, en lijkt zijn eigen graf te graven met een veel te sullige Maguire die totaal lijkt door te slaan, of niet kan acteren, of slecht geregisseerd wordt. Het beeld is duidelijk van de zogenaamde antiheld die maar gewoontjes is, en wellicht van zijn saaie uitstraling gebruik maakt om op de achtergrond te blijven. Iets dat Bruce Wayne en Clark Kent in respectievelijk Batman en Superman met veel meer flair en charisma beter afgaat waar Parker zo nu en dan te flauw voor woorden is. De film veert vervolgens enigszins op met zijn humor zoals de bezemkast, helaas net iets te lang doorgevoerd en een al betere liftscene die best wel grappig is. Even lijkt dit net als deel 1 ook in de categorie familiefilm te gaan vallen.

Toch herpakt de film zich meer dan redelijk met Molina als een hele goede bad guy en een Parker die niet de sul uithangt maar twijfelt aan zijn alter ego Spiderman, moeite heeft met de keuzes die het zijn van de superheld inhoudt en het bijbehorende leventje, in ontkenning raakt en stopt om vervolgens zichzelf te vinden en omarmt te worden door het volk. Iets meer cachet als verhaal tenminste dan in deel 1. Dan zien de knokpartijen er met Doc Ock er voortreffelijk uit, sowieso lijkt de aankleding en CGI er veel beter uit te zien dan in de eerste, is er natuurlijk weer een Stan Lee Cameo en vind ik Simmons wel lekker overdrijven als Jameson. Helaas is de afstoot en aantrek toestand met MJ wat plichtmatig en komt Dunst sowieso niet zo bijzonder uit de verf omdat ze voornamelijk als screamqueen gebruikt wordt.

Spiderman 2 is heeft dan ook iets meer om het lijf als de eerst hoewel het te weinig is om een veel hoger cijfer te geven. Eindoordeel is dan ook dat de film heel aardig voor een keer is.

Wat meer van hetzelfde na deel 1. Andere bad guy, zelfde liefdesverhaaltje en opnieuw Tobey Maguire die een slechte Peter Parker speelt. Het blijft allemaal zeer luchtig en oppervlakkig. Alfred Molina doet het niet slecht als Doctor Octopus al kon het daar toch nog beter. Hij gaf het personage een bad guy waar je toch nog iets goed in zag, niet evident in deze films. Maar voor acteerwerk is niet veel ruimte hier. De film duurt ook wel wat te lang en begint soms te vervelen. En de zijsprong met Osborn is enkel nodig voor Spider-Man 3, maar verder totaal niet nodig.

Net nog een stukje beter dan deel 1. Prachtig hoe Peter Parker hier even álles verliest: de liefde van MJ, zijn baantje, zijn bovennatuurlijke vermogens, het vertrouwen van zijn tante, de vriendschap met Harry, de steun van zijn docent, en tot overmaat van ramp geeft zijn Spiderman-pak dan ook nog eens af in de was... Wel merkwaardig dat het enige lichtpuntje (de dochter van zijn huisbaas die een oogje op hem lijkt te hebben) verder niet wordt uitgewerkt.) Hoe dan ook, hij zit dus flink aan de grond, en de film kan beginnen. Tobey Maguire blijkt opnieuw een perfecte Peter Parker, en van zijn saaie en vervelende uitstraling heb ik absoluut geen last. Een ontroerende scène bij het eindpunt van de trein, een mooi einde voor de schurk en een prima cliffhanger voor James Franco maken de film àf.

I believe there is a hero in all of us.





Het tweede deel van de iconische reeks van Sam Raimi. Voor vele de beste van de drie en voor vele de beste van de tot nu toe uitgekomen Spider-Man films.

Voor mij geldt dat echter anders. Eigenlijk vind ik dit het saaiste deel van de Raimi trilogie. De uitwerking van het plot is goed, maar het is op veel momenten toch erg traag. Met name het 2e gedeelte van de film verloopt traag. Peter Parker heeft geen zin meer om Spider-Man te zijn, de verantwoordelijkheid wordt hem te veel, dus hij stopt er even mee en wilt weer Peter Parker zijn. De executie daarvan is prima, alleen valt het terug op iets wat slecht is uitgewerkt namelijk de romantiek. Daardoor verloopt de film niet heel lekker na mijn mening. M.J lijkt het leven allemaal niet meer zo te snappen en vertoont soort van borderline trekjes? Ze is verliefd op Peter (hopeloos verliefd) Peter weet niet zo goed of hij er wel klaar voor is, omdat hij andere verantwoordelijkheden heeft. Ze heeft daardoor inmiddels iemand anders gevonden, maar blijft toch verlangen naar Peter en gaat meerdere malen gewoon vreemd?! Dat is niet hoe M.J is, totaal niet zelfs. En dan nog dat einde.. ze staat op het punt te trouwen, maar last-minute neemt ze toch een drastisch besluit en laat ze een brief achter. Ze rent in haar trouwjurk naar Peter toe om te vertellen, dat ze écht alleen hem wilt en niemand anders. Sorry, maar we zitten niet in een slechte roman film. Sterker nog, in een slechte roman is de uitwerking en opbouw nog beter dan in deze film. Wat voor vele waarschijnlijk dit deel onderscheid met het eerste, is ook dat er meer actie in zit. Ook begrijp ik dat veel mensen niet zo kapot zijn van “origin-stories”, en daarom het eerste deel net iets minder vinden.

Dan de bad-guy Alfred Molina als ‘Doctor Octavius’ aka ‘Doc Ock’, of hoe je het ook wilt noemen. Ik vind het eerlijk gezegd lastig kiezen welke bad-guy ik beter vind. Want eigenlijk vind ik zijn motief om half New York op te zuigen erg slap, maar hij is wel wat beter uitgewerkt dan de Green Goblin naar mijn mening. Met name de vecht-scènes zijn beter, maar dat heeft ook te maken met het stijgende budget. Ook heeft Molina wat meer te doen dan Dafoe, omdat het zich ook meer focust op de bad-guy dan in het voorgaande deel. Dus de vergelijking is misschien ook niet even eerlijk. Ik denk dat ik Green Goblin wel better vind, maar in een andere setting.

Verder weet de film ook gewoon niet zo goed welke richting hij op wilt. Het eerste deel was vrij donker qua toon maar dit tweede deel wilt wat meer de komische noot toevoegen, maar dat komt niet altijd even goed uit de verf. De film heeft ook een wat lichtere toon waar ik persoonlijk toch de voorkeur geef op een wat donkere toon. Sam Raimi is bovenal ook gewoon het meest thuis in het horror-genre, dus werken met een meer donkere toon werkt ook beter bij hem. Met name als de muziek in de film wat bombastischer is. Ook daar valt eigenlijk nog wel wat kritiek op te hebben, want de muziek keuze was niet altijd even toepasselijk.

J.K. Simmons was verder weer top. Elke scène met hem is gewoon lachen en leuk geacteerd! James Franco heeft in dit deel een wat leukere rol, maar komt nog steeds niet helemaal uit de verf. Rosemary Harris is wel lekker op dreef met een paar mooie monologen en Kirsten Dunst was prima, maar wel wat minder dan het voorgaande deel.



6.5/10

Spider-Man als tweede deel met Tobey Maguire is zeker net zo goed als zijn voorganger. Het ultieme kwaad waar hij in dit deel tegen vecht en hoe alles tot stand komt is uiterst goed.

De Spiderman films met Tobey Maguire zijn van ijzersterke kwaliteit.

De eerste Spiderman film, is net als deze uitmuntend.

Een ontzettend leuke film, zowel spannend als een feel good movie daarin liggen de kracht van deze Spiderman films.

Blijft genieten voor jong en oud.

Was de eerste Spider-Man nog een soort undergroundfilm met een enorme 90s vibe, daar is dit vervolg echt een stap of 3 vooruit richting mainstream. Nu wordt wel het brede bioscoopformaat gebruikt, visueel oogt een en ander beter, de soundtrack is pompeuzer, de cgi is prima (heel af en toe oogt het als een computergame maar die momenten zijn spaarzaam - deze film heeft op dat vlak de tijd goed doorstaan) en er zit een emotionele impact in nu die bij deel 1 nog ontbrak. De rollen worden fijn ingevuld, het tempo is behoorlijk, de humor prima.

Wat zo fijn is aan deze film is dat deze veel meer draait om de persoon achter de superheld en wat dat doet met een mens. Soms wordt dat nogal met hapklare brokken gebracht maar er worden zinnige dingen getoond en op dat vlak overtuigt de film uiteindelijk wel. En het geeft de film een hart.

Eigenlijk is het enige dat op de film is aan te merken dat deze niet zo memorabel is als pakweg The Dark Knight (die dan weer zijn eigen tekortkomingen had) en de film niet echt een volle impact weet te geven; ik werd nergens echt weggeblazen door de film. Maar als popcornvermaak met enige diepgang is de film superieur. Verhoogd naar 4,0*.

Wat blijven deze inmiddels dik 20 jaar oude Spiderman films, toch van uitmuntende kwaliteit.

Ook zo sfeervol,te vergelijken met vele juwelen van films uit de eighties.

Met die sfeer zijn deze Spiderman films te vergelijken.

Deze terugzien op de 4k uitgave.

Met schitterend beeld en geluidskwaliteit.

Ook deze Spiderman film blijft een knap staaltje werk van de makers, op alle fronten.

En een ijzersterke cast.

Veel aktie en veel humor en schitterende special effecten, prachtige decors en animatie en locaties.

En geweldig camera werk.

Ook de film muziek is prachtig.

Blijft een fantastische film, misschien zijn deze eerste twee Spiderman films tegen meesterwerken aan, binnen dit genre.

Blijft genieten.