The Astronaut's Wife (1999)

"7 februari 2106, 07:28 uur op TV (Vijf)"

Ik geloof dat ik daar niet op ga zitten wachten. Een poos geleden zapte ik toevallig naar deze film, die naar z'n einde liep. Dat korte fragment dat ik toen oppikte was voldoende om mijn nieuwsgierig te wekken en om de titel van de film in mijn geheugen op te slaan. Een week of wat geleden was het dan zover: TAW zou op TV gaan verschijnen, dus opnemen en later kijken om de reclame-blokken over te kunnen slaan.

TAW ziet er vooral erg jaren 80/90 uit, maar dat is een pre om het tijdperk af te bakenen. Lang voordat de tweeling in beeld komt, is al opvallend hoe sterk de huwelijkspartners op elkaar lijken. Het ultra gladgeschoren gezicht van Depp met kort geknipt kapsel weerspiegelt het uiterlijk van Theron; vanzelfsprekend is dit opzettelijk, al was 't maar om een niet nader te specificeren gevoel van onbehagen te creëren.

Depp speelt vervolgens een perfect onderkoeld enigszins angstaanjagend karakter op een ingetogen wijze, bijna emotieloos waarbij de vraag in het midden blijft hangen of er nou echt iets met 'm aan de hand is of dat z'n vrouw meer en meer geplaagd wordt door een verwrongen waarneming van de werkelijkheid; de titel is immers niet voor niets The Astronaut's Wife. Een bijzondere verschijning is Clea DuVall die altijd een vervreemdende sfeer aan een verhaal weet bij te dragen; zo schitterde zij in de TV-serie Carnivale. Hier speelt ze de zus van.

Ergens tussen waan en werkelijkheid scheert de film langs een fijnmazig, maar bedrieglijk simpel science-fiction element, waarop zelfs het einde weinig tot niets onthult, dankzij het bewust gekozen subjectieve perspectief.

Kortom, The Astronaut's Wife is het kijken meer dan waard.

in tegenstelling tot de andere meeste films met depp kon deze film me niet echt boeien...ik vond het zeer voorspelbaar en er waren dan ook totaal geen momenten waar ik door verrast werd.

depp zei in een interview dat hij de 'alien' zelf meer als metafoor zag, dat de vrouw haar man dus door begint te hebben (niet schattig maar een gemeen monster). misschien maakt dat het een tikkeltje geloofwaardiger.

vooral aan het einde als spencer sterft en dat 'ding' uit hem vertrekt om in zijn vrouw te gaan zitten, snap ik niet...waarom wou het ding kinderen als het zelf toch al van mens naar mens kan gaan.

Zo te lezen heb jij niet veel van de film begrepen.

Wie het verhaal echt begrijpt legt het mij uit.

Je moet in deze film met het flutverhaal geen enkele logica zoeken.

Verder hoef ik hier uiteraard niets aan toe te voegen.