Respiro (2002)

Ik vond het verhaal wat simpel en niet zo bijster interessant, maar wel schitterend verbeeld. Beelden, sfeer, muziek, acteurs zijn allemaal uitmuntend, spijtig dat het verhaal me koud liet dus. Vooral een aangename en verfrissende film met een aantal knappe scenes die de film boeiend houden, sympathiek maar jammer genoeg niet meer dan dat. Wel in ieder geval 3.5 *

Het kleine dorp gevoel was goed in Respiro. Grazia speelt en oogt als een zeemeermin, aantrekkelijk en wel, maar wordt niet geaccepteerd. Meeleven met haar lukte niet echt, had nergens echt houvast aan. Het zijn meer de dingen naast haar situatie, kleine dingen, die ik goed vond. Echt goed vond ik de film als geheel niet. 2.5 sterren

Mooie film, met name de onderwatershots met bijbehorende muziek waren prachtig. Interessant trouwens, dat de volledige bevolking van Lampedusa heeft meegewerkt aan een film die hun eigen bekrompenheid moet aantonen...
Over het einde heb ik nog wel mn vragen (hoewel erg mooi, al die watertrappende mensen). Grazia (overigens een mooie naam, vergelijkbaar met vele Grace's uit andere topfilms) wordt gevonden en herenigd met Pietro, maar het probleem uit de film is daarmee lijkt me niet opgelost, ik denk namelijk niet dat de bevolking haar nu wel accepteert zoals ze is. Of het moet zo zijn dat de regisseur bedoelde aan te geven dat haar bezinningsperiode in de grot haar heeft doen besluiten op te gaan in de gemeenschap. Dan is het eigenlijk een plat liefdesverhaal...
Een beetje onduidelijk dus, maar mede vanwege de mooie shots 3,5*.

Aardige film met enkele hele mooie shots die samen gingen met even sfeervolle muziek. Helaas waren er te weinig van dit soort genietmomenten, in een voor mij te oninteressant verhaal. Toch 3 sterren voor de beelden die blijven hangen.

Heerlijk zomers sfeertje wordt er hier geschapen van het uitstekend gelegen eilandje Lampedusa. Wat een prachtige shots van de zee, die nog helderder zijn dan een bob. De vele shots van de met stenen bezaaide bergen en de daarop schijnende zonnestralen deden mij als in een vakantieroes verkeren. En die heerlijke, hypnotische muziek eronder op het einde was schitterend.

De film deed mij een beetje denken Lucia Y El Sexo. Ook zij vertoefde immers op een eiland en had een scooter tot haar beschikking. Qua verhaal vond ik de film tegenvallen, niks bijzonders. Soms zelfs een beetje saai. Maar door het overschot aan visuele schoonheid is dit toch een fijne film die doet wat hij doen moet: vakantie vieren. 4*

Het verbaast me dat deze film niet een hogere waardering heeft gekregen..

Het is naar mijn smaak pure poezie; de beelden, geluiden, de erotische elementen, echte liefde, de eenheid met de natuur, prachtige muziek, eigenzinnige ("echte"?) mensen, enz.

Dan ook nog eens de professionaliteit van de filmmakers (mooie shots, goede timing, enz)!

Een van mijn lievelingsfilms aller tijden.

Vreemde film ,vreemd einde....

Geni(t)ale herziening gehad en wat bleek? Valeria Golino is qua geslachtsorgaan en de 2 meloenen, die er geografisch gezien zo `n 30 cm boven zouden moeten liggen, prachtig bedeeld. En nou even zonder dollen. Werkelijk een prachtige vrouw die nogal erotisch geladen is en daar qua zwoele blik, stem en temperament aardig naar handelt. Naast het nodige erotisme wat er in de film voorkomt, blinkt de film toch vooral uit in het duo: beeldenpracht en de daarbij vergezelde ( ambient ) muziek. Verder gewoon onbeschrijfbaar om een film als deze te ondergaan.

De jonge hoofdrolspelers zijn allemaal gecast op en rondom de plaatselijke basisschool in Lampedusa en geven deze film dan ook een geheel eigen, authentieke sfeer mee. Het lijkt gewoon echt om hun dagelijkse leven te gaan, wat er zich allemaal afspeelt. De 1ste keer vond ik de film nog wat leegjes hier en daar, maar nu voelde ik het ritme van het Italiaanse leventje aldaar door mijn aderen stromen. Strijd, verlangen, humor, cultuur, mystiek en een ongrijpbare, ontroerende hoofdpersoon die qua thematiek: extreem blij, extreem droevig verwant is aan Skiki - Jitsu en qua beeldenpracht aan het eveneens hoogzomere Lucia y el Sexo. Verhoogd naar 4,5*

Prachtige Italiaanse film. Heeft echt alles wat het nodig heeft. Mooi gemaakt en echt in de traditie van de Italiaanse film. Liefde en onmogelijke liefde.

mooie film! niet dat het echt een boeiend verhaal was, maar wel lekker om naar te kijken. mooi geschoten en lekkere muziek!

3,5

Het nummer Nestor Saga staat op het album 'the amazing adventures of simon simon'. Het is een samenwerking tussen Surman en Jack Dejohnette. Erg knap werk.

Ongelofelijke scènes in deze film. Prachtige beelden, wondermooi thema en aangrijpende muziek bevat deze film. Hoogstaand werk is dit.

Een klein pareltje.

Het verhaaltje stelt eigenlijk dermate weinig voor dat het normaal gesproken zou reiken voor een tv-filmpje.

Maar het temperamentsvolle hoofdpersonage, de prachtig geschoten beelden, en de algehele sfeer die hieruit ontstaat, zorgen er echter voor dat je gewoon even anderhalf uur het dagelijkse leven wil vergeten, en je vervolgens laat meenemen naar dit ( voor mij onbekende ) eiland, de werkelijk prachtige zee, en de mensen die er leven.

Dit is gewoon heerlijke cinema, ik heb genoten...

4 sterren

Ging het nou over een vrouw die op de verkeerde plek woonde of spoorde ze niet?

Beide denk ik.

Op de achterflap stond dat ze op de verkeerde plek woonde (datzelfde staat hierboven ook), maar ik had een ander idee, namelijk het betty blue complex.. Dus ik was even in de verwarring.

Deze prachtige film stelt je in staat even ontsnappen aan de grauwe werkelijkheid.

Dat doet iedere film, hoe slecht of goed, toch? Bij mij iig wel.

prachtige film met sfeer

Inhoudelijk is 't geheel misschien wat magertjes, maar dat mediterraanse sfeertje vond ik echt TE fijn. Combineer dat met een paar prachtige scenes, prima acteren en perfect passende dromeringe muziek en je komt wat mij betreft toch op:

4 *

Leuke film met een aardig verhaal.

Mooie film, mooie vrouw. Zo nu en dan wat depri of zo. Ik vond het einde wat te makkelijk. Zijn de overige dorpelingen dan allemaal zo simpel van geest. In ieder geval denkend in hokjes, zoals al eerder door anderen werd vermeld, daar ben ik het mee eens. Maar ik doel meer op het slot van de film.

Wat een strontvervelend jongetje zeg! Daar kon ik me aan ergeren. De domper op een voor de rest fijn filmpje.

Een film over het eiland Lampedusa en zijn inwoners. De film zoemt in op een vissersgezin waarbij vooral moeder voor de nodige opschudding zorgt. Dat is weer eens wat anders. Aanvankelijk lijkt het een aangenaam voortkabbelende film, die nergens echt boeiend wordt. Maar hij bouwt heel mooi en subtiel op en dan blijkt er toch wel een verhaal in te zitten wat nog naar een (open) einde toe leidt ook. Er zitten mooie onderwater beelden in en de film geeft een mooi beeld van het eiland Lampedusa. Een eiland dat vooral beroemd geworden is door de bootvluchtelingen, maar waarvan ik (en waarschijnlijk nog wel meer mensen) niet wist hoe het eruit zag.

Een prachtige Italiaanse film. Heel fijn sfeertje, mooie beelden, met name de onderwater beelden, en goed acteerwerk. Ook het verhaal kon mij bekoren. Leuk om een jongere Valeria Golino te zien. Ik kende haar alleen van een paar nieuwere films, waaronder Figlia Mia. Haar personage in deze film spreekt mij erg aan. Van mij mocht de film nog langer duren. Ik houd ervan! 4,5*

Mooie film, komt ook erg authentiek over en dat blijkt ook wel te kloppen, de meeste acteurs komen van het eiland. Muziek vond ik ook erg geslaagd al werd het thema iets te vaak herhaald, als het maar een keer of twee was gebruikt had dat meer impact gehad. Acteurs overtuigen best, al was het kleine broertje soms wel vervelend. Vond het wel grappig hoe iedereen met drie, vier man op een scooter klimt, en ook de verliefde politieagent zorgt wel voor wat geglimlach. De beelden van het eiland, niet veel meer dan een kale rots, en de zee zijn soms schitterend.

Het einde is dubbelzinnig: wat je ziet is dat Pietro opeens Grazia opmerkt, hij duikt de diepte in om haar in levenden lijve aan te treffen, en brengt haar naar boven. Vond dat nogal ongeloofwaardig gezien al het voorgaande, en ik interpreteer het dan ook anders. Hij ziet iets onder de waterlijn en herkent zijn (verdronken) vrouw. Haalt haar naar boven waarna de rest van de eilanders naar hem toe zwemmen om hem te troosten en het stoffelijk overschot over te nemen. Waarschijnlijk is het de pessimist in mij, en ik vind ook nergens een theorie online die mijn interpretatie ondersteunt, maar dat vind ik meer passen dan het letterlijke einde.

Een andere boeiende film over het eiland is Fuocoammare (2016), al heeft die een totaal andere insteek. Omdat ook die film bevolkt wordt door lokalen vraag ik me af of er eilandbewoners zijn die in beide films optreden- zo groot is de bevolking van Lampedusa immers niet.