Diamonds Are Forever (1971)

Ik blijft het persoonlijk

een goede Bond film vinden,

vindt het niet te Amerikaans gemaakt.

Sean Connery blijf ik aanvaren

als de enige echte James Bond,

jeetje wat kan die man acteren

nee echt ik vind Sean Connery echt geweldig,

ook een mega uitstraling heeft hij mee!.

Zijn grappen zijn raak die hij maakt

en de manier zoals hij James Bond

speelt, met zijn ene one liner na de andere.

Maar Daniel Craig blijft mijn favoriete James Bond.

Diamonds are forever heeft flinke vaart

maar het einde op het boorplatform

had echt wel beter gekund hoor!.

en het verhaal is zeker ook niet

om naar huis te schrijven

Ik ben nu de 007-reeks aan het herkijken op Blu-Ray. Op de eerste 6 solide films na met als hoogtepunt OHMSS, blijft dit een fikse tegenvaller.

Op Spectre, The World Is Not Enough, Die Another Day na, wellicht de slechtste Bond.

Verlaagd naar 2,0*

Dat je die another day slecht vind begrijp ik heel goed alhoewel het begin wel heel sterk is.die vind ik ook verschrikkelijk ik heb die film ook niet de makers sloegen hier echt teveel door met hun fantasie

Superleuke bond met de LEKKERSTE bondgirl ever

PLENTY O TOOLE.

niet te evenaren, mooiste ogen ? ooit ?

prettige bondfilm

Vandaag herbekeken, ik heb deze film met een half puntje verhoogd.

Vond het een zeer vermakelijke film, mooie dames, leuke scenes en een goed einde met het booreiland en de explosies.

Voor het eerst zag ik ook wat humor in de film terug komen, die 2 'nerds' (Mr kidd) waren best wel irritant.

Er zit helaas niet zo heel veel actie in de film, maar van begin tot einde blijf je toch kijken want de hele film gebeurd er wel wat en zijn er mooie locaties, ook leuk de casino's van Las Vegas en de auto achtervolging daar.

Mijn top 7 (met Sean Connery en Lazenby ziet er nu als volgt uit:

1. You only live twice

2. Goldfinger

3. Dr. No

4. Diamonds are forever

5. Thunderball

6. On her majestyt secret service

7. From Russia with love

Op naar de zeer goede films met Roger Moore!

“Curious... how everyone who touches those diamonds seems to die.”

Diamonds Are Forever is een rommelige Bondfilm. Als ‘screwball komedie’ werkt de film wel, maar echt interessant of enerverend is het allemaal niet. Het verhaal springt ook van de hak op de tak, en alleen het gedeelte in Amsterdam is vermakelijk. Wat ik wel kan waarderen aan Diamonds Are Forever is dat de regisseur en de acteurs zelf ook wel weet dat het allemaal hartstikke ‘camp’ is. Er wordt gelukkig geen poging gedaan om iets van een serieuze verhaallijn of personage te introduceren.

Sean Connery is zichtbaar ouder, maar hij is nog steeds geweldig op dreef als 007. De actiescènes zijn (op één of twee na) niet echt memorabel of spectaculair, maar de Bondgirls zijn met de prachtige Jill St. John en Lana Wood wel erg goed gecast . Mr. Kidd en Mr. Wint zijn kleurrijke bad guys, maar ik vond dat de makers (en de acteurs) hier een beetje in doorschoten. Het werd op een gegeven moment lachwekkend, terwijl er toch wel iets van dreiging moet zijn. Zelfs in een Bondfilm die zichzelf, maar jammer genoeg ook de kijker, niet al te serieus neemt.

De minste Bond-film met Connery in de hoofdrol.

Het viel me na de zoveelste herziening van deze film maar weer eens op hoe chaotisch deze film verloopt. De hele film verloopt rommelig, het verhaal schommelt alle kanten op zonder ook maar enige logica. Connery is ook niet op z'n best, al gooit hij er wel weer een aantal geweldige one-liners uit. Verder is Blofeld (nu weer gespeeld door Charles Gray) ook niet zo goed als in voorgaande films.

De homoseksuele moordenaars 'Mr Kidd' en 'Mr Wint' zijn wel een leuke toevoeging aan deze film. Absurd is de wijze waarop ze mensen ombrengen en dan hand in hand weglopen. De Bond-girls zijn niet echt interessant, zeker niet qua acteerwerk.

Dit is gewoon een hele magere Bond-film met een paar leuke momenten, maar wat overheerst is toch het rommelige script. Daar kan zelfs de scène die geschoten is in Amsterdam niks aan veranderen.

Verlaag van 3* naar 2.5*

“Thank you very much. I was just out walking my RAT and seem to have lost my way...”

De eerste Bond-film die ik niet kan waarderen, en waar ik me eigenlijks best heb verveeld. ‘Diamonds are Forever’ stond al geschreven als één van de slechtere bond-prenten maar, omdat ik nu met mijn marathon bezig ben kon ik deze niet overslaan (sowieso zou ik dat niet willen omdat ik dan te autistisch word dat ik een film-serie niet volledig heb gezien), als hij er niet was geweest zouden we hem niet hebben gemist.

De terugkeer van ‘Sean Connery’ was prima, de film heeft weer heerlijk een charismatisch persoon maar ook hij weet de film niet te redden. De film is op veel vlakken erg rommelig, en weet vaker niet aan te slaan waardoor ik mijn concentratie veelvuldig heb verloren tijdens de film.

Het is niet veel soeps. De film is stroef, en verloopt niet heel lekker door. De actie is erg houterig en voornamelijk saai, dat was eigenlijk in de openingsscène al een beetje te merken. Ook mist de film zijn nodige spanning die de eerste delen wel hadden, het werd nergens spannend en de film loopt daarna wat nonchalant door. Ook waren de tegenstanders nogal zwak, en kwam ‘James Bond’ hier veelte makkelijk door, geen enkele vijand bood ook maar een beetje weerstand.

Het is eigenlijk merendeels een herhaling, en ik heb het zo langzamerhand wel een beetje gezien. De film is duidelijk wat losjes in elkaar geflanst en werd nergens te overtuigen, de zogeheten ‘bond-girls’ waren knap, maar qua acteerwerk was het niet bijzonder.

Al om al, toch een tegenvaller in deze serie en ik heb me weinig vermaakt. Slechte uitvoering van ‘Guy Hamilton’ die maar een beetje aankakt met de film. De scene in Amsterdam weet voor mij als Nederlander niks toe te voegen aan de film, dit kleine stukje en met de rondvaartnood ‘Prins Willem - Alexander’ was het over het algemeen erg saai en ook wederom niet boeiend genoeg. Slechte film.

'Mr Kidd' en 'Mr Wint' waren overigens nog wel vermakelijk om te volgen, een excentriek duo die leuke moorden weten te plegen. Maar ook deze twee worden te makkelijk neergehaald door bond en het zelfde geldt voor de schurk 'Blofeld'.

2.0*

En we zijn weer terug bij af!

Voorganger On Her Majesty's Secret Service is geflopt dus het roer moest weer om. Lazenby is geloosd en Connery is voor veel geld terug gehaald. Terug zijn ook de over the top badguys en de willekeurige Bondgirls. Met Blofeld is al voor de credits hardhandig afgerekend en over Diana Rigg wordt niet meer gesproken.

Give the people what they want. En dat is wat er uitstekend gedaan wordt.

Qua campiness wordt er zelfs nog een schep bovenop gedaan na You Only Live Twice, dit is tot nu toe veruit de meest cartooneske Bond.

En daar is helemaal niets mis mee. Het is allemaal uiterst vermakelijk!

3.5*

Op naar de Roger Moore periode!

Tussenstand:

1. Goldfinger 4*

2. On Her Majesty's Secret Service 4*

3. From Russia With Love 3.5*

4. Diamonds Are Forever 3.5*

5. Thunderball 3.5*

6. You Only Live Twice 3*

7. Dr. No 3*

Kort de tussenbalans op nu we de eerste Bond periode hebben afgesloten.

Goldfinger is de absolute nummer 1, de perfecte balans tussen een goede thriller en de typische Bond ingrediënten (mooie vrouwen, gadgets, campy badguys).

On Her Majesty's Secret Service is als stand-alone film een uitstekende tweede, iets serieuzer dan de rest. Datzelfde kan in mindere mate gezegd worden van From Russia With Love.

Dr. No vond ik een moeilijke, het is natuurlijk de eerste en veel elementen uit de succesvolle franchise zijn bij Dr. No gestart, daardoor is een hogere ranking gerechtvaardigd. Ondanks de minpunten, beschreven bij Dr. No, plaats ik hem daardoor toch iets hoger.

De andere drie, Diamonds Are Forever, Thunderball en You Only Live Twice, zijn prima films. De toon is bij deze drie een stuk luchtiger en lawaaiiger. In kwaliteit ontlopen ze elkaar niet veel, in de ranking zijn deze films eigenlijk inwisselbaar.

Als ik de kritieken mag geloven gaat de franchise met Roger Moore nog meer de campy, cheesy kant op.

Ik laat me in ieder geval verrassen.

Aangepaste tussenstand:

1. Goldfinger (1964) 4*

2. On Her Majesty's Secret Service (1969) 4*

3. From Russia With Love (1963) 3.5*

4. Thunderball (1965) 3.5*

5. Dr. No (1962) 3*

6. Diamonds Are Forever (1971) 3*

7. You Only Live Twice (1967) 3*

Beetje een eenzijdige Bond dit, steeds dezelfde personages en het gedoe met diamanten. Vrij rommelig ook en met weinig beklijvende scenes. Tweede gedeelte van de film is wat interessanter met de heer Blofeld. Verder ook weinig mooie locaties, het penthouse is nog wel aardig. De sleet lijkt al aardig op de heer Connery te zitten. Ik las overigens ergens dat hij in alle Bond films een toupet draagt.

Redelijk.

Voor Jill St John (Prachtvrouw) en natuurlijk 'For old time sake', 4 sterren.

Een van de betere Bondfilms, met opnames in Amsterdam en vele andere locaties natuurlijk.

De achtervolging met de Mustang is top, door de boulevard van Las Vegas.

Is volgens mij nou al de 7de keer dat ik em bekijk...nu dan op blu-ray.

"I didn't know there was a pool down there".

Blijft een classic in mijn ogen.

Door deze muziek komen die nostalgische gevoelens weer boven John Barry-Diamonds Are Forever Source Instrumental - YouTube - m.youtube.com

Daimonds Are Forever is in chronologische volgorde de opvolger van On Her Majesty’s Secret Service (1969). Dit zou je niet zeggen als je allebei de films hebt gezien. Niet alleen is Bond in een heel nieuw decennia beland maar voelt eigenlijk de hele film compleet anders aan.

Voor mij voelt deze film als een gemiste kans aan, aangezien er geen echt vervolg aan het verhaal en toch wel open einde van de vorige film wordt gegeven. Toch kan ik het de producenten niet kwalijk nemen. James Bond is altijd al een ‘product of it’s time’ geweest. Zonder mee te gaan met de trends en wat het grote publiek wou zien was James Bond misschien wel nooit Abraham geworden.

Dat neemt niet weg dat ik Daimonds Are Forever één van de mindere Bonds vind. Sean Connery had duidelijk geen zin meer om zich 100% te geven voor zijn rol. Het verhaal van James Bond die undercover gaat om een diamanten smokkel te onderzoeken klinkt nog interessant maar word naar mijn gevoel maar matig uitgevoerd. Ook kent deze film één van de mindere scores van Barry en zo kan hij er dus ook niet voor zorgen dat de actie scènes nog enigzins spannend worden. De film kan in het rijtje cheesy Bond films net als bijvoorbeeld Octopussy en Moonraker. Deze kant van Bond kan ik zeker waarderen maar ik vind Daimonds maar weinig leuke en charmante elementen bevatten. Één van de weinige scènes die voor mij de moeite waard is is wanneer Bond de bovenste verdieping van ‘The Whyte House’ probeert te bereiken om er vervolgens achter te komen dat Whyte ontvoerd is en dat Blofeld weer aan alle touwtjes trekt.
Verder blijft dit natuurlijk wel James Bond en is het alsnog een genot om naar de charmes van Connery en de prachtige Bond Girls en locaties te kijken.

Matige afsluiter van Connery.

Een tijd terug heb ik een Blu Ray box gekocht van alle Bond films tot SkyFall en gisteren was deze Diamonds Are Forever aan de beurt. De laatste officiële Bond film met Sean Connery en helaas is het niet wat ik gehoopt had. Ik kan me ook niet voorstellen dat Connery er heel trots op is geweest.

Over het geheel weet het gewoon niet aan te slaan. De locaties, onder meer Amsterdam en Las Vegas, zijn wel mooi evenals de achtervolgingen (met slapstick humor) en de theme song van Shirley Bassey. Maar daar blijft het dan ook bij. Het acteerwerk is pover, het verhaal is rommelig, de actie scenes zijn houterig en bovenal saai en ook het einde op het boorplatform had ik meer van verwacht. Je ziet bijvoorbeeld niet eens dat Blofeld doodgaat. Bovendien had ik niet verwacht dat Blofeld opeens weer zou leven, met een kloon, nadat hij in de openings scene werd vermoord. Goed de film is bijna 50 jaar oud maar hier kan je toch niet omheen. Jill St John is wel een goede Bond girl al is ze meer een eye candy. Connery doet het in z'n laatste film als Bond (Never say never again is geen officiële film) best aardig maar ook hij weet de film niet te redden. Ik vond hem er vrij oud eruit zien terwijl hij in 1971 pas 41 jaar was. Charles Gray doet het verdienstelijk als de slechterik, niets meer niets minder. En dan hebben we nog het moord duo mr. Kidd en mr. Wint die wellicht voor wat luchtigheid zorg maar verder niet heel veel toevoegen. Ze lijken bovendien uit een Austin Powers film te komen.

Helaas ging het hierna niet beter want Roger Moore vind ik echt een miscast. Niet dat het een slechte acteur is maar ik vind hem hem gewoon niet bij het actie genre passen. Live and Let Die vind ik dan ook de slechtste bond film ooit. Gelukkig zat er na The Man with the Golden Gun een stijgende lijn in en zijn er vervolgens weinig rampzalige films geweest. Heel misschien Quantum of Solace of de CGI in Die Another Day.

2*

Ik heb ook absoluut niet gezien dat hij er geen zin meer in had sterker nog ik heb juist gezien dat hij er van genoot,maar goed ik snap wel dat hij er hierna toch echt mee stopte want als acteur word je tenslotte toch moe van alle heisa er omheen en wil je gewoon andere dingen doen

Matige Bondfilm, minste zelfs in chronologische volgorde. Vooral het eerste gedeelte waarbij de diamantenhandel ten voeten uit wordt uiteengezet vond ik het net als Bond zelf bizar dat de Secret Service moet optreden voor zo'n zaak. Verder ook een vrij bizar verloop van de film met de openingsscène met Blofeld om dan in het tweede deel opnieuw bij Blofeld uit te komen. Het tweede gedeelte was gelukkig beter en leek meer op een echt Bondfilm.

Matige verhaallijn dus, maar dat lag niet aan Sean Connery. De actiescènes zijn ook niet geweldig en ook het olijke dodelijke duo komt ook niet echt uit de verf, hooguit komisch, doch meedogenloos zo blijkt. De film mist wat vlotheid en spanning, maar Bond blijft Bond. Al bij al een erg nipte 3,0*.

Connery heeft betere jaren gekend, maar na Lazenby toch weer blij dat hij terug is. De film is naar mijn mening weer een waardige Bond film en doet denken aan From Russia With Love, niet de beste Bond, maar wel vermakelijk met diverse filmlocaties en avontuur.

Jammer vind ik dat het te lang blijft hangen in Las Vegas. Dat overdreven Amerikaanse spreekt me minder aan. Ik mis het gadgetgehalte. Leuk vind ik (daar is merk ik niet iedereen het mee eens) die twee aparte figuren die mensen koud maken, ik kan het wel waarderen .

Tevens vind ik het jammer dat Blofeld weer een nieuw gezicht krijgt in deze film, zijn snode plannen staan ineens weer helemaal op zichzelf, wat ik ook weer niet aan de rest van de films kan vastknopen.

Enfin, beetje chaotische, maar toch typische, vermakelijke Bondfilm.

Naar mijn mening was deze film dan ook het perfecte moment om de scepter over te dragen naar Roger Moore. Mooie afsluiter van Connery die we na deze film zeker niet zullen missen, maar zijn prestaties in de andere films zeker zullen koesteren.

Persoonlijke tussenstand (niet dat het wat uitmaakt, maa rik deel hem toch ff):

1. Goldfinger

2. From Russia With Love

3. You Only Live Twice

4. Dr. No

5. Diamonds are Forever

6. On Her Majesty's Secret Service

7. Thunderball

We werken de James Bond reeks niet chronologisch af en wilden eerst alles met Connery afwerken. Vandaar daar niet eerst Lazenby of Moore maar eerst Diamonds are forever, een film die verre van top blijft maar wel ontzettend vermakelijk.

Bond weer vliegend van start met zijn zoektocht en wraak op Blofeld. Iets dat daarna weer naar de achtergrond verdwijnt met een sinister hitman koppel en diamantensmokkel. Iets dat zich in vliegende vaart en op veel locaties afspeelt, veel personages, een schare fijne en mooie vrouwen en een behoorlijke apotheose.

Super is het echter allemaal niet. Het hele plot met de diamenten en satelliet is niet echt bijzonder. Wat Blofeld nu precies van plan is wordt me ook niet helemaal duidelijk. Bepaalde ontwikkelingen gaan wel erg snel, zoals wanneer Bond van het platform afspringt om met de volgende scene alweer op het cruiseschip te zitten. Bond ziet er daarnaast toch wel oud uit, vooral wanneer hij White bevrijd heeft en in een bruine coltrui loopt met geruit colbert.

De pret mag het echter niet drukken. Diamonds are forever is erg vermakelijk en met een aantal erg mooie vrouwen. Jill St.John wint het weliswaar niet van Auger of Bianchi maar een knappe vrouw is het wel. Net als de rijkbedeelde Lana Wood. Voeg daarbij een heerlijke soundtrack, prima titelsong en vermakelijke Bruce Glover als Mr. Wint, en je hebt heel wat. Diamonds are forever is daarmee niet heel goed te noemen maar wel erg vermakelijk.

Hoe rommelig en campy deze film ook is het blijft een uiterst vermakelijke film. Van alle bond films heeft deze het meest onnozele verhaal. Als je deze film met een grote korrel zout neemt dan is het gewoon een fantastische film. Tijdloos top entertainment

Zeer leuke bond film altijd al een zwak voor gehad,hele fijne muziek hangt ook een fijne 70's sfeer in voor mij echt jeugdsentiment.

Bond marathon deel 7 herzien op bluray.

De laatste met Connery als Bond, en tevens ook de minste uit de reeks tot nu toe. Dit komt vooral door het zwakke script en rommelige edit, de scenes lopen van de hak op de tak op elkaar over. Kon ook duidelijk merken dat Connery niet had getraind voor de rol, hij kwam vermoeid over en leek er niet zoveel zin in te hebben. Wat me ook stoorde is dat Bond nooit gevaar liep, hij had al 10x gevangen of vermoord kunnen worden, maar iedere keer mag hij zo weg wandelen. Zo is er bijvoorbeeld een scene in een restricted area waar hij door twee henchman wordt betrapt als hij uit een mangat naar boven komt. Bond maakt de grap dat hij z’n rat aan het uitlaten was en mag blijkbaar zomaar het terrein verlaten. Qua karakters viel deze me ook zwaar tegen. Bond-girl Jill St. John begon wel aardig, maar naarmate de film vorderde begon ik me steeds meer te ergeren. Charles Gray als Blofeld kwam ook niet uit de verf, en dat hele gedoe met die klonen is gewoon slecht uitgewerkt. Lana Wood mooie dame, maar werd te weinig mee gedaan. De zogenaamde vechtpartij met Bambi en Stampertje was ook lachwekkend. Dan hebben we nog twee relnichten Mr. Kidd en Mr. Wint met bijhorende porn stache, die ook niks uitstralen. Finale op het booreiland was ook geen hoogtepunt met die verschrikkelijke slechte special effects van de ontploffingen.

Paar pluspunten zijn de mooie titelsong van Shirley Bassey, de scene in Amsterdam met de vechtpartij in de lift, de car chase in Vegas en de beklimming van Whyte House.

Al met al een zeer matige Bond-film die ik voorlopig niet meer hoef te zien.

Bruce Glover, alias mr. Wint, is verleden maand overleden op 92 jarige leeftijd. Bruce is de vader van Crispin Glover.