The 'Burbs (1989)

Oh-ho. Got somebody tied up in the ol' cellar, have yah, Rube?

Why don't we just cut all this polite crap, all right?

What's the weird goddam noise you got comin' outta here all the time?

Eem buurman naar mijn hart.

Geinige doorsneefilm van Hanks, best wel grappig om en keer te zien, maar een tweede keer, toen viel de film mij wat tegen. Heeft waarschijnlijk omdat je de komische situaties dan al kent en het geen impact meer heeft. Toch is het geen slechte film en het spel van Hanks is zeer acceptabel, maar de bijrollen zijn zeer plichtmatig, met andere woorden ze doen hun ding en dat is het. Een film als de Burbs moet het hebben van het acteren en dat blijft, op Hanks na, naar mijn mening een beetje beneden peil. Toen ik de film een jaar geleden voor de tweede keer bekeek, kwam de gedachte op dat deze film eigenlijk een komische versie was van Arlington road.

Waarom worden er anno nu nooit meer zulke simpele maar toch leuke komedies gemaakt ?

Het verhaal heeft natuurlijk niet veel om het lijf maar juist daarom is dit juist zo'n aardige komedie geworden .

Het is natuurlijk een bekend gegeven , nieuwe buren die zich nauwelijks laten zien en waar de halve buurt over roddelt , dit idee is natuurlijk vet over the top uitgewerkt maar wel bij vlagen met originele

scenes erin .

Bij de bezoekscene steelt bruce dern de show .

Nope.

Behalve een sympathieke 80s-sfeer heeft deze film weinig om het lijf. Aanvankelijk had ik er nog wel zin in. Het is in ieder geval aangenaam kennismaken met de personages: een olijk allegaartje zoals je wel vaker ziet in films uit die tijd. Jammer genoeg blijven ze allemaal te veel steken in hun voorspelbare typetjes. En dat in een film die grotendeels op slapstick drijft. Na een kwartier had ik het wel gezien. Wat volgt is een langgerekte geeuw. De finale moest voor vuurwerk zorgen, maar ik was al lang ingedompeld. 2*

Geinige suburb genre-mengelmoes van Dante. Hele stijl/kwaliteit-vaste regisseur, scoort altijd wel een voldoende met dit type werk. Ook een zeldzame rol van Tom Hanks: hij is hier niet irritant. Grappig ook hoe de stijl van de film verandert naarmate het verhaal vordert; de felle kleuren verdwijnen steeds meer en het camerawerk zakt beetje bij beetje naar beneden (letterlijk). Zo zuigt Dante de kijker listig mee in het fantasierijke, kleine wereldje. Maar zoals wel vaker is het basisidee leuker dan de uitwerking. Ik mis toch een beetje de scherpe randjes en vond Ducommun bijzonder irritant en té aanwezig.

Mwa.

Gekeken vanwege de regisseur die Gremlins ook regisseerde. Ik had eigenlijk gehoopt op een buurman tegen buurman slapstick, maar daar zat ik toch wel naast. Gelukkig was de film daardoor niet volledig verpest voor mij.

Soms zit er een erg geslaagde scene in waardoor ik wel moest lachen, maar de hele film is eigenlijk vrij voorspelbaar en kinderachtig gefilmd. Soms ook heel overdreven waardoor het naar een klucht neigt. Hanks doet het redelijk, de rest is wel ok.

Visueel soms wel boeiend zoals de zoom in, zoom uit scene. Maar eigenlijk toch vaak iets te vervelend om te zien en soms iets te weinig echte humor gebruikt waardoor het lijkt alsof je dit gewoon op zenders zoals nickelodeon kan uitzenden.

2,5*

Vond hier indertijd niet veel aan. Nu 30 jaar later is het 80’s sfeertje wel prettig, maar het wil nog steeds nergens leuk, spannend of eng worden. Het blijft een aardige mislukking, die nog best aardig wegkijkt vanwege de nostalgie die de all star cast oproept.

Hele krappe 3

Ronduit kostelijke en humoristische film die op heerlijke wijze het leven in een saaie doorsnee wijk op de hak neemt.

Een lekker droog beeld wordt geschapen van een aantal erg uiteenlopende buren die elkaar op heerlijke wijze irriteren of opruien. Dit werd tot vermaak van anderen. Een vermissing en een stel nieuwe inwoners zorgen voor nog meer kostelijke onrust. Vooral Art, de man van het opruien en de wilde theorieën, slaagt er wonderwel in de boel op stelten te zetten....en het lijkt eerder een feit dan vraag of de Klopeks iets uitvreten wat het daglicht niet kan verdragen.

Kostelijke scènes komen voorbij in het geval van het 'bezoek' dat de twee stellen brengen, zo ook wanneer men het huis binnen dringt en gaat zoeken. De ene koddige situatie volgt op een andere dol dwaze actie of dialoog. Vooral de karakters vind ik persoonlijk heerlijk kleurrijk, de door dravende ex-commando in de vorm van Dern is geweldig. De altijd opruiende Art is geweldig. Hanks speelt daarentegen het geweten en een timide karakter. De twee broers Klopek, met name Uncle Reuben, vind ik ook briljant. Al met al vaart de film wat mij betreft prima op de zwart komische soms koddige sfeer. Soms is het wellicht wat te flauw maar mits in de goede bui vind ik het een prima film en overigens een heerlijk stuk jeugdsentiment.

Kostelijk vermaak, heerlijk gebracht, toch zeker een keer bijna in de slappe lach wanneer Bruce Dern van het dak afvalt en al met al verbaast het mij dat de film best wel matig scoort.

Erg onderschatte film. Aan het begin was ik nog niet helemaal overtuigd door de op het kinderachtige grenzende komische toon, maar de dikke vette knipoog is uiteindelijk juist een van de sterke punten van The 'Burbs. De film bevat een paar erg grappige scènes, Dern en Ducommun die een bepaalde komische energie aan de film geven in bijrolletjes die hen goed liggen, en Gottlieb en Gibson spelen de Klopeks ook erg leuk. Er zijn zelfs nog een paar speelse parodiescènes van films uit andere genres.

De set is ook wel leuk, en het maakt de film leuker dat je als kijker lange tijd niet te weten krijgt hoe het nou precies met die vreemde buren zit. Misschien was het beter geweest als als ze op het einde gewoon onschuldig bleken te zijn, maar dan hadden we zo'n mooie scène met Hanks en Gibson op de brancard niet gehad. Hoe dan ook een fijn laatste deel. Verrassend spectaculair ook. Vond het trouwens wel grappig om Hanks zijn personage in de film naar Mr. Rogers te zien kijken, precies de scène die hij speelt in A Beautiful Day in the Neighborhood. 3.5*.

Splash (1984), Big (1988), Turner & Hooch (1989) en The 'Burbs (1989)... De jaren '80 waren duidelijk de gloriejaren van Tom Hanks wat komedies betreft! Deze The 'Burbs is wat mij betreft zijn grappigste film. Hij is de geknipte man om de rol van asociale, neurotische buurman te spelen, en met reden want al zijn buren lijken wel nog gekker dan hun medemens. Maar dat verandert als de Klopeks in de woonwijk hun intrek nemen. Dan kan de paranoïa pas echt toeslaan!

The Burbs vond ik helaas wat tegenvallen. Hanks is me wat te schreeuwerig en alle gekke en typische suburb typetjes zijn in eerste instantie geinig, maar gaan later teveel op de zenuwen werken en was het me allemaal te luidruchtig. Dante probeert er een luchtige film van te maken en van een inmiddels bekend concept een komische film te maken. Maar net zoals de personages lukt dit in het begin, maar begint het richting het einde gewoon te vervelen. De interesse om nou uit te zoeken wat er daadwerkelijk met de gekke buren speelt werkt helaas niet goed. Al is de eerste ontmoeting erg geinig, maar verder trekt het gewoon net niet op genoeg om het amusant te maken.

2,5*

Typisch J80 komedie met lichtelijke anarchistische inslag waarin een amateur verslaggever maar professioneel party-dude getuige is van 3 burgermannen die geheel het recht in eigen hand nemen om de buren als moordenaars te ontmaskeren. Dit geheel tegen het zere been van de huisvrouwen die ditmaal hun mannen niet onder controle kunnen houden. Typisch voor het betere werk is het lang inzoomen op vunzigheden, seksisme en xenofobie (maar dan heel zelfbewust). Wat Dante echter bijzonder goed kan is naast fantasie een lekker donker horrorsfeertje neer te zetten.

Vandaag The 'Burbs voor de vijfendertigste keer gekeken, en ik blijf genieten van de kinderlijke humor en eenvoudige setting (één straat en één spookhuis). Alle buren en ook Hanks zelf lijken wel uit een stripverhaal te zijn weggelopen. Vooral hun interactie en de tegenstellingen in hun karakters zijn erg leuk. Ik begrijp dan ook de lage waardering voor dit soort films niet.

Leuke, bijzondere jaren tachtig komedie met een horrorkantje aan. Mysterieuze buren die vreemde zaken uitsteken snachts! En wat blijkt? Toch inderdaad hun vorige buren afgeslacht hebben. Leuke rol van Bruce Dern als geflipte ex-militair.

Begon leuk en grappig, maar tegen het einde vond ik hem rap minder worden helaas. Het jaren 80 sfeertje is altijd prettig om naar te kijken. Ik had er meer van verwacht. 2,5 ster.

I think the message to psychos, fanatics, murderers, nutcases all over the world is,

..do not mess with suburbanites because, we're not gonna take it any more.

We're not gonna be content to look after our lawns and wax our cars, paint our houses.

We're out to get 'em, Don.

We are out to get them.

Geweldig

Heel goed vermaakt met deze komische familiefilm. Als iemand die zelf altijd buiten de rand van de stad heeft gewoond kon ik mezelf best terugvinden in het personage van Ray Peterson . De clichés staan nog steeds overeind

The 'Burbs moet je gewoon een keer kijken want eenvoudige, leuke films (zoals er in dat tijdperk heel veel waren) die maken ze niet meer tegenwoordig.

4,5 sterren

Erg hoog "jaren tachtig gehalte". Ligt mij doorgaans niet zo, ook dit keer niet. Vond het allemaal erg flauw.

Na The Gremlins en The Howling kwam regisseur Joe Dante met The Blurbs aan in de eind jaren 80. Het was tevens het decennia van Tom Hanks zijn carrière, die voornamelijk speelde in komedies. En laat deze film nou een geslaagde komedie zijn. Eentje met absurde en grappige scènes, zowel fysiek als aan dialogen. Het sfeertje in deze film is er precies eentje die Dante goed in beeld kan brengen. Een typische Amerikaanse straat met typische Amerikaanse buren. De Amerikaanse vlag hangt altijd buiten. Dit sfeertje zat er ook al in bij The Gremlins, maar komt hier als in Komedie beter tot zijn recht. Want ondanks dat het verhaal van The Burbs wat mysterieus overkomt heeft dat niet het gehalte van uit The Gremlins. Met Tom Hanks aan kop verwacht je juist uit zijn carrière toen der tijd dat hij hier het leukste uit de verf zou komen. Helaas is zijn personage wat aan de saaie kant en speelt hij deze op een vrij normale goed geacteerde manier. Op een paar hoogte punten van Hanks na is het voornamelijk Bruce Dern en Rick Ducommun die met hun personage die van Hans op sleeptouw nemen. De chemie tussen de drie is in ieder geval leuk en vermakelijk, net zo geslaagd als de film zelf.

3,5*

"I've never seen that. I've never seen anybody drive their garbage down to the street and bang the hell out of it with a stick. I-I've never seen that.”

Ja, deze vond ik toch best leuk hoor. De laatste paar dagen zit ik wat meer in de komedie hoek, door wat privégebeurtenissen zijn dat de films waar ik eigenlijk wel een beetje naar zoek, een wat komischere uitweg te vinden dan het leven soms kan zijn. Gisteravond stond deze maar op de planning, wederom een film waar ik echt al jaren tegen aan kijken, en altijd al eens wou zien. Voornamelijk toch wel echt door de rol van Tom Hanks in deze film, en daar was ik wel benieuwd naar. Het is al wat vaker genoemd hier maar, de beste man heeft in de jaren tachtig een paar komedie films uitgebracht, al ben ik niet zo'n fan van zijn andere titels, deze kon me wel bekoren. Duidelijk is wel dat ik Hanks niet zozeer een fijne acteur vind in het komedie vak, al heeft hij er zelf duidelijk wel heel veel plezier van. Maar dat kan ook wel mede komen door het feit dat ik hem eigenlijk alleen ken uit de serieuzere films met een wat strakkere blik, die voornamelijk meer gericht zijn op een goed script en een uitbundig en sterk verhaal.

Deze vond ik wel leuk, en ik denk dat iedereen dat wel kan relateren, dat je eigenlijk een mysterieuze en vreemde buurman hebt die je eigenlijk niet echt vertrouwd in zijn handelingen. Althans, ik heb het altijd wel gehad en zeker als jongere jochie, dat er bepaalde verhalen naar buiten kwamen over je buren door vriendjes, en je dat eigenlijk automatisch overneemt. Precies is hier ook het geval, de film laat een mooi beeld zien van wantrouwende buren die eigenlijk één huishouden niet vertrouwen, en dat werd door Dante nog een fijner aangedikt door het extremere eraan te plakken. ‘s Nachts graven in de tuin, demonische gebeurtenissen met een komische twist (neem het moment dat ze de moed verzamelden om aan te kloppen, en tijdens het kloppen de cijfers 669 naar 666 veranderd), een ”lijk” bij het vuilnis doen wat ze zelf denken omdat een buurman vermist is geraakt en andere duistere gebeurtenissen. Dante verwerkt het leuk om jou ook te laten denken dat eigenlijk een soort Victor Frankenstein bezig is in de kelder.

Hierbij acteert Hanks wederom wel weer prima, en bij deze film vond ik het script ook wel echt een tikkeltje sterker. Een leuk uitganspunt. Ook heeft Dante verschillende andere personages bij de film gevoegd, die stuk voor stuk een bijdrage wouden leven aan absurdheid maar, geen één sprong er echt uit. Jammer wel, want daar had toch veel meer uit mogen halen. Daarnaast is het gewoon zoals ik al zei, dat ik Hanks totaal niet grappig vind, en ook hier slaagt hij er meermaals niet in om mij te laten lachen.

Het verhaal is gewoon wel leuk om te volgen, en ik hou wel van dit soort concepten. Dante presenteert een prima film die leuk is om eens gezien te hebben maar, meer ook niet. Het is geen hoogstaand acteerwerk, komedie is redelijk flauw en moet je wel liggen (wat het dus bij mij deed) en daar is alles ook wel mee gezegd. Leuk om eens gezien te hebben.

Joe Dante's films zijn altijd fantasierijk en creatieve films, helaas slaat de humor er niet altijd mee aan, in dit geval ook bij the Burbs. Goed gemaakt maar vond er uiteindelijk niet veel aan.

Na tientallen jaren weer eens herzien. Eigenlijk is mijn kijk op deze film niets veranderd. Gewoon een leuke en vermakelijke film, spannend, voor (bijna) alle leeftijden en met de nodige humor. Doet me een beetje denken aan de stijl van John Hughes; pijnlijke momenten, ontploffingen, maar geen dood en verderf en bloedbaden.

Zie nu pas dat Joe Dante ook Gremlins en Small Soldiers heeft gemaakt. Ook vermakelijke films die ik vaker heb gezien en niets afdeed aan de beleving van weleer. Eens zien wat hij nog meer in zijn portfolio heeft.