The Hobbit: The Desolation of Smaug (2013)

Zojuist de film gezien, (ja echt)

Ik ben een LOTR/Hobbit fan dus ik bekijk de films zeker door een roze bril maar man man man, wat een knaller van een film is dit.

Deel 1 viel mij persoonlijk ook tegen, het kwam te langzaam op gang en zoveel actie zat er nou ook weer niet in.

In deze film verveel je je geen moment, het is 02:40 pure spanning.
Je zit vanaf moment één midden erin, het begint even met een flashback naar een jaar eerder, waarbij je volgens mij direct Peter Jackson door het beeld ziet lopen, vrijwel hetzelfde als bij LOTR deel 1, ongeveer dezelfde plek.. <<< (geen echte spoiler, zit niks van plot in maar ik ben er altijd voorzichtig mee)

Het is weer een meesterwerkje van Jackson, wat heb ik genoten.
Er zit zoveel meer actie in dan in deel 1, de actie scenes duren ook lang en dat vind ik zelf echt een plus punt.

Het is nu ook niet meer één verhaal wat je volgt maar twee/drie verhalen en dat was wat je toch wel miste bij deel 1.
Bij LOTR ging je van Frodo/Sam weer naar Gandalf en weer naar Aragorn/Legolas/Gimly en zo de hele films door, dat zorgde voor wat afwisseling, en dat hebben ze ook deze keer er prachtig in verwerkt.

Ik zal niet teveel vertellen, ga hem zelf kijken hij is het echt meer dan waard.

Oh nog één ding, WAT een cliffhanger!

Deze krijgt van mij 4,5 sterren.

Buiten kijf staat dat het een uitermate vermakelijke film is.

Echter zit er naar mijn te weinig dood en verderf in en te veel humor. Ik vind dat je gegrepen moet worden door het kwaad wat de duistere personages aan kunnen richten, maar dit gebeurd niet. Tevens vind ik dat de dwergen overal voor moeten vluchten en nooit eens de betere zijn in een gevecht.De uitspraak "RUN, QUICKLY!" Komt me m'n neusgaten uit. Wel super kick dat Gandalf wat meer magie gebruikt

Dit komt wel vanuit een Lord of the Rings fan. Het is uiteraard wel gewoon een hele vette film met ook zeer sterke scenes hier en daar en mooie settings. Conclusie: Beter dan het vorige deel, maar nog niet waar die moet zijn.

'If this is to end in fire, then we will all burn together!'
Jawel, het is weer een meesterwerk geworden.

De film houdt zich erg vast aan het boek en dat vind ik geweldig. Het is verbazingwekkend, hoe de regisseur erin is geslaagd om de beelden na te creëren, die bij mij werden opgewekt tijdens het lezen van het boek. Ik had tijdens het zien van de film continu een déjà vu gevoel, omdat ik werkelijk meende flashbacks zien. Dat is toch bizar?

Ik vind dit deel in ieder geval veel beter dan The Hobbit An Unexpected Journy. De vaart blijft erin, de beelden zijn prachtig, de emoties zijn oprecht. De linken met de vorige delen vind ik ook leuk. Het lijken net puzzelstukjes die op hun plek vallen. Ik denk dat ik het nog maar eens een keer ga bekijken in de bios voor een herziening en om te letten op de kleine details.

De grootste verassing was voor mij de strijd die Gandalf aan gaat. Ik vind het gewoon Episch om te zien hoe 'The Great Eye' is ontstaan.

De film eindigt ook met een Mega cliffhanger. Ik kan niet wachten tot het derde deel. 17.12.2014: untill we meet again.

4,5*

Ik ben hier dus niet zo erg over te spreken. The Desolation of Smaug vind ik een stuk minder dan An Unexpected Journey en de slechtste Tolkien-film van Jackson.

2*

Lees hier mijn recensie:

The Hobbit: The Desolation of Smaug (2013, Peter Jackson) - bioscoop - cultmoviesreviewed.com

Lijdt iets minder aan het "achtervolgingen die achtervolgingen achtervolgen" syndroom van het eerste deel. Maar toch vliegt deze soms weer lichtelijk uit de bocht.

Vooral het einde wordt vermoeiend, ondanks dat het er visueel heel aardig uit ziet.

Heel aardig, ja. Normaal gesproken zou ik zeggen dat het er fantastisch uitziet, maar sommige zaken zien er niet bijzonder natuurlijk uit. Simpele dingetjes zoals het gesmolten goud bijvoorbeeld. Net alsof je naar een 3D demootje uit begin jaren '90 zit te kijken.

Peter Jackson had bewust gekozen om het verhaal in drie delen te splitsen, maar in plaats van al die extra tijd te gebruiken om - ik noem maar iets bizars - personages uit te diepen, gaat hij weer eens helemaal los met allerlei actiescènes die er met de haren bij gesleept zijn.

Laat de beste man in godsnaam de volgende Indiana Jones film regisseren! Dan krijgt hij die irritante drang misschien eindelijk uit zijn kop...

Tauriel is wel een goede toevoeging en ook haar momenten met Kili zijn best geslaagd. En hoewel zij en Legolas eigenlijk niets te zoeken zouden moeten hebben in The Hobbit, zijn zij wel degenen die de aandacht erbij houden in de gevechtscènes. Zodra de elfen even niet meedoen wordt de actie al gauw slaapverwekkend.

Op zich is The Desolation of Smaug geen slechte film. Jammer genoeg kan niet stoppen met de film te vergelijken met boek. Er is gewoon teveel aangepast. Voor diegenen die het boek niet hebben gelezen zal de film waarschijnlijk beter overkomen. Ik ben van mening dat Peter Jackson het boek meer had moeten volgen.

M.a.w. stoort het verhaal mij enorm. Desalnietemin waren de special effects subliem, en het acteerwerk was volledig in orde.

Voor mij is dit deel van de "Middle Earth" films tot nu toe het minste. Hij heeft nog 1 kans, nog 1 deel om het goed te maken. Hopelijk zal deel 3 verbetering brengen.

Verbluffend mooi.

Ik moest even wennen aan het heldere, haarscherpe beeld. (3D HFR) Het leek alsof mijn ogen al het moois wat er te zien viel niet bij konden houden. Na een tijdje was ik er aan gewend en was het een visueel genot.

Toch ben ik een tikkeltje kritisch, met name over het verhaal en de opbouw daarvan. Nu was ik wel erg moe, misschien dat dat ook een grote rol speelde, maar na de sterke, indrukwekkende eerste helft leek het allemaal een beetje in te kakken. Vanaf het moment dat de draak echt een prominente rol kreeg, leek het voor mij wat saaier te worden. Alsof de spanning, die juist opgebouwd zou moeten worden, helemaal verdween. Op dat moment voelde ik dat het een erg lange zit was, en er steeds minder gebeurde. Het was gewoonweg wat minder interessant vanaf dat punt.

Het voelde uitgekauwd aan. Waar je in het begin nog kon genieten van de Elfen actie, werd dat ook steeds minder en verdwenen ze weer naar de achtergrond. Het einde vond ik ook zwak. Hadden ze niks anders kunnen bedenken dan dat slappe cliffhangertje?

Het is prachtig en met name de eerste helft is erg goed, maar daarna werd er meer aandacht besteedt aan wat niet bijzonder boeiend vind dan aan waar ik op zat wachten. De balans leek totaal verdwenen. Beetje jammer.

The Hobbit: Desolation of Smaug is een zeer vakkundig gemaakte blockbuster met een draak om nooit te vergeten, maar het voelt toch wat uitgerekt en gewichtsloos aan.

Toen bekend werd gemaakt dat Peter Jackson The Hobbit in drie delen zou gaan verfilmen dacht ik al dat er niet genoeg materiaal zou zijn om er drie films van te maken die bijna 2 uur en 3 kwartier duren. Het eerste deel dat vorig jaar in de bioscoop verscheen, The Hobbit: An Unexpected Yourney, was het bewijs hiervan. De film bevatte meer lopen dan actie en meer onnozele humor dan iets wat betekenis had. En aangezien ze en door dezelfde regisseur gemaakt zijn en door dezelfde schrijver geschreven ontkom je er niet aan door een vergelijking te maken met The Lord of The Rings trilogie. En daarbij is The Hobbit gewoon het onvolwassen broertje. Toch is het tweede deel in de Hobbit trilogie een stuk boeiender geworden dan de eerste film. De film bevat meer actie, meer interessante personages en uiteraard een draak genaamd Smaug. Een draak die je nooit meer zal vergeten en die erg goed van een stem wordt voorzien door Benedict Cumberbatch

‘The Hobbit: The Desolation of Smaug’ Review | Filmtakers

Niet onverdeeld enthousiast. In The Desolation of Smaug wordt nog maar eens duidelijk dat The Hobbit het gevaar en de dreiging mist die The Lord of the Rings wel had. Met name dankzij die dertien dwergen die toch vooral op een soort van schoolreisjes zijn, maar eigenlijk doordat de hele film te luchtig en lollig is.

De spaarzame momenten waarop dat gevaar wel op de loer ligt Gandalf die Sauron treft is The Hobbit dan ook op zijn best. Dat de film toch op een dikke voldoende eindigt zit hem in die magische wereld die midden aarde heet. Peter Jackson mag dan schaamteloos kopiëren uit zijn Lord of the Rings trilogie, het zorgt er wel mede voor dat het typische Lord of the Rings sfeertje regelmatig aanwezig is.

Voor een uitgebreide recensie zie: Filmmad.nl | Recensie: The Hobbit: The Desolation of Smaug (12 december)

Net als bij The Hobbit: An Unexpected Journey is het ook bij zijn opvolger weer wennen aan de bizar mooie HFR beelden. Toch vreemd, dat het in eerste instantie té mooi lijkt. Zijn we dan zo verpest? Misschien, maar al snel zuigt Jackson je weer in het verhaal en blijkt de vernieuwende techniek uitstekend op zijn plaats, al lijkt het me wel erg genre gebonden.

Al snel zit je dus weer in het verhaal met een flashback over Gandalf en Thorin en voor de oplettende kijker een cameo van de regisseur. Dat het tweede deel van de trilogie wat donkerder van aard is merk je overigens al snel. Uiteraard blijven er komische momenten, maar de duistere kant van Middle Earth wordt niet geschuwd.

Waar het overtal aan dwergen in het eerste deel nog wat wennen was, weet The Desolation of Smaug hier al beter mee om te gaan. Een aantal dwergen krijgt wat meer aandacht waardoor de binding met kleine mijnwerkers groter is. Al blijft een groep van 13 dwergen voor sommigen misschien te veel van het goede. Richard Armitage blijft wel wennen als Thorin. Eigenlijk is hij gewoon niet cool genoeg voor de rol. Waar Viggo als Aragorn dé held van Jacksons vorige trilogie was, lukt het Armitage maar niet die rol op zich te nemen. Zonde, want het is toch wel een belangrijke rol. Gelukkig staat Legolas hem in dit deel bij, zodat die die rol wat op zich kan nemen. Ook Tauriel, gespeeld door de knappe Lilly is een leuke toevoeging in het verhaal.

De film kent een aantal grote actiescene's, waarbij het hoogte punt toch wel de tonnenscene is. Actie, humor en spektakel spatten hier van het scherm, uiteraard retescherp vastgelegd in HFR 3D. Het einde, het gevecht met Smaug, valt hierbij zelfs wat in het niet.

Lord of the Rings blonk met name uit in de schitterend vormgegeven steden en dat is in deze trilogie tot nu toe niet anders. Dol Goldur, het Demsterwold en vooral Esgaroth(!) zien er weer fantastisch uit. Met name de aan het water gelegen Meerstad is bizar mooi. En waar in de trailer de CGI van Smaug mij en vele andere nogal deed tegenvallen, mag je na het zien van de film toch wel concluderen dat die commotie te vroeg kwam. Smaug is absoluut erg mooi gemaakt en daarnaast doet de duistere stem van Cumberbatch de rest van het werk.

Het is een lange zit, en ondanks het iets mindere middenstuk, de scènes in Esgaroth bij het huis van Bard (die koning is wel erg flauw bijvoorbeeld) zitten tegen het vervelende aan, is de film weer erg leuk en ga ik hem zeker nog eens herzien in de bioscoop

4,0*

The Desolation of Smaug is eigenlijk wat je verwacht van een middenstuk in een reeks en dat houdt in dat het beter is dan het eerste deel. De film is een stuk serieuzer dan het eerste deel, dat soms kinderachtig kon overkomen. Het gezang van de dwergen is nu achterwege gelaten en vanaf minuut 1 kom je midden in het avontuur terecht.

De film voelt op alle fronten spectaculair aan. De actie choreografie is fenomenaal en vooral de sequence met de dwergen verborgen in de tonnen over de woeste rivier, waar Legolas en Tauriel op spectaculaire/brute wijze orks doorboren en onthoofden roept bewondering op. Zo zie je het niet vaak in blockbusters.
Er komen veel gevechten voor in de film en dankzij de HFR komt het realistischer dan ooit over.

Zelf is dit de eerste film die ik in HFR zie en dat roept toch wisselvallige reacties op. Het is allemaal zo realistisch en haarscherp dat het sprookjesachtige element uit de film verdwijnt en jij jezelf telkens op de set waant en alles eigenlijk ook zo aanvoelt. Het is ontzettend wennen en voor mij persoonlijk ga ik de volgende keer weer liever naar de normale voorstelling. Een groot voordeel van HFR is wel dat de CGI vijanden(vooral Azog) wel een boost aan realisme meekrijgen. Al verdwijnt dit wel weer wanneer het grootschaliger wordt. Het is me allemaal net iets te clean. In een film als Avatar zal dit denk ik beter werken.

Wat de film ten opzichte van LOTR mist is het grootschalige gevoel. De natuurshots zijn natuurlijk adembenemend, maar mooie shots van grote vlaktes en een immens groot gevoel van openheid maakten LOTR groots en meeslepend. Bij de twee Hobbit films heb je het idee dat ze van de ene naar de andere (prachtige)locatie hobbelen zonder dat je echt een idee van de tijd en grootsheid mee krijgt. De quest voelt simpelweg minder episch aan. Al komt dit natuurlijk ook deels omdat je hier nog geen legers hebt die tegen elkaar vechten.

Het stoort natuurlijk niet, want ondanks een iets teveel pratende Smaug is het einde om van te watertanden en doet het open einde je verlangen naar meer. Gaat Smaug dood en verderf zaaien? Zullen de legers vanuit Dol Guldur op weerstand bieden en krijgen we eindelijk die epic battel te zien waar we nu al twee films op wachten? Hoe bevrijdt Gandalf zich uit zijn benarde positie?
Allemaal vragen waar je mee blijft zitten en dus genoeg ruimte open laten voor een op het oog spectaculair slot!

4,0*

Wauw. Briljant.

Commercieel is het ja. Een boekje van 250 blz uitrekken in 3 films is niet nodig.

Ik heb er echter gewoon geen last van gehad. 3 uur genoten, en alhoewel de oorspronkelijke LOTR van een andere planeet zijn kwam deze film in de buurt. Beter dan zijn voorganger : meer actie, nergens saai, met een stel heerlijke rollen voor Orlando Bloom, Lilly, Evans en Freeman. Adembenemende beelden, een lust voor het oog. Top-10 notering gaat volgen. 5*

De scene met Smaug is uitgerekt tot in het belachelijke en verliest daardoor alle kracht. De draak die de vloer aanveegde met vele duizenden dwergen krijgt nu gedurende een vol half uur geen enkele van de 8 te pakken, kom op zeg. Is ie nog niet goed wakker ofzo? Smaug is te makkelijk beet te nemen waardoor de dreiging die van hem uitgaat in het begin helemaal verdwijnt. Scene met de ovens, het goud,... allemaal compleet over the top, volstrekt ongeloofwaardig en dus nutteloze toevoegingen.

De actie is knap gedaan maar ik stoor me ondertussen wel enorm aan de ontelbare momenten dat het op het nippertje goed gaat. Als een personage voor de 10e keer aan een gewisse dood ontsnapt moet je alleen maar zuchten van verveling.
Het Mirkwood was ook niet wat het had kunnen/moeten zijn.
En wat heeft Jackson toch tegen trappen? Vanaf er een in beeld komt weet je dat ie gaat instorten

Verder is deze film opnieuw het bewijs dat Richard Armitage een miscast is. De film had ook meer moeten focussen op Bilbo ipv Thorin.

Veel spektakel, maar geen goede film.

Het eerste deel van The Hobbit-trilogie was een enorme teleurstelling, want een van de saaiste films die ik in 2012 zag. The Desolation of Smaug is wat dat betreft een stuk beter, de dwergen waren vanaf (bijna) de eerste scène aan het rennen in deze actierijke film. Ik vind het erg vreemd dat Peter Jackson zo veel tijd inruimt voor Gandalf die onderzoek doet naar het oprukkende kwaad. We weten allemaal wat er komen gaat in Middle Earth en dat we de oplossing van dat conflict niet in deze trilogie gaan zien. The Desolation of Smaug is wel een verbetering, maar toont wat mij betreft ook erg Jacksons beperkingen.

Langere recensie kun je hier lezen: Recensie The Hobbit: The Desolation of Smaug (ZUBB.nl)

If you awaken that beast, you'll destroy us all!

Zoals de halve wereld keek ik ook erg uit naar de nieuwe Hobbit film, als groot liefhebber van Lord of the Rings. De vorige Hobbit film was vrij goed, maar wel bij vlagen kinderachtig, langdradig en niet al te episch. Gelukkig lost deze tweede film al wat problemen op...maar niet allemaal.

The Hobbit: The Desolation of Smaug begint erg sterk. Het scheelt dat we de introductie al in de vorige film hadden, waardoor we nu meteen midden in het avontuur terecht zijn gekomen. Er zit meteen al vrij veel vaart in de film en na een tijdje krijgen we toch twee sterke actiescènes, met het gevecht met de spinnen en later met het hoogtepunt van de film, als de dwergen via houten tonnen in het water ontsnappen, terwijl ze van alle kanten worden aangevallen door orcs. Echt een sublieme scene, helemaal met de aanwezigheid later van Legolas, die ondersteuning komt geven. Zulke momenten hoor je echt op groot scherm in de bios te zien, geweldig!

Maar deze film kent net als de voorganger wel een saaier middenstuk. Dan merk je toch wel dat The Hobbit films niet dat epische verhaal hebben wat Lord of the Rings wel had. Al hebben ze in dit tweede deel de problemen wel wat vergroot en is het allemaal gelukkig een stuk meer duister. De orcs zijn wreed en er wordt toch wel regelmatig gevochten. Het grootschalige krijgen we gelukkig richting het einde wel een beetje terug, als Gandalf zijn ontmoeting met Sauron heeft (geweldig stuk!...het geeft ook een mooie flashback naar de Lord of the Rings films) en de dwergen Smaug ontmoeten. Smaug ziet er echt geweldig mooi geanimeerd uit en oogt echt imposant. Dit moet toch wel met afstand de mooiste draak op het witte doek zijn geweest. Wel vind ik het jammer dat Smaug ondanks dat hij groot en sterk is eigenlijk maar vrij dom is. Een draak die zoveel leed heeft aangericht laat zich wel erg makkelijk aanpakken door een stel dwergen. Met iets meer bruut geweld waren de dwergen natuurlijk kansloos geweest. Het moment met het grote gouden beeld vond ik vrij matig. Dat vond ik erg vergezocht en zag er ook nog eens grafisch niet al te sterk uit. We eindigen wel weer met een interessante cliffhanger, als we Smaug op weg naar meer bloedvergieten zien. Dat wordt helaas weer een jaar wachten op het slot.

Ik heb de film (zoals denk ik de meeste kijkers) in 3D HFR gezien en toegeven, het levert echt enorm strakke, gedetailleerde beelden op. Zoals je mag verwachten van Peter Jackson ziet Middle-Earth er weer betoverend mooi uit en valt er, op het gesmolten goud na, nauwelijks een grafisch mankement te zien. Maar uiteindelijk draait een film toch nog gelukkig meer om het verhaal, dan om de effecten. The Desolation of Smaug is best pakkend, maar mist toch gewoon dat indrukwekkende verhaal van Lord of the Rings. Het voelt allemaal zo kleinschalig nog aan, al lijkt het richting de derde film wel wat groter te worden. Wel is het jammer dat de film erg vaak hetzelfde kunstje volgt van dwergen die constant op het nippertje iets overleven. Trappen storten standaard in en ontsnappen lukt altijd net voordat het te laat is. Dat is allemaal wel logisch, maar daardoor wordt het nou niet echt spannender ofzo.

Qua humor hebben ze het ook op een andere boeg gegooid. Er zitten nauwelijks nog flauwe momenten in. De paar grappen die er zijn doen wel hun ding. De timing is beter en er is geen overdaad aan zulke momenten. Ook leuk zijn de verwijzingen naar de Lord of the Rings trilogie, met onder andere Sauron, Gimli en de ring die steeds gevaarlijker wordt. Als ik alle 3 de Hobbit films in bezit heb ergens in 2015, dan moet ik maar eens alle 6 de films achter elkaar kijken. Dat levert toch wel een zeer uniek avontuur op.

Ik vond trouwens ook dat deze tweede Hobbit film wat betere uitdieping van personages kende. Zo waren de meeste dwergen beter uit elkaar te houden en was het erg leuk om bijvoorbeeld Legolas weer terug te zien. En Evangeline Lily, Kate uit Lost, kende ook een uitstekende debuut als Tauriel. Ze was stoer, gevat en overtuigend. Een welkome toevoeging aan een verder volledig mannelijke cast.

4*

"Well, thief! Where are you?"

Vanochtend met een enigszins positieve stemming in Imax 3D meegepakt, omdat het merendeel van de gebruikers er zo lovend over is. Helaas was daar niks van te merken toen ik de film zag.

Qua verhaal is het gelukkig wel minder kinderachtig te noemen en neigt het zelfs iets naar het duistere. De pacing is dan ook vlotter met letterlijk een paar goede actiescènes (de scène met de tonnen kwam goed uit de verf). Alleen is het jammer dat The Desolation of Smaug na een aardig begin goed inzakt en het langdradige om de hoek komt kijken. Hierdoor voelen de meeste scènes te langgerekt aan en verslapt de aandacht.

De focus wordt in dit deel meer verlegd naar het personage van Richard Armitage, maar ik vind dat hij te weinig flair heeft om constant in de 'spotlight' te staan. Daarentegen is de toevoeging van Legolas en met name Tauriel (Evangeline Lilly blijft nice) geslaagd. Sowieso tillen de elven de actiescènes naar een hoger niveau.

Een minpunt is de tegenvallende CGI, ik had het eigenlijk veel mooier verwacht. Maar in plaats daarvan ziet het er op momenten ietwat ongeïnspireerd en lelijk uit. De Orcs en spinnen zijn erg matig weergegeven. Om vooral Smaug niet te vergeten; wat een imposant voorkomen had moeten worden, zag er maar slapjes uit. Al heeft het er denk ik wel mee te maken dat de confrontatie gewoonweg niet boeiend genoeg was.

Al met al een aardig vervolg, maar niet het geroemde vervolg waar ik op gehoopt had. Het zal wel met mij te maken hebben, maar ik snap de hype rondom The Hobbit echt niet. Een dun boekje - wat prima in één film past - uitmelken tot drie films van ruim drie uur, gaat er bij mij niet in.

Kleine 3,0 sterren.

Losjes gebaseerd op het boek. Visueel prachtig, indrukwekkende actiescenes en genoeg spanning.

Dit is geen kinderfilm en dat geeft niks.

Ontzettend jammer dat er zoveel bij verzonnen is. Dat moet ook wel, wil je van een dun boekje een trilogie maken. Maar bepaalde toevoegingen waren echt tenenkrommend en zelfs overbodig.

Deze film heeft nog minder met het boek te maken dan het eerste deel. Is dat erg? Ja ergens wel. Uitbreiden begrijp ik, uitrekken en uitsmeren ook, maar van alles erbij verzinnen wat nog niet eens uitgedacht was door Tolkien zelf vind ik toch teleurstellend.

Benieuwd wat ze nog gaan vertellen (en bij verzinnen?) in deel 3. Vond het mooi hoor, maar The Hobbit is het niet. Was mogelijk ook niet de intentie.

Boekje en film moeten naar mijn mening echt los van elkaar worden gezien.

Nee the hobbit is geen the lord of the rings, bilbo is geen frodo en thorin is geen aragorn. Desalniettemin is dit een erg vermakelijke blockbuster, maar helaas niet meer dan dat. Ondanks dat ik het een leuke film vond, ben ik toch teleurgesteld dat het niveau van TLOTR trilogie bij lange na niet gehaald word.

Had toch stiekem gehoopt dat Jackson dit kunstje nog een keer kon herhalen..

Wie weet, misschien haalt deel 3 wel dit niveau!

Beter dan het eerste deel van deze nieuwe trilogie, al is dat geen kunst op zich natuurlijk. Veel elementen uit die film zijn nu verdwenen (de vervelende humor van Dwergen, al is daarmee ook echt alle humor uit de prent gerukt) en de vele nutteloze scènes zijn ook verdwenen. Want eerlijk gezegd – en ik ken het boek niet, dus tijdens het kijken ook niet wat Jackson heeft toegevoegd – zitten er in deze Smaug nauwelijks scènes die onnodig lijken. Niet dat het daarmee een goede film is, maar toch, ik wilde het even kwijt.

De film heeft als grootste manco dat het een middenstuk is, en dat voel je. Had The Two Towers nog een echt afgebakend kader (mede door wijzigingen tussen de boeken door Jackson c.s.), daar is in deze Hobbit geen sprake van. Hij begint midden in het verhaal, alsof je net uit de pauze komt teruggelopen (en dat stukje Bree is dan wel aardig bedacht, maar toont aan dat Jackson het met me eens is) en het einde is ook nogal abrupt ineens, met een cliffhanger die in de laatste aflevering voor de zomer van GTST niet zou misstaan. Jammer, ik had graag gezien dat dit deel iets meer als losse film kon staan. Ook het op het oog losstaande verhaal van Gandalf en wat andere kleine plotjes komen op gang, maar worden niet afgemaakt, waardoor het vooral een wat chaotisch geheel wordt zo. Niet strak genoeg.

Maar dan de inhoud zelf, die is best heel behoorlijk. Het tempo loopt goed, de actiescènes duren net iets te lang (met die tonnetjes – daar had een aantal minuten vanaf gekund) maar zijn redelijk gefilmd en meestal opwindend. Ook is de scène met Smaug en Bilbo prima en beangstigend, mede door het spel van beide acteurs. Jammer eigenlijk dat Bilbo de facto maar zo een marginale rol heeft, want Freeman zit uitstekend in de rol. De overige bijrollen van zijn prima (de mooie boself, ik kende haar nog niet) tot degelijk (Gandalf, Legolas) tot irritant (Stephen Fry als chef van Lake-town). De mooie boself schijnt overigens een toevoeging van Jackson te zijn en is eigenlijk typerend voor de film én trilogie. Je krijgt dus een plotje dat nog niet af is (jammer) maar ondertussen is haar rol best sterk. Nogmaals, dit alles had dus gewoon in twee films gekund, iets strakker allemaal, en zo had je waarschijnlijk twee betere films gehad, want het materiaal is er.

Maar dan nog de look van de film, ook niet onbelangrijk. Werd in de trilogie tien jaar terug nog echt mooi gewerkt met kleuren doorheen de drie films (van groen, naar blauw en bruin naar meer kleur met goud – volgend op de toon van de film), in The Hobbit kiest Jackson voor vele kleuringen, net naar gelang het hem past. Het is weinig consistent en lijkt vooral effectbejag. Met lelijke inkleuring en kitscherig zonlicht vanuit de computer maakt hij het er niet beter op, terwijl dat wel zou moeten. Ook de vele weidse shots en grootste camerabewegingen passen niet helemaal. Dit is immers een klein verhaal, geen groot mythisch epos, en daar past dat barokke camerawerk niet bepaald bij. Verder is de CGI meestal heel behoorlijk, tenzij het de 3D-figuren op de voorgrond zijn en dan overduidelijk uit de computer zijn gerold. Sowieso is het 3D niet mooi als het op de voorgrond komt, alleen al door lelijke kadrering dan met weinig evenwicht in de beelden, en soms zelf is het irritant (vliegjes vlak voor je langs, dat soort ongein) maar vooral blijft het nep aanvoelen. Ja, onze wereld is ook 3D, maar dan wel 360 graden om je heen, niet een afgekaderd stuk scherm voor je.

Al met al is het best een vermakelijk actiespektakel, al is het maar eens andere delen van Middle Earth te zien. Het is geen briljante cinema, verre van zelfs, maar onderhoudend genoeg om niet tot verveling te leiden. En een aftrek voor de 3D, uiteraard. 2,5*.

In ieder geval wel een verbetering op het eerste deel. De problemen van infantiele humor en de niet zo constante pacing bestaan bijna niet meer maar het rekken en uitmelken van een flutboekje in drie 150+ min speelfilms breekt The Desolation of Smaug nog veel meer op in dit deel. Voor mij werkt digitaal ook niet zo goed in een fictieve setting als middle-earth. De scenery en art-direction is al niet zo verzorgd en het beeld is veel te scherp om een geloofwaardige fantasiewereld te scheppen. Het neigt eerder naar een toneelstuk dan cinema hierdoor.

Ook ben ik niet zo verkocht aan 48fps, het is allemaal net te vloeiend, te vlot en dat breekt de film enorm op in haar actiescenes, waar het allemaal nou net te snel, chaotisch, onoverzichtelijk en te vlot oogt. Vooral in de tonnenscene (die ik overigens ook één van de zwaktes vond) waar de segmenten dat Tauriel en Legolas zich van Orcs ontdoen komt zo wel heel chaotisch over en kom niet uit de verf. Ook ben ik niet zo te spreken over de 3D, blijf die ook niet al te sterk vinden, al ben ik ook een flinke tegenstander van 3D. Het is niet allemaal sensatie, maar Jackson maakt in die rustmomenten veel te weinig gebruik van karakteruitdieping.

Is het allemaal negatief? Verre van. Zoals verwacht vind ik Tauriel een enorme aanwinst, en was toch aangenaam verrast dat Lilly toch een best aanzienlijke rol had en vind het ook wel een erg fijn personage. Hele goede zet van Jackson. Ook de momenten met Kili vond ik ondanks de cliché's toch erg goed werken. Al hebben persoonlijke redenen hier ook wel mee te maken. Narratief loopt het niet altijd even vlot omdat het overduidelijk is dat Jackson enorm loopt te rekken maar ondanks dat heeft ie niet echt veel problemen met de pacing.

Tonnenscene was voor mij hit or miss maar vond het slotakkoord dan wel weer de moeite waard. Toch wel erg verrast door de vormgeving van Smaug, die overall toch best aangenaam was. Net als bij de tweede in The Hunger Games doet Jackson hier wat een middenstuk moet doen voor het geheel. Een open einde is the right way to go, al kan het leeuwendeel hier niet mee omgaan. Ook mis ik de vormgegeven scenery die LOTR kenmerkte, hier eigenlijk geen enkel moment het idee in een fictief universum te bivakkeren. Ed Sheeran bij de opening credits was ook wel verrassend, maar paste eigenlijk wel.

Helaas dus een mixed bag, waar veel problemen 'm zitten in het technische gedeelte. Iets wat ik wel belangrijk vindt. Het kijken op Bluray in 2D kan veel oplossen maar niet alles, al ben ik wel benieuwd wat mijn ervaring dan is. Het kijkt allemaal heerlijk weg en vermaakt enorm, maar heeft dan oo kweinig tot niets om voor hoogwaardige cinema door te gaan.

The Desolation of Smaug is geen The Fellowship of the Ring noch The Return of the King. Tevens bezit de film niet het poëtische, sprookjesachtige en de ernst wat de eerdere films wel hadden. Het vormt echter een goed middendeel van de nieuwe (prequel) trilogie. Wat echter niet vergeten moet worden is dat The Hobbit een kinderboek is waardoor de films anders van toon zijn. Waarschijnlijk kunnen we pas aan het einde van de rit, wanneer alle puzzelstukjes in elkaar vallen, oordelen of Jackson geslaagd is om een coherente saga te creëren. Dit betekend dat het gehele succes van The Hobbit zal afhangen van het laatste deel. Het middendeel van de trilogie vervult in ieder geval zijn taak en verhoogt de anticipatie voor The Hobbit: There and Back Again!!

Recensie: The Hobbit: The Desolation of Smaug (Glenn Abbink) - Filmhoek.nl

That, my lad, was a dragon

Het begint een kersttraditie te worden om ergens in december naar de cinema te gaan om ondergedompeld te worden in de heerlijke wereld van Tolkien. Dat was in ieder geval zo ten tijde van de Lord of the Rings reeks en het is een traditie die ik probeer vol te houden met de nieuwe trilogie. Niet direct op de dag van de première gaan, dat is me veel te druk, maar liever een paar dagen wachten om dan op het gemak de film te kijken. Al verbaasde me het toch hoeveel volk er was afgezakt voor de avonturen van Bilbo en zijn gezelschap.

Het bewijst maar weer hoe hard deze films eigenlijk leven onder het cinemavolk. De eerste Hobbit film werd niet altijd even lovend onthaald en er werd dan ook getwijfeld of Peter Jackson zijn touch was kwijtgeraakt. Ik vond de eerste film nog altijd wel de moeite maar ook ik kreeg het ietwat gevoel dat de LotR saga indrukwekkender was. Met The Desolation of Smaug bewijst Jackson niet het tegendeel maar ook dit mag weer op zijn minst een erg geslaagde zit genoemd worden. Het begint allemaal wat minder met een proloog die werkelijk geen enkel nut heeft met uitzondering van een cameo van de regisseur zelve maar eenmaal Bilbo en co weer goed en wel op stap zijn, schiet de film in een hoger tempo. Deze keer wordt er een stuk minder gefocust op de humor en worden we getrakteerd op een aantal heerlijke actiescènes. Het gevecht met de spinnen is fenomenaal alsook de indrukwekkende aftocht met de tonnen op de rivier. Hier en daar wel enig punt van kritiek (zo duurde de scène met Bombur die elke ork op zijn weg raakt wel te lang) maar over het algemeen erg sterk. Al blijft de vraag weliswaar wat ze nu in godsnaam nog in het derde deel gaan steken. De confrontatie met Smaug is de moeite waard maar ik had gedacht dat heel dat stuk in deel 3 ging zitten. Ach, over een jaartje zullen we het weten.

Ik stond eerst wat weigerachtig ten opzichte van het Tauriel personage. Tolkien refereert wel aan de boselfen maar Jackson en co maken hier een compleet nieuw personage dat dus nooit het licht heeft gezien in één van de verhalen uit het universum van de schrijver. Ik zou me zeker geen Tolkien guru willen noemen maar naar mijn gevoel wordt er hier echter wel een goede zaak gedaan. Tauriel ademt Tolkien uit en de performance van Evangeline Lilly is uitstekend. De chemie met Legolas is overduidelijk aanwezig en zelfs de romantische cliché relatie tussen Tauriel en Kili kon ik nog waarderen. De gebruikelijke cast blijft van eenzelfde niveau als in de eerste film en nieuwkomers Benedict Cumberbatch, Luke Evans en Mikael Persbrandt (respectievelijk Smaug, Bard en Beorn) doen het goed. Iets minder te spreken over Stephen Fry als de master of Laketown omdat die niet echt in het geheel lijkt te passen. Fry heeft altijd iets humoristisch over zich hangen en dat past niet bij dit personage.

Het blijft toch altijd een leuk wederzien met de wereld van Tolkien. Zo'n tweede deel in een trilogie vind ik meestal de minste van de drie, de introductie is al geweest en de climax is nog te veraf, maar The Desolation of Smaug is van hetzelfde niveau als de eerste film. Het begint toch weer te kriebelen om me eens verder te verdiepen in de wereld van Tolkien en dan is een boekverfilming altijd geslaagd te noemen.

4*

The Hobbit: The Desolation of Smaug is een erg goede film en overtreft zijn voorganger.

De twee punten waar ik me bij An Unexpected Journey aan stoorde waren een langdradige eerste helft en kinderachtige humor. Deze dingen zijn bij deze film niet aan de orde. The Desolation of Smaug vind ik nergens langdradig en de humor die er in zit vind ik erg geslaagd terwijl ik er bij An Unexpected Journey er niet altijd om kon lachen. De The Desolation of Smaug duikt meteen in de actie. In de eerste helft van de film krijgen we een paar goede actie scènes met als hoogte punt de tonnen scene. Er gebeurt van alles in die scene. De dwergen en Bilbo proberen via de rivier in tonnen te ontsnappen terwijl ze achterna worden gezeten door orcs. De manier waarop Legolas en Tauriel de orcs aanpakten was leuk om te zien.

Na de tonnen scene krijg je wat rust er word langzaam toegewerkt naar de confrontatie met Smaug en ondertussen zien we hoe Gandalf in Dol Guldur duistere zaken onderzoekt. Sommige vinden het middenstuk langdradig. Ik ben het daar niet mee eens . Ik vond het middenstuk erg geslaagd.

Smaug ziet er fantastisch uit en zijn stem word fantastisch ingesproken door Benedict Cumberbatch. De film werkt toe naar de eind scene met Smaug en het valt met niet tegen. Het kat en muis spel tussen de Bilbo en de dwergen enerzijds en Smaug anderzijds is erg vermakelijk om te zien. Tijdens deze scene waren hier en daar wel wat momenten waarvan ik vond dat de filmmakers het met betere GGI het nog wat mooier konden maken. Zo vond ik bijvoorbeeld dat de scene waarin dat gouden beeld van de dwerg smolt wel wat mooier gedaan mocht worden. Maar dit vond ik maar een klein minpuntje in een verder uitstekende eind scene.

Op het gebied van acteren is niks aan te merken. Vooral Martin Freeman als Bilbo vond ik erg goed. Ook goed vond ik Richard Armitage als Thorin erg goed. In deel 1 overtuigde hij nog niet helemaal maar in deze film laat Richard Armitage zien dat hij toch de juiste man is om Thorin te spelen.

Al met al vind ik The Hobbit: The Desolation of Smaug een erg goede film . De film heeft goede actie scènes, Het verhaal word goed uitgewerkt, Er word goed geacteerd, Smaug ziet er mooi uit, De film heeft goede muziek. En we krijgen een paar mooie plaatjes van Nieuw Zeeland te zien. Het enigste minpunt is dat de GGI soms ietsje beter kon maar verder vind ik dit een uistekende film.

5 sterren voor deze film.

Ik ben absoluut geen Fantasy film fanaat, maar ik had een uurtje of 3 te doden dus met mijn 3D bril op naar de bios!

Zonder enige voorkennis zat ik toch direct in de film, da's knap. Erg spannend, aparte personages, mooie beelden , de 3 uur vlogen wel om. De draak was naar mijn smaak iets te veel aan het kletsen, wat een ouwehoer zeg! Hij had Bilbo al drie keer kunnen roosteren cq. opeten.

Wel een abrupt einde, maar dat betekent dus weer een vervolg. Ben benieuwd...

Zeer leuk, maar te chaotisch voor mij, net zoals ook deel 1, kan er niet gewoon wat rustiger aan gedaan/gefilmd worden, volgt iemand die gevechten eigenlijk nog? ik niet meer

Laat ik beginnen met dat het absoluut een geweldige film is, hij haalt het wat mij betreft net niet bij de eerste film. De film begint zeer sterk, het 1e anderhalf uur is ronduit geweldig veel vaart en de sfeer druipt er vanaf. Ik heb de hfr versie gezien en die is goed, mooie heldere beelden. De 1e anderhalf uur kan zich wat mij betreft zeker meten met de lotr trilogie. Helaas verliest hij wat vaart bij het overigens zeer sfeervol weergegeven mensen dorp. De acteerprestaties van met name de kinderen zijn niet geweldig en vanaf hier voelt het wat uitgerekt aan. De confrontatie met smaug vond ik in tegenstelling met wat de meeste vinden wat sfeerloos aandoen. De draak is prachtig gemaakt maar hier verliest film zich een beetje in wat puur popcorn vermaak. Ik moet toegeven dat ik wellicht zeur maar Peter Jackson heeft de lat heel hoog gelegd en daar beoordeel ik de film op.

Anderzijds als elke andere film zo goed geweest was als het laatste uur had ik het een geweldige film gevonden. Een beetje een dubbel gevoel hou ik er aan over.

Kijk ik naar het geheel is het voor mij nog steeds makkelijk de beste film van het jaar

Dus daarom geen 5 maar 4,5 ster. Op naar de laatste! (snik)...

Gisteren sinds lang nog eens naar de cinema geweest voor de 2e Hobbit.
Moet zeggen dat ik na een 1e kijkbeurt toch wat lichtjes teleurgesteld ben.
Vind hem iets slechter dan de 1e Hobbit film.
Zal met de zaken beginnen die ik het slechts vond. De Barrelscene vond ik onoverzichtelijk en overdreven. Eigenlijk moet ik zeggen dat ik van geen enkele actiescène hield waar legolas en tauriel in betrokken waren. Legolas deed ook af en toe ongeloofwaardige toeren in the Lord Of The Rings. Maar skateboarden over een orklijk of orks afschieten terwijl hij balanceert op 2 Dwergenhoofden, vond ik er toch serieus over. Waarom was dat laatste gevecht in laketown met die orks nog nodig?
Verder moest ik ook niets weten van die cliché romance tussen Tauriel en Kili die telkens het ritme van de film onderbrak.
Peter jackson heeft gewoon voortdurend overdreven in de actie.
De beste zaken vond ik de openingscène in Breeg, en als de Dwergen op zoek zijn naar de Geheime Poort van Erebor. Smaug was goed gedaan, maar ook hier weet PJ niet waar te stoppen en de confrontatie tussen de draak en Dwergen wordt te lang uitgesmeerd.
Muziek is ook lang niet zo memorabel als de vorige film of Lord Of The Rings muziek.
Denk dat deze film me iets beter ga bevallen als ik hem nog eens rustig thuis kan bekijken.
De 1e film vond ik meer interessanter met de battle of Azanulbizar, de ondergang van Erebor en Dal en Out of the Frying Pan confrontatie tussen Azog en de Dwergen.

Jongens jongens, dit is echt huilen met de pet op. Wat een aanfluiting van een film. Na afloop hoorde ik van anderen ook alleen maar slechte reacties in de bioscoopzaal, vooral gevuld door twintigers die waarschijnlijk tien jaar geleden allemaal nog met plezier van LOTR - The Return Of The King op het grote scherm hebben gekeken.

Dit heeft helemaal niets meer te maken met de originele LOTR-films qua stijl, dialogen, spanning, sfeer, actie en personages. Laat staat dat het nog iets met 'de geest van J.R.R. Tolkien' te maken heeft. Dit tweede deel van The Hobbit-reeks laat zich het beste duiden als een verkrachting van de aard van het bronmateriaal. Het is Tolkien voor het ADHD Pirates of the Caribbean/Marvel-films publiek.

Een gigantisch overschot aan totaal ongeloofwaardige CGI-acties. Vond je dat met King Kong of The Hobbit 1 al vervelend worden bij Jackson? Dit is wel de climax op dat gebied, hoewel deel 3 waarschijnlijk nog erger worden. Jacksons 'more is more' -mentaliteit heeft de organische, bijna 'echte' historische sfeer die we kenden van LOTR compleet vervangen. Bij de originele trilogie had 'PJ' het plan gevat om Midden-Aarde over te laten komen als een echte realiteit uit een ver verleden, in de vorm van een historische film. Dát is het succesverhaal van LOTR: het sloot qua stijl meer aan op films als Gladiator en Braveheart dan iets als Willow. The Hobbit-films zijn typische fantasy-films, maar zonder de charme van jaren '80 cultklassiekers als Legend, Dark Crystal en Labyrinth. Nee, dit is eigenlijk meer een soort van Spider-Man of The Avengers in een pseudo-middeleeuwse setting.

Bijna alles ziet er gewoon gigantisch nep uit. Daardoor boet de film gigantisch aan zeggingskracht in. CGI-Orks, CGI-interieurs, CGI-bergen, CGI-bomen, CGI-Disney zonlicht, etc. Af en toe zien we nog die mooie gedetailleerde studio-sets, maar de overtuigende landschapshots, die LOTR zo overtuigend maakten en The Hobbit 1 ook op die films deed aansluiten, zijn bijna verdwenen. Esgaroth was erg mooi gemaakt: deels CGI, deels set, deel minitauur denk ik. Een mix van 17e eeuws Amsterdam, middeleeuws Noorwegen en vroeg-Russische elementen. Alleen dan weer dat neppe zonlicht er boven...brrr.

Te weinig Bilbo: zodra hij wel de focus kreeg, werd de film opeens stukken beter. De scenes van hem met de spinnen, het bevrijden van de Dwergen bij de Boselfen, de confrontatie met Smaug: de beste momenten uit de film. PJ focust echter te veel op minder belangrijke personages, zoals Legolas, die in deze film veel sterker is dan in LOTR. Hoe kan totaal onrealistische actie zonder fysieke consequenties spannend zijn? Totaal ongeloofwaardig, totaal overbodig. De Orks maken geen schijn van kans en vallen bij bosjes neer. Elke pijl raakt zijn doel: bij Hem's Deep bakte hij er niets van; misschien ouderdomsproblemen? Terwijl Gandalf hier een lachertje is: hij delft het onderspit tegen zowel Azog als de Necromancer.

De film was duidelijk uitgesponnen om tot een totaal van drie films te komen. Het ging maar door. Smaug was schitterend, maar op een gegeven moment heb je hem na veertig minuten ook wel gezien. Er zaten een hoop onnodige scenes in en scenes die eindeloos doorgingen. Saaie meuk.

The Hobbit - The Unexpected Journey, de voorganger, vond ik een hele leuke, onderhoudende film, maar zo terugkijkend zag ik al de voortekens voor een tot mislukken gedoemde franchise. Het boek The Hobbit was een kinderboek met een luchtige toon: totaal ongeschikt voor de puberale Marvel/Pirates of the Caribbean-massa. Peter Jackson wilde het meer als de LOTR maken door alles uit te vergroten en met eigen vindingen het plot spannender en meer 'volwassenen' te maken. Daarmee slaat hij de plank helemaal mis. Terwijl het verhaal en de belangen van The Hobbit veel minder omvangrijk zijn dan bij LOTR, moet anno 2013 alles nog veel groter en bombastischer dan in 2003 met de LOTR-trilogie. Ik verwacht dan ook dat 'The Battle of The Five Armies' in de volgende film, The Hobbit: There And Back Again een vertienvoudiging zal worden van de Slag bij Minas Tirith. Totaal ongeloofwaardig, maar ja, PJ is er gewoon op gericht een nieuwe generatie jongeren, die niet is opgegroeid met LOTR, door Marvel-achtige comic-film trucjes aan zich te binden.

Eindelijk iemand die weer heeft genoten van de film, zoals ik gisteravond in de bioscoop! Wat een heerlijke achtbaan rit. Erg mooie beelden in een wereld die we volgend jaar helaas voor het laatst zullen zien. Ik ben iedere keer weer onder de indruk van Peter Jacksons kijk op de wereld van Tolkien. Ik begrijp echt niet dat verschillende negatieve bovenstaande reacties gaan over uitmelkerij e.d. En ook de tijdsduur wordt door enkele mensen als kritiek punt gepakt. Wat mij betreft kun je niet vaak en lang genoeg in de wereld van Tolkien verblijven.

Conclusie voor mij: een topfilm met topvermaak, die mij enthousiast heeft gekregen voor het derde deel! 4,5 ster

Valt behoorlijk tegen, mede doordat het grote geweld uitblijft en allemaal lijkt te zijn overgeheveld naar het laatste deel. En dan kijken naar dat hele gedoe met die draak aan het eind, dat uiteindelijk HELEMAAL NIKS uithaalt, doet je afvragen waar je het afgelopen uur naar hebt zitten kijken.