The Hobbit: The Desolation of Smaug (2013)

Misschien komt dit gevoel ook doordat het originele verhaal nooit geschreven of bedoelt is als groots en episch. Hoeveel PJ er ook bij gehaald heeft en uitgerekt heeft, het was gewoon een boekje voor kinderen.

Beter dan het eerste deel van deze nieuwe trilogie, al is dat geen kunst op zich natuurlijk. Veel elementen uit die film zijn nu verdwenen (de vervelende humor van Dwergen, al is daarmee ook echt alle humor uit de prent gerukt) en de vele nutteloze scènes zijn ook verdwenen. Want eerlijk gezegd – en ik ken het boek niet, dus tijdens het kijken ook niet wat Jackson heeft toegevoegd – zitten er in deze Smaug nauwelijks scènes die onnodig lijken. Niet dat het daarmee een goede film is, maar toch, ik wilde het even kwijt.

De film heeft als grootste manco dat het een middenstuk is, en dat voel je. Had The Two Towers nog een echt afgebakend kader (mede door wijzigingen tussen de boeken door Jackson c.s.), daar is in deze Hobbit geen sprake van. Hij begint midden in het verhaal, alsof je net uit de pauze komt teruggelopen (en dat stukje Bree is dan wel aardig bedacht, maar toont aan dat Jackson het met me eens is) en het einde is ook nogal abrupt ineens, met een cliffhanger die in de laatste aflevering voor de zomer van GTST niet zou misstaan. Jammer, ik had graag gezien dat dit deel iets meer als losse film kon staan. Ook het op het oog losstaande verhaal van Gandalf en wat andere kleine plotjes komen op gang, maar worden niet afgemaakt, waardoor het vooral een wat chaotisch geheel wordt zo. Niet strak genoeg.

Maar dan de inhoud zelf, die is best heel behoorlijk. Het tempo loopt goed, de actiescènes duren net iets te lang (met die tonnetjes – daar had een aantal minuten vanaf gekund) maar zijn redelijk gefilmd en meestal opwindend. Ook is de scène met Smaug en Bilbo prima en beangstigend, mede door het spel van beide acteurs. Jammer eigenlijk dat Bilbo de facto maar zo een marginale rol heeft, want Freeman zit uitstekend in de rol. De overige bijrollen van zijn prima (de mooie boself, ik kende haar nog niet) tot degelijk (Gandalf, Legolas) tot irritant (Stephen Fry als chef van Lake-town). De mooie boself schijnt overigens een toevoeging van Jackson te zijn en is eigenlijk typerend voor de film én trilogie. Je krijgt dus een plotje dat nog niet af is (jammer) maar ondertussen is haar rol best sterk. Nogmaals, dit alles had dus gewoon in twee films gekund, iets strakker allemaal, en zo had je waarschijnlijk twee betere films gehad, want het materiaal is er.

Maar dan nog de look van de film, ook niet onbelangrijk. Werd in de trilogie tien jaar terug nog echt mooi gewerkt met kleuren doorheen de drie films (van groen, naar blauw en bruin naar meer kleur met goud – volgend op de toon van de film), in The Hobbit kiest Jackson voor vele kleuringen, net naar gelang het hem past. Het is weinig consistent en lijkt vooral effectbejag. Met lelijke inkleuring en kitscherig zonlicht vanuit de computer maakt hij het er niet beter op, terwijl dat wel zou moeten. Ook de vele weidse shots en grootste camerabewegingen passen niet helemaal. Dit is immers een klein verhaal, geen groot mythisch epos, en daar past dat barokke camerawerk niet bepaald bij. Verder is de CGI meestal heel behoorlijk, tenzij het de 3D-figuren op de voorgrond zijn en dan overduidelijk uit de computer zijn gerold. Sowieso is het 3D niet mooi als het op de voorgrond komt, alleen al door lelijke kadrering dan met weinig evenwicht in de beelden, en soms zelf is het irritant (vliegjes vlak voor je langs, dat soort ongein) maar vooral blijft het nep aanvoelen. Ja, onze wereld is ook 3D, maar dan wel 360 graden om je heen, niet een afgekaderd stuk scherm voor je.

Al met al is het best een vermakelijk actiespektakel, al is het maar eens andere delen van Middle Earth te zien. Het is geen briljante cinema, verre van zelfs, maar onderhoudend genoeg om niet tot verveling te leiden. En een aftrek voor de 3D, uiteraard. 2,5*.

Had ik niet. Ik heb de 3D HFR versie gezien (geen IMAX) en dit is het mooiste wat ik tot nu toe gezien heb. De beelden waren messcherp en niks van vertraging gemerkt, dus misschien is dat alleen bij IMAX het geval. Ik ben behoorlijk enthousiast geworden over HFR. Mogen ze van mij vaker doen.

Nee geen vertraging, juist versneld voelde het voor mij aan. Toch apart dat iedereen dit zo verschillend ervaart!

Je overdrijft hier toch wel een beetje. Als ik me niet vergis komt de verhaallijn rond Gandalf uit de Appendices van The Lord of the Rings en die zijn door Tolkien zelf geschreven. Alleen het gedeelte met Legolas en Tauriel is door Jackson bedacht en zoveel is dat ook weer niet.

O, ik had het verkeerd gelezen. Het voelde misschien versneld aan omdat de beelden veel vloeiender lopen bij 48 fps, Ik vind dat juist realistischer overkomen dan de gebruikelijke 24 fps die soms wat stroperig aanvoelen, met name in shots met veel beweging en daar zijn we natuurlijk in al die jaren aan gewend geraakt. Als we aan HFR gewend zijn, willen we niet anders meer denk ik.

Veel scenes zijn behoorlijk uitgebreid of veel spectaculairder gemaakt.

Legolas bestond nog niet op het moment dat Tolkien The Hobbit schreef. Slim verwerkt in de film om het wat herkenbaarder te maken voor het grote publiek. Tauriel als personage en haar sympathie voor Kili is er helemaal bij verzonnen. Kili bleef niet achter met een beenwond, sterker nog, de tonnen waren dicht. De reis per ton is vrij saai in get boek, en die gevechten met orcs? Tauriel en Legolas waren daar niet bij.

Azog The Defiler is ook geen personage in het boek, hij word 1x genoemd omdat hij Thror heeft gedood. Zijn bestaan wel vast! Hij is neergeslagen in de oorlog van de dwergen en de orcs. Zijn rol in de film isvrij groot om meer spanning te creeeren. Je kan maar beter achtervolgd worden door slechte orcs...

Ook de achtervolgingen in de berg door smaug, dat goudbad, het aanwakkeren van de smederij....dat gebeurt allemaal niet. De rol van Bard is behoorlijk gedramatiseerd.

En de rol van Radagast? Mooi verwerkt in de film, maar in the hobbit komt hij niet voor. De konijnenslee hebben ze ook bedacht.

The Necromancer, het ontwakende kwaad, dwergen historie in the film kunnen best ergens voorkomen in the silmarillion of the appendices en juist daarom kun je The Desolation of Smaug niet zien als een verfilming van The Hobbit.

Een quote waar ik het wel mee eens ben:

"What Peter Jackson and his team have done with this movie is say to us: “we love this book and Tolkien’s ideas, now let us show you how we think we can expand the material and transform it to a memorable movie experience”."

Gewoon uitmelken dus.

gewoon leuk entertainment-het gaat zeker niet volgens het boek (wat ik nu weer aan het herlezen ben). Het is fantastisch om Middle Earth te zien-dat het teveel geromantiseerd/verhollywoodst wordt was te verwachten.

Had wel meer Bilbo willen zien.

En waar sloeg dat ubercamp gedoe van de vader van Legolas op?

In ieder geval wel een verbetering op het eerste deel. De problemen van infantiele humor en de niet zo constante pacing bestaan bijna niet meer maar het rekken en uitmelken van een flutboekje in drie 150+ min speelfilms breekt The Desolation of Smaug nog veel meer op in dit deel. Voor mij werkt digitaal ook niet zo goed in een fictieve setting als middle-earth. De scenery en art-direction is al niet zo verzorgd en het beeld is veel te scherp om een geloofwaardige fantasiewereld te scheppen. Het neigt eerder naar een toneelstuk dan cinema hierdoor.

Ook ben ik niet zo verkocht aan 48fps, het is allemaal net te vloeiend, te vlot en dat breekt de film enorm op in haar actiescenes, waar het allemaal nou net te snel, chaotisch, onoverzichtelijk en te vlot oogt. Vooral in de tonnenscene (die ik overigens ook één van de zwaktes vond) waar de segmenten dat Tauriel en Legolas zich van Orcs ontdoen komt zo wel heel chaotisch over en kom niet uit de verf. Ook ben ik niet zo te spreken over de 3D, blijf die ook niet al te sterk vinden, al ben ik ook een flinke tegenstander van 3D. Het is niet allemaal sensatie, maar Jackson maakt in die rustmomenten veel te weinig gebruik van karakteruitdieping.

Is het allemaal negatief? Verre van. Zoals verwacht vind ik Tauriel een enorme aanwinst, en was toch aangenaam verrast dat Lilly toch een best aanzienlijke rol had en vind het ook wel een erg fijn personage. Hele goede zet van Jackson. Ook de momenten met Kili vond ik ondanks de cliché's toch erg goed werken. Al hebben persoonlijke redenen hier ook wel mee te maken. Narratief loopt het niet altijd even vlot omdat het overduidelijk is dat Jackson enorm loopt te rekken maar ondanks dat heeft ie niet echt veel problemen met de pacing.

Tonnenscene was voor mij hit or miss maar vond het slotakkoord dan wel weer de moeite waard. Toch wel erg verrast door de vormgeving van Smaug, die overall toch best aangenaam was. Net als bij de tweede in The Hunger Games doet Jackson hier wat een middenstuk moet doen voor het geheel. Een open einde is the right way to go, al kan het leeuwendeel hier niet mee omgaan. Ook mis ik de vormgegeven scenery die LOTR kenmerkte, hier eigenlijk geen enkel moment het idee in een fictief universum te bivakkeren. Ed Sheeran bij de opening credits was ook wel verrassend, maar paste eigenlijk wel.

Helaas dus een mixed bag, waar veel problemen 'm zitten in het technische gedeelte. Iets wat ik wel belangrijk vindt. Het kijken op Bluray in 2D kan veel oplossen maar niet alles, al ben ik wel benieuwd wat mijn ervaring dan is. Het kijkt allemaal heerlijk weg en vermaakt enorm, maar heeft dan oo kweinig tot niets om voor hoogwaardige cinema door te gaan.

Ben het compleet met je eens over de digitale hfr beelden: te veel detail, een te groot depth of field, te snelle (camera)bewegingen. Dan moet je echt met betere, authentieke sets en kostuums aankomen ter compensatie en dat gebeurt helaas niet. Plastic gehalte is soms hoog.

The Desolation of Smaug is geen The Fellowship of the Ring noch The Return of the King. Tevens bezit de film niet het poëtische, sprookjesachtige en de ernst wat de eerdere films wel hadden. Het vormt echter een goed middendeel van de nieuwe (prequel) trilogie. Wat echter niet vergeten moet worden is dat The Hobbit een kinderboek is waardoor de films anders van toon zijn. Waarschijnlijk kunnen we pas aan het einde van de rit, wanneer alle puzzelstukjes in elkaar vallen, oordelen of Jackson geslaagd is om een coherente saga te creëren. Dit betekend dat het gehele succes van The Hobbit zal afhangen van het laatste deel. Het middendeel van de trilogie vervult in ieder geval zijn taak en verhoogt de anticipatie voor The Hobbit: There and Back Again!!

Recensie: The Hobbit: The Desolation of Smaug (Glenn Abbink) - Filmhoek.nl

Klopt. Waar LOTR qua vormgeving een aankleding adembenemend en imponerend is, heb je dat hier geen enkel moment. Hier had Jackson op in moeten spelen. Innovatie is belangrijk, maar niet ten koste van andere zaken. Mooi gezegd, plasticgehalte is op momenten inderdaad erg hoog.

Tauriel vind ik persoonlijk een overbodige toevoeging. Geheel verzonnen en de vrouwelijke kijker kan de film zonder een stoer vrouwelijk personage ook wel waarderen. Het is niet dat ze niet bij de setting past enne er waren vast ook zulke elfen in Mirkwood. PJ is hier gewoon te veel van het oorspronkelijke verhaal afgeweken.

Maar de mannelijker kijker kan de film met een knap vrouwelijk personage ook beter waarderen

Vandaag voor de tweede keer in de bios gezien. Dit keer alleen in 3D. Imax voegt toch dus echt wel meer toe aan de filmbeleving van de kijker. Ik werd bij Imax zowat opgezogen in het doek.

Ik blijf bij mijn 4,5 sterren. Niet alleen omdat ik een mega LOTR fan ben en ik het script zowat heilig vind en dus enorme waardering heb voor de regisseur die zich hier aan vasthoudt. (De toevoeging van Tauriel vind ik een aangename verwelkoming van elfische vrouwelijkheid in dit deel, wat past in stijl van Tolkien) Maar ook omdat ik de uitvoering gewoon geweldig vind. De Hobbit reeks is een volwaardige aanvulling op de LOTR Trilogy. De hele route die wordt afgelegd, de ontwikkelingen die plaats vinden in de loop der tijd. Het klopt allemaal als een bus. Ik heb niet één belangrijke inconsequentie kunnen vinden in de details. (Los van het feit dat Legolas helaas stukken ouder in zijn gezicht is dan in LOTR) The Hobbit vloeit veilloos samen met LOTR. Als LOTR fan kan ik hier alleen nog maar meer van smullen.

En dan heb je Smaug nog. Ik heb zowat alle films met draken gezien. (Ik heb ook de zesdelige boekenreeks van Temeraire gelezen, en ik ben nog steeds in afwachting van de verfilming) Ik moet zeggen dat Smaug de beste draak is die ik tot nu toe heb gezien op het witte doek. Het blijft een draak en draken bestaan niet, maar deze draak, die bijna een afgeleide is van een gemene T-Rex dinosaurus, vind ik bijzonder netjes gedaan. Zijn gemene en duistere houding past ook perfect bij zijn gezichtsuitlating.

Ik denk dat de echte LOTR fans, dit deel beter zullen kunnen waarderen. Net als bij Naruto: als je geen kenner bent, dan kan je de kleine details ook niet waarderen, nog de samenloop van verhalen. Ik ken elke dialoog en elke scène van LOTR.(van de Extended edition natuurlijk)

Ik moest toch nog even mijn erkenning en waardering geven aan dit tweede deel, en benadrukken hoeveel zorg en aandacht is besteed aan deze verfilming. Petje af.

4,5.

Werkelijk een prachtig vervolg die een stuk duisterder en spannender is dan zijn voorganger. De spanning is eigenlijk de hele film voelbaar en het bereikt enkele hoogtepunten tijdens de zoektocht van Gandalf en natuurlijk de ontmoeting met Smaug. Het is al heel vaak gezegd maar wat is Smaug geweldig in beeld gebracht. Hij voelt echt als een grote dreiging, hij is arrogant en weet de show gewoon in zijn geheel te stelen. Cumberbatch heeft geweldig werk verricht.

Het is ook mooi om te zien hoe Bilbo steeds meer geobsedeerd raakt door de Ring.

Laketown is ook heel mooi in beeld gebracht; hoewel ik ietwat teleurgesteld was in het thema van Howard Shore wat hij voor de stad had gecomponeerd.

Peter Jackson heeft een zeer waardig vervolg op het witte doek getoverd wat niet de kwaliteit van the Lord of the Rings heeft, maar toch een geweldige film is.

Ik snap ook niet waarom iedereen uit is op een film die exact de kwaliteit heeft die LOTR ook had.

Stel jezelf toch eens gerust. Er zal nooit een film komen die dezelfde kwaliteit heeft als Lord of the Rings. Zelfs dezelfde regisseur zal daartoe niet in staat zijn. Hou dus op met die onzinnige vergelijkingen en geniet gewoon van deze prachtige, nieuwe filmreeks.

Net als deel 1 krijgt the Desolation of Smaug een 4,5.

Ik kan niet wachten op het slot deel.

Toch maar 4* die ik met enig chagrijn uitdeel. Het is wat mij betreft prima dat er niet dwangmatig is vastgehouden aan het verloop van het boek waardoor er meer ruimte is voor romantiek en strijd, maar soms krijgt de film een te hoog Indiana Jones-gehalte, zoals wanneer ze in tonnen via de rivier ontsnappen, met als negatief hoogtepunt die dikke dwerg in de ton die al rollend en stuiterend over de oevers een klein legertje Orcs verschalkt, of wanneer ze Smaug proberen te verschalken door een klein meer aan goud te creëren waarover nota bene wordt gevaren. Ik voelde dan toch iets van plaatsvervangende schaamte.

Ik denk dat Honey Blossom vooral fan is van de Lotr film franchise. Een Tolkien boeken kenner ziet wel hoeveel er juist afgeweken is van het geschreven werk, vooral nu in TDOS. En miste je niet het stukje waarin een van de dwergen uit de rivier drinkt en in slaap valt? Ik heb gezien dat er aan detail is gedacht, maar er zijn ook scenes weggelaten.

Al in deel 1 zijn de orcs erbij gehaald om de film spannendet te maken, dat weet je als je je in het oorspronkelijke verhaal hebt verdiept.

Trouwens, je kunt een boekenkenner zijn die de film geweldig vind omdat je de twee dingen los van elkaar kunt zien. De films passen wel in de huidige tijd. Ik snap PJ wel, het boek zelf is niet zo spannend en dik.

Er zijn genoeg argumenten die pleiten voor al die toevoegingen en verzinzels.

Voor de boekenpurist zal het minder zijn. Ik ben dat niet, maar ik wil wel een paar dingen benadrukken richting mensen die roepen dat alles zo klopt en dat de lijn van het boek zo gevolgd word. Dat is echt alleen in de grote lijn, niet tot in detail. Ik heb in een post eerder al een aantal veranderingen opgenoemd.

@Broner, herkenbaar gevoel van dat meer en varen...;-)

Blijft minstens zo verbazend dat jij blijkbaar verwachtte dat dit soort humor niet in de film zou zitten natuurlijk.

Je hoopt er tevergeefs toch elke keer weer op dat het wel mee zal vallen. Ik vraag me af of Jackson er zelf om kan lachen. Gezien zijn eerste films lijkt me dat stug.

Wat betreft onderbroekenlol doet Jackson het behoorlijk ingetogen in vergelijking met de gemiddelde blockbuster toch? Daarnaast weet je voordat je The Hobbit instapt al dat de film een luchtige toon zal bevatten. Ik snap wel wat je bedoeld hoor, maar ik kon er best om lachen eigenlijk. Net als die grap met die foto ''Is that your brother?'' ''No, it's my wife..!''

Verwachtte het niet, hoopte het wel. Al was het gelukkig niet zo dominant aanwezig als in het voorgaande deel.

Wat dutchtuga zegt dus.

Moest ook nog denken aan die scene waarin brandende gleuf Sauron in de vorm van een zwarte mist een robbertje ging stoeien met Gandalf die een witte bol bij zich had. De zwarte mist dreigde het keer op keer te winnen, waarop Gandalf als een echte come back-kid zijn witte bol toch meerdere malen in stand wist te houden, om het dan uiteindelijk toch te moeten verliezen. Het deed me denken aan de potjes armworstelen die je in de film Over the Top kan zien, maar dan met special effects.

That, my lad, was a dragon

Het begint een kersttraditie te worden om ergens in december naar de cinema te gaan om ondergedompeld te worden in de heerlijke wereld van Tolkien. Dat was in ieder geval zo ten tijde van de Lord of the Rings reeks en het is een traditie die ik probeer vol te houden met de nieuwe trilogie. Niet direct op de dag van de première gaan, dat is me veel te druk, maar liever een paar dagen wachten om dan op het gemak de film te kijken. Al verbaasde me het toch hoeveel volk er was afgezakt voor de avonturen van Bilbo en zijn gezelschap.

Het bewijst maar weer hoe hard deze films eigenlijk leven onder het cinemavolk. De eerste Hobbit film werd niet altijd even lovend onthaald en er werd dan ook getwijfeld of Peter Jackson zijn touch was kwijtgeraakt. Ik vond de eerste film nog altijd wel de moeite maar ook ik kreeg het ietwat gevoel dat de LotR saga indrukwekkender was. Met The Desolation of Smaug bewijst Jackson niet het tegendeel maar ook dit mag weer op zijn minst een erg geslaagde zit genoemd worden. Het begint allemaal wat minder met een proloog die werkelijk geen enkel nut heeft met uitzondering van een cameo van de regisseur zelve maar eenmaal Bilbo en co weer goed en wel op stap zijn, schiet de film in een hoger tempo. Deze keer wordt er een stuk minder gefocust op de humor en worden we getrakteerd op een aantal heerlijke actiescènes. Het gevecht met de spinnen is fenomenaal alsook de indrukwekkende aftocht met de tonnen op de rivier. Hier en daar wel enig punt van kritiek (zo duurde de scène met Bombur die elke ork op zijn weg raakt wel te lang) maar over het algemeen erg sterk. Al blijft de vraag weliswaar wat ze nu in godsnaam nog in het derde deel gaan steken. De confrontatie met Smaug is de moeite waard maar ik had gedacht dat heel dat stuk in deel 3 ging zitten. Ach, over een jaartje zullen we het weten.

Ik stond eerst wat weigerachtig ten opzichte van het Tauriel personage. Tolkien refereert wel aan de boselfen maar Jackson en co maken hier een compleet nieuw personage dat dus nooit het licht heeft gezien in één van de verhalen uit het universum van de schrijver. Ik zou me zeker geen Tolkien guru willen noemen maar naar mijn gevoel wordt er hier echter wel een goede zaak gedaan. Tauriel ademt Tolkien uit en de performance van Evangeline Lilly is uitstekend. De chemie met Legolas is overduidelijk aanwezig en zelfs de romantische cliché relatie tussen Tauriel en Kili kon ik nog waarderen. De gebruikelijke cast blijft van eenzelfde niveau als in de eerste film en nieuwkomers Benedict Cumberbatch, Luke Evans en Mikael Persbrandt (respectievelijk Smaug, Bard en Beorn) doen het goed. Iets minder te spreken over Stephen Fry als de master of Laketown omdat die niet echt in het geheel lijkt te passen. Fry heeft altijd iets humoristisch over zich hangen en dat past niet bij dit personage.

Het blijft toch altijd een leuk wederzien met de wereld van Tolkien. Zo'n tweede deel in een trilogie vind ik meestal de minste van de drie, de introductie is al geweest en de climax is nog te veraf, maar The Desolation of Smaug is van hetzelfde niveau als de eerste film. Het begint toch weer te kriebelen om me eens verder te verdiepen in de wereld van Tolkien en dan is een boekverfilming altijd geslaagd te noemen.

4*

Wat een arrogante uitspraak. En dat voor de grote filmkenner die Spring Breakers de beste film allertijden vindt.