Here Comes the Boom (2012)

Het is overduidelijk een gevalletje "net niet" deze film. Hij valt te catologeren onder het afgeschafte tussenstation een beetje grappig.

Kevin James is niet bepaald mijn favoriet komisch acteur.

Enkel zijn dancemoves in "Hitch" konden me ooit een glimlach ontlokken.

Het typetje van Henry Winkler was veelbelovend maar kreeg te weinig screenplay. Ergens deed de film me ook denken aan "Joe Somebody" met James Belushi.

Opvallend in dit soort high shool films is steevast de aanwezigheid van de streberige, wijsneuserige en bovenmatig intelligente studente van Aziatische origine. Omdat het allemaal best wel vermakelijk was en de irritatie nooit de bovenhand nam wil ik hem nog net een voldoende geven.

Sympathieke film waar ik af en toe ontzettend hard om heb gelachen. Het gegeven is natuurlijk te stompzinnig voor woorden maar het is wel een ideale opzet voor een bonte verzameling absurde personages die gelukkig nergens flauw zijn en menselijk blijven.

Kevin James maakt hier eigenlijk een Adam Sandler film maar doet dat stukken beter dan Adam Sandler zelf. Zijn personage is lekker cynisch maar nergens geforceerd. De oude Henry Winkler is nog altijd charmant en vult James sterk aan en ook Salma Hayek past helemaal in de film.

Natuurlijk is het hier en daar veel te Amerikaans en komt heel kort de Glee epidemie weer even langs maar als je met het verstand op nul wilt genieten van een positieve en ongecompliceerde film dan is dit een absolute aanrader. Zelfs als je helemaal niets met vechtsporten hebt.

Goed.

Cliches in overvloed in deze komedie die eigenlijk nog zo luchtig meer mikt op de ontroering dan

op de lach. De inzet zegt ook al genoeg: Is serieus wanneer Kevin James er alles aan doet om

te voorkomen dat een muziekleraar op een school door bezuinigingen zijn baan dreigt kwijt te

raken. Kevin James komt moeiteloos over in zijn hoofdrol en blijkt ideaal gecast. Met een leuke

rol ook van de Fonz Henry Winkler. De film neigt op den duur iets te zeer naar goedkoop

sentiment maar is van begin tot eind toch vooral sympathiek. De gevechten in de ring waren

niet zozeer bizonder maar zagen er best wel goed uit. Op dat vlak was er wat betreft ook

zeker geen sprake van gemakzucht bij de regisseur. Alles bij mekaar opgeteld vond ik dit een

geslaagde film, goed voor aangenaam, zorgeloos kijkplezier.

Ja , je kan je wel verzetten tegen dat sentiment , als het goed gedaan is , is het goed gedaan .

Bovendien heb ik sinds Rocky / creed niet meer dat Rocky gevoel gehad bij een gevecht die er by the way erg puik uitzien .

Aardig.

Kevin James. Het blijf een wat halve acteur voor mij. Typisch iemand die wel goed kan acteren, maar zichzelf vooral beperkt tot het trappen van lol met vrienden maar dan voor de camera. Ik denk dat hij oprecht sterke rollen kan spelen, en in deze film mag hij dan eindelijk wat sentimentelere kanten laten zien.

Coraci is een aparte regisseur. Zijn hart ligt toch overduidelijk bij het maken van simpele komedies, maar vaak zit er toch wat meer in. Zo haalt hij er ook weleens wat sentiment bij. De glimlachjes moeten het blijven overheersen, maar zijn films vereisen toch net wat meer vanuit de cast en dat kan ik waarderen. Niet dat Here Comes the Boom een sentimenteel meesterwerk is, maar het is toch net wat kwalitatiever.

De film begint als een zeer typische James-komedie. Na ongeveer 30 minuten beginnen de sympathieke trekjes echter wat meer in te haken en draait de film langzaam. Daar komen nog wel een hele hoop personages bij kijken die zich achterlijk gedragen en sentiment wegnemen, maar tevens wordt er tijd gestopt in het behandelen van wat achtergrond. Hierdoor krijg je uiteindelijk toch wel empathie voor James, en dat is fijn.

Verder een film die helaas soms te bang is om echt een dramatische kant op te gaan, dus wanneer het te zwaar dreigt te worden stuurt Coraci snel bij. Het is uiteindelijk een vermakelijke film geworden. Wel een mierzoete, voorspelbare film, maar het valt goed te kijken. Echt hilarisch is het niet, wel een betere film dan ik vooraf had kunnen dromen.

Nietszeggende, standaard feel-good film met werkelijke compleet idiote vechtscenes. De baas zonder begrip, de te hoog gegrepen love interest en de onverwachte vriendschap, Here comes the boom hangt aan elkaar van platgereden paden. Maar nergens krijg je ook maar een seconde het gevoel dat Frank Coraci meer heeft willen maken dan een minuut of 100 simpel en plat vermaak. Dat is dan ook wat je krijgt.