Battleground (1949)

Lekkere ouderwetse oorlogsfilm met goede acteer prestaties een dikke 8 dus 4 *

erg goede oorlogsfilm.

Oud en zeer vermakelijk.

Ondanks dat deze oud is, is dit een erg goede oorlogsfilm. Zelfs de special effects zijn goed. Als Band of Brothers in deze tijd zou gemaakt, dan had dit een aflevering in de serie kunnen zijn.

1 van de betere oorlogsfilms.

Schrijver van 'Battleground', Robert Pirosh was in 1944 sergeant bij de infanterie en als zodanig gelegerd in Bastogne. Deze betrokkenheid komt tot uiting in de details die overal in de film opduiken. Dore Schary van RKO zag het verhaal wel zitten en wilde het wel produceren. Om te voorkomen dat concurrerende studio's te weten zouden komen van dit project, werd besloten tot geheimhouding en kreeg het de misleidende titel 'Prelude to Love'. Maar de eigenaar van RKO, de excentrieke Howard Hughes, twijfelde of het publiek zo kort na de oorlog wel zat te wachten op dit verhaal en stopte het project. Schary vertrok kort daarop naar MGM en nam 'Battleground' mee. Louis B. Mayer, hoofd van MGM was ook sceptisch, (Mayer had geweigerd acteurs uit te lenen aan RKO toen het project daar nog ondergebracht was) maar gaf toch zijn groene licht aan Schary. Als regisseur wordt William Wellman aangesteld. Deze was niet onbekend met het genre oorlogsfilms. In 1945 had hij 'The Story of GI Joe' gemaakt, een film die het dagelijks leven volgt van een infanterie eenheid in Europa gezien door de ogen van een oorlogscorrespondent. Generaal Eisenhower noemde 'The Story of GI Joe' de beste oorlogsfilm die hij ooit gezien had. Veteranen waren het met hem eens en het leverde Robert Mitchum een Oscar op.

Hoewel hij zelf geen deel uitmaakte van de 101st Airborne Division, beschrijft Robert Pirosh wel de gebeurtenissen rond dit onderdeel. Toegespitst op het 3th (fictieve) Battalion van het 327th Glider Infantry Regiment zien we hen in de verdediging rond Bastogne. Er was expres gekozen voor het 327th GIR, omdat deze de Duitse delegatie ontving om te onderhandelen over een eventuele overgave (wat afgewezen werd met 'NUTS'). Verder zitten alle ingrediënten in het verhaal, zelfs de Duitsers die als verklede Amerikanen achter de linies opereerden (dit is het enige detail dat niet klopt in de film daar deze commandos' veel noordelijker opereerden). Maar de film moet het niet hebben van de actie, maar van het menselijke drama. We volgen een jonge trooper die ingewijd wordt door vermoeide veteranen. We zien de trooper, Pvt. Jim Layton (gespeelt door Marshall Thompson, later beroemd geworden in de tv serie 'Daktari') zijn eerste sigaret roken, voor het eerst zijn wapen gebruiken in agressie. Ook de dood krijgt een gezicht in 'Battleground'. Een soldaat die sneuvelt en om zijn moeder roept. Steven Spielberg gebruikte verschillende scènes uit deze film voor zijn epos 'Saving Private Ryan'. Ook het tonen van Amerikaanse soldaten uit alle lagen van de bevolking, een stadsjongen, een journalist, een Mexicaanse-Amerikaan, een boer was een thema dat Spielberg zou hergebruiken in zijn film. Maar ook aan de humor is gedacht. Van Johnson ('Thirty Seconds over Tokio') die private Holley speelt wil steeds een eitje bakken in zijn helm maar steeds komt er iets tussen tot hij het maar opgeeft. 'Battleground' is geschoten in zwart/wit wat als voordeel had dat er originele beelden in gesneden konden worden. De film is geheel engels gesproken, ook de Duitsers die opgevoerd worden spreken engels ('Waz iz diz, 'NUTZ'?', net als de infiltrerende 'Amerikaanse' Duitsers), wat historisch correct is. Het taalgebruik is van 1949 in de film, en getuigd dus van een grote 'keurigheid' wat beslist niet zo was in 1944 tijdens de strijd voor lijfsbehoud. Maar je vergeeft het de makers vanwege de constante kracht die 'Battleground' uitdraagt

Om meer authenticiteit aan het geheel te geven werden er 20 paratroopers gecontracteerd die daadwerkelijk in Bastogne vochten om de acteurs te trainen en ze traden als extra's op in de film. De volgende scène illustreert duidelijk de boodschap die de makers voor ogen had. Rookie Layton hoort dat zijn vriend nabij is gelegerd, hij snelt die kant op om daar te horen dat zijn buddy die nacht gesneuveld is. Maar de sergeant bedankt hem dat hij nu een naam heeft voor zijn rapport. Geschokt reageert Layton; 'You didn't even know his name.' Waarop de sergeant zegt; 'We didn't even find his dog tags!

Waren de makers bang voor de reacties van het publiek, het bleek onterecht. De film werd zo gewaardeerd dat hij genomineerd werd voor zes Oscars. Waaronder voor de beste mannelijke bijrol, James Whitmore. Ook nominaties waren er voor Beste Film, Beste Regie en Beste Montage. Maar er werden slechts twee verguld, Beste zwart/wit Cameravoering (Paul C. Vogel) en Beste Script en Verhaal (Robert Pirosh). Voor de 'Battle of the Bulge' waren deze prijzen niet weggelegd!

Ik vond het een goede film. Beter dan de soortgelijke film, ook over het ardennenoffensief ''Battle of the Bulge''. Die zit vol met historische foutheden zoals: Er word duidelijkgemaakt dat de Duitsers verslagen zijn omdat ze bij een brandstof-depot verbrand waren (Het waren 15 tanken in de film). Dit is niet waar omdat de Duitsers verloren doordat de Amerikaanse soldanten (In de minderheid) bij Bastogne hevig verzet toonden. Ook vanwege brandstof, maar dat was er op een gegeven moment gewoon niet meer, ze wouden een brandstof depot veroveren maar zover kwamen ze niet omdat Pattons leger de Amerikanen in Bastogne te hulp schoot en zo de Duitsers terugdreef...

Maar ja ik had het over DEZE film.

Zoals ik al zij een betere film dan de Battle of the Bulge, er zaten zelfs veteranen in de film die het ardennenoffensief echt mee gemaakt hebben, dat maakt het wel speciaal.

Oja, de bovenstaande tekst die van: kilroy

staat toevallig ook op deze site:

http://www.strijdbewijs.nl/film/battle/battleground.htm

Van mij krijgt de film 4 sterren!

Oud maar wel nog goed. Vergelijk het maar met een fles wijn.

Natuurlijk is de film al zeer oud en natuurlijk zie je nauwelijks de vijand (in dit geval de Duitsers) maar toch viel hij nog prima te kijken ondanks dat het een zwart/wit film was. Ze zenden hem soms nog uit op TCM.

Niet meer dan een B film.

Slechte acteurs

HAHA grapjas. Jij hebt geen smaak voor goede oorlogsfilms. Dit is een realistischere oorlogsfilm, dan bijvoorbeeld BotB (Battle of the Bulge) er zit dan wel minder actie in, maar dit is een topfilm!

5.0* aanrader!

Ik vind dit een aparte film, geen half geschoten lichamen , er zit zelfs soms een beetje humor in, en dat voor een film uit 1949, voor mij een *** 3.5

De bevrijding van Europa, dat gebukt ging onder het oorlogsgeweld, werd eindelijk ingezet. Deze film gaf als een van de eerste hier een realistisch beeld van. Niet dat heroïsch Amerikaanse gedoe. Hierna volgden nog vele andere soortgelijke films. De film moest toentertijd zeer indrukwekkend zijn maar is dat nu nog steeds. Mooie oude en echte realistische oorlogsfilm. De setting/sets zijn sfeervol, realistisch en kil. De soundtrack is goed en de verschikking van de oorlog wordt hier goed gefilmd. Net zoals de gevechten. Ook de acteurs doen het hier zeker niet slecht. Aanradertje. 4,0.

Minder actie dan ik had verwacht, maar het geeft een goed beeld van de kameraardschap onderling. Van Johnson blinkt uit maar ook James Whitmore en John Hodiak acteren goed. Beter dan battle of the bulge qua setting, want deze laatste was duidelijk in een ander land opgenomen. Battleground geeft wel de indruk van zich in de Belgische ardennen af te spelen.

Sorry........houd van oorlogsfilms.........maar deze is toch ver onder de maat.........

Erg goede oorlogsfilm. Als oorlogsfilms als Rambo je maatstaf zijn dan hoef je deze zeker niet te kijken. Deze film draait op dialogen en de meer menselijke kant van een oorlog. Zeker geen "actie" film dus. Van wat ik weet van de slag rondom Bastogne komt deze film vrij authentiek over. Ik had niet de indruk naar een oude film te kijken. Film is mooi gemaakt met over het algemeen heel goed acteerwerk.

Iemand haalt al de film Battle of te Bulge aan en deze had ik toevallig de dag ervoor bekeken. Ondanks dat deze best vermakelijk was, stoorde me ik aan allerlei randzaken. De tanks die totaal niet van die tijd waren en de tanks die dat wel waren rondjes leken te rijden in elke scène. Wat mij betreft appel met peren vergelijken.

Een enkele uitzondering daargelaten heb ik doorgaans niet zo veel met oorlogsfilms, die zich afspelen aan het front. Dit is zo’n uitzondering. Regisseur Wellman heeft op basis van een uitstekend script van oorlogsveteraan Robert Pirosh een authentiek oogend relaas gemaakt over het wel en vooral het wee van Amerikaanse soldaten van de 101e Luchtlandingsdivisie, die betrokken waren bij de Slag om de Ardennen in de winter van 1944/45. Het kan wel vijftig jaar of langer geleden zijn, dat ik de film voor de eerste keer gezien heb, maar het beeld van de strompelende, tabakpruimende James Whitmore (The Shawshank Redemption) is mij altijd bijgebleven. Bij deze vernieuwde kennismaking mag ik constateren dat de andere acteurs nauwelijks voor hem onderdoen.

Wat een afschuwelijke poster overigens. In de film speelt maar een vrouw en die ziet er allesbehalve uit als de vrouw op de poster.

Verrassend goede oorlogsfilm. Zelfs de humor is leuk. Wel is de film voor mij iets te lang en traag voor een topscore.

Erg fraaie cinematografie, de camera zit ze echt continue op de huid. Je voelt zowat hoe het weer daar is. Mooie compositie ook, met veel diepte en aandacht voor detail. Er zitten een paar leuke kleine grappen in. Zoals bv de Amerikaanse soldaat, die de "je kunt je beter overgeven, het warme eten staat op 300 yards voor je klaar" flyers langzaam en rustig opraapt. Pas als ie wegloopt uit beeld, snap je dat het welkom wc papier was. Leuk gevonden.

Nadat de geallieerde legers het grootste deel van België al hadden bevrijd, pleegden delen van de Duitse Wehrmacht en SS een wanhoopsoffensief. Het Belgische plaatsje Bastogne (Bastenaken), verdedigd door de Amerikaanse 101 Airborne Divisie werd gedurende drie weken omsingeld door het Duitse leger.

Deze film laat een relaas zien van dat 101ste Airborne Divisie dat onder zware omstandigheden vastzat. Het is een aangrijpend relaas over een kleine groep soldaten die in al hun menselijkheid (inclusief menselijke zwakheden, een ongelijke strijd voerde tegen het verbeten tegenoffensief. Veel actie is er niet maar doordat de focus lig op de kameraadschap onderling en wat humor weet deze film meer dan een goede indruk achter te laten.

Dit kwam mede doordat het scenario, wat is geschreven door Robert Pirosh, zelf als soldaat in België had gevochten ( niet in het regiment uit de film die was fictief) De historische gebeurtenissen of persoonlijke herinneringen maken dat deze film erg menselijk overkwam.

De film werd opgenomen aan de Amerikaanse westkust en meerdere opnames zijn gemaakt in de studio. Tevens wordt er ook wat archiefmateriaal gebruikt van Amerikaanse vliegtuigen die voedsel en ammunitie droppen. De film start vrij rustig maar als het offensief eenmaal op gang komt, blijft de vaart er goed in. Dit waas dan ook een erg goed WWII-verhaal over hoop in een tijd van hopeloosheid.

Redelijk goede oorlogsfilm die gaat over de Slag om Bastogne.

Zwart-Wit uiteraard, maar wel met een goed scenario en prima vertolkingen.

De geschiedenis van de slag wordt wel zeer snel en beknopt gedaan, maar het sfeer die er hangt is beklijvend zodat je het gevoel van de wanhoop die er toch heerst meekrijgt.

Een topper zou ik dit niet durven noemen, maar gezien de tijd waarin hij werd gemakt, 4 jaar na de oorlog, is dit toch wel een goede prent.

En ook de humor is best goed, wat destijds wel een gewoonte was in films als deze.

Kortom blij dat ik hem heb gezien, en de lengte van bijna 2 uur viel best mee.

Er zijn mensen die gewoon geen oude films moeten gaan kijken, als men ze gaan vergelijken met de huidige films. Ik als liefhebber van o.a. films uit de oude doos kijk geregeld een oudje uit mijn enorm overvolle collectie. Battleground heb ooit zo'n 25 a 30 jaar geleden gezien op tv en heb hem jaren geleden op genomen van TCM en dus net als vele films in mijn collectie terecht gekomen. Battleground is een goede film met voldoende actie, drama en een vleugje komedie. Er word op niveau geacteerd met kleine rolletjes van Marshall Thompson (Dr. Marsh Tracy in de tv serie Dakatari) en James Arness ( als Marshall Matt Dillon in de western serie Gunsmoke). Het camerawerk, de aankleding en locaties zijn dikke prima. Voor de genre liefhebber zeker een must see. Ik heb mij vanmiddag met deze herziening prima vermaakt. Een 3.5

Oudje die ik via Marktplaats op de kop tikte en niet bepaald spijt van gekregen heb.

Ondanks de slecht gekozen locatie in het begin van de film, en het feit dat men het nergens echt koud lijkt te hebben, vooral het eerste half uur tot drie kwartier, doet dit niet echt afbreuk. Laten we eerlijk zijn, het stof en zand dat opwaait tijdens de excersitie past helemaal niet in het beeld van Noord-Frankrijk eind 1944 tijdens de koudste winter gedurende de oorlogsjaren. Daarnaast geeft wat mij betreft het jolige gedrag van de soldaten, zelfs op patrouille in het bos, wel eens wat wrijving met de bekende en grimmige werkelijkheid. Maar goed, dat is iets dat uiteraard in het tijdsbeeld gezien moet worden...

Het tweede deel, na het vallen van de sneeuw, en stijgen van ontberingen, stijgt tegelijk ook de kwaliteit en inhoud van de film. Bijzonder kouwelijk komen de troepen nog steeds niet over maar de ellende en wanhoop straalt er op het einde wel af. De uitgebreide schoten wisseling mag er ook zijn en klinkt zelfs bijzonder goed voor die tijd. Leuk is de Hellcat die voorbij komt en uiteraard ander materiaal en details zoals de strooi biljetten en het beruchte 'nuts' moment. Goed zijn de gemonteerde echte beelden en uiteraard is James Whitmore van de partij die behalve de Shawshank alleen maar gecast lijkt te worden voor rollen als onderofficier.

Battleground Bastogne is voor zijn tijd een meer dan prima oorlogsfilm en veegt qua realiteit en details de vloer aan met The battle of the Bulge, en dat voor een film uit '49.

Wat mij betreft duurde de film te lang met te weinig actie , dat het allemaal wellicht realistisch is weergegeven doet daar niks aan af .

Als ik na ruim 1 uur nog geen duitse helm heb gezien vraag ik me af of die wel meedoen in deze film .

Schitterende film. Wat regisseur Wellman niet kon met Story of GI Joe doet hij wel met Battleground nl een aangrijpende oorlogsfilm maken. Ook hier focus op de soldaten aan het front, het harde leven met hier thema’s als 'geen info over wat er gebeurt' (soldaten blijven in het ongewisse of ze winnen of verliezen) en 'de kameraadschap'. Gebaseerd op historische feiten (onderdeel van de slag om de Ardennen, in Bastogne) waarin de 101 divisie probeerde stand te houden tegen de Duitse overmachten. Zelfs die korte scene van ‘NUTS’ is blijkbaar waarheidsgetrouw. Wellman blijft bij het commando, we zien niet de legerleiding die bepaalt en delegeert maar hoe die beslissingen de manschappen raken en uitputten (telkens een hol maken en toch weer moeten verder trekken omdat de leiding plots een aanval beslist). Ook aandacht, zeer kort weliswaar voor de ellende van de lokale bevolking. De weersomstandigheden die bepalend zijn voor de strategie en voor de fysieke aftakeling zijn prachtig verwerkt. In Battleground is oorlog niet geromantiseerd, oorlog is afzien, oncomfortabel en onrechtvaardig. Het cynisme van de soldaten staat voorop en de heroïsche daden zijn er wel maar slechts ter zijde. Het einde waarin ze na een afmattend gevecht naar huis gaan, vermoeid en kapot maar toch de kracht vinden om zich te vermannen en te zingen als een sterk commando is een zeer mooi moment. Battlegound heeft wel meer van die krachtige momenten. Soldaten die sneuvelen door fouten of door niet volgen van instructies uit ongemak (cf het verhaal van slapen met de schoenen). Er is niet echt een hoofdpersonage of een held die alles recht trekt maar Battleground toont hoe soldaten mensen zijn met fouten, mensen die zijn terechtgekomen in een situatie dat ze niet willen. In de groep zien we lafheid, moed, opoffering. De evolutie van groentje naar een cynische soldaat (eerst naïef geloven in het nobele van een soldatenleven dan begint te roken, gaat ook de vrouwen opzoeken) is een zeldzame individuele portrettering. De film is visueel sterk (bv het shot van het Christus beeld dat het lijden symboliseert) en de zwart wit fotografie past uitstekend met de grauwe, mistige landschappen en kapotgeschoten dorpen. Battleground toont drama, toont emotie en toont hoe oorlog een mens zowel mentaal als fysisch laat aftakelen maw Battleground is een sterke, doordachte en oprechte film over oorlog.

Aardige oorlogsfilm, geschoten in stemmig zwart-wit, over amerikaanse soldaten die vast komen te zitten in de belegerde belgische stad Bastogne in december 1944. De nadruk ligt hier duidelijk meer op personages dan op spektakel, maar eigenlijk pakt dat prima uit. De onderkoelde dialogen zijn eersteklas en de film weet met weinig middelen veel sfeer neer te zetten. Knap ook hoe de film kunstig manouvreert tussen melige humor en wrang drama.

Nooit eerder willen zien deze, toch wel redelijk bekende film ook al speelt Van Johnson erin. Nu vanwege Johnson toch maar gezien. Het is een MGM oorlogsfilm. Hij speelde in veel musicals maar ook wel andere rollen zoals in deze film. Maar toch een wat ongewone rol van hem. Verder ook te zien Marshall Thompson, later heel bekend geworden van de serie Daktari. De sound-off mars zou later een muzikale hit worden van o.a. Vaughn Monroe.

Ik vind het maar een matige film die van begin tot eind maar niet weet te boeien, hoewel met de cast verder niets mis is. Meer een oorlogsdrama dan een oorlogsactiefilm. Over peloton soldaten die in December 1944 moet vechten tegen een krachtig tegenoffensief van de Duitsers in Bastogne. Het moraal is eigenlijk al heel laag, de oorlog duurt te lang, de mannen zijn ver weg van huis en verlangen naar vrede en weer een bestaan als burger maar de plicht roept en dan ook nog onder barre weersomstandigheden en Duitsers in Amerikaanse uniformen.

De film komt vaak over als anti-oorlog maar is tegelijkertijd ook wel karikaturaal. Wordt later wel weer wat meer heldhaftig. Maar film oogt redelijk goedkoop met wat over en weer geschiet. In 1949 konden ze natuurlijk wel zo'n film maken maar vijf jaar jaar eerder zou dit denk ik wel wat lastiger zijn geweest. 2.0