Spring Breakers (2012)

Visueel verrassend, inhoudelijk armoedig.

Tijd om deze film nog eens met een frisse blik te kijken. Regisseur Harmony Korine zou zich laten inspireert hebben door Miami Vice (2006) voor het maken van deze film met aandacht voor de sfeer en kleuren en minder voor de dialogen. Het moest meer een belevenisfilm worden. De film nodigt ook wel wat verkeerd uit. Het lijkt een soort Babywatchfilm te worden met een hoop jongen meiden in bikini die er enkel zijn voor het oog. Niet dat het oog nu teleurgesteld is, maar het is eerder een drama geworden. Ik las ergens een verwijzing naar de neo-noir bvb. Ergens kan ik daar wel inkomen, op een eigen manier dan toch.

Het is zeker geen American Pie gedoe met romantiek en flauwe humor. Wel vier vriendinnen in een godvergeten stadje, waar de enige weg naar een droomwereld die van Spring Breakers is. Een haalbare wereld die enkel bestaat uit feesten. Dat is de trigger om de fantasie te laten lopen. Er naar toe te gaan is al een deel van de fantasie en dat wordt enkel maar meer en meer.

Als die droomwereld even stil valt komt er toch een manier om die droom verder te zetten. De fantasie in die zogezegde droom wordt alleen maar groter. Tot ze één voor één door krijgen dat het maar een fantasiewereld is en botsen tegen de realiteit. Spring Breakers forever lijkt het moto dat regelmatig terugkomt. Maar niets is voor eeuwig.

Het verhaal maakt hier niet uit, daar draait het niet om. En ik heb zoals de meesten hier, weinig of niets met het Amerikaanse fenomeen Spring Break. Misschien kwestie van de film met de juiste bril te zien als een drama waarin enkele tieners vluchten van de harde realiteit.

Wat blijft dit toch keer op keer meesterlijk.

De film is echt een kaleidoscope van alles dat 2020 niet is. Ook voor die tijd vond ik het al briljant, maar het wordt zo enkel een sterkere slice of life.

Meesterwerk

How life should be Nothing more to say bby! Allé nog dit, gewoon zeer vermakelijke film, met lekkere wijfies, zalige muziek, visueel zat het ook wel top...wou zo meedoen, film geeft goesting...in vanalles

Blijft leuk hoe dit alweer negen jaar na dato mensen blijft verdelen. Ik vind het nog steeds een prachtfilm, maar ik snap ook dat dit niet ieders kopje thee is. En: is het juist vóór het hedonisme of tegen het hedonisme?

Bij dit soort films gaan ze voor beiden. Gewoon een exploitatieve puberfantasy maken en tegen critici zeggen dat het een subtiele kritiek daarop is. Net zoals bij Sucker Punch.

Al is dat bij deze film wel net iets geloofwaardiger aangezien Korine zoiets wel in zich heeft, daar waar Snyder gewoon een oppervlakkige dudebro is in alles wat hij ooit heeft gedaan of gezegd.

Wat is een dudebro? En waarom zou Korine dat niet kunnen zijn gezien - bijvoorbeeld - The Beach Bum?

Hm, dit was nog een speciale film. In het begin nogal rommelachtig en zat er niet echt een verhaal in, maar halfweg de film wordt het toch beter. Nog redelijk wat bekend volk in deze film en de soundtrack was ook nog goed.

De film heeft wel een bepaalde sfeer, maar je moet er van houden.

Harmony Korine herkauwt zijn bekende formule, maar heeft deze keer een groter budget voor zijn nihilistische en ronduit stomvervelende visie op de verworpen moraal van de Amerikaanse jeugd. Het is dan ook geen verrassing dat dit misdaaddrama grotendeels bestaat uit halfnaakte tienermeisjes en gespierde tienerjongens die zich in slowmotion laven in het hedonisme van Spring Break onder de klanken van een stampende soundtrack. Het verhaal is amper genoeg voor een filmpje van 5 minuten, maar Korine heeft het lef om je 85 minuten langer te vervelen met meer van hetzelfde. James Franco is volkomen belachelijk als een rapper met lang rastahaar, een dollartatoeage, een zilveren gebit en een auto met kenteken BALLR. Zou die veel goeds in het zin hebben? Lekker boeiend...

Buiten wat halfnaakte meiden en wat muziek is hier weinig aan te beleven. Ze denken allemaal dat dat het leven is maar uiteindelijk druipen ze toch af naar hun eerdere normale leven. Het is leuk om even alle remmen los te laten maar de realiteit haalt je toch zo weer in. In tegenstelling tot waarschijnlijk vele anderen heb ik nooit veel gehad met feesten en heel de nacht uitgaan en je lazarus zuipen. Natuurlijk heb ik dat wel een aantal keren gedaan maar achteraf bekeken denk je van waarom. Leuk voor over na te praten wat je in die toestanden allemaal hebt uitgestoken misschien.

Nee. Wij leven dan ook in een hele andere wereld, niet fysiek, maar wel geestelijk. Daar is overigens niets mis mee, verschil moet er zijn.

Na 25 minuten gewoon afgehaakt....verspilde tijd. Wellicht leuk voor generatie Niks. Niet aan mij besteed.

Een lastige film om te beoordelen. De dromerige sfeer scoort bij mij een dikke plus, de belichting, het camerawerk en de setting zijn allemaal dik in orde. De hallucinante sfeer is goed getroffen, hoewel ik ook merkte dat ik er af en toe wat door afgeleid raakte. Het haalt regelmatig de vaart uit de film.

De thematiek van The American Dream wordt er vrij stevig doorgedrukt. Alien (leuke rol van Franco trouwens) heeft het er telkens over, en ook de pursuit of happiness die de jonge vrouwen nastreven lijkt dit te verbeelden.
Maar dat dit slechts een illusie is wordt al snel duidelijk, en wat begint als een droom eindigt als een nachtmerrie. Ook wordt duidelijk dat de hemel voor de ene meteen de hel voor de ander is. Zo is er geen ruimte voor beide bendeleiders, en wordt de overval op het restaurant door de dames gezien als een knappe en gedurfde prestatie, maar dat zal ongetwijfeld niet zo ervaren zijn door de mensen die ze beroofden).

Wanneer hedonisme te ver doorslaat zijn we verloren lijkt de film te willen zeggen. De film grossiert in beelden van dansende halfnaakte mensen, drank en drugsgebruik. Op zich zaken waar niet zo veel mis mee is, maar de overvloed aan beelden maakt wel duidelijk dat teveel van het goede niet gelukkig maakt, maar juist afstompt.
Typisch dat Faith vroegtijdig vertrekt en we haar helemaal niet meer terug zien(de hoop/geloof is weg) en we daardoor achterblijven met drie zielloze karakters die niet sympathiek zijn en inwisselbaar lijken. De religieuze moraal is niet te missen.

Een bijzondere film, ik denk dat hij nog even moet rijpen. Fijne sfeer, mooie beelden en een interessante thematiek. Maar af en toe wel weg herhalend en traag. Ik ben er nog niet helemaal uit. Voor nu een dikke voldoende.

3,5*

Spring Breakers is de ultieme anti-woke film.

Vrouwelijke sexualiteit door de ogen van een man. Als er ooit één film is waarin ik de rest van mijn leven moet doorbrengen, dan is de keuze snel gemaakt.

Prachtig in beeld gebracht door Debbie

Wat bedoel je daar precies mee? Bij Woke denk ik aan mensen die zich bewust voelen van de diversiteit van alle mensen en hetgeen er mis is in de wereld qua klimaat en racisme (en die dat bewustzijn helaas regelmatig op irritante wijze belerend op willen leggen aan de rest van de maatschappij).

Maar hoe zie je dat thema terug in deze film? Ik zie vooral het doorslaan van de American Dream. Sterke vrouwen weliswaar die mannen om hun vinger winden, maar hun doelen lijken niet verder te gaan dan zielloos hedonisme en escapisme.

Wellicht bedoelt hij dat, ik kan niet voor Basto spreken. Maar op welke manier is dat anti-woke? Bedoel je dat een man geen film over vrouwelijke seksualiteit kan/mag maken? Dat lijkt me vergezocht.

Daarnaast vind ik ook niet dat de film daar over gaat. Ja, de vrouwen zijn seksueel uitdagend, maar dat is slechts bijzaak. Dat hun losbandige gedrag moreel afgekeurd lijkt te worden in deze film is duidelijk, maar dat geldt evenzo voor het gedrag van alle mannen in de film. Dus die vlieger gaat ook niet op.

Ik ben overigens geen groot fan van de hele woke-beweging (het idee is mooi, maar het fanatisme waarmee van alles gecanceld wordt ben ik wars van. Sowieso elke vorm van censuur) ,maar ben benieuwd hoe deze film daar tegen in gaat volgens jullie. Ik zie dat niet zo.

Het hele metoo gebeuren valt wat mij betreft ook onder woke. Je moet in alles maar begrip hebben voor hoe de ander zich voelt en mag daar niks meer van vinden.

Deze film maakt zich daar niet druk om geeft gewoon vol gas vanuit het mannelijke perspectief.

Ik zie het nu niet meer zo gemaakt worden.

Gevaar in een discussie over de aard van "woke" te belanden... Don't, just don't.

Metoo had natuurlijk wel een behoorlijke impact. Genoeg foute kerels die erdoor gepakt werden. Weinstein als boegbeeld, die verhalen zijn niet mis. Voor de gemiddelde man was Metoo echter geen gevaar. Dat er een angstcultuur uit voort gekomen is omtrent seksualiteit was ook nooit de intentie lijkt me, en vooral een vervelende bijwerking. Dat is doorgeslagen helaas, ben ik met je eens.

Qua films wat kan en niet kan… ik weet het niet. Ik ben zelf een groot voorstander van ‘alles moet kunnen want het publiek is niet achterlijk.’

Ik hoop dat filmmakers ook zo blijven denken.

Maar los daarvan, wat is precies het mannelijk perspectief in deze film? Waar zie je dat? De voiceover is vrouwelijk en het verhaal wordt ook uit vrouwelijk perspectief verteld. Ik ben oprecht benieuwd. Ik heb dat namelijk anders ervaren tijdens het kijken. Wellicht dat ik een laag mis?

Deze stoere ‘girl power’ dames in bikini zijn toch elke man’s natte droom. De hele Spring Break vibe zit vol naakte dames, maar 0 naakte heren. Het is overduidelijk een mannelijk perspectief.

Baise-Moi geeft wellicht het vrouwelijk perspectief

Het was een slecht idee om de aanwezigheid van James Franco te gebruiken om mijn wederhelft te overtuigen deze film te kijken. En nu roept ze de hele tijd: "Look at my shit! Look at my phone, my couch, my knives".

Sarcastische film dat begint als een overdadige MTV clip, overlopend in een moraal vs demoralistisch verhaal en afloopt in een over the top einde..

Keep the Faith naar Faith is gone..

Vond de film nog wel meevallen. Moest wel even wennen aan James Franco zijn rol, maar eenmaal gewend doet hij dit wel voortreffelijk. Ik denk de mensen die deze film een slechte score geven, de ironische en sarcastische insteek wat missen. Vond de sfeerschepping goed uitgevoerd.

Ironie en sarcasme zijn toch wel twee verschillende dingen. Die gaan zelfs niet goed samen.

Maar verder vond ik het gewoon een waardeloze vervelende film.

The Male Gaze, The Movie.

5*

Aparte en op zich wel intrigerende trip en visueel zeker beklijvend. Het verhaal an sich stelt inderdaad niet vel voor, maar je wordt wel meegetrokken in de sfeer.