Jagten (2012)

Kon me eigen totaal niet meeleven met de hoofdpersonage. Hij is best sympathiek maar dat heeft meer te maken omdat ik een bloedhekel heb aan mensen die dieren voor hun plezier neerknallen. Stiekem had ik mijn sympathie dus ook vanaf het begin bij het meisje liggen en hoopte dat ze ver met haar leugens zou gaan en iedereen haar zou geloven. Tuurlijk had ie hiervoor niet gekozen en is het totaal niet terecht hoe die neer wordt gezet Maar jah die dieren kiezen er ook niet voor om neergeknald te worden.

En als je die meeleef vermogen niet hebt blijft er eigenlijk maar barweinig over van het geheel.

Nee geef mijn dan toch zijn broertje Festen maar. Wat trouwens sowieso veel boeiender en meeslepender was. Dus wat mij betreft is het ook z'n grote broer.

De titel heeft een dubbele betekenis: het speelt zich af bij het begin van het jachtseizoen, maar het is ook een figuurlijke heksenjacht. Herfstkleuren en donkere beelden roepen een sombere stemming op, al zijn er ook speelse momenten met het kindje en het hondje.

Het is een gedurfd onderwerp, omdat je geen duidelijke slechterik hebt. De gemeenschap die Lucas veroordeelt, meent voor de bescherming van een kind op te komen. Dat goede ideaal slaat echter om in massahysterie. Pedojagers gaan soms zelf rechter spelen op basis van roddels en twijfelachtige getuigenissen. Het valt op dat ze niet echt naar het kind luisteren, maar het woorden in de mond leggen. Die hysterie zie je ook wanneer de roddelpers weer eens een beroemdheid door het slijk haalt met dergelijke oncontroleerbare beschuldigingen. De beschuldigde kan zich niet verdedigen, want hij kan niet bewijzen dat iets niet gebeurd is. Op het einde schiet iemand een kogel naast Lucas, wellicht bedoeld als waarschuwing dat hij het dorp beter kan verlaten.

De acteurs halen een hoog niveau, met name Mads Mikkelsen zelf, maar ook het kleine meisje komt levensecht over. Thomas Vinterberg gebruikt nog elementen van de oude Dogmastijl, zoals de handcamera en de realistische stijl, maar hij wijkt er ook van af door bijvoorbeeld een streepje achtergrondmuziek in te lassen voor de sfeerschepping.

Echt heel erg sterk en aangrijpend! Ook erg benieuwd naar Festen!

Zeker een goede film alleen wat jammer dat ik het niet verstond. Knap toch dat je vervolgens tegen de mensen die niet Deens spreken wel de emotie over kan brengen.

Gekeken zonder ondertiteling?

Ja

Wow nu ik dit in de toplijst zie schrik ik toch even. Zo boeiend was dit nou ook weer niet. Vooral niet echt realistisch, terwijl de film het juist daarvan moet hebben. Goed acteerwerk wel, maar dat is het dan ook wel weer...

Hoe heerlijk toch om je onder te dompelen in de magie van een verhaal. Je bent dus een van die vrienden die in de eerste scene staat te applaudisseren bij de rivier, lichtjes aangeschoten en wiebelend op de tonen van Moondance. Je bent in de supermarkt en je wil ook die klootzakken in de winkel eens een lesje leren, niet buigen maar barsten. Je bent in de kerk, een vredige kerstavond buiten maar in de kerk vol vijandige blikken tot ook jij die ene blik ziet waarin onschuldigheid plots op een kier komt te staan. Hij (Bo Larsen) weet het, hij heeft het gezien ! En ik was er ook bij op het einde, toen de zoon een man werd gekroond. Een ruimte met veel licht, overbelichting. Is dit een droom, een fantasie ? Nee hoor, alles gaat weer goed, we kunnen weer gaan jagen met onze vrienden ... tot het bewuste schot want vergeten wordt er nooit, haat is nooit weg ...Na afloop van de film mijmer je verder, bekijkt in alle stilte nog even de cover van de blu ray, misschien dat je nog eens Moondance neuriet en je herhaalt de titel 'Jagten' in je gedachten. Jagen als hobby van de vriendengroep, jagen op Mikkelsen als loslopend wild. De magie gaat nog een beetje verder terwijl de nacht stilaan zich klaar maakt om een nieuwe dag te begroeten.

Deense films, ik heb er altijd een beetje moeite mee. Deense cinema schuwt zware onderwerpen vaak niet en deze film is geen uitzondering. Ijzersterk geacteerd, symboliek duidelijk aanwezig, verhoudingen tussen personages op scherp en cinematografisch sober waar nodig, maar met mooie shots op de stille momenten. Toch kroop deze net als alle andere Deense films die ik gezien heb (op Den Skyldige na, die ik echt spannend vond) niet onder mijn huid. De scènes die echt iets met me deden waren de momenten waarop een dier overleed. Wellicht omdat dat de sympathiekste karakters waren.
De film voelde voor mij ook heel lang, terwijl de speelduur eigenlijk best meevalt.
Een goede voldoende voor het sterke vakmanschap, maar het blijft een kwestie van smaak.

Met ondertiteling versta ik het nog steeds niet, trouwens.

Als ik jou recensie lees dan lijkt het alsof je het niks vond deze film. Daarom komt je stem van 4 sterren behoorlijk vreemd over.

Klopt maar ik had mijn stem aangepast na hem een paar keer gezien te hebben (de eerste keer stoorde ik me denk ik teveel aan de hoofdpersonage). En kon daarna mijn bericht niet meer verwijderen omdat ie er al een tijdje stond waarschijnlijk, of het ligt aan mij? maar had het wel geprobeerd.

MarkAjx1 Oke ik begrijp het

Ik ben het hier mee eens, vind dat ook erg vervelend.

Een tiener toont vluchtig een pornografische foto aan zijn piepjonge zusje Klara [Annika Wedderkopp] en maakt een grappig bedoelde opmerking. Het meisje herhaalt die opmerking in iets andere vorm in het bijzijn van lerares Grethe [Susse Wold] die daardoor denkt dat haar collega Lucas [Mads Mikkelsen] het meisje heeft misbruikt. Voor de kijker is het meteen duidelijk dat Lucas onschuldig is, maar één van de verdiensten van het scenario, dat Vinterberg samen met Tobias Lindholm schreef, is dat het op realistische wijze duidelijk maakt hoe dit kan escaleren tot een hetze tegen een tot dan toe gerespecteerd en vertrouwd persoon. Maar het is vooral de aandacht en begrip voor het kind, perfect gespeeld door een uitstekend geregisseerde Wedderkopp, dat dit zo bijzonder maakt. Klara is zich aanvankelijk totaal niet bewust van de gevolgen. Zodra ze zich dat begint te beseffen geeft ze onomwonden aan dat Lucas niks heeft gedaan, maar dan gelooft niemand haar meer. Het is complexe, controversiële materie en Vinterberg maakt dat haarfijn duidelijk. Probeer na afloop maar eens iemand aan te wijzen aan de schuldige. Mede dankzij de indrukwekkende Mikkelsen is dit één van Vinterbergs beste en meest relevante films.

De enige film ooit waarvan ik volledig overstuur raakte. Het neerknallen van die hond was de trigger. Sentimenteel gedoe natuurlijk, maar zo kan dat soms gaan. Kon de zaal niet verlaten omdat ik ergens in het midden van een rij zat. Vreselijke ervaring.

Wat gebeurt er met je leven als je ten onrechte beschuldigd wordt van seks met een kleuter? Regisseur Thomas Vinterbergs toont in "Jagten" de pijnlijke keerzijde van onze veroordelende tijdgeest.

In Jagten volgen we Lucas (Mads Mikkelsen), een gescheiden kleuterleider en parttime vader die niet bang is te ravotten met de jongetjes op het schoolplein. Maar als Klara (Annika Wedderkopp), het meisje uit zijn groep en de vijfjarige dochter van Lucas’ beste vriend Theo (Thomas Bo Larsen), uit kinderlijke boosheid een zin laat vallen over de penis van Lucas, breekt in het dorp al snel de hel los.

Centraal in "Jagten" staat de groeiende isolatie van Lucas, die nergens meer welkom is en steeds minder weet over het onderzoek naar hem en de gedachtegang van zijn vrienden, met uitzondering van zijn puberzoon Marcus (Lasse Fogelstrom) en een paar vrienden uit zijn jachtclub. Het drama dat zich ontvouwt, is alles behalve een opeenvolging van snelle actie, maar kenmerkt zich door een langzame opbouw met plotselinge erupties van emoties, frustraties en twijfel. Deze verhaallijn zorgt niet alleen voor spanning, maar ook voor een identificatie met Lucas en zijn onschuld.

Tegelijkertijd blijft de vraag knagen wie dan wél schuldig is aan de situatie. Regisseur Thomas Vinterberg versterkt die vraag door de keuze voor een enigszins passieve hoofdpersoon, die in de eerste instantie verzuimt om zichzelf tegenover zijn omgeving te verdedigen. Ook de rol van de twijfelende vader van het vijfjarige meisje komt in een aantal scherpe scènes aan bod. Wie vooral overblijven als schuldigen zijn de meer anonieme dorpelingen die bedreigingen uiten en de vijfjarige Klara zelf. Maar kun je een kleuter verwijten dat ze liegt over iets waar ze niks van snapt?

Ondanks de vele aanwijzingen die duiden op Lucas onschuld heeft regisseur Thomas Vinterberg weinig nodig om bij de kijker een aantal momenten van twijfel te creëren. Zo volstaat een pauze in een conversatie over een vermeende kelder in het huis van Lucas om de kijker even te doen geloven dat hij toch iets te verbergen heeft. Jagten verwijst sterk naar de hedendaagse overspannen tijdgeest waarin het fenomeen van kindermisbruik in de kinderopvang en op scholen ons iets te bekend voorkomt, en waarin ook onterecht verdachten van pedofilie nooit meer echt onschuldig kunnen zijn. Mads Mikkelsen werd dankzij zijn aangrijpende vertolking in 2012 in Cannes uitgeroepen tot beste acteur.

Lang geleden gezien Indringende wat trage film, die echter de fout in gaat een 5 jarig meisje een volwassene te beschuldigen van seksueel misbruik Op die leeftijd liegt een kind niet en weet niets van "'seksueel misbruik" Geloofwaardiger was geweest de beschuldiging te laten komen van een pubermeisje van een jaar of zestien, op een Middelbare School . Een ondoordachte beschuldiging om "'eens lekker een leraar te dollen, zonder enig besef wat voor consequenties dit heeft .
Ik kom uit het Onderwijs en weet waarover ik praat.. "Seksueel misbruik als verzinsel, leugen, beschuldiging, is niet de wereld van een vijfjarige.

Er is een film , weet de titel niet meer ,waarin een dochter van een jaar of 18???, haar vader beschuldigt van misbruik, incest. Dat gegeven is veel echter, realistischer, en geloofwaardiger en meer indringend.

Ook kent deze film een zogenaamd happy end .In werkelijkheid blijft men de vermeende dader , ook als ie onschuldig is, met de nek aankijken. Hij wordt niet meer geaccepteerd ""Zou het toch..ze liegt toch niet.?"... Er kleeft iets aan je en dat gaat nooit nooit meer weg. In de praktijk moeten valselijk beschuldigden ergens anders een nieuw leven opbouwen. Ook gaat het heel vaak ten koste van een relatie
Btw erg sterke rol van Mikkelsen, die de hele film draagt, en letterlijk verdwaald rond doolt ; "Wat gebeurt er in vredesnaam??".

Hé goochem. Je verpest de hele film met je spoilers.

Anklaget (Film, 2005) - MovieMeter.nl misschien?

Ja, geloof deze film... dank je.

Pfoeh, pittige film. Jagten poogt geen fijne cinema te zijn, maar confronteert, is ongemakkelijk realistisch en laat je uiteindelijk met een vervelend uitgeput gevoel achter. Maar wat is het, juist daardoor, een fantastisch sterke film. Vooral dat ontzettend realistische sfeertje, dat herkenbare, speelt sterk in het voordeel van de film. In Hollywood speelt Mikkelsen steevast een larger than life figuur, zij het een held of een villain, maar in Jagten is hij gewoon een hele gemiddelde, normale, dagdagelijkse man en vader. Ook de vriendengroep, en de sfeer van het wonen in een klein stadje - iedereen kent iedereen - zijn herkenbare punten. De film heeft hierdoor een extra punch; constant zit je met het gevoel dat dit zomaar jezelf of iemand dicht bij jou van de ene op de andere dag kan overkomen. Hierin schuilt dat confronterende: realisme zal altijd enger zijn dan larger than life fictie. En wat speelt Mikkelsen sterk binnen dat realistische kader. Het komt allemaal hard binnen. Zo'n scène in de kerk met kerstmis tegen het einde wordt dan al een beetje té gedramatiseerd, maar het blijft tot de aftiteling allemaal binnen de lijntjes. Maar het is zeker ook geen Mikkelsen 'éénmans-show'; het hele ensemble speelt sterk en geloofwaardig. Thomas Bo Larsen zet wat mij betreft zelfs de beste rol neer.

Dat enge realistische sfeertje is natuurlijk in de eerste plaats te danken aan Vinterberg, die met zijn visuele stijl, camerawerk en naturelle kleurgebruik zo 'realiteitsgetrouw' mogelijk probeert over te komen. Heel leuk stijltje. Het is m'n eerste Vinterberg, maar dit maakt zeker benieuwd naar de rest van zijn oeuvre. Van de laatste tien minuten was ik iets minder fan, maar de laatste scène is dan wel weer perfect; eens een verstoteling in de maatschappij, altijd een verstoteling/paria. Een officieel gezuiverd imago verandert hier natuurlijk helemaal niets aan; voor de meeste mensen zal je nooit iets méér zijn dan de onterechte beschuldigingen of geruchten. Best relevant natuurlijk.

4*.

Een realistisch drama, wat veel impact heeft op de maatschappij binnen dit dorp.

Ik vond het wel een aangrijpend en dramatische film, waarvan ik toch steeds ging switchen tussen de verdachte en het slachtoffer.

4.0 ****