Men in Black 3 (2012)

Bij vlagen zeker grappig en het tijdreisverhaal werd leuk uitgewerkt.

Men in Black 3 is net zoals de vorige twee delen een vermakelijke onzinfilm, en misschien net een tikkeltje sterker dan deeltje II, maar een echt goede film kan ik dit niet noemen. Daarvoor is het verhaal veel te dertien-in-een-dozijn, zitten er veel te weinig memorabele actiemomenten in, en lijkt de creativiteit van de aliens en de designs toch een beetje op te zijn. Deze film draait ook nog eens rond tijdrijzen, iets dat met betere schrijvers aan het roer zelfs nog moeilijke materie blijft, en hier dan ook een beetje mislukt. Goede punten zijn echter niet volledig afwezig; de effecten hebben duidelijk een enorme sprong voorwaarts gemaakt in vergelijking met de eerste twee films, en de cast blijft leuk. Tommy Lee Jones deze keer in een veredelde bijrol, maar Will Smith blijft zichtbaar plezier in de rol hebben en wordt bijgestaan door een prima Brolin, die op een geweldige manier de jongere versie van K neerzet. De beste keuze die ze konden maken lijkt me, want in zijn paar scènes komt Jones echt te oud en uitgeblust over voor een rol als deze. 2.5*.

Meer van hetzelfde.

En laat ik deze serie nu niet echt sterk vinden. Dit derde deel is dan ook nog eens een dik kwartier langer dan z'n voorgangers en dat is echt nergens voor nodig. De opvulling is wat melig familiedrama waarvan ik me niet kan inbeelden dat iemand er op zat te wachten. Het is anderzijds niet de eerste keer dat men tijdreisscripts met dit soort onzin opvult. Een beetje makkelijk allemaal.

Verder weinig verrassingen. Tommy Lee Jones wordt half vervangen door Josh Brolin. Dat is niet meteen mijn favoriete acteur maar hij is een geweldige cast als de jongere versie van K. Qua stem en intonatie valt er haast geen verschil op te merken. Will Smith is verder gewoon Smith - daar zit doorgaans geen verrassing meer in. Dat laatste geldt ook voor de matige CGI en doorgaans lelijke monsterdesigns.

2

Ik had deze derde MIB nog nooit gezien en wat een zonde, want die is op alle vlak superieur aan de twee vorige hoor. Wat vond ik dit een heerlijk leuk derde deel! Meer van hetzelfde?? Vind ik niet. Heeft in tegenstelling tot 1 en 2 een zeer sterk plot en de herschikking van enkele personages valt ook in goede aarde. Weg met het te hoge muppet gehalte van deel 2 met die wormen en die pratende hond. Hier krijg je een paar leuke extra's onder de vorm van een prima gecaste Josh Brolin als de jonge agent K, en Griffin, geniaal personage die in staat is om verschillende tijdslijnen te zien naargelang de keuzes die iedereen maakt. Je zou van minder gek worden. De bad guy vond ik een stuk bedreigender. Ook de sprong naar 1969 is goed gevonden. Niet toevallig dit jaar en die datum natuurlijk. Ik weet niet of MIB International zonder Smith en Jones de moeite is maar zonder hen trekt het me minder aan en het gemiddelde zegt ook al voldoende.

MIB : 3,5*
MIB II : 3*
MIB 3 : 4*

Betere humor, beter verhaal, meer achtergrond, betere cgi, beter geacteerd door Smith en Brolin is een goede jonge K. Dus als 3e deel prima, al mist het een beetje het snelle over the top gek doen van deel 1 wat de film toen wel redelijk uniek maakte. Nu is het meer een standaard film, niks heel spannends, maar ook niet veel slechts op aan te merken.

6/10.

Als je eens een actie film wil zien waarbij het allemaal niet te serieus moet zijn en je ziet Will Smith graag acteren is deze echt wel een aanrader natuurlijk. Mezelf terug goed vermaakt met deze.

In 1969 voorkwam de toen 29-jarige Agent K [Josh Brolin] een catastrofe door Boris The Animal [Jermaine Clement] te arresteren. Nu is hij ontsnapt en gebruikt hij tijdreistechnologie om terug te keren naar 1969 en af te rekenen met Agent K en zijn plan alsnog te laten slagen. Agent J [Will Smith] moet deze poging om de geschiedenis te herschrijven zien te voorkomen door zelf naar 1969 te reizen en de handen ineen te slaan met Agent K. Doldwaas tijdreisavontuur moet het vooral hebben van amusante culturele verwijzingen en special effects en profiteert van de chemie tussen Smith en Brolin, die hoe dan ook een puike imitatie neerzet van Lee Jones die alleen in de proloog en de epiloog te zien is. Pretentieloos, plezierig familievermaak.