De Ontmaagding van Eva van End (2012)

Geen onaardige film, maar het geheel komt toch wel wat gekunsteld over. De karakters zijn wat karikaturaal met name Eva.

De geluidsband is gevuld met Nederlandse engelstalige muziek van Awkward I voornamelijk. Wat symbolisch is voor de makke van de Nederlandse film. Men wil zo graag internationaal meetellen, wat ten koste gaat aan eigenheid dat geld voor de film en ook voor veel muziek. Over het algemeen is het niet slecht, alleen top is het zelden.

Voor zo'n Nederlandse film klinkt het in mijn oren misplaatst dat men engelstalige liedjes erbij gemaakt heeft.

Het geheel heeft zo iets weg van een kloon van de betere Amerikaanse auteurs cinema; denk aan Wes Anderson, Todd Solondz, Eva lijkt wel op een zusje van Little Miss Sunshine alleen dan een niet leuke versie. De film ontbeert echte eigenheid.

Nog niet gezien, maar de ontmaagding van een meisje van 15 klinkt als verheerlijking van pedofilie.

Kijk eerst even de film voordat je vooroordelen spuit.

Véél te braaf.

Houdt ergens het midden tussen een zoutloze Visitor Q en een makke Solondz, ten Horn probeert het wel maar heeft het probleem dat zijn film over een nogal muffe familie zelf te oubollig gepresenteerd wordt. Daar komt de vergelijking met Wes Anderson dan piepen, waar ten Horn het ook weer tegen moet afleggen.

Sommige komische stukjes zijn wel geslaagd, maar verder heeft de film niet veel te bieden. Acteerwerk is zeer beperkt en erg stroef. Dialogen zijn gekunsteld en worden houterig gebracht. VIsueel ook helemaal niks, armtierige cinematografie die de uitstraling van de film absoluut geen goed doet. Soundtrack hetzelfde verhaal. Vreselijke nummertjes die de sfeer van de film verknallen.

Een film als deze is niet van z'n braafheid gediend. Mag gedurfder zijn, maar meer ballen hebben. Nu is het vooral derderangs naäperij die maar gedeeltelijk op eigen benen kan staan. ten Horn heeft nog een lange weg af te leggen vrees ik.

2.0*

"Vanaf 25 juli in de bioscoop" ?

Heeft toch al een roulement gehad?

Het Amerikaanse filmvakblad Variety noemt de Nederlandse Michiel ten Horn als regisseur om in de gaten te houden. Filmvakblad tipt Nederlandse Michiel ten Horn | nu.nl/film | Het laatste nieuws het eerst op nu.nl

Ik ben dol op 'vage' films maar krijg hier meer het idee dat de schrijver nogal gefrustreerd is over het leven.

En humor zag ik ook niet, terwijl ik daar normaal gesproken toch echt geen moeite mee heb.

Ook de traagheid en de muziek stoorde me. Was blij dat Ton Kas meespeelde, dat maakte dat ik hem heb uitgekeken.

Nee, het totaal was niets voor mij...

Ja dat klopt niet, dat is een bug.

Om onduidelijke redenen komt steeds de verkeerde datum hier terug. Er wordt naar gekeken.

Best aardige film. Maar meer ook niet.

Merkwaardige film over een duf en suf gezin, dat als het ware uit zijn collectieve lethargie opgeschrikt wordt wanneer er een tijdje een uitwisselingsstudent komt wonen. Als een soort messias waart hij in en rond het huis, onderwijl de verschillende leden van het gezin weer bij de pinken brengend. Eenmaal wakker blijkt het ene gezinslid nog meer disfunctioneel te zijn dan het andere. Dat leidt tot een reeks absurde, al dan niet komische situaties waarin maar moeilijk enige lijn te ontdekken valt.

Niet direct mijn pakkie-an, ware het niet dat de diverse personages –en dan met name de grote onderlinge verschillen– best boeiend zijn. Die karaktertekeningen, soms tamelijk uitvergroot, vormen het voornaamste pluspunt van deze film, die op zich niet onderdoet voor het hiervoor al vaker genoemde Happiness van Solondz.

Best wel een aardige Ned. film. En ook nog heel behoorlijk geacteerd.

Vreemde film over een al even vreemde familie en een nog vreemdere uitwisselingsstudent. Maar door al het vreemde heen ontspint zich een boeiende filmwaarin op het eind alles op zijn plaats valt.

Goeie film waarin een Duitse uitwisselingsstudent terecht komt in een Nederlands disfunctioneel gezin. De karakters van de gezinsleden zijn goed uitgewerkt en krijgen ieder genoeg aandacht. Vol droogkomische momenten en soms ook echt grappig. Als regiedebuut zeker geslaagd.

Vooral leuk eigenlijk dat een film als deze eens in Nederland gemaakt wordt. Jammer dan weer dat hij niet uitstijgt boven een hele reeks films waar ik aan moest denken, waaronder het werk van Wes Anderson, Roy Andersson, Alex van Warmerdam en zelfs een aflevering van The Simpsons met een vergelijkbaar uitgangspunt. Todd Solondz hoort wellicht ook in dit rijtje thuis, maar op de een of andere manier heb ik nog nooit een film van Solondz gezien (buiten één scène van Happiness om), maar dit is wel ongeveer wat ik van hem verwacht.

In principe Michiel ten Horn hier veel goed. Veel grappen zijn leuk, de gestileerde aanpak werkt goed, de muziek is vaak fijn en enkele castleden springen er positief uit, net name Dierickx, Gareisen en Kas. Het is dan ook erg vermakelijk om naar te kijken. Maar de film mist echte scherpte. De humor komt voort uit gemakkelijke karikaturen die nooit echt gaan leven, iets wat extra teleurstellend is aangezien Ten Horn dit gebaseerd zou hebben op ervaringen uit zijn eigen jeugd. Het is ontegenzeggelijk moeilijk om dit soort humor over te brengen en tegelijkertijd een gevoel van pijn of melancholie erin te stoppen. Ik weet niet in hoeverre Ten Horn hierin geïnteresseerd was, maar het ontbreek een beetje. Meer bizar-poëtische momenten zoals de titelscène waren ook welkom geweest. Het is eveneens vreemd hoe hij bijna 90% lang voor pure spot gaat en aan het einde plotsklaps gaat voor genegenheid voor zijn familie, waar enkele personages ineens menselijkheid mogen tonen. Te weinig, te laat. En eerlijk gezegd had ik gehoopt dat die Veit om zou komen bij die brand. Daar stuurde de film even op aan en zou de perfecte afsluiter zijn geweest, maar Ten Horn is ook hier te mild. De hele film eindigt met een sisser.

Aardig, maar niet essentieel. Wel hoop ik dat hier in Nederland meer mee geprobeerd wordt in de toekomst.
3*

Een film die het net niet heeft. Het idee is best leuk en bij vlagen was het ook allemaal genietbaar maar de film laat je uiteindelijk achter met een onbevredigend gevoel. Nietszeggend is denk ik het woord wat de lading het beste dekt.

Matig

Wel aardig filmpje, maar ook zeker niet meer dan dat. De film mist voor mij ook een beetje een eigen smoel en leunt te veel op duidelijk herkenbare inspiratiebronnen. Toch kijkt het nog wel lekker weg, alleen wordt het naar het einde toe allemaal een pak minder.

2,5 *

Leuke Nederlandse film die even moeite lijkt te hebben met opstarten maar het daarna ook ruimschoots weer goed maakt.

De film begint boeiend te worden als de uitwisselingsstudent arriveert in huize Van End.

Voor een Nederlandse film is deze zeker geslaagd, de film is soms een beetje langzaam maar werkt toe naar een hele indrukwekkende finale.

3,5*

De ontmaagding van Eva van End heeft vrijdag in Berlijn de Prix Europa 2013 gewonnen in de categorie meest innovatieve fictieve televisiescenario. Anne Barnhoorn is de schrijver van het script.

De ontmaagding van Eva van End in de prijzen - AD.nl

De categorie is wel wat vreemd, aangezien de film een bioscooprelease kende.

Leuk voor Anne. En dik verdiend!

Heb een beetje hetzelfde gevoel als de meesten hier. Dat er meer uit te halen viel. Want qua plot en personages was er materiaal genoeg. Ook kreeg ik een beetje de indruk dat het toch een beetje levenloze personages waren. Allemaal een beetje karikaturaal in kaart gebracht. Wat op zich niet per se een bezwaar hoeft te zijn, maar in dit geval vond ik van wel aangezien er niet veel was om dat mee te compenseren, zelfs niet met een beetje natuurlijk acteerspel, wat helaas in de meeste Nederlandse producties sowieso al niet het geval is.

Saai was het gelukkig net weer niet. Daarom toch nog een 2.75*

Deze film zit je gewoon met een hele grote glimlach te kijken.

Lang geleden dat er weer eens iets serieus te pruimen was van eigen bodem.

Knap.

Je moet eerst een joint roken

Alleen de ontmaagding van eva mogen aanschouwen dat totaal gejat lijkt van Water lilies. Een niet al te beste auteursflick uit viva la france.

heerlijk onderkoelde film vol met losers. . Vrij slecht maar redelijk cult waardoor ie toch goed is.

Best aardig tussendoortje, niet meer dan dat voor mij. De (stijl van de) film wordt gelinkt aan het werk van tig grote regisseurs wat ik zo lees. En dat kan, ik vond de film totaal geen eigen stempel hebben. Daarnaast blijft het allemaal wat te braaf en simpel. Uit zowel het plot, als de personages had meer gehaald kunnen worden. De film kent veel prima scenes, maar het had eigenlijk steeds wel wat scherper gekund. Het bleef op deze manier wat op de vlakte allemaal. Maar heb me prima vermaakt, leuk voor een keer.

Je volgt een duf en saai gezien die allemaal vooral met zichzelf bezig zijn en allemaal een plekje hebben binnen het gezin. Wanneer de uitwisselingsstudent in beeld komt dan worden deze verbanden anders en gebeurd er iets. Maar het kreeg mij niet mee, ik zag de komedie er ook niet van in.