La Fée (2011)

Een ontzettend saaie en ergerniswekkende film vol met grappen die niet werken. Moet al dat amateurisme me vertederen? Waarschijnlijk is dat de bedoeling, maar dat werkte in elk geval niet zo bij mij! Deed me denken aan die vervelende films van Alex van Warmerdam zoals "Abel"

Was ik even blij dat t je deed denken aan Alex van warmerdam, die vind ik juist weer heerlijk wegkijken. Dus ga m denk ik toch maar even zien!! Bedankt

Een saai verhaal met een paar onnodige pantomimescènes en goedkope gemaakte humor, dat je een soort van absurd komisch gevoel moet geven, maar eerder pijnlijk, dom, onnozel en vervelend overkomt en op geen enkele manier imponeert. Slapstick op zijn smalst.

Met succes geflopt..

Begint zelfs enorm te irriteren na een half uurtje.

Van de paar honderd situaties die denk ik als grap bedoeld zijn werken er voor mij precies twee - Fiona in de etalage en als ze een injectie krijgt. Voor de rest is het niet grappig, klopt de timing niet, of is het echt te stom voor woorden. Vooral in het begin is de timing echt irritant. Amateuristisch gepruts is best een goede en terechte samenvatting. Een vergelijking met de films van Tati is op zich best op z'n plaats - als wit en zwart, zo verhouden die films zich tot deze.

Wat een zotte film zeg! Slecht verhaal en slecht geacteerd. Ook de special fx zijn zeer slecht. Maar het is soms zelfs zo idioot dat ik er toch wel weer om moest lachen. Daarom toch nog een kleine 2,5 ster

Eerder maakte ik al kennis met Don en Fiona in de film Rumba, waarin ze een beetje mijn hart hebben gestolen. Twee naïeve, nou niet bepaald aantrekkelijke mensen die voortdurend van de regen in de drup komen en soms echt tenenkrommend idioot lopen te stuntelen, maar die met een soort onuitputtelijk optimisme en kinderlijke onbevangenheid een flinke portie gedoe doorstaan.

Surrealistisch, volslagen idioot, een beetje sprookjesachtig, tragi-komisch en flauw tegelijk, al kan ik heel best begrijpen dat voor veel mensen alleen flauw en volslagen idioot van toepassing zullen zijn. Ik had ook zeker momenten dat ik dacht “oke, nu stoppen met die flauwekul” (de bel die steeds gaat als hij een broodje wil eten, elkaar bellen op een meter afstand en dat niet doorhebben…aaaarrggh!) maar daar stond dan toch telkens weer zo’n vindingrijk of aandoenlijk moment tegenover dat ik de soms wat frustrerende slapstick graag voor lief nam.

Rumba vind ik misschien nog net iets leuker, die is wat “liever”, maar La Fee is zeker een onderhoudende en avontuurlijke opvolger geworden. Het kunstje kan natuurlijk niet oneindig herhaald worden, maar als er nog weer een "vervolg" komt zal ik hem zeker willen zien.

Als ik een 6 had kunnen geven, had ik dat zeker gedaan.

ik zit met mijn vrouw ongeveer om de minuut hardop te schateren en begrijp dan ook maar weinig van onderstaande zure commentaren.

Absolute aanrader!

Precies... de grappen slaan echt niet aan. Al weet ik niet als een andere regisseur deze film had gemaakt of de grappen wel waren aangekomen. Heb de film na 45 min afgezet.

Kan in dit geval geen punten geven. Anders had hij een 1,5 * gekregen.

Op zich best een leuke film. Absurd verhaal over een man en een fee die elkaar ontmoeten in een hotel. Het is mooi vormgegeven en belicht. Het lijkt ook meer op verfilmd theater dan een echte film. Helaas is het verhaal wat te mager om 90 minuten te kunnen boeien. Een korte film was in dit geval beter geweest.

Wat een belachelijk lage scre, da ga ik snel iets aan proberen te veranden!

Komisch meesterwerk!

Heerlijk absurdistisch verhaal, waarin af en toe een grappig dansje wordt opgevoerd, waarin de lichamelijke en expressieve kwaliteiten van de hoofdrolspelers treffend uit de doeken worden gedaan. En onder al die joligheid lijkt zelfs een diepere laag verscholen. Al met al, een geslaagde film voor mensen met een bepaald gevoel voor humor en zo ...

Genoten van begin to eind, heerlijke onzin.

Weet iemand hoe dat dans heet wat ze doen?

De film is aandoenlijk in haar bewuste knulligheid. Vooral de Engelsman met hondje Mimi vond ik stiekem toch wel heel leuk.

In feite een serie komische, veelal absurde sketches zeer losjes met elkaar verbonden door middel van een plot waarin hotelnachtwaker Dom [Dominique Abel] tot zijn verbazing oog in oog komt te staan met een vrouw [Fiona Gordon] die beweert een fee te zijn die drie van zijn wensen in vervulling kan laten gaan. Abel en Gordon lieten zich mede inspireren door zwijgende filmkomieken, getuige de expliciete verwijzingen naar Jacques Tati en Buster Keaton. Het duo is zeer goed op elkaar ingespeeld en dat levert voldoende onverwachte, grappige en bijzondere momenten op om het gebrek aan samenhang en budget te compenseren. Beste momenten: de buitenlandse toerist met de hond en de een achtervolging per scooter.

De start , met Dom die maar niet aan z'n maaltijd kan beginnen, is nog hoopvol.

Maar de surrealistische inslag wordt al snel méér dan een inslag.

Bij momenten een toneelstuk, met een portie danstheater erin. En helaas, de humor, wat in zo'n geval de redding zou kunnen zijn, vind ik veelal bijzonder flauw.

Alle respect voor de prestatie en de kwaliteiten van de twee hoofdacteurs, maar dat volstaat niet om te boeien.