Rise of the Planet of the Apes (2011)

De oudere Planet of the Apes films heb ik nooit gezien, alleen de versie uit 2001 die op zich wel beviel voor een keertje. Na het zien van de trailer van Rise of was ik toch erg benieuwd geraakt naar deze. En hoewel het geheel enorm voorspelbaar is, heb ik me toch goed vermaakt.

Aangezien het een grote Hollywood productie is (budget 90 miljoen) weet je dat het verhaal meteen te verwaarlozen is. Enorm voorspelbaar, moralistisch en Amerikaans. Er zitten een aantal onlogische momenten in die niet onoverkoombaar zijn wil je een ongeloofwaardig verhaal als dit tot een einde brengen. Een groot raadsel ook hoe een chimpansee die dient als test subject ongezien een baby kan baren. Liggen ze allemaal te slapen daar?

Aap Caesar wordt uiteindelijk opgenomen in het huis van Franco en hoewel er niet veel bijzonders gebeurd is het erg leuk om de aap door het huis te zien bewegen. Hoewel de apen uit de computer komen is de techniek tegenwoordig zover ontwikkelt dat het op het eerste gezicht realistisch lijkt. Natuurlijk oogt het niet altijd echt, maar de apen - en vooral Caesar -, zijn dan ook gemuteerd. Caesar is erg leuk en cool, maar wanneer hij een apenleger bij elkaar raapt heeft hij toch wel iets erg kwaadaardigs over zich heen. En wie anders dan Andy Serkis die zijn gezicht hiervoor leent. Je gaat toch met hem meeleven.

Hoewel de apen niet echt zijn doet het toch pijn om te zien hoe ze worden behandeld in de film. Maar gelukkig zetten ze het de mens betaald. De manier waarop ze de stad op zijn kop zetten is genieten, maar toch had ik af en toe mijn bedenkingen. Het nadeel van grote producties is dat ze zijn verbonden aan allerlei regeltjes. Zo is de film voor 13 jaar en ouder wat betekent dat de apen nooit helemaal los zullen gaan. Meerdere keren willen ze een slachtoffer tot pulp slaan maar worden dan tegen gehouden door Caesar. En ik heb werkelijk nog nooit een putdeksel in een autoraam zien steken. Ik neem aan dat die er gewoon doorheen vliegt en de inzittenden wegvaagt. Kleine details die toch in contrast staan met de oorlog en chaos die zich voordoet.

Het einde verbaasde me. Enerzijds omdat het de schijn heeft een goed einde te zijn, terwijl het me onwaarschijnlijk lijkt dat de apen daar nu veilig zitten. Anderzijds omdat Caesar nog leeft, vaak zat legt de heldhaftige hoofdrolspeler toch nog het loodje om een traantje op te wekken. Toch heb ik me wel vermaakt, want veel meer dan dit verwachtte ik ook niet. De CGI is van goed niveau, verhaal onbelangrijk en bovenal, aapjes zijn gewoon cool!

heb de film net gekeken.

Vind het niet makkelijk om uit te leggen, maar de film is best wel OK, alleen heb ik wel steeds het gevoel gehad dat ik iets miste.

Iets meer spanning had mooi geweest maar de film heeft geen moment verveeld.

Soms het gevoel van onduidelijkheid.

Het einde is vind ik erg vreemd en had daar veel en veel meer van verwacht.

Misschien in het volgende deel.

Zeer vermakelijke en onderhoudende Drama | Sci-Fi | Thriller met een aandoenlijke Chimp (Caesar) in de hoofdrol. De special effects zijn redelijk tot goed en ook de cast doet het goed verder ook nog rollen van de mooie Freida Pinto en karakter acteur John Lithgow , ik zou zeggen een chimpy aanrader !!!!

Redelijk geslaagde prequel, die op min of meer geloofwaardige manier de oorsprong van de mythologie in beeld brengt. De film profiteert van de sympathieke rol van Franco en uitstekende speciale effecten. De apen zien er erg goed uit, ook in de latere aktiescenes. Nadelen zijn de grotendeels beperkte setting van de film en een iets te afgeraffelde finale, waarin de makers nog snel even zoveel mogelijk spektakel binnen zo kort mogelijke tijd willen proppen.

Er kwam vanavond een meisje met een behuild gezichtje en rode wangetjes de zaal uitgelopen..

..dat meisje was ik.

Wat een intense filmervaring. Ik had de trailer gezien en had hoge verwachtingen. Achteraf bleek dat de trailer vrij misleidend was. (Voor mij althans).

De film draait de eerste helft voornamelijk om de band tussen Caeser en zijn 'papa'. Vanaf de eerste seconde dat Caeser in beeld was, was ik verkocht. Ik fluisterde tegen mijn vriend dat ik 'm wou hebben. Je ziet Caeser opgroeien en begint van hem te houden, zijn menselijkheid is aandoenlijk. Alsof je de ontwikkeling van een mens versneld volgt. Caeser en zijn gezinnetje zorgden ervoor dat ik een warm gevoel van binnen kreeg.

Helaas bleef dat warme, huiselijke gevoel niet aanhouden. Vanaf het moment dat Caeser groter werd en weg moest, veranderde de sfeer. Plots was het stukken grimmiger. De scene waarbij hij alleen achter wordt gelaten en van achter het glas toekijkt, was voor mij een behoorlijke binnenkomer. Mijn vriend schrok een beetje toen ik zachtjes snikkend zijn schouder aan 't bevochtigen was met mijn tranen, maar ach, hij weet dat ik gister ook huilde bij Big Mommas 3 dus hij is wel iets van me gewend.

Ik kan niet goed tegen dit soort films, ik word er in meegezogen alsof ik van een afstandje toekijk, en dan word ik tot tranen toe geroerd. Het tweede huilmoment volgde dan ook snel, toen Caeser zijn slaapkamerraam op de muur van zijn cel tekende. Prachtige scene.

En natuurlijk ontneem ik jullie mijn derde (en ja-ha, tevens laatste) huilmoment: Het einde van de film. Ik vond het niet leuk, had stiekem op iets anders gehoopt maar ik begreep het wel. Het was goed zo, ik had er vrede mee, dus dan mag het.

Ik heb weinig op deze film aan te merken, hoogstens misschien dat de trailer andere verwachtingen schept. Ik dacht dat 't voornamelijk draaide om de 'outbreak' maar dit betrof echter maar een klein gedeelte van de film. Voor mij als emotionele doos totaal niet erg, ik heb genoten van de film. Ik heb er dan ook weinig op aan te merken.

Ik wist dat het visueel wel goed zou zitten, maar het was nog mooier dan ik hoopte. Sommige scenes zijn werkelijk schitterend en de apen zijn prachtig realistisch. Ik heb de film niet in 3D gezien maar soms leek het alsof je ze bijna kon aanraken. Schitterend.

Ik ben onder de indruk, flabbergasted, voldaan, maar vooral heb ik ontzettend genoten van deze film.

Caeser is geweldig. Had ik maar zo'n aapie.

Deze film kon me echt niet bekoren!

Langdradig, weinig inhoud...

De aapjes waren wel leuk maar dat was ook alles.

Met moeite anderhalve ster.

Indrukwekkend!

De laatste dagen heb ik het origineel uit 1968 en de remake uit 2001 eens bekeken/herkeken om even lekker in te komen voor deze Rise of the Planet of the Apes. Gelukkig was het het allemaal waard, want dit is een indrukwekkend filmpje geworden.

De neemt neem een hele lange aanloop (eigenlijk ietsje te lang) om te tonen hoe de apen de boel over hebben genomen, maar vervelen doet het nooit. Sterker, ik vond het erg mooi om te zien hoe Will en Caesar een band kregen als mens en aap. Ontroerend zelfs.

Wat ook fijn was is dat dit de 1e Planet of the Apes film is die de apen overtuigend in beeld brengt. Wat dat betreft is het digitale tijdperk een zegen voor de filmeffecten. Het lijkt zo echt! Misschien lag de moraal soms er iets te dik bovenop, maar het was wel intrigerend. Maar dan gaat het uiteraard mis (wel pas in het laatste half uur van de film, je moet dus geen actiespektakel verwachten van deze film) en worden we nog een half uur lang getrakteerd op een erg indrukwekkende uitbraak en overname van en door de apen. Zeker het gedeelte op de Golden Gate Bridge was subliem! Sommige apen waren echt imponerend. Ook de confrontatie tussen Will en Caesar op het einde vond ik heel aardig.

Wat mij betreft komt er nog een vervolg op de film met dezelfde regisseur en cast. Ik ben overtuigd.

4*

zeer geslaagde prequel van Planet of the Apes. Houdt (bijna) overal rekening mee, zodat de andere films hier perfect op kunnen aansluiten. De dingen die niet verklaard worden vb: hoe wordt de hele wereld ineens een soort woestijn? Doordat de mens het niet meer kan onderhouden wegens extinction?, maar dat stoort me zelfs niet, want een film moet imo nog iets aan de verbeelding overlaten.

Zeker een aanrader!

Intense ervaring.

Je wordt van begin tot eind meegesleept. Dat had ik niet verwacht, aangezien ik in de trailers Ceasar en de apen er toch neit echt goed uit vond zien. Ook het verhaal leek me in eerste instantie niks. Dat had ik toch flink mis. Echt supergoed wordt het nergens, maar de entertainment factor ligt erg hoog. In het begin had ik nog wel wat moeite met de CGI apen, maar gaandeweg werd het steeds beter en kon ik ook meer meeleven met Ceasar. Dat moment kwam toen we hem voor het eerst volwassen zagen.

Verhaaltechnisch lijkt het erg op Conquest of the Planet of the Apes (1972), maar naast de opstand van Ceasar en de andere apen heeft het weinig meer met dat deel te maken. Ik kan ook niet zeggen dat het veel met de andere films te maken had. Meer dan een paar verwijzingen en quotes uit de andere Apes films kwamen er niet aan te pas. Je kunt Rise of the Apes dus het best als losstaande film zien, en misschien het begin van een nieuwe serie. Van mij mag het. Als het net zo leuk en boeiend gebracht word als deze film vind ik het best. Ik ben dan sowieso al een fan van de andere films.

Verhaaltechnisch zit er genoeg in. Genoeg situaties die je toch wel wat doen. Verder zit de hele Rise ook goed inelkaar. Op een lekker rustig tempo en erg zorgvuldig is dat gedaan. Beetje bij beetje begint de opstand om lekker knallend te eindigen. Personages krijgen niet allemaal die diepgang mee, maar is verder ook niet nodig. Het draait om Will, Ceasar, de opstand en de zoektocht naar een medicijn tegen Alzheimer. En daar doet het verhaal en de film goed aan om deze lijnen te blijven volgen. Verder is de hele opstand echt tof gedaan en precies zoals ik mij had voorgesteld, al is het wel heel wat anders dan conquest. Zoals gezegd nogal wat verwijzingen naar de andere Apes films, en dan vooral het origineel.

Personages zitten goed en leuk in elkaar. Franco weet te overtuigen, en zet toch een behoorlijk staaltje acteerwerk neer. Ook de rest van de cast doet het goed. Vooral Felton was weer lekker op dreef als pestkop. Degene die de show steelt is natuurlijk Ceasar. Prachtig geannimeerd, en ook gespeeld door Andy Serkis die opnieuw een karakter speelt die wordt gemaakt door computers en zijn MoCap en gezichtsuitdrukkingen. Maar ook Lithgow doet het met verve en weet een mooi personage op het scherm te toveren.

Filmtechnisch negenoeg perfect. Op het begin na qua visual effects was de rest van de effecten van een hoog niveau. Scherp en altijd overtuigend. Cinematografisch erg mooi, en ook het geluid was top. Muziek vond ik net te bombastisch, en zeker in lijn met de andere Apes film waar de score meer bevreemend is.

Een grote verassing. Ik had het meer in Burtons lijn verwacht. Een film die ik ook zeker niet slecht vond. Rise of the Planet of the Apes is een opzichstaand deel die je niet te veel met de andere delen moet vergelijken, maar meer moet zien als een reboot van een leuke serie. Een aanrader voor de fans van de serie ook, die hier genoeg voldoening uit kunnen halen. ook als je deze film goed vond en je hebt niets van de rest van de filmserie gezien, zou ik die ook zeker eens gaan proberen.

Blockbuster met een hart.

Hoewel ik niet negatief ben over de onzinnige spierballen films als Transformers. Zijn de blockbusters met een iets doordachter verhaal ook wel eens fijn. Probleem kan wel zijn dat het alsnog vervelend kan worden. En je dan niet eens een beetje degelijke actie hebt gezien.

Gelukkig heeft Wyatt een leuk scenario gevonden en weet hij er het juiste ritme aan te geven. Leuke lange CGI shots, prachtige Apen. Nog niet perfect, maar akelig dicht in de buurt. Het loopt mede doordat de trailer wat veel laat zien, wel zoals je verwacht, maar ik hou wel van die pre-apocalypse films. Ook het virus lijntje vind ik heerlijk. Fijne acteurs ook. Litgow, Cox, Franco, sympathieke acteurs voor een sympathieke film.

Erg mee vermaakt. 4 sterren.

De trailer en de titel hadden mij al doen besluiten dat ik deze Planet of the Apes film zou overslaan in de bioscoop. Maar de positieve recensies en het hoge gemiddelde op IMDB maakten toch nieuwsgierig. Achteraf gezien gelukkig maar, want Rise of the Planet of the Apes is topvermaak dat het best tot zijn recht komt in de bioscoop. Vooral de actiescenes zijn een genot voor het oog en maken dankbaar gebruik van de spectaculaire skyline van San Francisco.

Toch heeft deze Planet of the Apes prequel nog meer te bieden. De opbouw van het verhaal is bijvoorbeeld ijzersterk. Zo wordt uitgebreid de tijd genomen om hoofrolaap Ceasar te introduceren. Andy Serkis laat net als eerder in Lord of the Rings met Gollum weer een verbluffend staaltje acteerwerk zien dat dankzij de moderne technieken een werkelijk levensechte aap oplevert. Maar ook James Franco is overtuigend als de wetenschapper die Ceasar opvoedt. Het maakt van Rise of the Planet of the Apes zowaar een blockbuster met een hart die voor mij waarschijnlijk de boeken in zal gaan als de grootste verrassing van 2011.

'Rise Of The Planet Of The Apes' ontsnapt de klakkeloosheid waarmee Hollywood vervolgdelen produceert door verrassend veel hart en ziel te vertonen. Daar aan af doet wel dat het laatste deel in de franchise zich aansluit bij een groter wordende groep flicks die smeken om een vervolg.
Een toepasselijkere titel was bijvoorbeeld 'The Beginning Of The Rise Of The Planet Of The Apes' geweest, hoewel dat als marteling voor filmrecensenten zou kunnen gelden. De film sluit namelijk verdacht weinig aan op het origineel, hetgeen toch vereist is voor een prequel. In plaats daarvan is er voor een langzamer tempo gekozen. Dit komt de film echter niet ten slechte. Sterker nog, het levert een smaakvol verhaal op met genoeg emotie.
De kijker slingert van perspectief naar perspectief door de film heen. Het is tenslotte een revolutie en dan is het onvermijdelijk dat het vertederende aapje van het eerste half uur een manipulatieve volksleider wordt. Ceasar is dan wel een aap maar hij is veruit het beste personage van de hele film. A la 'Tarzan' zien we hem opgroeien tussen de mensen en uiteindelijk stuit hij op zijn eigen soort. Dankzij de ideaal gecaste Tom Felton begrijpen we zijn groeiende afkeer tegen de mens en een rebel is geboren. In zorgvuldig gekozen scènes zien we langzaam maar zeker Ceasar's ontwikkelingen. Dit terwijl James Franco's personage goed is voor het noodzakelijke achtergrond verhaal dat emotioneel is ingepakt met een vader die Alzheimer heeft, een meid die in levensspreuken praat en makkelijk haatbare personages.
'Rise Of The Planet Of The Apes' is niet geheel vrij van clichés. De slechterikken vallen allen ten prooi aan hun eigen fouten en Ceasar en Will krijgen hun onvermijdelijke emotionele afscheid. Noch beantwoordt de film alle vragen. Als Ceasar tegen het doden van mensen is, waarom nemen ze de aarde dan toch over? En hoe? Tot dusver leek het niet op een overname maar op een zoektocht naar vrijheid. Het zegt genoeg dat de meest bevredigende scène tijdens de aftiteling te zien was.
De film blinkt wel uit in zijn special effects. De apen zien er levensecht uit, foutloos gedetailleerd aan het blote oog. (Hoewel, als ik mag mierenneuken vond ik de bewegingen van de apen wel houterig/computerachtig.) Sowieso is de cinematografie al geweldig met shots van San Francisco's skyline, Ceasar die een boom beklimt en bladeren die uit de bomen vallen. Het sterkste moment veruit is als Ceasar "no" zegt tegen Felton's personage. Rillingen over je rug, zeg ik je.
'Rise Of The Planet Of The Apes' is een sterke toevoeging aan de succesvolle franchise maar door zijn rustige tempo smaakt het alleen naar meer. De actie is tenslotte best weinig, zeker voor een film die eigenlijk de overname van de aarde door apen belooft te laten zien. Nee, dit is een film over vrijheid en menselijkheid en nog een goede ook. Bovendien blijft er zo genoeg over voor een vervolg om nog tussen deze en het origineel in te passen.

Vandaag/gistere, mogen aanschouwen, en wat heb ik genoten. Dankzij de Orginele Reeks was ik zeer benieuwd naar deze film. Waar de Orginele films het vooral moesten hebben van het idee en het geweldige Epische verhaal, had de vorige PotA uit 2000 daar meer last dan profeit van.

Geweldig hoe deze film een ode brengt aan de orginele films en een pracht staaltje acteren en filmshots bied. En dan heb ik het niet eens over de geweldige apen... ik bedoel mens-apen.

Nee als blockbuster heeft deze film het geweldig gedaan. En zeker een kandidaat voor de Pers top 10.

The 1# Rising of the Planet of the Apes. Of zoals Angrod_pallanen al zei: 'The Beginning Of The Rise Of The Planet Of The Apes'

Dit is juist het schoolvoorbeeld van hoe een blockbuster hoort te zijn. Emotioneel, inhoudelijk solide, fantastische visuele effecten en een uitstekende balans tussen drama en actie. Heerlijke film!

Toen ik de 1e trailer zag dacht ik nog; dit kan nooit veel worden. Een dag voor de premiere zakte de remake uit 2001 ook al onder de grens, dus werd de hoop iets minder. Maar toen ik zag dat deze film goed bleef scoren op MM en een 2e trailer op TV vertoond werd nam mijn nieuwsgierigheid toe. En ik moet zeggen; wat een film!! De apen zien er fantastisch naarmate de film vordert, het verhaal wordt op een lekker tempo opgebouwd en vooral de onderliggende boodschap is goed. Je kijkt op een gegeven moment gewoon naar een gevangenis-film met apen! Caesar krijgt de gorilla aan zijn kant door hem vrij te laten, de orang-oetan doet ook aan gebarentaal(en ziet er geweldig uit), alles klopt aan deze film. Lithgow en Franco acteren goed, maar natuurlijk stelen de apen de show. Heerlijke film gewoon, met alle denkbare emoties en leuke links naar het deel uit 1968. Minpuntjes: Draco Malfoy als klootzakkerige bewaker is beetje cliche en Caesar die misschien net een woordje teveel zegt, al is het niet echt storend. Beste film deze zomer

Rise of the Planet of the Apes mag met recht de verrassing van 2011 genoemd worden. Hoewel ik als voorbereiding 4 van 5 apesfilms gekeken heb in de afgelopen tijd had ik toch niet verwacht zo'n sterke film te zien. Er zijn om het plot snel te laten verlopen best wel wat cliches gebruikt worden ( met als hoogtepunt de chemieconcern directeur) staan de acteerprestatie's van Ceasar (Andy Cerkis) en James Franco als een huis. Vooral de aap is aandoenlijk ,melijwekkend, grappig, schattig maar ook op het eind doodeng! Allemaal gebracht met een prachtige shots en veel gevoel voor drama. Ook waren de verwijzingen naar de eerste films erg leuk. Tom Felton mag zelfs een beroemde kreet van Charlton Heston uitroepen. Ben benieuwd naar een eventueel volgend deel.

4

Aardige actiefilm, vooral door Caesar. De ontwikkeling van deze aap in de film is wel leuk om te volgen. De uiteindelijke opstand was qua actie ook goed. Verhaal was redelijk, maar niet echt hoogstaand. Uitwerking van de verhaallijn met het medicijn had nog iets uitgebreider gemogen.

Acteerwerk was best aardig, met name een goede rol voor John Lithgow. Tom Felton speelt eigenlijk een vergelijkbare rol als in de Harry Potter films.

Blij verrast door deze apenfilm, vooral omdat ie de tijd neemt voor de ontwikkeling van Caesar, en niet ontspoort in blockbuster overkill. Toen ik het affiche zag, die me overal al aankeek op weg naar de bios, moest ik erheen.

Het affiche komt me bekend voor, het is geinspireerd op het verkiezings-affiche waarmee een andere aap uiteindelijk aan de macht kwam.

Afgelopen vrijdag in de bios gezien en in eerste instantie verwachtte ik er niet al te veel van, mede dankzij het matige deel uit 2001. Maar werd ik even positief verrast zeg.
Er zit een goede opbouw in de film en Caesar wordt goed en wel geïntroduceerd met een goede karakterontwikkeling. Alleen wel een beetje raar dat er twee keer in de tijd vooruit gespoeld wordt, maar dat was eigenlijk ook wel noodzakelijk want anders zou deze film te lang duren en hij duurt al best wel lang.

De personage van Pinto komt eigenlijk vanuit het niets en is eigenlijk een beetje overbodig, maar sowieso moet er wel wat eye candy zijn en daar is Pinto zeker geschikt voor.
Lithgow als vader was zeer goed neergezet, perfecte rol voor hem.
Om Felton niet te vergeten, toen ik hem zag wist ik al gelijk dat hij een badguy ging spelen.

Waar wat deze film toch voor het grootste gedeelte op leunt is de CGI, wow die apen lijken net echt joh. De gezichtsuitdrukking en de non-verbale communicatie alsof je gewoon kunt zien wat ze denken. Dat Caesar dan opeens kon praten was wel een beetje raar, maar enigszins toch wel te begrijpen. Met natuurlijk de legendarische woorden:"Caesar is home."

Dikke 4,0 sterren, kom maar op met het vervolg zou ik zeggen.

mooie film verteld echt een heel mooi verhaal heb de film net zitten kijken ik heb er echt van genoten het begin vond ik wel wat langzaam gaan maar als je verder in de film komt trekt het toch je aandacht en zie je toch wat er met die apen gebeurt en al is het een film ik vind het niet kunnen dat dit gebeurd met dieren

met vriendelijke groet filmfreak 12

Mooie blockbuster waar de nadruk echter niet op de special effects en de actie ligt, maar op het psychologische aspect. De band tussen Ceasar en Franco is bijzonder en het steeds verder gek worden van Ceasar wordt overtuigend in beeld gebracht. Ook is de CGI bijzonder fraai en heb je nooit het idee naar nep apen te kijken. Uiteindelijk leef je mee tot zo'n punt dat je compleet meeleeft met de apenrevolutie.

Ik ben nu wel lekker gemaakt voor een eventueel vervolg.

3,5*

Inderdaad een goede film, maar geen meesterwerk. Daarvoor werden er iets teveel clichés en toevalligheden door de film geroerd. Zoals bijvoorbeeld dat irritante personage bij dat apencentrum en dat pas na 5 jaar er wat 'apen uit de mouw kwamen' in de relatie van Franco en Pinto. Zo werd op dat moment pas verteld wat er met Ceasar gebeurd is en belandde alles in een stroomversnelling. En de voorgaande 5 jaar gebeurt er niets relevants....

Buiten deze lichte minpunten is de film gewoon goed. Opbouw redelijk en climax (misschien wat snel, maar ok) ook goed. De effecten waren wel het hoogtepunt en de film had zeker wat onvergetelijke scenes (bijv. dat die apen allemaal door die bomen klommen waardoor de bladeren naar beneden vielen en zo nog wat zeer sterke kleine stukjes).

Zeker wel een aanrader en ook voor mij een grote verassing.

Memorabele opstand

Prequels en reboots van filmreeksen. Het is altijd maar afwachten wat voor een resultaat daar weer uit gaat rollen. Een goed concept levert namelijk lang niet altijd een goede film op als de juiste man niet achter het roer staat en zelfs dan is er nog geen garantie. Nu was het bij Rise of the planet of the apes dubbel zo spannend omdat we zowel te maken hebben met een Prequel als wel een Reboot. Wonderbaarlijk genoeg weten de makers deze risicovolle onderneming tot een goed einde te brengen door de franchise een flinke oppepper te geven en toegankelijk te zijn voor een ieder die nooit een van de vorige films gezien heeft. Tegelijkertijd weet het ook de liefhebbers van voorgaande films iets geheel nieuws te bieden in de vorm van een nog niet eerder verteld verhaal: de totstandkoming van de opstand van de apen tegen de mens. Beide partijen worden op deze manier tevreden gehouden en dat is al een prestatie op zich.

Wat eerst meteen in het oog springt als je de film aan het bekijken bent is de prachtige CGI die de apen zo tastbaar heeft weten te maken. Een compleet team is enkel ingehuurd om de haartjes op de apen weer te geven en dat zie je. Er is veel tijd en moeite gestoken in het tot leven brengen van de dieren en dit is daadwerkelijk formidabel gedaan en ook een van de speerpunten van de film. Verhaaltechnisch gezien steekt de film ook prima in elkaar. Deze heeft een krachtige opbouw die ook zijn tijd neemt om het verhaal zich te laten ontvouwen.

Slechts weinig films zijn echter perfect te noemen dus zo heeft ook deze film zijn minpuntjes: De film is weinig verrassend te noemen, en het vriendinnetje van Will dient overduidelijk alleen maar voor de eye candy zonder enige andere toegevoegde waarde. Echter een kniesoor die hier over valt. Laat die vervolgen maar komen dus!

4,5*

Kennelijk is de preboot- samentrekking van prequel en reboot - de nieuwe hit in filmland, want evenals X-Men: First Class wordt een oude franchise nieuw leven in geblazen door het origineel van nieuw bloed te voorzien. Rise of the Planet of the Apes is verfrissend en nieuw, maar het biedt tegelijkertijd een diepere laag achter het geniale meesterwerk uit de jaren zestig. De boodschap is niet bepaald rooskleurig: hoelang duurt het nog voor wij -het menselijke ras- onszelf kapot maken in onze overmoedige poging om alles te kunnen beheersen met de wetenschap? En wat is toch die verhouding tussen mens en aap, die maakt dat we apen enerzijds fascinerend en schattig vinden, maar die er anderzijds voor zorgt dat ze ons de stuipen op het lijf jagen?

Moesten we het in het origineel nog doen met mannen in apenpakken, hier wordt er een volstrekt realistische aap uit de computer getoverd die daadwerkelijk weet te acteren. En daar zit hem dan ook het bijzondere van deze film ten opzichte van eerdere delen: het perspectief komt echt te liggen bij de aap Caesar. Het is een genot om te zien hoe overtuigend realistisch deze in beeld gebracht is. Je ziet hem fronzen, twijfelen, boos worden en zoveel andere emoties tonen. Caeser komt echt tot leven op een manier zoals ik eigenlijk alleen Gollum uit LotR ooit eerder heb zien doen. De grens tussen fictie en werkelijkheid vervaagt en maakt dat de computer geanimeerde karakters net zo levendig worden als de acteurs van vlees en bloed.

Sterker nog, het zijn de mensen in het verhaal die de zwakke schakel in het geheel vormen. James Franco en Jon Litgow weten nog enige menselijkheid en warmte in hun rol te leggen, maar de andere rollen zijn of vervelend karikaturaal of te vlak. De twee grootste teleurstellingen zijn de bloedmooie maar volstrekt overbodige Freida Pinto en de mij onbekende David Oyelowo als standaard schurk Ze zijn er om de clichés van de blockbuster aan te houden voor het grote publiek, maar verder dan dat reikt hun aandeel aan het geheel ook niet. Maar wat geeft het? Het zijn de apen die hier terecht de show stelen en deze film zijn daadwerkelijke hart geven.

Interessante film, en vooral erg mooi met de special effects. Er had misschien wel iets meer ingezeten, omdat de opbouw vrij lang is en uiteindelijk de spanning te kort aanwezig was. Maar desalniettemin is het zeker de moeite waard. De band tussen Caesar en Will en Will z'n vader is erg mooi neergezet. Het is ook licht ontroerend soms, wat toch knap is met al die computeranimaties. Het is zeker weer een stap vooruit qua effecten. Het is geen meesterwerk, maar ik ben wel benieuwd naar de andere delen (behalve naar die uit 2001). Het acteerwerk is verder ook prima, voor Lightow is sterk.

4*

Heb de film gisteren in de bioscoop gezien en ben eigenlijk nogal teleurgesteld. De film die een actiefilm had moeten zijn, leek meer op een komedie. Weliswaar een komedie waar je om kan lachen omdat het zo ontzettend slecht is...

Het idee van de film is in orde. Het begin is te doen, maar vanaf halverwege de film wordt het ronduit belachelijk.

Pure degelijkheid, maar helaas blijft het bij degelijk. Acceleratie wordt er op geen enkel gebied bewerkstelligt en dat is wel spijtig. Het liefst zie ik multi talent en persoonlijke favoriet Franco in dit soort simpele filmpjes, maar heeft me de laatste tijd al vaker op mijn wenken bediend dus vooruit. Een erg fijne cast met Franco, Cox en Lithgow, wel jammer van Pinto overigens.

Goed geregisseerd, sterke CGI, solide scenario en een aantal fijne scenes. Qua fundement erg sterk maar helaasb lijft het daar bij. Wyatt weet nergens indrukwekkend te worden en dat is spijtig aangezien er een klein maar essentieel iets mist. Voor een blockbuster erg verfijnd maar ondanks die sophistication wordt het toch zware middelmaat.

Dit hangt een beetje tussen een kinderfilm en een volwassen film in. Hij heeft mij in ieder geval teleur gesteld.

De film doet verwoede pogingen om schattig over te komen. Hier stoorde ik me nog wel het meest aan. Vooral dat aapje heeft natuurlijk al een extra schattigheidsfactor alleen het komt op mij allemaal zo nep over!

De apen waren niet goede gelukt, de bewegingen waren houterig. Het verhaal zelf zat bomvol met clichés. Allemaal ergernissen die het niet leuker maken om er naar te kijken.

2.5*

Apes together strong.

Ik denk dat Rise of the Planet of the Apes een verkeerde indruk heeft achter gelaten in de zalen van Almere. De zaal was redelijk vol en iedereen had wel zin in een heerlijk avontuurtje met een stel apen. Enkel werd dit genre en deze verwachtingen al vrij snel verandert in een of andere vage komedie. Ik heb verschillende keren mensen keihard horen lachen en zelf kwam ik ook soms verder dan een glimlach op mijn gezicht. Als film is het eigenlijk prima, maar de plotwendingen, het tot stand komen tot een inteligente aap, kwam iets te toevallig en te fantasie vol over dat het een haast ongemakkelijke sfeer gaf. Waardoor dus mensen gingen lachen. Ik vond het soms haast zielig worden aangezien het lijkt alsof Wyatt met volle vertrouwen deze film heeft gemaakt. Sorry...

Naast het, voor mij belachelijke, verhaal is de film natuurlijk ontzettend mooi gemaakt. Hier scoort de film ook het meest bij mij. De apen zien er ontzettend mooi uit, ze worden wel iets te menselijk gemaakt op het eind, maar dat zal wel met het hele prequel gebeuren te maken hebben. Scènes in de kooien bv. vond ik ook het sterkst aangezien de mensen in deze film eigenlijk het verpesten. Circus aap vond ik het mooist en had naast Caesar het meest karakter.

Wat ik al zei, de film wordt verpest door de mensen. Felton speelt gewoon precies dezelfde rol als in alle HP films, dus daar is weinig vernieuwend aan. Wil en zijn vriendinnetje leveren zonder enige schaamte hun hoofdrol in voor een digitale aap. Ik vind het allemaal veel te makkelijk, er had wat meer emotie van hun kant geshowt kunnen worden. Foutje van het script.

Echter is de film wel heel erg vermakelijk en snap ik dat mensen dit helemaal geweldig vinden. Ik had echter een soort King Kong verwacht, een episch verhaal met enorm veel actie. Ik werd flink op mijn tenen getrapt door een of andere rebooth. Ik zat er persoonlijk niet op te wachten, maar dat is waarschijnlijk de prijs die je betaald als je spontaan een filmpje pakt. Ik ben er misschien te nuchter voor of ik zat in het verkeerde publiek. Ik miste het sfeertje waar je je helemaal in kan vast zitten, wat je meestal wel hebt met revolutie-filmpjes. Dat je je één voelt met de groep, en dat je hun iets wilt laten lukken. Het was allemaal iets te afstandelijk.

2,5 ster voor de prachtige apen en de toch wel vermakelijke tijd. Ik zal vervolg delen laten bij wat ze zijn...

Ondanks dat er in het eerste deel van de film weinig gebeurt, toch onderhoudend, en dat komt door het verhaal dat ondanks het ietwat onorginele concept toch boeiend blijft. Door de trailer die, wat mij betreft, niet de goede sfeer van de film laat zien hoefde ik niet per se naar deze film, maar ik was verrast. Ik had gedacht de zoveelste amerikaanse actiefilm te gaan zien, maar dat viel gellukig mee. De relatie tussen Caesar en Will alleen al is een reden om de film te gaan zien. James Franco speelt wat gewoontjes, maar het is toch wel de volledig met CGI gemaakte aap die de echte hoofdrol speelt. Van mij mogen ze aan een vervolg beginnen!