Daca Bobul Nu Moare (2010)

Erg leuke lekker absurdistische wilde film over hoeren, nonnen, doodskisten een een drijvende kerk. De film is chaotisch een heeft een bepaald soort energie die we vooral van de Balkan kennen. Mooie personages en prachtige fotografie.

Dikke 4*

Van de drie films die ik op het IFFR gezien heb vond ik deze het beste van allemaal! Meerdere verhalen die langs elkaar lopen en elkaar zonder herkenning tegenkomen. Ondanks dat het allemaal heel droevig is, is de film op veel punten erg grappig. Hij is rauw, dromerig, kunstzinnig en intelligent. Beetje Kusturica-like.

De maker is lekker ambitieus te werk gegaan; het gros van de Oost-Europese films betreft klein, persoonlijk leed rond een paar karakters, terwijl deze dramatische queeste een epische omvang heeft. De valkuil van twee verhalen die langs elkaar lopen - oude man zoekt het lijk van zijn zoon en oude man zoekt zijn in de prostitutie verzeilde dochter - is dat je de ene leuker vindt dan de ander. Het verhaal van de dode zoon is zo'n typische zoektocht waarbij je telkens achter de feiten aanloopt en alles wat mis kan gaan, misgaat. Het andere verhaal is dus veel leuker.

Hoewel ambitieus, vond ik het vaak ook erg chaotisch en kon ik al die oude mannetjes niet uit elkaar houden. Misschien heeft de maker wel te veel hooi op zijn vork genomen. Erg goed zijn de twee vrouwelijke bijrollen; de een voor de komische noot, de ander voor de tragiek. Zij hebben de film voor mij gedragen.

Vond de acteerprestaties hier toch wel onder de maat, op een paar uitzonderingen na. Kan dus niet meer dan 3* kwijt, met name voor de fotografie.

Geweldige Balkan-film.

Ik verwachtte zoiets als Kusturica, maar dit is echt wel een stuk donkerder, omdat hier de humor vrijwel afwezig is.....niet dat deze post-communistische wereld echt plezierig is om in te leven en daarom drinken de Serviër en de Roemeen nog maar eens op Tito & Ceaușescu.

Qua prachtig camerawerk en het soort van epische dat om de film hangt denken we ook nog wel eens aan de gebroeders Taviani.

Het verhaal viel moeilijk te begrijpen eerlijk gezegd. De beschrijving bij de film alhier was wel duidelijk, maar er zat veel meer betekenis achter dan alleen de feiten die te zien waren. Er zat namelijk ook een hoop symboliek in de film. Het verhaal van de kerk had namelijk ook een betekenis in het geheel evenals de titel van de film. Als het zaad niet sterft. En dat heeft vast weer met de oorlog in Joegoslavië te maken. En met Kosovo. En de geschiedenis van Roemenië. Een moeilijke film dus. Maar wel intrigerend en vaak erg mooie beelden. Ook de absurde en surrealistische sfeer sprak me vaak heel erg aan. Ondanks de gruwelen die ook zichtbaar waren. Een film die ik t.z.t. zeker nog eens moet gaan bekijken.

Kon 't verhaal niet helemaal volgen, pas op het einde werd het mij wat duidelijker. Voor mij te weinig voor een voldoende.

Erg fijne film. Flamboyant, maar dan op z'n Oost-Europees (of Midden-Europees, hoe je het maar wil zien.) De sterke cinematografie levert een aantal krachtige beelden op. Halverwege had er iets gesnoeid mogen worden en tegen het einde is er een bijzonder vervelende scene, dat had van mij niet zo gehoeven, maar het echte einde maakt dat weer goed. Ik zou If the seed doesn't die karakteriseren als 'Kusturica zonder slapstick'.