Armadillo (2010)

Veel boeiender gefilmd dan die cowboys in Restrepo.

Nou vond ik niet echt nodig.

De gezichtsuitdrukkingen van sommige soldaten zeiden meer dan woorden.

mooie docu die met schitterend camerawerk goed laat zien hoe jonge Deense soldaten in Afghanistan hun missie uitvoeren.

respect voor de cameraman die met gevaar voor eigen leven deze docu gefilmd heeft.

Strookt met de werkelijkheid. Je kan hier het Deense vervangen met de daar onlangs Nederlandse gelegerden. Totaal vietnam. Je kan een volk niet de democratische westerse ideologie opleggen met wapens. Scholen bouwen doe je in vredestijd, niet tijdens een oorlog.

Nederland is zielig waar het betreft oorlogvoering. We slaan de een na de andere flater op dat gebied...getuige onze laatste domme james bond actie met de Lynx helicopter. Fors bezuinigen op dat leger gaarne, het bestaat voor het leeuwendeel uit vmbo-ers die geen vak konden kiezen. En wat laten ons constant voorstaan op onze rol in de navo, terwijl we gewoon maar gebruikt worden als jongetje in de klas die het eerst zijn vingertje omhoog steekt. Die hollandse handelsdrift, om zichzelf maar in de kijker te spelen bij de grote broertjes...het is werkelijk een minderwaardigheidscomplex van de zittende ministers.

Wat oorlog niet met mensen kan doen. Ook zijn in deze oorlog weer de burgers meer slachtoffer dan de taliban en het deense kamp. De burgers willen rust en vooral met rust gelaten worden door legers uit andere landen. Ze maken meer stuk dan goed. Vind dit soort films/documentaire's altijd wel boeiend maar tegelijkertijd ook ziekelijk door wat mensen elkaar aan doen. De kameraadschap is altijd het enige wat nog wat moois kan opbrengen in een oorlog (voor hoe lang dat duurt dan). De rest is brainwashing. De meeste mensen die deel nemen aan een oorlog weten niet van tevoren wat het achteraf met de geest kan doen.

Je moet toch ook wel een portie lef hebben om zo'n documentaire te schieten trouwens. Je zit toch net als de soldaten in de vuurlinie.

Die laatste zin doet het hem! Ik neem aan dat die sarcastisch was bedoeld!!

Héle mooie docu verder.

Fascinerende film. Militairen op de huid gevolgd tijdens hun verblijf in Afghanistan.

Is wat genuanceerder en verfijnder gemaakt dan Restrepo. Wat minder spektakel, alhoewel die ene aktie zeer heftig is.

Wat ook interessant is om te zien is dat aan het begin je duidelijk het verschil in landsaard ziet tussen deze Denen en de Amerikanen. Wat kritischer nadenken over deze oorlog, wat minder macho iets verfijnder misschien ook. Maar als ze dan in een levensbedreigende situatie komen zijn ze precies hetzelfde als de Amerikanen. De adrenaline maakt alle mensen 1 !

Ineens kwam de agressie naar boven, en waren ze er enkel en alleen op uit om te doden.

Een zeer interessante film die de complexiteit van de situatie in Afghanistan weer goed laat zien.

Super camera werk, boeiende docu....

Wat mij persoonlijk opviel is dat ze voor een groot deel kinderen (dat wil zeggen 18,19, 20 jaar oud) de oorlog insturen: geestelijk nog niet volwassen, doen we in Nederland trouwens ook.

'War gets under your skin'

Zeer indrukwekkend. Als een trouwe hond hobbelt de beweeglijke camera achter de soldaten aan. Buiten de vertellende functie levert het honderd minuten lang zowel uitzonderlijk dromerige als desolate momentopnames op, ondersteunt door een soundtrack die naar verderf klinkt.

Het is geen groots verhaal en over de manschappen komt men nauwelijks iets te weten, maar je leeft wel met hen mee, juist omdat het zo persoonlijk blijft. Er wordt genoeg overgebracht door middel van beeld en discussie. Hoe men met de situatie omgaat, erover denkt, wel of niet begrip heeft voor de opinie van buitenstaanders, maar vooral samen leeft naar en voor een missie. Een missie waarin alle bijzaken worden uitgesloten als de kogels langs suizen en alles draait om als een eenheid de prooi op te zoeken en uit te schakelen. Deze oorlogsdocu weet dat laatste écht goed over te brengen.

Plotomschrijving als bericht + reactie verwijderd.

Toch wel blij dat ik maar een gewoon kantoorbaantje heb.
Al blijkt 95% van zo'n missie te bestaan uit een beetje rondhangen op de basis.
Toch lijkt het me wel goed als diegenen die overwegen om het leger in te gaan deze docu eens gaan kijken, d'r zitten ook wat minder aantrekkelijke kanten aan, anderhalf been eraf blijf je wel de rest van je leven mee zitten, met het per ongeluk neerschieten van peuters ook waarschijnlijk.
Beetje gecompenseerd door strippers met je uitzwaaiavondje en een flinke dosis porno om de avonden door te komen.
Pijnlijk blijkt ook maar om te zien hoe moeilijk het is je geliefd te maken bij de plaatselijke bevolking, gaat ook beetje lastig als je met je peleton iemands akker net plat hebt gewalst.
En dat allemaal voor een stuk kaal droog land waar ik nog geen dag zou willen blijven.
Docu registreert allemaal perfect hoe dat nou is zo'n half jaartje uitgezonden worden zonder nou heel erg stelling te nemen voor of tegen sturen van militairen naar Afghanistan.
Anderzijds ben ik dat hele Afghanistan-gebeuren ook wel een beetje zat en is het nou niet het onderwerp waar ik heel erg op zat te wachten...dit was dus voor een jaartje of tien het laatste wat ik van Afghanistan wil zien.

helemaal mee eens. een zeer goede docu

nee, niet echt.

Hier zitten de Denen op een FOB (Forward Operating Base) in Helmand province.

De Nederlandse gelegerden in o.a Kamp Holland zitten in een beschermde zone in Uruzgan.

Een wereld van verschil

Hier ben ik grootendeels met je eens.

Helaas vertellen die zittende ministers weinig over de werkelijkheid. Ze doen net of die Nederlandse gelegerden echt bezig zijn terwijl ze bijna niks mogen doen van ISAF.

Respect voor die Denen want ze zijn echt op de frontline. Ze deden zelfs mee in de tot nu toe grootste aktie in Operation Panther's Claw in 2009. Hier was geen Nederlander te zien al zullen de NOS of ministers dat natuurlijk niet vrijwillig toegeven.

Operation Panther's Claw - Wikipedia, the free encyclopedia - en.wikipedia.org

Boeiende docu over de internationale missie in Afghanistan.

Eerst en vooral respect voor de cameraman(nen) die met gevaar voor eigen lijf en goed zich in het spoor van de soldaten bevindt. Best wel heftige scène wanneer ze die talibanstrijders in de greppel ombrengen. De wetenschap dat dit echt is maakt het toch allemaal een tikkeltje gruwelijker.

Verder is mij toch vooral de drang naar actie bij de soldaten opgevallen. In een roes van adrenaline zijn ze oprecht blij dat ze talibanstrijders kunnen bekampen. Een saaie missie is een slechte missie.

Erg schrijnend zijn de gesprekken met de gewone Afghanen, die zich tussen internationale troepenmacht en taliban bevinden en eigenlijk niks te winnen hebben. Hoe nobel de Westerse bedoelingen ook zijn, de gewone Afghaan merkt daar niks van...

Enige manco aan deze docu is het gebrek aan interviews met de betrokken Deense soldaten. Wat denken zij juist? Is er plaats voor zelfreflectie bij die jongens, want iedereen kan in groep roepen hoe cool het wel is om een paar Afghanen om te leggen. Kortom, wat meer diepgang had meer effect gehad.

Maar verder een ontluisterende docu.

Redelijke documentaire over een groep Deense jonge militairen die uitgezonden worden naar Afghanistan. Je krijgt een goeie indruk van de bezigheden van een hedendaagse soldaat op missie en alles wat daarbij kijken komt. De camera volgt de jongens overal, en dit levert bij de actievolle momenten indrukwekkend materiaal op. Soms wat langdradig en bij sommige momenten had het best iets meer de diepte in gemogen.

Indringende docufilm, goed in beeld gebracht en lijkt op mij over te komen zoals het in werkelijkheid is. Heftig hoor.

Goeie docu .. Zulke moeten er meer komen om aan te tonen hoe gevaarlijk/spannend het legerleven is en kan zijn. Respect !

Dit was voor mij geloof ik de eerste oorlogs docu.

Ik vond het een erg interessante documentaire, die in mijn ogen erg realistisch werd overgebracht. In het begin dacht ik dat de docu zich volledig op 2personen zou richten, maar uiteindelijk richt de docu zich toch meer op de groep dan op het individu. Het viel mij op dat er vaak gesproken werd over verveling, iets wat ze wat mij betreft wel iets meer naar voren hadden moeten laten komen om een nog completer beeld te krijgen van de oorlog. Verder waren de beelden erg mooi, wat zowel een min- als pluspunt was. Door de mooie beelden kreeg ik namelijk niet altijd het gevoel dat het gewoon allemaal echt is, en had ik soms het gevoel dat ik naar een film keek.

Al met al een goede docu die laat zien wat een groep Deense soldaten meemaakt in hun uitzending naar Afganistan. 3,5*

Armadillo, een oorlogsdocumentaire over de oorlog in Afghanistan geregisseerd door Pedersen. Pedersen brengt de hardheid van een oorlog en de kameraadschap tussen soldaten sterk in beeld. In ieder geval zo kwam het op mij over. Minpunten aan de documentaire vond ik dat het soms niet echt aanvoelde en dat het na mate de film vorderde wat afstandelijker werd. Terwijl ik graag het omgekeerde had gezien/ had ervaren. Verder heb ik Armadillo als een interessante documentaire ervaren. 3,0*.

Armadillo is een interessante documentaire die een kijkje geeft in het Deense leger kamp dat is gestationeerd in Afghanistan. De docu deed me geregeld denken aan Focking Hell! een soort van Nederlandse variant. Dit soort documentaires hebben vaak niet zo veel verhaal nodig, er gebeurd immers altijd wel wat spannends.

Heb me dan ook goed vermaakt.

ik vindt deze film iets minder goed dan restrepo

Net gezien op Canvas, schokkend en bevat volgens mij een op beeld vastgelegde WarCrime. De lust om te killen was bij een aantal Deense soldaten goed te zien, de twijfels bij een aantal anderen ook. Het omgaan met de eerst nog zwaargewonde, waarschijnlijk stervende Taliban strijders in de greppel..........weerloos afgeschoten gewoon. Dan hoe er vervolgens aan de lichamen werd getrokken ........het laat allemaal de rauwheid van oorlog zien en van de mensen die in staat zijn om oorlog te voeren en andere mensen te kunnen vermoorden. Als beloning krijgen op het eind de hardste militairen een gouden paard. Militairen die weerloze stervende mensen in een greppel een genadeschot toedienen en er daarna ook nog eens aan lopen te trekken alsof het oud vuil is. Maar oorlog maakt van sommige mensen monsters en soms zijn monsters nodig om nog grotere monsters te bestrijden. Gemengde gevoelens, een eerlijke documentaire.

Ongelooflijk goed gemaakt.

Ik ga kijken... hoewel het wel de zoveelste bevestiging zal zijn (inderdaad) van de onbeantwoorde vraag wat we daar in godsnaam te zoeken hebben. Iedere binnenvallende vreemde mogendheid is daar met de staart tussen de benen weer vertrokken. De Britten, de Russen met dank aan de door John Rambo gesteunde muhadien, de Amerikanen dankzij de opvolger van de de muhadien, de taliban.

Sterke docu waarin aangetoond wordt hoe de oorlog de mens meesleurt en hem doet dingen doen die hij voordien nooit voor mogelijk zou hebben gehouden. Wraakgevoelen nemen de bovenhand en nopen tot onverbiddelijke, wrede vergeldingen.

Documentaire over een Deense patrouille die tegen de Taliban in Afghanistan vecht. De groep wordt een halfjaar gevolgd. Vanaf het allereerste begin en het afscheid tot aan de terugkeer in Denemarken. De documentaire maakt een realistische indruk van hoe het er aan toegaat in de patrouille en de onderlinge verhoudingen van de jonge soldaten. Alleen de verveling en de saaie patrouilles komen minder aan bod. En dat is waarschijnlijk wel het overgrote deel van de missie, maar die is uiteraard niet interessant voor de film. Aanvankelijk is het vooral een mooie documentaire over hoe het eraan toegaat en waar ze mee te maken krijgen in het verre land inclusief de onschuldige burgerslachtoffers en de compensatie die ze de burgerbevolking betalen voor schade aangericht door de patrouille. Ook de frustratie dat niet altijd duidelijk is wie de vijand is komt mooi in beeld. Is het gewoon een burger of is het iemand van de gewapende taliban? Maar het mooiste van de documentaire voor mij is het deel wanneer er uiteindelijk echt een keer een serieuze actie is en er vijf taliban worden doodgeschoten. Bijzonder om te zien hoe de groep daarop reageert met stoere verhalen onder invloed van de adrenaline. Maar nog mooier is het moment als een commandant daarna vertelt dat iemand met het thuisfront heeft gebeld en gezegd dat er gewonde taliban zonder mededogen zijn afgeslacht waardoor het door het thuisfront mogelijk als een oorlogsmisdaad wordt gezien. Terwijl er wel degelijk bij de stoere verhalen eerder werd verteld dat ze kreunende taliban zo "menselijk" mogelijk uit hun lijden hadden verlost. Terecht dat een buitenstaander dat niet begrijpt. Ik snap daar ook niets van. Ze hebben hun eigen maatjes met schotwonden toch ook niet "menselijk" uit hun lijden verlost? Wat hebben een stel domme Deense vechthonden daar ook te zoeken? Ik ga de taliban niet goed spreken, maar ik blijf het kwalijker vinden dat een groot aantal landen in de wereld zich superieur voelt en vindt dat ze zich daar maar mee moeten gaan bemoeien. Terwijl het er daar echt niet beter van wordt in die landen. Daar zijn toch inmiddels zat voorbeelden van in de wereld. De landen die de soldaten sturen en de oorlog faciliteren zijn voor mij overigens net zo schuldig als de individuele soldaten die daar naar toe gaan. En vooral het feit dat je daar weer ernstig mee geconfronteerd wordt en over na gaat denken, maakt dat dit een goede documentaire is die dieper gaat dan een mooie registratie van een Deense patrouille op missie.

Deze film gekocht voor €3,- in een graaibak, niet wetende wat deze film in zou houden.

Het is trouwens geen film maar een documentaire die je bij de ‘strot’ grijpt en meeneemt in het leven van de Deense soldaten die opkomen voor de veiligheid van Afghaanse burgers.

De cameraman filmt met gevaar voor eigen leven en dat gevoel voel je ook terwijl je zelf veilig voor de tv zit.

Niets wordt geschuwd want slachtoffers krijg je ook te zien, zowel van Taliban strijders als van de Deense soldaten.

Het contact met het thuisfront grijpt je ook aan als een vriendin haar vriend vraagt om zo snel mogelijk naar huis te komen omdat zij het in het nieuws had vernomen dat er 3 dodelijke slachtoffers waren gevallen, maar van de 6 maanden dat hij moet dienen zijn er pas 4 verstreken.

Het is een documentaire die je niet meer kunt vergeten.

De film is geschikt bevonden voor 16+ maar had net zo goed 18+ kunnen zijn.