Blueberry (2004)

Ik snap niets van het verhaal - als dat er al is. De beelden zijn niet echt mooi - leuk dat de cameraman of zoiets het idee van flares ondekt heeft, maar hoevaak moet je dat te zien krijgen? En hebben ze nou echt niet door dat een flare eigenlijk altijd betekent dat de rest van het beeld geen contrast meer heeft, en dus naar de kloten is? Dan, als er geacteerd wordt valt dat niet op bij gebrek aan verhaal en beelden. De muziek is af en toe wel aardig - maar ik ren nog niet meteen naar de winkel voor de soundtrack.

Het had allemaal geniaal kunnen zijn, maar in deze vorm is het niets. Enige pluspunt is dat het een voor mij nieuw genre is - de 'psychedelische western'. Moet nog eens denken of ik dat nou echt een pluspunt vind.

Ook een strip verzamelaar,en deze serie heb ik compleet tot aan het overlijden van Carlier,daarna nog een paar losse nummers maar die werden minder interesant , giraud is de tekenaar en het eerste deel werdt de kaft getekend door Jije,jammer genoeg ondanks twee zoon's en vele kleinkinder heb ik geen opvolger die geinterseert is in strips,

De film. Deze een tijdje geleden gezien maar MMwas me toen nog onbekent terein.

Vincent Cassel was geknipt voor deze rol, de sound was ook goed, tot een bepaalde tijd niet onaardig ,maar dan die SF erbij toen werdt het mij te machtig, Carlier en geraud onwaardig,jammer dat de filmmakers iets heel anders voor hadden.

Het spijt me echt van harte, maar ik kwam niet verder als 3 kwartier bij dit gedrocht! Wat een ongelofelijke (^*%*%* film. Ik ken de stripreeks niet, maar zo te zien aan de comments, is dit ook niet echt een geloofwaardige ode aan de strips. Ik geef hem echt 1* voor het walgelijk vage en niet interessante verhaal van deze film.

Madsen redt de eer: 1* voor deze rotslechte prent.

Als groot fan van de strips (heb ze ongeveer allemaal) aan deze film begonnen. Nu aan het einde vraag ik me af of de makers überhaupt een stripboek hebben opgeslagen. Erg matige film, eerder erg slecht.

Dit was een zeer slechte film. Een cowboy op de paddo's is zowat de résumé van het verhaal.

De film begon eigenlijk behoorlijk goed en ik zat me weer eens te verbazen waarom iedereen dit weer in hemelsnaam zo slecht vond. De opening was gaaf en de beelden zagen er spectaculair uit. Aan de cast kon het ook niet liggen, want Vincent Cassel, Michael Madsen, Eddie Izzard en Julliete Lewis zijn zeker niet de minste acteurs. Met name wanneer de indianen in het verhaal stappen en wat laten zien van hun religie en rituelen. Uiterst sfeervol materiaal.

Des te jammer is het dan om te zien hoe het verhaal verzandt in een enorm standaard westernvehikel. Aan de acteurs lag het niet en het geheel zag er behoorlijk verzorgd uit. De film is alleen zo verrekte langdradig dat het moeilijk werd om ‘m uit te zitten. Er had best een half uur weggeknipt mogen worden. Het hele psychedelische gedoe (waar ik normaal best dol op ben) komt hier behoorlijk misplaatst over en komt het einde absoluut niet ten goede. Wellicht leuk om eens gezien te hebben. Een herziening zou ik nu absoluut verspilde moeite vinden. Jammer, want hier had veel meer ingezeten.

Cassel is een topacteur maar ook hij kan dit sympathieke project niet geheel redden. Voor liefhebbers van Jean Giraud's meest befaamde creatie (Blueberry dus) is het wat slikken dat er heel veel originele verhaallijnen uit de strips op een hoop worden gegooid en dat de genomen artistieke vrijheid niet echt nodig is met zoveel goede scripts.

Toch is het een genietbaar geheel geworden als je de bovenstaande onvolkomenheden te boven kunt komen.

Zou het niet erg vinden als er in deze stijl een tv serie zou komen met Cassel die de geweldige verhaallijnen van Giraud en Carlier zou volgen.

Grappig dat mensen bewerend dat de visuele weergave van de ayahuasca ervaring niet goed genoeg is. Het komt juist heel erg overeen met de realiteit, maar blijkbaar weten degenen die er geen ervaring mee hebben dat beter...

Verder is het verhaal gewoon volgens de normale structuur, maar omdat deze film niet om dat verhaal draait, hebben sommige kijkers moeite om erbij te blijven. Ik lees hier dat het Kounen heel erg ging om de ayahuasca belevenis, en dat is zeker gelukt, het verhaal is daarbij een middel.

Psychedelische en entheogene middelen hebben de potentie om een leraar te zijn, en je te laten reizen naar diepere lagen van je bewustzijn, waarbij je je ego achterlaat. Ayahuasca is op dat gebied heel sterk, en het gebruik ervan heeft bijna altijd zulke hogere doelen.

In het verhaal zien we hoe Cassel met het middel, wanneer hij klaar is voor de realiteit, door zijn onderbewustzijn reist en zich beseft hoe zijn demonen werkelijk in elkaar steken. En wanneer hij dit heeft ondervonden, zien we hem ook daadwerkelijk bevrijd.

Dan had de regisseur de film misschien beter 'Boy meets world' genoemd inplaats van Blueberry want in de strips was deze cowboy allerminst een junk die de realiteit ontvlucht door zich op diarreeveroorzakende giftige planten te storten. Blueberry was een revolverheld, jammer dat hij in deze film de loop van zijn revolver slechts gebruikt om zijn joints aan te stampen.

Ik heb die strips niet gelezen, dus ik kan niets zeggen over het al dan niet overeenkomen van de karakters en/of verhalen. Ik begrijp wel dat de artiest achter de strips zich bezighield met entheogene middelen. Wellicht dat hij dus minder deze invloeden in de film dus minder bezwaarlijk vindt. Ik las in deze thread bovendien dat hij wel positief was over de verfilming.

Verder is het beeld dat je hebt over ayahuasca en andere visionaire middelen zwaar verstoord. Je bent uiteraard niet de eerste die zonder enige kennis als een schaap achter de mekkerende kudde aan hobbelt, maar dit neemt niet weg dat je hiermee jezelf heerlijk belachelijk maakt. De heilige visionaire planten die in de film aan bod komen, zijn geenszins verslavend. Het karakter van Blueberry een junk noemen is dan ook een niet meer dan een uiting van trieste frustratie over het vermeende onrecht dat jouw grote held - het stripfiguur - is aangedaan.

Bovendien vraag ik me af in hoeverre jij - met je aanval op giftige planten - recht van spreken hebt. Ben je niet gewoon een kortzichtige, xenofobe droeveling, die enkel de drugs accepteert, waarvan zijn omgeving zegt dat ze goed zijn? Denk aan alcohol, cafeïne, suiker en nicotine. Middelen die - in tegenstelling tot mescaline en ayahuasca - schadelijk zijn voor het fysieke en het geestelijke gestel. Maar natuurlijk is het het makkelijkste om met een grote mond en neerbuigende woorden in je veilige hoekje te kruipen, en je ogen te sluiten voor het paradijs dat zich op aarde bevindt.

Kon het niet beter verwoorden.

"Ben je niet gewoon een kortzichtige, xenofobe droeveling, die enkel de drugs accepteert, waarvan zijn omgeving zegt dat ze goed zijn?" Een vreemdelingenhater omdat ik kritische kanttekeningen plaats bij de verfilming van Blueberry? Jouw redeloze antwoord doet mij besluiten dat er hier misschien al teveel paddo's zijn gebruikt om nog een normale conversatie aan te kunnen. Jouw hele analyse is eigenlijk volstrekt onnozel. Is het dan niet bij je opgekomen dat ik de fase wellicht al ontgroeid ben van alles cool te vinden als het maar over drugs gaat. Man man, leer jezelf eens beheersen.

In deze context moet men xenofoob in ruimere zin zien, uiteraard.

Dit type dichterlijke vrijheid is mij niet bekend.

@t.durden

@Alice D.

De scenariorist van deze strip, is voor dat ze deze film hebben gemaakt overleden.

Ik heb waarschijnlijk alle albums van hem in Frans talig en Nederlands talig gelezen,en nog nooit het woordenboek erbij moeten halen, zoals hierboven met indulgente woorden een preview word gegeven.

Ik weet wel zeker dat hij aan dit gedrocht niet had meegewerkt,want dan was hij 2 keer gestorven.

Had toch een andere film verwacht. Deze heeft niets te maken met Blueberry qua strip. Waarschijnlijk de naam gebruikt om de naamsbekendheid.

Zelfs jaren na dato komt het gevoel nog terug dat ik kreeg tijdens het kijken van Blueberry en dat is in dit geval geen goed teken.

Zoals uit bovenstaande comments al blijkt is Blueberry bepaald geen alom gerespecteerd juweeltje (al ben ik een paar fanboys van deze film tegen gekomen op fora, believe me) maar een behoorlijk psychedelische Turd. Een film als dit kan een carriere killer zijn, als deze regisseur meer kansen kreeg mag Martin Brest ook nog wel een kans krijgen.

Dat mijn favoriete stripheld zo om zeep wordt geholpen....treurig.Als op zichzelf staande film is ie al matig maar in vergelijking met de boeken is het contrast schrijnend.

Is iets heel anders dan je van de stripboekenreeks kon verwachten. De regisseur van Dobermann haalt Vincent Cassel weer uit de mottenballenbak (en Belucci blijft liggen) om de stripheld Blueberry te verfilmen. Maar dit is niet een verzameling stukjes en momentjes uit de reeks, hier heeft Kounen zowat een eigen draai aan gegeven. Hier en daar zijn er nog wat leuke stoffige western elementjes, maar de grootste gedeelde van de film draait om trippen, hallucineren en spacen op een een of andere drug uit een cactus. Op zich is het wel leuk bedacht, een drugsverhaal uit 1800 zoveel, maar op den duur begint het wel vervelend te worden en blijft de film er erg in hangen. Desalniettemin levert het wel een paar leuke plaatjes op. Blueberry de film is nog best vermakelijk, maar dat drugsthema had niet het hoofdzaak moeten wezen.

3,0*

wat een recensies,inderdaad was deze film wennen,de eerste keer dat ik hem opzette heb ik de film niet uitgekeken,een tweede poging ging beter,ik vond de strip altijd schitterend de rauwe sfeer daarin werd perfect weergegeven in de zwartwit style,de film had dat rauwe ook wel,prachtige beelden ,goeie acteurs ,goed verhaal ,mooi uitgebeelde trip zal ik maar zeggen,

ik vond hem wel oke !!!

Kreeg van mijn vriendin zo´n 20 dvd´s die zij al gezien had....Dus ik pakte er 1 vanavond. Blueberry.`Hee een Western, ja wel zin in`.............................ik heb het 55.34 minuten uitgehouden. Wat een warrige kl.tenfilm. De rest hoef ik niet te zien, en het verhaal lijkt mij doorsnee.. `Heee Loes, bedankt voor je film, maar geef mijn portie maar aan......´.`

Nadat ik deze prent voor een tweede maal heb gezien heb ik mijn score nogmaals verlaagd.

Deze film is niets waard, da's alles wat ik er nog over te zeggen heb.

Wat een waardeloze film met die onnozele, nietszeggende beelden erdoor heen.

Och, ik vond het nog niet eens zo slecht : Cassel geeft zich hélemaal in zijn rol, voor de bijrollen hebben ze ook niet de minste acteurs gevonden, en bovendien ziet het er visueel allemaal prachtig uit, inclusief de tripscènes. Mijn eigen probleem hierbij is dat ik me afvraag waarom deze ayahuesca-materie eigenlijk in een western moet worden verwerkt, en dan ook nog eens in een western over een bekende en welomschreven (strip)held, waardoor de kijker op een merkwaardige manier op het verkeerde been wordt gezet. Voor mij persoonlijk is noch de western noch Blueberry noch de ayahuesca hiermee gediend, zodat ik achterblijf met een fraaie vormgeving die mij verder koud laat.

Wat is dit slecht zeg. Deze western ligt veel te ver af van het bronmateriaal. Van een stripverfilming wil je toch dat er herkenbare elementen uit de strip terug te vinden zijn. En strips zijn over het algemeen bevolkt met simpele karakters. Je verwacht je dus niet aan zware psychologische zelfanalyses. De film Blueberry blinkt uit in vaagheid en laat ons meegenieten, of zeg maar vervelen met een hallucinogene trip die totaal niet op dezelfde golflengte zit van de strips, veel te lang aansleept en mij bovendien niet interesseerde. De film kreeg nochtans lof voor zijn visuals, maar als de inhoud niet volgt heb je daar weinig aan. Misschien wel de slechtste stripverfilming ooit.