Crimson Tide (1995)

Degelijke film met een normaal einde, verschrikkelijk patriottistisch (sp?) en Amerikaans dus. Wel goeie rollen en aardige muziek. 3*

Met deze regisseur en cast zat er misschien meer in, maar toch wel een amusante film. 3*.

Wat een saaie vermoeiende langdradige film.

Echt geen moment spanning aan te beleven. Maar ja dat zijn de meeste duikbootfilmpjes

1* voor de moeite

Zwakjes... De paranoïde sfeer die de meeste bij onderzeeërfilms verwachten, was hier nergens te vinden. In dit geval neem ik het de film niet superkwalijk want me zo'n onnozel verhaal dat bovendien een gigantische afbreuk doet aan alles is zelfs een kleine beetje spanning creëren een moeilijke opdracht : ongeloofwaardig en altijd voorspelbaar tot de laatste minuut !

En wanneer de film eindigt, denk je dan " Was dit alles ? Alleen wat haantjesgekibbel dat moest doorgaan voor psychologische oorlog ?" Als ze zulke morele dilemma's naar voren brengen om toch wat extra dimensies aan een verder saaie film te geven, moeten ze mar eerst beginnen met niet overal een slijmerig spoor van patriottisme, heldenroem en plicht achter te laten...

Dik teleurgesteld ! Zeer kleine 2.5*

Ditmaal een film van een wat ingetogen Tony Scott. Maar blijkbaar is dat ook geen garantie voor succes. Voornamelijke zwakte is het script, dat van begin tot einde voorspelbaar is. Die voorspelbaarheid wordt nog eens verergerd, door een aantal "acteerprestaties". Een groot aantal acteurs had in deze film namelijk maar één blik, waardoor duidelijk te zien was wie bij wie zou moeten horen. Kijk naar Gandolfini, en je weet wat ik bedoel. Hoofdrolspelers Washington en Hackman spelen verder ook vrij inspiratieloos. Verder miste de film een claustrofobische sfeer, meestal zeer aanwezig in dit soort films.

Tegenvaller en een zeer matige film. Opzich doen Washington en Hackman het redelijk, maar daar is het meeste mee gezegd. De film is erg voorspelbaar en bij vlagen behoorlijk saai. Daarnaast is een beklemmende sfeer - zoals bijvoorbeeld in Das Boot - niet te vinden. De score van Zimmer is matig en inspiratieloos en dat is toch iets wat ik niet echt van hem gewend ben. Geen superslechte film, maar wel een behoorlijk tegenvaller.

Spannend en vermakelijk filmpje. Niets hoogstaands maar wel onderhoudend. Hackman steelt de show en ook Washington is uitstekend op dreef. Het verhaal is misschien niet supersterk, maar het eindresultaat is geslaagd. Goed.

Ik dacht een onderhoudende blockbuster te zien. Tony Scott, Denzel Washington, Gene Hackman, Zimmer, Viggo Mortensen, ... Toch niet de minsten namen. Maar het geheel is zeer mager en inspiratieloos. Over duikboten en nucleaire wapens is al zo veel verteld. Zelfs The spy who loved me met agent 007 is veel leuker om te zien dan. En de beklemmende sfeer van een Das Boot of zelfs een Below is hier niet aanwezig. Nergens spanning of echte actie. Het enige wat onderhouden lijkt, is de vete tussen Washingtonen Hackman, al is dat veel te weinig voor een volledige film.

Zeer sterke thriller met zeer overtuigend acteerwerk van Denzel Washington! Erg spannend!

Natuurlijk niet de beste duikboot film (dat blijft natuurlijk "Das Boot") maar wel eentje die ook weet te boeien en zelfs spannend is. Verhaal en spanningsopbouw zitten goed in elkaar en de en Denzel Washington en Gene Hackman spelen sterk. De beelden vanuit en van de duikboot zagen er vaak fraai uit. Gewoon een lekkere spannende thriller.

Deze eens geprobeerd en 'k ben eigenlijk aangenaam verrast. De film is redelijk spannend, wist me de twee uurtjes te boeien en ook de cast is top.

Ondanks dat de film zich op een duikboot afspeelt is dit zeker niet de belangrijkste troef, de film fixeert zich veel meer op de strijd tussen Denzel Washington en Gene Hackman.

De muziek viel wel op, maar 'k vond ze niet echt bijster origineel, 'k heb al gelijkaardige muziek gehoord in andere films.

'k had eigenlijk geen verwachtingen bij deze film en zo viel hij goed mee. 'k heb het me niet beklaagd.

Redelijke duikbotenfilm, met een paar gevestigde namen in de hoofdrol.

Gene Hackman en Denzel Washington weten op zich wel van wanten, en acteren hier ook zeker niet slecht. Washington speelt de sympathiekere rol, waardoor je als kijker tijdens de strijd die tussen de twee losbarst, haast wel gedwongen wordt, om de kant van Washington te kiezen. De sfeer die op de duikboot hierdoor ontstaat, is soms best grimmig. Toch leidt het er alles niet toe dat het echt spannend of claustrofobisch wordt.

Verder loopt het allemaal precies zoals je zou verwachten. Het is allemaal redelijk onderhoudend, maar echt grootst wordt het nooit. De muzikale ondersteuning van Hans Zimmer is op zich goed, maar soms net wat te nadrukkelijk aanwezig. Scott houdt zich hier trouwens behoorlijk in met zijn visuele uitspattingen. Een vrij strakke en degelijke regie deze keer, maar geen topper.

2,5*

Dit moet zelfs binnen het universum van Bruckheimer een nogal domme worp zijn. Zo'n typisch groots opgezet verhaal dat in de kern niks voorstelt. Dreiging van een nucleaire oorlog dat ook nog eens gesitueerd is op een onderzeeër, maar al met al draait het om twee kibbelende kapiteins op het ene schip die om de beurt het commando claimen. Buiten één lullige confrontatie met een Akula had het net zo goed op het droge kunnen afspelen.

Van een claustrofobisch onderwatersfeertje is in ieder geval geen tel sprake. Wat dat betreft helpt die bulderende score van Zimmer ook niet bepaald. Ca, drie kwartier gesleutel aan personages voordat er eindelijk wat gebeurt en nog zit het allemaal veel te gekunsteld in elkaar. Vrij veel acteurs die ik graag zie spelen, maar hier niet serieus te nemen zijn. De support cast is zelfs treurig. Zaken als actie en spanning zijn dan ook te verwaarlozen.

Toffe film.

En best conventionele cinema naar de normen van Tony Scott. Maar daarom zeker niet minder. Film heeft een lekker tempo, de verwikkelingen volgen elkaar snel op en zowel de interne als externe spanning neemt toe.

Voeg daarbij een uitstekende cast, met op kop Denzel Washington en oudgediende Gene Hackman (maar ook Mortensen en Gandolfini doen het prima), en je krijgt waar voor je geld.

Goed.

"Crimson Tide" is een spannende prent over wat zich afspeelt in een nucleaire duikboot. Ondanks de lengte gaat het tempo zo snel voorbij, dat je nooit naar je uurwerk kijkt.

Een paar jaar na de val van de Soviet-Unie proberen een radicale leider en zijn volgelingen het bewind in Rusland in handen te nemen en dreigen ze kernraketten te lanceren. De USA stuurt een onderzeeër met nucleaire raketten naar de Stille Oceaan voor het geval dat Russische raketten worden gelanceerd. Maar de twee bevelhebbers botsen over de vraag of de raketten moet worden afgevuurd omdat ze debatteren of Rusland nu wel zal aanvallen of niet. Gene Hackman is de harde militair en Denzel Washington wil ten koste van alles een nucleaire holocaust voorkomen. Het feit dat een order niet volledig binnenkomt en de radio uitvalt laat hen in het ongewisse. Wie heeft gelijk?

Beide acteurs spelen hun rol met veel overgave en stelen zo de show. De dialogen zijn pittig. De fotografie is beklemmend en ook de muziekscore van Hans Zimmer valt zeker mee. De regisseur bouwt de spanning zorgvuldig op tot een climax. Alles is mooi in beeld gebracht en verveelt geen minuut. Alleen het einde kon me niet helemaal bekoren. "Crimson Tide" is een uitstekende thriller waarin het niet aan actie ontbreekt.

Een film die op de kwalitatief hoogstaande UK Blu-Ray zeker tot zijn recht komt. Beeld en vooral het geluid zijn indrukwekkend. Heel genietbaar.

Goede en spannende duikboot film die het meer moet hebben van de uitstekende cast dan van een origineel scenario.Wel prima geluid en muziek.Meer dan de moeite waard.

Erg goede en spannende film van de hand van Scott. De film bevat twee topacteurs die beiden een perfecte acteerprestatie neerzetten.

Washington speelt de wat sympathiekere rol en Hackman de wat onsympathiekere, maar dat doet niks af van de prestaties.

Misschien was laatstgenoemde zelfs wel beter.

Het verhaal is zeker cliché en er zitten zeker wat haken en ogen aan. Ook is het claustrofobische niet zo aanwezig als bijvoorbeeld in de klassieker 'Das Boot'.

Maar boeien doet het zeker. Niet alleen dreigt een nucleaire oorlog tussen de VS en Rusland, maar ook woedt er oorlog tussen twee officieren. Dat laatste heeft de overhand in de film en geeft Hackman en Washington alle ruimte om te laten zien wat ze kunnen.

Prima en boeiende film! Ruim voldoende.

Denzel Washington's reactie op Gene Hackman's vraag over oorlog doet een beetje denken aan Roosevelt's "the only thing we have to fear is fear itself". Washington, atoomonderzeeër kapitein, zegt nl. dat de grootste vijand van de mensheid "war itself" is. Zoveel abstractie en modern denken valt overduidelijk slecht bij ijzervreter, admiraal Hackman. Het dedain van de laatste als hij Washington aankijkt is priceless en erg Hackman-iaans. Een fractie meer, en je denkt met een regelrechte racist te maken te hebben. Hoe onwaarschijnlijk the sequence of events ook is (met name protocolair), de gebeurtenissen zetten je toch ook aan het denken. Kunnen gebeurtenissen en de manier waarop we (volgens protocol) op een crisis plegen te reageren een ramp veroorzaken? Als zodanig vergelijkbaar met War Games (1984).

Tony Scott werd pas echt goed in zijn latere films welke vrijwel allen visuele pareltjes zijn. Dat is van Crimson Tide helaas niet te zeggen. Weinig verassend kleurgebruik en montage.

Het plot is wat aan de trage en voorspelbare kant. Wat dat betreft is de film een typische 90ies flick. Er wordt prima binnen de lijntjes gekleurd, degelijk geacteerd door een cast met een aantal grote namen en Hans Zimmer verzorgt een aardige ietwat dik aangezette score.

Degelijk, maar niet meer dan dat.

3,0*

Films over twistende officieren in een duikboot zijn zeker niet nieuw (cfr bijvoorbeeld "Run silent, run deep" uit 1958 met Clark Gable en Burt Lancaster), en zoals meestal is een en ander toch eerder voorspelbaar.

Niettemin heeft deze "Crimson Tide" voldoende kracht in het scenario en in het spel van de acteurs en zijn de technologische mogelijkheden en filmische kennis er sterk op vooruit gegaan, zodat we hier toch een degelijke, boeiende en avontuurlijke film te zien krijgen.

Goede duikbootfilm. Voor mij al sinds tijden de nummer 2 tussen het onovertroffen Das Boot en The Hunt for Red October. Het in de film aangehaalde Run Silent, Run Deep heb ik helaas nog niet gezien.
Opvallend goed geacteerd door de hoofdrolspelers, de oplopende spanning tussen Hackman en Washington is goed voelbaar.
Scenario een ruime voldoende met misschien een tikkeltje teveel effectbejag. Er wordt naar mijn smaak net iets te vaak in de laatste seconden een kleinere of grotere ramp voorkomen.
Alles bij elkaar een solide 3.5*-film voor mij.

“We're here to preserve democracy, not practice it.”

Films met onderzeeërs erin zijn altijd de moeite waard. Het is een garantie op ijzingwekkende spanning en het claustrofobische gevoel dat de mensen aan boord moeten hebben, voel je ook als kijker. Das Boot is hier het beste voorbeeld van.

Crimson Tide haalt dat niveau niet maar is wel een sterke film waarbij de spanning steeds meer wordt opgevoerd. Het psychologische steekspel tussen Hackman en Washington is fascinerend om te zien en iedereen acteert of zijn leven er vanaf hangt. De onderzeer is wat groter dan die in Das Boot maar regisseur Tony Scott weet op bepaalde momenten die ondraaglijke spanning toch op te wekken. Vooral een aanval van een Russische onderzeer zorgt voor zweethandjes. Maar Crimson Tide richt zich meer op de psychologische oorlogsvoering tussen de bemanning onderling, dan de strijdt met andere onderzeeërs en dat is een goede keuze. Puike film met waanzinnig goede acteurs die verbaal en fysiek met elkaar de strijd aan gaan.

Doorsnee Scott.

Crimson Tide is eigenlijk een redelijk doorsnee sub-filmpje dat halverwege wat problemen krijgt om het plot gaande te houden. De film is gebouwd rond een redelijk eenvoudige keuze. Een onvolledig commando zaait verwarring waarbij er twee kampen ontstaan. Op zich best aardig voor een film als deze, maar wat volgt is een wat saaie tennismatch, waarbij eerst het ene kamp, dan het andere kamp de bovenhand krijgt.

Washington is op z'n normale niveau (best goed wat mij betreft, maar niet iedereen is fan), Hackman vond ik wat minder. Zijn personage is net wat té karakteristiek en hij doet er zelf ook maar weinig mee. De rest van de crew is eigenlijk bijzaak, zelf al zitten er wat bekende namen bij (Mortensen).

Visueel is het redelijk, al vind ik de latere Scotts duidelijk beter. Soundtrack van Zimmer stelt niet veel voor, typisch Hollywood gejengel. 't Is ook al een iets oudere film natuurlijk, al ziet het er nergens echt vervelend slecht uit. Gewoon doorsnee, al zijn er eigenlijk maar weinig sub-films die er écht indrukwekkend uitzien.

Redelijk tussendoortje dus, maar niet meteen de film om Scott's oeuvre mee open te breken.

2.5*

Uitstekende film waarin de bemanning van een onderzeeër het bevel krijgt om atoomraketten af te vuren. De strijd tussen de twee botsende karakters van de hoofdpersonages is boeiend en ook zeker spannend neergezet (uiteraard helpt het dat deze worden ingevuld door twee uitstekende acteurs). Verder een aantal goeie dialogen en spanningsverhogende muziek van Hans Zimmer. Wat mij betreft één van de betere onderzeeboot-films.m

Goede film, goed spel van beide hoofdrol spelers.

Typisch jaren '90 filmpje in die zin, met de licht aangedikte heroïsche muziek en sfeer á la The Rock en dat soort lawaaiige over the top jaren '90 producten. Hackman en Washington in de voor hun gebruikelijke rollen. De eerste als de brallerige harde macho, de tweede als de beheerste intellectueel. Het verschil tussen de twee personages, en hun aanpak, wordt dan ook onmiddellijk aangegrepen en de situatie tussen de twee wordt meteen op scherp gezet, eigenlijk allemaal erg voorspelbaar maar het verveelt op zich niet. De daar op volgende strijd en muiterij tussen beide is hier en daar voorspelbaar, heeft ook wel een aardig wending, maar ontbeert in ieder geval geen spanning Vermakelijke film in die zin, goede spanning, aardige acteerprestaties. De sfeer en het niveau van bv Hunt for the Red October mag hij dromen, dat trekt ie niet. Desalniettemin een vermakelijk filmpje.

Godsamme wat zijn sommige delen van die muziek irritant.

Vooral heel erg degelijk, maar nergens bijzonder of heel erg pakkend. Wel zit het met beeld, geluid, soundtrack en bombastische scènes wel goed en doet de cast gewoon wat er van ze wordt gevraagd. Maar het haalt nooit het niveau van de betere duikbootfilms als Das Boot of The Hunt For Red October. Het kijkt allemaal nog best goed weg, al had ik dat ook wel verwacht van een Tony Scott film. Die heeft nog best leuke filmpjes afgeleverd in zijn loopbaan. Maar Crimson Tide is niet meer dan een onderhoudend tussendoortje.

3*

Als kijker wordt je meegenomen naar de "diepten" van de zeeën, onderweg aan boord van de atoomonderzeeër "USS Alabama", om een doorgedraaide (Vladimir Zhirinovsky???) rebellenleider tot stilstand te brengen omdat deze een gevaar gaat betekenen, vooral omdat deze atoomwapens in handen heeft gekregen.

De film begint rustig en borduurt daar ook een poosje op voort. Maar nadat de radio een half bericht heeft doorgegeven en vervolgens er de brui aan geeft, ontstaan er 2 kampen aan boord met de 2 hoogste officieren als leider van een ploeg. De spanning loopt lekker op en de uitkomst is niet duidelijk.

Bestaan we nog als de film is afgelopen?

Voor deze film, een van de betere in dit genre, een 7+.

Degelijke film van Tony Scott. Echt spannend wordt het nergens, met name omdat het toch wel erg voorspelbaar is allemaal. De film kijkt wel aardig weg en verveelt zeker niet. De film moet het vooral hebben van de interactie tussen Denzel Washington en Gene Hackman. Verder zijn er nog bijrollen voor onder meer Viggo Mortensen en James Gandolfini, maar hun personages komen niet echt uit de verf.

Gemiddeld.

Crimson Tide is een wat standaard actiethrillertje en een duidelijk product van z'n tijd. Tony Scott, doorgaans een te hyperkinetische regisseur voor mijn doen, houdt zich in en focust eerder op de claustrofobische kant van de setting, een logische keuze.

Maar echt broeierig wordt het m.i. nooit. Denzel Washington en Gene Hackman vertolken beiden nogal eendimensionale karakters, hetgeen een soms wat potsierlijke vertoning oplevert van koppigaards die tegen elkaar brommen.

Niettemin is het ook geen slechte film. Het heeft wel z'n momenten en visueel heeft het eveneens z'n waarde, zeker qua kleurenpalet. Degelijk dus, zonder meer.

3