Inception (2010)

Geweldige film, gisterenavond gezien in de voorpremiere, georganiseerd door de Vara in Pathé Tuschinski.

Christopher Nolan doet het toch weer.

Na kaskrakers als Batman Begins en The Dark Knight was het maar weer de vraag of hij weer iets indrukwekkends kon maken.

Wat mij betreft heeft hij zich zelf weer overtroffen.

Prachtige decors, goed acteerwerk met aardige dialogen afgewisseld met heftige actie maken de duur van 2,5 uur minder lang lijken dan in werkelijkheid.

Goed opletten is een pré om met enige fantasie het verhaal te kunnen volgen.

Aan alles is gedacht, zelfs oude coryfeën komen langs als Micheal Caine, Pete Postlethwaite en Tom Berenger.

Gaan zien dus...

Ik zal er niet veel over vertellen, want Inception moet je beleven.
Qua complexiteit vond ik het reuze meevallen trouwens. De kijker wordt vanaf het begin vrij duidelijk geinformeerd over het gegeven van Inception. In dat opzicht vond ik The Matrix een stuk ingewikkelder. Daarbij is Inception wel vrij plausibel en tot in de puntjes uitgewerkt, waarbij het begin wordt gebruikt als tekst en uitleg, om vervolgens met een geweldige (1 uur durende) climax te eindigen. Geweldige ervaring!

Audio/visueel ook fantastisch. Fijne bombast van Zimmer met enkele geniale visuele scenes die je van je stoel wegblazen. Ook de cast doet het fantastisch. Aan de hand van de eerdere recensies had ik mij erg veel voorgesteld van Inception. Misschien wel té veel, maar zoals al eerder gezegd; alles wordt dubbeldik waargemaakt.

Geweldige film.

Eerst wil ik even kwijt. Wat valt er in hemelsnaam niet te snappen aan het verhaal word iedereen nou zo dom of kunnen we niet meer nadenken.

Inception wordt groot aangeprezen als breinbreken, dat vond ik wel meevallen, maar dat neemt niet weg dat het een geweldige film is. Ik ging naar deze film met uber hoge verwachtingen en dat heeft de film allemaal waar kunnen maken, behalve dan dat ik dacht dat ik echt naar een film ging waarbij ik na moest denken, maar daar valt de film veder niet op af te rekenen.

Eerlijk is eerlijk, Nolan vind ik na TDK echt overhyped worden want TDK was goed maar om die nou in de top 250 te plaatsen, vind ik erg ver gaan. Met deze film heeft hij het voor mij helemaal goed gemaakt en deze hoort echt in een top 250 thuis, misschien na herzien zelfs wel in mijn top 10. Grote pluspunt van de film is denk ik dat de film geen Bale bevat die toch echt zorgde voor de fouten in TDK.

Genoeg daarover, back to the film. De film bevat een orgineel verhaal, maar het verhaal is eigenlijk een excuus om zoveel mogelijk verbluffende scene's te laten zien en dat doet Nolan geweldig. De speciaal effects zien er uit om door een ringtje te halen evenals de actie scene's, want het blijft en is een actie film.

Voortreffelijk acteerwerk van DiCaprio die tegenwoordig alleen maar goede rollen kiest. Maar ook in deze film weet hij er weer zijn eigen draai aan te geven en daardoor zet hij hier een uitstekende prestatie neer. Van Gordon-Levitt ben ik eigenlijk niet zo'n fan maar ook hij deed het prima, hij hoefde ook niet heel veel te doen maar wat hij deed zag er goed uit. Tom Hardy kwam voor mij als een verrassing, ik had nog nooit van de beste man gehoord maar wat deed hij het goed zeg. Ik denk dat we nog veel van hem gaan horen en dat hij zeker niet ver achter zal blijven bij DiCaprio. Berenger vond ik ook nog een leuk extraatje. Leuk om te zien dat hij nog steeds kan acteren. De enige die ik slecht vond was Marion Cotillard, maar zij kwam gelukkig niet al te vaak in beeld. Ik had liever Rachel Weisz in haar plaats gezien. De rest van de cast die ik niet vernoemd heb deed het allemaal prima en ik denk dat er nog wel wat tallentjes bij zitten.

Zoals ik al aan gaf de special effects zijn verbluffend, echt een droomwereld, je komt terecht in mooie sneeuwlandschappen vervalen steden, en weet je wat de rest mag je lekker zelf gaan ontdekken.

Ook de actie zag er verbluffend uit, beter dan TDK en beter dan Wanted waar de actie mij af en toe een beetje aan deed denken.

Kortom dit is een blockbuster met inhoud die toch vooral gericht is op vermaak. Het is wel echt een mustsee want er zit en gebeurt zoveel in, en het acteerwerk, en de verbluffende scene's zijn om van te genieten. Wat de film ook zo goed maakt is dat we eens een keer een orginele blockbuster hebben want zoiets als dit kende we nog niet.

5 Sterren is niks te veel en misschien na herziening nog wel een top 10 plek.

Inception

Een week lang uit lopen kijken naar vandaag want vandaag zou ik eindelijk Inception zien. De eerste trailer had me eigenlijk al wel te pakken met die dreigende bombastische muziek eronder maar de laatste week werden de verwachtingen alleen maar groter.

En dus nam ik plaats in de zaal met een berg verwachtingen. En allemaal zijn ze ingelost behalve één. Waarover moesten we met zijn allen nou zo hard nadenken? Heel simpel is de film niet, maar heel moeilijk ook zeer zeker niet. Een man twee plekken verderop hoorde ik tegen zijn vriendin zeggen dat hij de film al niet meer begreep (dit gebeurde na een uur). Het spijt me maar dan heb je echt wat anders zitten doen tijdens de film of je bent heel dom. Gewoon opletten en hij is heel goed te begrijpen.

Het verhaal is in één woord: geniaal. Als Nolan de oscar voor beste script dit jaar niet mee naar huis neemt weet ik het ook niet meer. Er zaten enkele briljante scène's in waarbij voor mij de terugkeer vanuit level 3/limbo terug naar de werkelijkheid er toch wel uitsprong.

Het acteerwerk is van hoog niveau met enkele zeer bekende, maar ook een aantal onbekende acteurs. Eigenlijk deden ze het allemaal wel erg goed maar enkele bijpersonen zoals Ellen Page hadden toch net iets te weinig om het lijf. Dit doet echter niets af aan de film.

Wat blijft staan is een geweldige film die pakt van begin tot eind. Als ik een top10 had kwam deze er zeer waarschijnlijk in.

5*

een monsterlijk goede film, 't is te zeggen: wat betreft originaliteit en uitwerking ervan. Wat blijft dan nog over zal je je afvragen? Wel, iets teveel spektakel opeengehoopt vind ik. Nolan weet op een geweldige manier de spanning hoog te houden, maar aan actie en geweld ontbreekt het niet in deze film. Elke vrije minuut wordt bijna opgesoupeerd. En dat terwijl de scènes met Cobb alleen al een film hadden kunnen vormen.

Maar goed, dit is misschien een beetje muggezifterij. Ik had geweldig hoge verwachtingen, ik ben vrij verzadigd teruggeraakt van film (ook al zat ik op 2de rij in een bomvolle kinepoliszaal), maar om dit nu uit te roepen tot een van de beste films aller tijden vind ik een beetje overdreven.

Hoe dan ook, zeker een must see!

4*

Visueel is Nolan inderdaad geen vernieuwer, maar ik denk wel dat we het eens kunnen zijn dat hij wel weet waar hij mee bezig is; de cinematografie in zijn films zeer professioneel is en hij zich zelden op 'foutjes' laat betrappen. Boven de middelmaat en altijd wel aangenaam om naar te kijken maar niet vernieuwend nee (idd iets te weinig shots in zijn films waar je van denkt "knap gedaan", Inception is op dit gebied niet anders).

Maar dit vernieuwende hoeft voor mij ook niet altijd. Je mag daarbij ook wel kijken naar het genre waarin hij werkt, en weinig blockbusters zijn nu eenmaal echt vernieuwend op visueel vlak (je hebt hierboven al vbn. gegeven met Avatar, the matrix en LOTR maar dit zijn toch eerder uitzonderingen en ik vind de vernieuwing daar ook vooral een vernuftig gebruik van nieuwe technologie itt het camerawerk van pakweg een Doyle).

De grote kwaliteit van Nolan is voor mij dat hij gewoon een meesterlijk verhalenverteller is, stilaan vergelijkbaar met een Spielberg (en deze is er dan nog stukken meer op uit om zijn publiek te plezieren). Er zijn maar weinig regisseurs - en daarbij reken ik er een heel deel die cinematografisch meer te beiden hebben - die hun scenario's zo goed in de hand hebben, de kijker zo goed 'in' de film kunnen trekken en daarbij werkelijk de tijd doen vergeten.

Bovendien weet hij toch ook wel zijn eigen thema's binnen te smokkelen - zonder ze daarom misschien tot in de diepte uit te werken -: de werking van het brein (memento, insomnia), hoe mensen elkaar voor de gek kunnen houden (the Prestige), een idee collectief inplanten bij het volk (TDK),.. In Inception komen al deze thema's zowat samen.

Het ideale 'Kubrickiaanse' evenwicht tussen verhaal en cinematografie bereikt hij dus niet, maar dat heeft mij bij Nolan's laatste 3 films nooit verhindert om helemaal weggeblazen uit de cinema te komen.

En weer levert Nolan een uitstekende film af!

Nolan, een meester in het vertellen van verhalen;

Bij Memento de interessante achterstevoren structuur.

Bij The Prestige is de verhaallijn van de film zelf ook een goocheltruc (de pledge, de turn, en uiteindelijk the prestige)

En bij Inception gebruikt Nolan de paradox van de penrose trap (Op de trap lijk je een rondje omhoog (of omlaag) te kunnen lopen en dan kom je weer op dezelfde traptrede terecht) die hij op listige wijze in het verhaal introduceert:

Het einde kan op 2 manieren geïnterpreteerd worden en voor welk rondje je ook kiest (omhoog/wel of omlaag/niet). Uiteindelijk kom je weer op dezelfde traptrede terecht namelijk:

Beide einde's zijn mogelijk

Al met al een film die het zeker waard is om een 2e of 3e keer te gaan bekijken om zo de diepere lagen van de film te ontdekken.

4,5 van de 5 sterren.

Net gezien in de bios, wow wat geniaal alle theorien spoken nog steeds door mijn hoofd, wat een geweldig einde ook, voor mij is dit beter dan de Matrix Ik vind trouwens dat de tol blijft tollen, hier heb ik uitgebreide theorien over, maar ik denk niet dat dit de plek is om dat te posten

maar als je dit leest en je twijfelt, stop met twijfelen! deze film is zo geniaal!! een klassieker wat ik je brom!

Toch een tegenvaller van Nolan, tuurlijk is alles lekker bombastisch aan de film en ziet het er visueel gelikt uit. Helaas bekroop me wel een klein gevoel van teleurstelling, dat ligt toch vooral op verhaal technisch gebied.

De film duurt maar liefst 148 minuten, dit betekent dat er een boel nietszeggende plotjes in de film zaten. Vooral dat gedoe met DiCaprio en zijn overleden vrouw zorgden er vooral voor dat het tempo uit de film gehaald werd. Daarbij komt ook nog is dat ik het geen sterke rol van DiCaprio vindt en dat ik bijna geen sympathie voor zijn personage had. Dit nekte de film helaas wel richting het einde, wat behoorlijk langdradig en saai werd. Er werd op een gegeven moment ontzettend vaak geswitcht tussen "Limbo", de sneeuwbunker, Levitt in de lift en de auto die in het water viel.Veel nutteloze en saaie actiemomenten traden op dit moment de film in, vooral al die vuurgevechten in en rondom die sneeuwbunker waren behoorlijk saai en dus ook niet boeiend.

Ook zaten er veel nutteloze bijrollen in de film waarvan je na de film dacht of ze werkelijk wat hebben toegevoegd, Caine en Levitt bijvoorbeeld. Ondanks dat het prettige acteurs zijn waren het maar nietszeggende personages. Zo vond ik Page bijvoorbeeld veel leuker en ze voegde tenminste ook echt wat toe.

Jammer, want het verhaal in de basis is best intelligent en dat was eigenlijk ook het leukste aan de film. De momenten dat ze bezig waren om Robert Fischer Jr. zijn gedachten/dromen te manipuleren waren het interessantst.

Visueel ziet de film er wel prachtig uit, veel mooie scenes en de droomwereld wordt vooral in het begin prachtig neergezet in Parijs. Toch bekroop me richting het einde toch ook het gevoel dat ze met de droomwerelden er meer uit hadden kunnen halen. Te veel kreeg ik het gevoel dat ik naar een grafische opgepoetste versie van een Ocean's film zat te kijken. Een groep mensen probeert iemand te bedotten, alleen met wat mooiere settings.

Helaas, een lichte vorm van teleurstelling. Er werd teveel afgedwaald naar verhaallijnen die niet boeiend waren, omdat de film teveel pretendeert te zijn. Zo kom je veel actie tegen, zit er teveel dramatiek in en tegelijkertijd poogt het een hersenkraker te zijn. Jammer, want deze film heeft zoveel potentie, nu dramt het een half uur te lang door.

3,5*

''Give him the kick!''

Regisseur Christopher Nolan heeft het slim aangepakt. Jaren bezig geweest met dit project, een aantal tussenstops gemaakt en uiteindelijk met 'The Dark Knight' zoveel geld en respect verdiend dat hij zo maar 200 miljoen kreeg voor z'n nieuwste film...

... deze Inception. En dat heeft-ie slim aangepakt, want de studio's zien je al aankomen met dit scenario als je nog niet zoveel gepresteerd hebt. Geen sequel, meer financiële risico's en ga zo maar door. Geweldig dat Nolan ons dit jaar op deze manier verblijdt met één van de beste films van de laatste jaren. Nolan ''redt'' Hollywood en zet het land van de ''standaard'' films (volgens velen) in z'n eentje weer op de rails hier.

Zoals in deze film, begon het bij Christoper Nolan ook met een idee. Een briljant (en érg origineel) idee. Natuurlijk leg je dan wat basis-elementen naast je neer, want Nolan graaft vre-se-lijk diep met deze film. Dieper dan velen ooit zullen (willen) denken. Wat moet je een geniaal meesterbrein zijn om dit idee (plot/script) op deze manier tot in perfectie uit te werken. Wat dat is gewoon zo. Dit zul je niet inzien als je geen zin hebt om je verder te verdiepen in het plot en de diepere lagen die deze film te bieden heeft. En Nolan ís geniaal, want daar is deze film wel het ware bewijs van. Ik hoorde ergens dat het epische gehalte gelijk ligt aan 'Lawrence of Arabia' en dat de film zo diep gaat als een '2001: A Space Oddysey'. En dat klopt. Althans, zo heb ik het ervaren, omdat Nolan mij zó mee heeft weten te slepen, dat ik veel heb weten te ontdekken, de film veel vragen opwekt en heel erg ver gaat daarin.

De (bijna) constant aanwezige score van Hans Zimmer is geweldig. De muziek ondersteunt de beelden prachtig, minimaal aanwezig in het begin, maar met de opbouw van het verhaal gooit Zimmer er steeds meer bombast in en dat is precies wat deze film nog nodig heeft gehad. Vooral naar de 2e helft toe, wordt je als kijker meegesleurd in een achtbaanrit vol emoties, spanning en visueel verbluffende scénes. Ik heb genoten van de prachtige beelden. Hoogtepunt in de beginfase was toch wel de scéne met DiCaprio en Page op het terrasje; ''See dreams, they feel real while we're in them right? Its only when we wake up then we realize that something was actually strange.'' Machtig wanneer de hele zaal getuige is van het gedreun die deze scéne met zich mee brengt, wanneer alles om hun heen ontploft en in de lucht blijft zweven. Kippenvel. En dan begint het pas.

Het eerste uur kent vooral veel dialoog en het één en ander wordt goed uitgelegd. Gelukkig maar, want dit was best wel nodig, aangezien het nogal een (behoorlijk) ingewikkelde boel is allemaal. Dankzij het 1e uur is de film eigenlijk best wel makkelijk te volgen, tot aan het einde toe. Het einde, die me deed denken aan die van Tarkovsky's 'Stalker', is niet minder dan geniaal. De tol draait, maar hoe zit het? Dan mag je lekker (na)genieten van hetgene wat zich allemaal wel niet in de film heeft afgespeeld.

Het lijkt erop dat Cobb op het einde weer terug is in de ''echte'' wereld, daar is op een prachtige manier naartoe gebouwd, hij ziet z'n kinderen en alles eindigd ''goed''. Of zit het toch wat anders en is het een weer een grote droom? De ultieme droom? Ondanks dat de film op beide punten genoeg bewijzen kent om te vertellen dat het om de realiteit of om een droom gaat, leun ik nu toch meer naar de droom toe. Cobb's kinderen zitten op precies dezelfde plek als in z'n droom en dragen ook precies dezelfde kleren als in z'n droom. Was het geen droom geweest hadden ze wel met oma voor de tv gezeten o.i.d. Over oma gesproken; die was er ook niet. Dus was het voor Cobb dé ideale droom, aangezien hij het niet helemaal kon vinden met z'n schoonmoeder volgens mij. Naast dit einde en het einde wat wél realiteit zou moeten zijn, kun je nog dieper graven en alles als een droom zien die wij - als kijker - met Cobb beleven. Hier zijn (ook) érg veel aanwijzingen voor. Cobb zelf vertelt en weet maar al te goed dat je bij een droom nooit weet hoe je er gekomen bent. Je start ergens in het midden, net zoals in deze film. Veel kleine aanwijzingen, zoals Cobb die achtervolgd wordt (in schijnbaar het ''echte'' leven), komt bijvoorbeeld in een dunne steeg waar hij er op het einde bijna niet meer doorheen past, een klassiek 'droom-moment', waarna Saito hem ook nog eens precies op het goede moment op staat te wachten. Dit kan toevallig zijn, maar gaat eigenlijk tegen alle logica in, behalve de logica van de droom.

Misschien gaat dat weer veel te ver, maar de geniale opbouw, vertelwijze en uitwerking van Nolan zorgen voor een einde die érg veel interpretaties opwekt. Op elke vraag m.b.t. de verschillende werelden vallen wel antwoorden te geven, zodat je nooit weet hoe het nou eindelijk allemaal precies zit. En ik als kijker twijfel niet alleen - ook DiCaprio vertrouwt het nooit. Dat is te zien aan het feit dat hij regelmatig (of altijd ná een droom) een plek opzoekt om met z'n tol te spinnen. In een scéne is bijv. te zien dat hij z'n pistool tegen z'n hoofd houdt en z'n tol aan het spinnen is. Opgelucht dat de tol neervalt en niet oneindig door blijft tollen; dan had-ie zichzelf doodgeschoten, want dat zou hij in een droom hebben gezeten. Zo kent de film veel punten die vragen opwekken en als argument voor de droomwereld of de realiteit gelden. Cobb draagt z'n trouwring bijv. in bepaalde scénes wel, maar soms ook niet. Droomwereld - realiteit.

En dan de inception zelf; het kan zijn dat Cobb er naartoe werd gezet om te geloven dat de laatste droom realiteit was, omdat-ie z'n obsessie met Mal achter de rug had. Zo kan Cobb z'n onderbewustzijn ervoor gekozen hebben om de (draaiende) tol op het laatst te negeren, omdat Cobb zo blij is om z'n kinderen te zien en hij daarin zal blijven, zonder ooit de waarheid te weten. Het plot van Fischer gaat net zo. Hij accepteert de inception dat z'n vader het bedrijf op wou splitsen, omdat-ie z'n obsessie met z'n vader achter de rug had. Beide accepteren hun inceptions omdat ze puur en alleen willen geloven dat het echt (en/of zelf verzonnen) is. Zoiets. Nu denk ik alweer aan dingen die bepaalde dingen weer tegenspreken en andersom of dat dit weer verkeerd is en het helemaal eigenlijk toch anders zit. Dit is misschien wel één van de meest diepgaande films ooit gemaakt. Je kan nog zo vreselijk verder gaan graven en daar heb ik zin in, maar dat ga ik hier niet doen, want ten 1e vind ik het veel te moeilijk om dat hier allemaal neer te pennen en ten 2e komen hier dan zulke lappen tekst te staan, dat het niet meer leuk is. Denk ik.

DiCaprio is de beste acteur op het moment en naast het intigrende plot een verschrikkelijk belangrijke pion in deze film. Een meeslepend karakter en de emotionele basis (dankzij z'n leed met Mal en de kinderen) in dit avontuur. Naast DiCaprio schitteren Joseph Gordon-Levitt en Tom Hardy; beide geweldig gecast - twee ijzersterke rollen. De rest van de cast doet z'n ding en dat doen ze erg goed. Op visueel vlak imponeert de film behoorlijk. De scéne met de trap is o.a. geniaal, de buigende stad ook, de scénes dat ze later daar doorheen lopen ook, maar hoogtepunt is toch wel de het gevecht van Gordon-Levitt in de hal. De tijd dat het busje nodig heeft om in het water te vallen, duurt uiteraard veel langer in de droom. Geweldig gevonden allemaal. Prachtig hoe er met de zwaartekracht wordt gespeeld en geweldig om te zien hoe de gebeurtenissen in de echte wereld veel invloed hebben op die in de droomwereld; de opmerking over de rijstijl van Yusuf bijvoorbeeld. Het idee van deze hele film is zo vreselijk geniaal gevonden en uitgevoerd, dat ik er met m'n verstand niet bij kan. Net zoals Charles Bronson tunnels graaft (diggin' tunnels), graaf ik hier nog wel even verder om dit vreselijk diepgaande meesterwerk meer en meer uit te vogelen. Iets wat niet mogelijk is. Een zoektocht naar iets waar geen uitkomst voor is. Of waar verschillende uitkomsten voor zijn, allemaal geweldig gevonden én geschreven door Nolan. Een echt antwoord zullen we echter nooit krijgen. Christopher Nolan lacht zich dood. De 1e regisseur die zo'n gecompliceerd plot met het blockbuster-gegeven weet te combineren. Heel veel respect daarvoor.

Er is nog zoveel meer. Zoals Limbo. De diepste droomwereld. In principe werkt dit hetzelfde als een normale droom, alleen raak je hier de controle kwijt over wat echt is en wat niet. Zowel DiCaprio, Cottilard en Watanabe kunnen hier over meepraten. Prachtig ook, dat einde (waar het ook begon). Watanabe die oud is geworden in de Limbo omdat-ie denkt dat het echt is, net zoals Cottilard en DiCaprio daar 50 jaar hebben gezeten en ''samen oud zijn geworden''. Fantastisch hoe dit allemaal weer in verband staat met de rest van het verhaal en weer verschillende vragen opwekt. Geniaal en érg meeslepend gemaakt allemaal. Prachtig ook, die verschillende lagen; droomwereld 1, 2, 3, 4 - dat gaat dieeeep! Een film die me niet snel los zal laten. Eén van de sterkst uitgevoerde films die de filmwereld in jaren met zich mee heeft gebracht. Dicht tegen perfectie aan.

Hoe meer ik hier over nadenk, hoe meer ik in de war raak, dus het zal misschien wat vreemd lezen soms. Sorry. Ik weet het ook allemaal niet meer - deze film heeft de tijd nodig om te rijpen en om nóg sterker te worden uiteindelijk. Bij een 2e kijkbeurt kan dit alleen maar mooier worden. Kijk nu al uit naar de volgende kijkbeurt, waar ik vast en zeker meer vragen beantwoord zal krijgen en jammergenoeg weer moet ontwaken uit deze fascinerende droom. Om genialiteit kan je gewoon niet heen. Briljant.

Nolan!

Na al die lopende band romcoms en jaren 80tig serie verfilmingen is een "origineel" verhaal wel eens verfrissend. Voor de scenario Gestapo langs komt om me erop te wijzen dat er ook wel soort gelijke verhalen bestaan, ben ik me daar wel degelijk bewust van. Toch kwam het fris op me over, en deed het me vooral denken aan een Hollywood versie van Kauffman's laatste film. Zoveel schijnwerelden dat je niet meer weet wat echt of nep is. Intrigerend, en ondanks het aan de spektakel wetten moet voldoen van Hollywood neemt Nolan er genoeg tijd voor. Net als de rest van Nolan's films laat die maar weer eens zien dat die een begenadigd verhalen verteller is.

De mensen die hem recent zijn gaan haten. Geloof nog steeds niet in het "hij is totaal andere films na Following gaan maken" verhaal. Zullen hier niet overstag gaan. Zijn stijl blijft hetzelfde. Nog steeds niet extreem buiten de lijntjes. Maar ook helemaal niet verkeerd. De slomo's zijn lekker, editing sterk en camerawerk netjes. Net iets te netjes om me er helemaal lyrisch van te laten zijn. Maar Nolan doet toch wel een hele hoop goed. Wil die me 148 minuten met Hans Zimmer muziek op het puntje van me stoel laten zitten. Vooral het schakelen tussen de drie werelden leverde een spanning van een ongekend niveau op.

Cast is ook meer dan goed, niemand kan echt uitblinken. Wat negatief klinkt maar positief is bedoeld. Page is juist vreselijk overused als jong meisje met bad ass lines, hier niks van dat en ze irriteert niet en laat zien dat ze meer kan. Dicaprio doet geen Chigaco accent meer en laat zijn vrij fijne stemgeluid weer klinken. Levitt speelt niet overdreven de rol van smarty pants. De rol van Caine lijkt me dan ook meer een vrienden dienst onzin om je daar druk over te maken. Rest valt onder de zelfde toon, niks op aan te merken dus.

Nolan gaat gestaag verder als 1 van de beste Hollywood Blockbuster regisseurs. Wellicht wel de beste, al is de competitie ook wel een beetje mager de laatste tijd moet gezegd.

4 sterren. Wel een Imax must BTW heerlijk geluid!

Meteen de eerste gelegenheid te baat genomen om de nieuwe Christopher Nolan te bekijken. Want lang, heel lang had ik uitgekeken naar deze film. En om maar meteen met de deur in huis te vallen ik was toch een klein beetje teleurgesteld. Want Inception mag dan ver boven de grijze middelmaat uitsteken een meesterwerk is het niet geworden.

Hoewel de film werkelijk subliem in elkaar zit en het ingenieze plot geen moment ongeloofwaardig wordt heeft de film toch een paar kleine tekortkomingen. Allereerst is er de love interest die niet helemaal tot zijn recht komt. De romance tussen DiCaprio en Cottillard spat niet van het scherm en zorgt daardoor voor enkele minder boeiende passages. De grootste fout die Nolan echter maakt is dat hij te veel actie in zijn film stopt.

Na een uitstekend eerste uur verandert de film namelijk langzamerhand in een actiespektakel waarbij Nolan iedere keer de vorige scéne probeert te overtreffen. Hoewel hij daar in slaagt raak je als kijker toch murw gebeukt richting einde waardoor de allesverpletterende climax niet de gewenste impact heeft. Inception is al met al een gedurfde film die met recht de zomerhit van dit jaar zal worden maar waarbij echte kippenvelmomenten jammer genoeg uitblijven.

4*

Een grote Nolan fan ben ik niet. Films als Insomnia en The Prestige vind ik ronduit vervelend en van de hype rond The Dark Knight heb ik ook nooit iets begrepen. Dus toen ik Inception op 3 op IMDB zag staan begonnen alle alarmbellen al te rinkelen.

Compleet ten onrechte blijkt achteraf, want wát een film is dit. Nolan neemt ons mee in een audiovisuele rollercoaster ride die zijn weerga niet kent.

Waar het verhaal in het eerste uur vrij traag op gang komt en het op momenten enigszins lastig te volgen is, gaan in het laatste uur alle remmen los en vallen de puzzelstukjes vanzelf op hun plaats. Dankzij een arsenaal aan visuele trucjes, de fantastische muziek en de geweldige editting is het geswitch tussen de 3 werelden een filmervaring vanjewelste geworden.

Verder wil ik er eigenlijk weinig over kwijt, dit is een film die je gewoon moet zien. Misschien vergt het enige creativiteit om het ietwat vergezochte verhaal te waarderen en de oneffenheden te accepteren (want die zijn er uiteraard wel). En de haters zullen vast en zeker een vrachtlading aan valide argumenten hebben om de film de grond in te boren, toch is Inception een film die ik iedereen zal aanraden. 4.5*

Toch nog in het holst van de nacht een berichtje. Ik weet niet hoe lang hij gaat worden, maar ik wilde toch wel zsm wat laten weten, al kan ik niet garanderen dat het een erg strakke en logische recensie wordt. Ik doe mijn best.

Wel een leuke film ja, maar veel meer niet, althans ik zie het er niet in. Serieus, als ik HarmJan hier een 5* aan zie geven, als gewaardeerd member, denk ik toch echt nu hardop dat ik echt veel gemist heb. Dan lees ik dat dit zo enorm diep zou gaan, ik zie het niet.

Ik weet het niet helemaal wat het is met deze film eigenlijk, ik heb me niet verveeld ofzo de 2,5 uur (toch wel gewoon lang!), maar er zijn gewoon nét te veel dingen die te wensen overlaat.

Het is wel echt een Nolan, veel te veel verhaal (nergens voor nodig), bij vlagen erg uitleggerig met veel dialogen om niks en weetjes die nergens toe leiden, qua scenes weinig wat écht imponeert, visueel een beetje mager (ik zou geen bovengemiideld shot kunnen ontdekken, afzonderlijke slo-mo's met de regendruppels waren wel mooi). De scenes in het hotel met Levitt zijn echt grote grote klasse, maar zelfs daar had visueel gezien nog meer in gezeten, niet eens bijster goed in beelden gevangen. Absoluut een erg strak concept ook, ik snap wel dat Nolan dit, eenmaal in zijn hoofd hebbende, graag wilde verfilmen. Dan is het wel jammer dat het concept verder niet erg veel navolging krijgt. Het concept staat centraal, de thema's blijven gehandhaafd, het verhaal is alleen redelijk clicherijk. Van de uitwerking was ik niet zo onder de indruk kortom, leuk maar wat standaard allemaal.

Brengt me bij de minpunten. Het eerder genoemde overdreven aanwezigheid van verhaal. Veel verhaal in film vind ik niks, leidt alleen maar af van waar het om zou moeten draaien (let op: puur persoonlijk!). Visueel valt er maar weinig te beleven als je kijk naar het budget, enkele aardige scenes, een paar hele goeie (in het hotel dus!), maar er zal geen shot zijn wat ik me ooit herinneren. Net als dat ik geen scene me echt zal heugen omdat het zo goed was. En het is nou niet zo dat het verhaal nou zo goed was dat je er alle aandacht op moest richten. Heist meets psychologie, maar dan wel net oppervlakkig genoeg om een groot publiek aan te spreken. Nergens had ik het gevoel echt de krochten van ons menselijk brein binnen te treden.
Daarnaast vind ik gewoon dat de film gekenmerkt wordt door een aantal interne inconsequenties (een voorbeeldje voor nu, eerst laten ze zien hoe snel iemand wakker wordt als hij niet dat gare slaapgoedje van Yusuf op heeft, vervolgens is de uiteindelijke 'Kick' gewoon wel nagenoeg hetzelfde als wat ze eerst tonen, wat dus eigenlijk niet zou moeten werken dankzij Yusuf)

Dat brengt me vervolgens bij mijn belangrijkste kritiek, met het slot kan Nolan overal onder uit komen. Die inconsequenties, wazige dialogen, je kan alles terugleiden tot 'ja maar misschien was het wel een droom, en alles lijkt echt enz enz'. Eigenlijk maakt het helemaal niks uit wat de film toont, met het feit dat Nolan het plot verder in het midden laat kun je echt alles verklaren. Opzich niet zoveel mis mee zou je denken, maar ik had echt sterk het gevoel dat Nolan zich echt was verloren in zijn hele idee over droom-in-droom-in-droom-in-droom-in-droom. Uiteindelijk gaat het ook gewoon bijna nergens over, en hangt het hele gedoe rond die Fischer er ook maar onzinnig bij, en dat terwijl het qua verhaal echt alle aandacht weet op te eisen. Maarja zoals ik al zei, eigenlijk kun je alles wel beargumenteren met 'het is misschien wel Cobb's droom! Mij iets te makkelijk.

Wat de film wel de moeite waard maakt is het razende tempo, een verrassend leuke soundtrack (tot het laatste kwartier dan toch waar Zimmer zijn bovengemiddelde vorm helaas verliest in een opgeblazen grand finale ofzo, erg jammer). Een deel van de cast steelt de show. Wat mij betreft was Tom Hardy echt veruit de beste van allemaal, echt een geweldige acteur. Het is dat ik er toevallig achter kwam dat hij hier in speelde (geniaal in Bronson wat mij betreft), anders had ik me waarschijnlijk 2,5 uur afgevraagd waar ik die kerel toch van herkende, is echt totaal onherkenbaar als je Bronson gewend bent, op z'n stem na dan. Van Levitt had ik oprecht meer verwacht, speelt maar een saaie dork en kan vrij weinig aan met zo'n rol. Zie hem toch liever in een wat speelsere rol. DiCaprio deed weer wat hij altijd deed, vind het gewoon een aardige acteur, nooit slecht, nooit bijzonder. Verder had Page niet van mij gehoeven, beetje aangeplakte grauwe rol. Cotillard vond ik wel echt de slechtste van allemaal, zeker tegen het einde. Echt een plaatje vind ik, prachtige ogen, presteert alleen gewoon niet zo goed om al die rollen te respecteren.

Uiteindelijk wilde ik 2 alinea's tikken en werd het iets meer, en ik denk dat het nog wel langer kon. Morgen waarschijnlijk meer, nu een nachtje laten zakken.

3*

ps. Onbegrijpelijk dat er in recensies beweerd werd dat deze film zo ongelofelijk ingewikkeld was..

"Beste Droom Die Ik Ooit Heb Gehad"

De Britse regisseur Christopher Nolan is er eentje die ik al een hele tijd in de gaten houd. Ik vind dat hij erg sterke films aflevert, met een vaak origineel en bijzonder verhaal en soms een sterke twist op het einde. Mensen kunnen over hem zeggen wat ze willen, maar ik vind hem een van de beste blockbuster-regisseurs van het moment. Hij ontwikkelt zich en ontwikkelt zich, waarmee hij met Inception een film aflevert die de bombast heeft van Batman en het mysterie van Memento.

Ook ik ben het er mee eens dat zolang je je hoofd erbij houd de film absoluut niet lastig is om te volgen. Op het begin snap je er niets van, maar elk mysterietje wordt tot in de puntjes ontrafeld. Het concept van de dromen is heerlijk origineel en ik snap eigenlijk niet dat mensen deze film vergelijken met The Matrix, wat ik een heel ander soort film vind, met een totaal ander concept. Ik moet zeggen dat hij wel heel erg lang duurde, maar de climax was uitstekend. Door het hele droomconcept had Nolan een prima excuus om een aantal zeer coole actiescènes te maken (die we inderdaad al wel eens eerder hebben gezien en weinig nieuws bieden), maar toch blijft de film origineel uit de hoek komen. Deze actiescènes waren dankzij de muziek van Hans Zimmer ongelooflijk heerlijk en bombastisch en de climax had daardoor een continue spanning.

Natuurlijk word er veel gepraat over de laatste minuut van de film. Zit DiCaprio nu nog steeds in een droom, of houdt zijn "Totem" toch op met tollen? Dit is puur zelf-interpetatie, en sommige mensen vinden dat leuk en sommige niet. Ik vind een open einde toch altijd wel leuk, dan heb je wat om over na te praten en het is lekker wat anders dan die andere Hollywood feelgood eindes. My guess: Cobb was nog even tien minuutjes in slaap gedut voordat hij in LA landde .

Dan wil ik het nog even hebben over de acteerprestaties. Ik vond deze allemaal zeer goed, vooral die van Leonardo DiCaprio, wat speelde hij voortreffelijk, zeg! Ook de rest van de cast deed het sterk, met Cillian Murphy en Tom Hardy als co-uitblinkers. Alleen die Joseph Gorden-Levitt vond ik nogal stroef en emotieloos acteren en Marion Cotillard speelde ook vrij saai en het leek echt alsof ze de rol totaal niet wilde. Dat was jammer, want het hele subplot met Cobb en Mal was heel erg mooi en je leefde echt mee met Cobb toen Mal van het gebouw sprong. Dit had denk ik toch beter uit de verf kunnen komen als Cotillard wat meer haar best had gedaan.

Maar al met al was Inception weer een heerlijke Nolan, met een origineel verhaal, geweldige actiescènes, een ijzersterke score en een einde waar nog veel over nagedacht gaat worden. Ik geef hem een kleine:

4,5 sterren

Blijkbaar heb ik mij ingesteld op een meesterwerk omdat TDK tegenviel. Alle voorgaande films van Nolan vind ik beter. Mensen kunnen zeggen wat ze willen, maar echt onder de indruk ben ik niet. Ik hou het even op 3 sterren, want ik zit mij serieus af te vragen wat deze film nou zo bijzonder maakt. Ik heb al verscheidene reviews gelezen waarin mensen de film goed evalueren, maar het doet me weinig. Ik heb dus naar een vrij langdradige en lome film zitten kijken.

Waar te beginnen? Één van de beste films die ik in jaren heb gezien en hierdoor meteen een nieuwe binnenkomer in mijn persoonlijke top tien.

Inception mag dan wel langzaam beginnen, naarmate de film zich verder ontvouwt raak je als kijker steeds meer betrokken. Je stoel begint te krimpen, de handen klemvast om de leuningen en de ogen blijven onophoudelijk gefocust. Knipperen is niet toegelaten, want de droom is begonnen.

Het verhaal zit geniaal ineen en kent een heel aantal geslaagde details. Er is duidelijk over nagedacht, iets wat je wel mag verwachten van de inmiddels terecht gevierde regisseur Nolan. Met name vanaf het moment dat het busje de brug afbolde steeg mijn aandacht exponentieel. Formidabel hoe het verschil in tijd tussen de diverse droomlevels werd aangepakt. De hele historie omtrent Cobb en Mal is eveneens intrigerend, mede dankzij een plotwending hier en daar. En dan dat magistrale einde dat de twijfel en paranoia nog wat doet aanwakkeren. Ondanks het feit dat de tol dreigt om te vallen, zien we dit toch niet gebeuren.

De regie was zeker en vast goed uitgevoerd. De nodige hoogstandjes zoals visuele snoepjes door ultra slo-mo en knappe anti-zwaartekracht stunts worden afgewisseld met fraaie extreme long shots. De weinige actie die zich aandient is knap uitgevoerd, evenals de algemene (digitale) aankleding.

Qua acteerwerk is het duidelijk dat DiCaprio nog steeds bulkt van het talent en zowat elke rol aankan. Hij is misschien wel bezig de beste acteur aller tijden te worden, want wat hij hier wederom klaarspeelt, ik heb er niets dan respect voor. Ook al speelt hij vrij ingehouden en wordt zijn verleden en persoonlijkheid achter een laag mist gehouden, toch lijk je zonder probleem met hem mee te leven. Een soort naïeve empathie. De rest van de cast doet het zowaar zelfs even goed, ook al lag het Ocean's Eleven gehalte soms vaak iets te hoog. Eames zorgt voor de komische noot en Ariadne (Page) voor het vrouwelijk schoon. Je mag zeggen wat je wilt, maar die laatste zag er voor een keer wel beeldschoon uit, zonder dat zelf te willen. Enfin, de gemiddelde filmliefhebber zal hartelijk smullen van deze topcast.

Hierna rest me enkel nog de geweldige Hans Zimmer te bedanken voor de heerlijke soundtrack. Alweer een hele tijd geleden dat muziek en beelden zo'n mooi geheel vormden. Chapeau.

Ik voelde de drang om pagina's vol te schrijven, net na het verlaten van de bioscoop, maar nu het eenmaal zover is, lijken woorden tekort te schieten. Iets wat in mijn geval vaak zeer positief is. Het enige dat ik volmondig kan beamen zijn de teugelloze cijfers en positieve recensies dat dit juweeltje mag ontvangen. Ik knik en ik keur goed.

4,50

Sterke film die het predicaat meesterwerk net niet verdient. Dit zit hem voornamelijk in de emotionele lading die Nolan, gezien de verhaallijn rond Cobb en Mal, duidelijk wou meegeven maar niet wist te triggeren. Iets wat ik bijna bij al zijn films heb overigens. Plottechnisch zit Inception geweldig in elkaar en deze film is zeker briljant en multi-gelaagd. Je moet maar eens proberen om te herleiden of de laatste scene nou een droom is of niet. Na elk argument wat in het voordeel spreekt van de ander kun je een tegenargument gebruiken die dit weer weerlegt, zonder een plothole te ontdekken. Een dubbele interpretatie, zoniet drie of vierdubbel is hier dus mogelijk wat duidt op een briljant plot. Zeker omdat het ook gewoon een spannende film van 2,5 uur oplevert die geen moment verveeld. Verder is het visuele aspect van de film sterk genoeg om interessant te blijven. Helemaal gezien het feit dat Fisher natuurlijk niet mocht merken dat hij zich in een droom bevindt. De manier waarop Nolan laat zien dat elke gebeurtenis in een bepaalde laag zijn consequenties heeft in de andere is fascinerend in beeld gebracht, met de scene in het Hotel als hoogtepunt. Vond dan wel weer jammer dat het beïnvloeden van diezelfde lagen, wat in Parijs te zien is, amper meer terugkwam op de trap in Arthurs droom na. Acteerprestaties variëren van redelijk tot zeer goed. Murphy en Gordon-Leviit waren zeer goed. DiCaprio (net als in Shutter Island) en Hardy goed en de rest was naar behoren. Caine had van mij niet gehoeven trouwens. Houdt niet zo van vriendendiensten wat hier duidelijk het geval was. Oh ja, en de soundtrack van Zimmer is weer geweldig. Die man weet echt een intensiteit in zijn muziek te verwerken en blijkt ook nu weer een meerwaarde voor de film. Een film die ver boven het Hollywood maaiveld uitsteekt.

Nolan does it again, he makes a very overrated so called masterpiece

Het concept vind ik erg interessant en het concept is tot elk detail goed uitgewerkt en behoorlijk kloppend. Jammer dat het in handen is van Nolan want die heeft geen kaas gegeten van zo'n omvangend concept goed uit te voeren. Ook niet echt een concept voor een blockbuster regisseur imo, hij neemt veel te hooi op zijn vork en Inception voelt dan ook aan als enorm veel interessant doenerij en kijk mij eens intellectueel zijn. NOT!

Over de cast heb ik wat gemengde gevoelens. DiCaprio is de beste acteur op dit moment en dat laat ie met verve zien, Watanabe blijft ook erg prettig om te zien en Levitt is wel het talent dit moment. Jammer dat er dan nog Page en vooral Cotillard zitten, die laatste is een hele grote stoorfactor. Vervelend mens om te zien ook. Dat werkt niet als je de loveinterest bent van de hoofdrolspeler en helaas is er ook totaal geen chemie tussen deze twee. Ook jammer van Hans Zimmer, die alleen weer met enorm bombastisch geneuzel op de proppen komt en die muziek wordt wel op de slechtste momenten ingezet. Het bombastische werk is op veel momenten gewoon zwaar out of place. Ook had de film wel gekunt met wat minder actie imho. Al is de actie en acteerwerk van vooral DiCaprio wel dik in orde. Al heeft Nolan wel veel tijd nodig om iets te vertellen. Ook wel jammer van al die uitleg, het blijft allemaal veel mystieker als je de uitleg achterwege laat.

De complexiteit van het plot is nagenoeg nihil, en is dus echt niet de 'moeilijke' film die veel zeggen dat het is. Geen meerdere lagen, niet multi interpretabel maar gewoon erg straight forward. Helaas zitten er veel te veel oninteressante scenes in en ook heb ik het droom concept al veel vaker beter uitgewerkt zien worden. Ook is Nolan visueel veel te pover, belichting ook weinig bijzonders en zijn camerawerk is erg conventioneel. Vooral de belichting vind ik van essentieel belang als je een film maakt met het droom concept. Dit zijn toch wel zaken die de film heel veel pijn doen.

Niet de film dat iedereen doet geloven dat het is. Veel interessant doenerij maar zo diepgaand is het allemaal niet. Hugh Hefner kan met zijn bunnies gerust naar de bios gaan, die kunnen Inception prima volgen. Helaas doet Nolan het weer, hij maakt weer een pretentieus filmpje dat door het grote publiek geslikt worden en getypeert wordt als geniaal en diepgaand. Vooral als je dat soort zaken hoort voordat je de film ziet, voelt het aan als een farce. Anyway, best wel een vermakelijk filmpje maar niet meer dan dat. Een echt geval van verstand op 0 zetten en kijken maar. Het begint er op te lijken dat The Prestige een gelukkige opvlieging was van Nolan.

Best goede film, alleen toch een aantal aspecten die de film tegenwerken:

De soundtrack was weer het typische bombastische Hollywood werk dat té aanwezig was. Onorgineel en inwisselbaar voor elke andere film. Het kwam m'n kijkplezier in ieder geval niet ten goede.

Bij een aantal scenes was het camerawerk en kadrering slecht, ik kan me met name een achtervolgingsscene in de stad en het gevecht in het hotel als zodanig herinneren. Teveel shaky camera gebruik en te sterk ingezoomd zodat je amper kon zien wat er precies gebeurde.

Hoewel de cast me nog wel mee viel, vind ik vooral DiCaprio en Watanabe nu niet echt een goede prestatie neerzetten.

Maar verder toch wel een erg vermakelijke film, dat het vooral moet hebben van het interessante plot.

Gister in de Bioscoop gezien, en de conclusie is dat Inception een sterke film is geworden maar de titel meesterwerk in my opinion niet verdient. Toch heb ik me kostelijk vermaakt. Vooral dankzij het sterke acteerwerk van met name Dicaprio, Page en Gordon-Levitt. Het verhaal stak leuk in elkaar en wat best ingewikkeld, maar werd nooit te lastig. Verder waren de special effects van hoog niveau en zeker met surround-sound waren de actiescenes overweldigend. Helaas vond ik echter wel dat wanneer de inception-missie dan eindelijk begon, het niveau van de film ietwat aftakelde. Visueel was alles vanaf dat moment dik in orde maar ik vond het allemaal net wat te 'Hollywood' worden op den duur. Echt ergerlijk werd het nooit, maar met al die explosies en subtiele grapjes had ik bijna het idee dat ik naar een lompe Hollywood actiefilm zat te kijken.
Toch raad ik iedereen aan om deze film in de bioscoop te kijken want Inception levert een intelligente, spannende ervaring die ik maar zelden heb meegemaakt.
Krappe 4.0*

Wauw, mijn verwachtingen zijn overtroffen. Ik dacht vooraf dat het een complexe detectiveshizzle zou worden, maar gelukkig concentreert het verhaal zich daar niet op. Het is het ingenieuze Inception-concept dat de volle aandacht krijgt. Houd het maar op een kruising tussen The Matrix en eXistenZ. Erg fascinerend hoe dan ook .

Aan de hand van Ellen Page wordt de filmkijker duidelijk uitgelegd hoe dit in elkaar steekt. Vervolgens gaan in de tweede helft alle remmen los rondom een heist-plot. Wat een gave scenes zaten daar tussen zeg . Vooral de scene waarin Gordon-Joseph Levitt al zwevend vecht in het hotel vond ik verbluffend. Tel daarbij nog een super sterrencast (DiCaprio en Cottilard ) d'rop en Inception mag je een van de beste films van de laatste tijd en weer een stap verder in de SF-wereld noemen.

Ooit had Nolan een ingeving. Een klein zaadje dat zich op de een of andere manier ergens in zijn achterhoofd had geplant. Jarenlang groeide en groeide het. Het werd een idee. Links en rechts vond hij gelinkte ideeën. Het idee werd steeds grootschaliger. Een uitgedacht plan. Voor de uitwerking was een budget nodig. Na The Dark Knight kreeg hij een cheque in zijn handen geduwd waar hij zelf het bedrag op in mocht vullen.

Dus sloeg Nolan aan het bouwen. Het grootste acteertalent zocht hij bij elkaar. Miljoenen smeet hij over de toonbank van het CGI-bedrijf. Filosofische en ethische thema's bracht hij in stelling. Wat kunnen we zeker weten? Wat is eigenlijk weten en hoe verschilt het van geloven? Wat zijn de totems - die laatste beetjes zekerheid - waar we ons in een gefragmenteerde, post-modern bestaan nog aan vast kunnen klampen?

Een fundament dat hij vervolgens ondersteboven en binnenstebuiten keert. Hij stapelt meta-niveau op meta-niveau. Natuurwetten? Meh, fuck 'em. Parijs wordt dubbelgevouwen en zwaartekracht is ook maar bedacht door iemand die een appel op zijn harses kreeg. Droste-effecten er overheen. Paradoxen. Hintje Griekse mythologie. Cobb gaat op zoek naar de minotaurus en Ariadne leidt hem door het labyrinth.

Uiteindelijk zit een volgepakte zaal ademloos te kijken naar een draaitol. Wat veel misschien niet beseffen, is dat het uitblijven van een definitief antwoord geen zwaktebod is, maar juist een uitdaging: ga nou toch eens ZELF op zoek naar de werkelijkheid. Of voor de cynisten: deze zoektocht is als de trap van Penrose: oneindig.

Dat regisseurs als Nolan in staat worden gesteld dit soort Ideeën - Plato is ook nooit ver weg - voor een groot publiek toegankelijk te (proberen te) maken, had ik eigenlijk niet meer durven dromen.

5*

Ja eerste Nolan die écht overtuigd! Film is erg helder door functionele uitleg scenes waardoor het geweldige verhaal mij vanaf het moment dat ze de 'inception' gaan plegen compleet in zijn greep had. Wat een geniaal idee, wat een briljante uitwerking. En het lijkt nog allemaal te kloppen ook!

4,5*

Een van de betere films die ik dit jaar heb gezien of beter gezegd, de beste in de cinema.
Gisterenavond bekeken in een overvolle cinema (wat ik in feite haat) maar door mijn drukke agenda kon ik niks anders doen dan hem op zondag avond zien.
Sublieme film, niks meer op te zeggen. Nolan weet op zijn manier het publiek te bespelen en boeiend te houden gedurende 148 minuten lang.
Sublieme acteerprestatie van Leo'tje zelf, begint echt een serieuze acteur te worden. Voor de rest uitstekende rollen van Gordon-Levitt,Ellen Page en Marion Cotillard (ofzo iets ).
Sublieme muziekscore die toch veel deed denken aan de "The Dark Knight'.
Beveel wel aan om u hoofd er bij te houden want een doorsnee actie/thriller filmpje is het helemaal niet,je wordt zodanig erin gezogen dat je zelf niet weet of dit een droom is of je in de realiteit bent.
het einde is zelf geweldig, het laat u speculeren of het een droom was of niet. Je kunt zeggen,waarom geraakte die zo gemakkelijk in Amerika binnen?? 1 telefoontje? laat mij niet lachen =). In ieder geval, het tolletje zelf is naar mijn mening bijna begonnen om te stoppen en dus zeg ik dat die terug was in de realiteit =) In ieder geval, beste film op het moment in 2010 en een absolute aankoop in Blu-Ray =)

Natuurlijk is dit een overgeproduceerde blockbuster, en ook het pretentieuze scenario maakt de hooggespannen verwachtingen nergens echt waar. Een complexe uitdaging wordt het op geen enkel moment; alles is netjes voorgekauwd. Bovendien vullen contradicties en plotholes de 148 minuten durende film op regelmatige basis, het concept is bovendien doorzichtig genoeg om ze vrijwel direct op te merken.

Toch vond ik het een bijzonder prettige bioscoopervaring, gemaakt met veel flair en hier en daar een fijne knipoog. De sterke cast, fijn om Tom Berenger weer eens op het grote scherm te zien, levert uitstekend werk af en ondanks alle inhoudelijke 'problemen' laat Mission: Impossible 4 je wel achter met het gevoel dat je naar iets bijzonders hebt gekeken. Hier en daar kreeg ik tijdens de film, als het hoge tempo me niet de kans gaf contradicties te constateren, zo'n lekker 'verontrustend' onderbuikgevoel wat een goede Soviet film de gehele speelduur vast weet te houden. Alleen wordt dit gevoel hier afgewisseld met gigantische brokken entertainment.

3,5*

Inception

Aan Inception heb ik de afgelopen maanden een torenhoge verwachting gegeven. Trailers heb ik meerdere malen bekeken en filmnieuws hield ik nauwlettend in de gaten, waardoor ik dan ook reikhalzend uitkeek naar deze film. Gisteravond was het dan zover.

Het begin van de film, de eerste 30 minuten, gaf voor mij nog niet de doorslag dat Inception aan mijn verwachtingen zouden voldoen. Als kijker wordt je in het verhaal gegooid en zie je constant flashbacks, metaforen en details die je pas later in de film kan plaatsen. Daardoor moet je echt even in de film komen. Snel hierna begint voor mij de film pas echt; een team wordt samengesteld om een inception uit te voeren. Met de nodige zorg en tijd wordt duidelijk gemaakt aan de kijker hoe dit allemaal in zijn werk gaat.

In dit aspect zit voor mij ook de kern en de kwaliteit van de film. Nolan heeft een perfecte balans gevonden tussen de informatie die aan de kijker wordt verstrekt en hoe de kijker hiermee omgaat. Weinig details worden achterwege gelaten en alles over 'dromen' en een inception worden duidelijk uitgelegd. Denk niet dat je achterover kan leunen en alles op je dooie gemakkie kan gaan bewonderen. Je kan de film pas goed begrijpen als je gedurende de hele film blijft nadenken over de informatie die je is gegeven. Niets onduidelijkheid en vaagheid, gewoon met je verstand kijken. Ik vond het heerlijk, het 'zoog' mij totaal in de film.

Tijdens het kijken stond ik er keer op keer van te kijken wat een constructie en een diepgang dit verhaal heeft. Ongelofelijk. Vooral de mega climax van deze film is mooi in beeld gebracht. Er is goed nagedacht over het tijdsverschil in dromen; in een droom kan 5 minuten wel een uur duren. Hoe Nolan dit vervolgens vertaald heeft naar het witte doek is dan ook erg gaaf. De vallende auto op het eerste niveau (de droom), de hotelkamer op het tweede niveau (de droom in de droom), en het besneeuwde actie-decor (wat overigens zo een Call of Duty level kan zijn) in het derde niveau (de droom in de droom van een droom). In ieder niveau duurde bijvoorbeeld een seconde, een minuut of een uur langer.

Het verhaal, het plot, is wellicht even ingenieus als de uitwerking van de inception. Erg leuk gevonden hoe bij iemand een idee alsof hij die zelf heeft verzonnen wordt geïmplementeerd. Het zit gecompliceerd in elkaar maar als je aandachtig kijkt zie je hoe gaaf alle puzzelstukjes in elkaar passen. Het verhaal wordt verteld met prachtige en originele actiescenes (denk aan de actiescène in het hotel als het busje over zijn as van een bult afrolt). Door de cast wordt uitstekend gespeeld met voor mij als uitschieter de indrukwekkende scene van Cobb en Mall op de riggel van een hotelgebouw. De film kent zelfs hier en daar enkele humoristische momenten. Een minpuntje, zelfs een kleine irritatie, vond ik dat alle hoofdrolspelers, haast immuum leken te zijn voor kogels.

Spoiler: Na de aftiteling dacht ik dat ik de totem nog wel zou zien vallen als het shot door zou gaan, maar na een kleine discussie met een vriend konden we toch wel concluderen dat het onmogelijk is geweest voor zowel Cobb als Saito om terug te keren in de werkelijkheid. Het zou ook raar zijn als Cobb in exact dezelfde situatie als in zijn droom (kleren, positie kinderen in de tuin, waar is oma?) thuis terugkeert.

Ik ben enthousiast over Inception, maar geef geen 5,0 sterren. Ik wil eerst de film nog 1 (of 2) keer zien zodat ik de film wellicht beter begrijp. Misschien dat de stem dan naar 5,0 gaat.

Geweldig om weer eens met open mond naar een film te kijken.

4,5*

Aangename bioscoopervaring.

Ik keek toch wel heel erg uit naar deze film. Vrijdag er heen geweest en met name het visuele spektakel maakt deze film goed.
Het plot deed me wat denken aan The Thirteenth Floor alleen dan met meer lagen. Het is zeker geen slecht plot, en snap waarom hij hier zo hoog gerated word. Maar waar mensen zeggen dat het heel ingewikkeld is snap ik niet. Alles word verklaart tot op de bodem(als je tenminste gewoon normaal oplet). En dan snappen sommige mensen nog niet eens het trucje van Nolan op het einde. Wat overigens erg leuk was.
Kwa plot valt er voor mij dus weinig over na te discussiëren.

Het acteerwerk was goed. DiCaprio die ook in Shutter goed was, vond ik ook hier weer zijn mannetje staan. Alleen Marion Cotillard werd bloedirritant. Vond dit deel van het verhaal dan ook een beetje te zoetsappig. Leuke rollen ook van Hardy en Watanabe.

Het plot voelt een beetje raar aan maar het visuele spektakel maakt veel goed. Ruime 3.5*

Een aardige film, waarin Nolan en zijn team wederom bewijzen een aardig film neer te zetten.

De verhaallijn is nauwkeurig uitgekozen en kent zijn sterke momenten, zoals het globale concept van het planten van ideëen in het menselijke brein op een zeer originele wijze, maar ook zijn zwakkere momenten, zoals de vertolking van dromen in dromen, die naar mijn mening niet altijd geheel zuiver was.

Heerlijk genoten in de bioscoop, al laat ik nog wel ruimte voor een eventuele mindere ervaring op een klein scherm.

3.5*

Deze film is een uitdaging voor je abstracte kijkwijdte.

De een zal het allemaal zeer logisch vinden, en de ander zal er geen reet van begrijpen.

Wat deze film zo uniek maakt is de sfeer, en de denkstijl die Nolan neerzet. Bij Shutter Island zagen we een nieuw soort diepte-sfeer, weliswaar een zeer depressieve maar het was inventief. Inception brengt een geheel eigen sfeer en doet er nog een schepje bovenop. Tijdens het kijken van de film, wordt het op een zeker moment uitdagend om het verhaal helemaal te blijven volgen. De verhaallijnnen liggen namelijk als een soort layercake's over elkaar. Dat alles met de opzet 'een droom, in een droom, in een droom'

Zo volg je op een aantal momenten meerdere verhaallijnen tegelijkertijd die op hetzelfde moment, op een andere locatie plaatsvinden, met dezelfde personen in de hoofdrol.

Dit concept heb ik nog niet eerder gezien, en deze film neemt je daarin mee. Je gaat waarschijnlijk vanzelf nadenken in diezelfde soort lagen.

Inception wordt hierboven weer veel vergeleken met the Matrix. Vreemd, maar ik begrijp het wel een beetje.... Het bewustzijn en het onderbewustzijn spelen inderdaad een hoofdrol, en er zijn, net als in the Matrix- meerdere werelden. Groot verschil is echter, dat Inception een wat meer abstracte gedachtegang heeft, waardoor je wat meer blijft 'zweven' in de dromen.

Bij Inception is er meer ruimte voor een vrije interpretatie. Daar komt bij dat het verhaal van beide films uniek is. Inception heeft zoveel eigenheid, dat een vergelijking met Matrix enkel aan kijkdichtheid valt te wijtten.

Hoe dat ook Inception is een inventieve film, die op eigen benen staat.