Nighthawks (1981)

Vermakelijke film, beetje clichématig maar hij verveelt absoluut niet. Eén van de weinige eenvoudige actiethrillers die absoluut niet verouderd lijkt (afgezien van de foute muziek, foute kapsels en onwijs grote brillen dan. )Hauer heeft natuurlijk ook de ideale kop om een 'Wulfgar' te spelen.

Hoogstaande lowbudgetfilm die grofkorrelig werd opgenomen en nogal stuntelig werd gemonteerd. Niet Stallone is de ster, maar wel Rutger Hauer die een ijzingwekkende terrorist neerzet. De eindeloos herhaalde discotune van David Graham Ellis gaat wel snel vervelen. Deze politiefilm is vandaag de dag wel actueel te noemen...

verrassend goed en ook goed geacteerd goede opbouwende spanning.

3,5 ster

Bovengemiddelde misdaad-actie waarin Hauer's spel Stallone doet verbleken. Inmiddels behoorlijk gedateerd maar een zeer goed begin van Hauers amerikaanse avontuur dat vele toppen en dalen kende.

Uitstekend acteerwerk van Rutger Hauer, die door deze rol terecht een 'gevierd' acteur in Hollywood werkt, omdat hij in ieder geval acteertalent leek te bezitten. Stallone doet het overigens ook niet verkeerd en bewees maar weer dat hij vaak ten onrechte afgeschreven wordt.

De film mag dan wel op bepaalde punten (de soundtrack) wat ouderwets overkomen, er zit genoeg spanning in om het interessant te houden en laat enkele mooie shots van het verpauperde New York zien. Een aanrader.

Erg sterke thriller met een (toen nog) serieuze Stallone.

Nighthawks is de blauwdruk van wat Stallone later in Cobra zou doen, maar dan stoerder. Hier is hij nog een "normale" agent, die op jacht gaat naar een terrorist.

Ook voor Rutger Hauer was het een opstapje, want na deze film (en in meerdere mate Blade Runner) had hij zijn stempel als bad guy gezet.

Film is best spannend, maar je ziet de ontknoping aardig snel aankomen. De setting (het sleazy sfeertje van New York in de jaren '80), de acteurs en de muziek zijn allemaal erg sterk.

Gewoon een hele lekkere film!

3,5*

Damn, die rol van Hauer is goed! Stallone staat er maar van te kijken, letterlijk. Einde is erg fraai en het ziet er allemaal piekfijn uit. Echter weet het niet lang te boeien en is het cliché verhaaltje veel te serieus gebracht, dat doet de film weinig goed.

Vrij typische jaren 80 cop-film, iets waar ik niet meteen fan van ben. Niet slecht bevallen, maar er had ook zeker meer ingezeten. Met een beetje meer zelfspot of gewoon wat snedige opmerkingen over en weer zou de film een stuk levendiger zijn. Nu moet het van één kant komen.

Een van de eerste films die ik in de videotheek huurde begin jaren 80 en zie hem nu weer voor het eerst in zoveel jaar en vindt het nog steeds een goede film.

Een van de betere klassiekers voor mij.

Heerlijke early eighties sfeer met een seventies psychedelische score (ik bedoel écht boeiende en gedurfde sound) en toen acteurs en figuranten nog levensecht overkwamen.

Rutger Hauer speelt de laidback schurk met de lege dodelijke blik en Stallone heeft een meer zorgzame rol maar kan ook goed vuil kijken.

Schitterende gebouwen, overige prachtige en zeer afwisselende locaties, mooi gefilmd, interessante personages, goede stunts (bus te water bv)..... Ik heb ervan genoten.

Average actiehtriller met Hauer in zijn breakout-performance en Stallone met een fantastische baard + dito eighties-look. De film wordt voor mij persoonlijk nooit echt spannend en sommige dingen die gebeuren zijn ronduit belachelijk. Soundtrack is wel geinig.

Afgelopen decennia heeft Sylvester Stallone zeker niet onafgebroken topfilms afgeleverd maar ik heb wel het idee dat hij zichzelf met The Expendables weer aardig op de kaart heeft gezet. Zelf kon ik beide delen zeer waarderen, zowel in de bios als thuis op de bank. Eén van de niet onaardige bijgevolgen van deze opleving is dat er allerlei films van zijn castgenoten voor wegwerpprijzen verschijnen.

Eén ervan is dus Nighthawks maar wat blijkt: niet Sly maar onze eigen Rutger Hauer steelt de show! In alle dialogen blaast hij behalve Stallone ook Williams moeiteloos omver. Is het eigenlijk niet veelzeggend dat misschien wel de grootste actieheld ooit zich als eenvoudige undercoveragent niet staande kan houden tegenover onze landgenoot in een, dat moet worden gezegd, heerlijke rol als bad guy?

Op zichzelf is dit gewoon een onderhoudende film die met wat meer tegengas voor Hauer en wellicht een vleugje humor had kunnen uitgroeien tot een uitstekende film. Nu word ik weliswaar anderhalf uur prima vermaakt maar blijven echte memorabele momenten uit. Vandaar 3*.

Gewoon een degelijke jaren 80 Actie / Thriller met goede rollen van Sylvester Stallone en onze eigen Rutger Hauer die destijds zijn debuut maakt in een Amerikaanse film. De laatste speelt misschien zelfs beter dan hoofdrolspeler Sylvester Stallone. De filmmakers in Amerika is dat zeker ook opgevallen want hij was daarna nog zeer regelmatig te zien (en ook zeer verdienstelijk) in Amerikaanse films. Het verhaal zit goed in elkaar en weet ook te boeien (op bepaalde punten zelfs spannend). Het einde van de film mocht er wel wezen.

Wat heb ik hiervan genoten zeg!

Door een aangename hoeveelheid actie van Stallone en Hauer blijft de film erg makkelijk om te bekijken. De rollen zijn te vergelijken met andere jaren '80 politiefilms, maar Hauer liet hierin zien dat hij de rol van gestoorde psychopaat prima kan vertolken.

Daarnaast vult de door synths aangedreven score van Keith Emerson prima aan op de beelden die voorbij komen. De sfeer van het New York van die tijd komt hier en daar geweldig uit de verf.

Deze film kijkt gewoon heerlijk weg en is genieten van begin tot eind voor de liefhebbers van cheesy jaren '80 politieflicks.

Toen de straten van New York City nog vies waren, Stallone wel eens een rokje droeg en terrorisme op Amerikaans grondgebied vrijwel ondenkbaar was. Een ingekorte versie van The Day of the Jackal, zoiets. Blijkbaar is er achteraf heel wat geknutseld aan Nighthawks en dan krijg je iets met een verminkt plotje die als actiethriller een net niet helemaal gevalletje wordt. Met een excellerende Hauer als genadeloze terrorist, dat wel.

Hij krijgt dan ook de sappige dingen te doen, waar Stallone een wat moeizamere rol heeft. Of wat er van over is gebleven. Brown Sugar van de Stones heb ik niet gehoord en dat is jammer, want de scène in de disco behoort tot een van de de hoogtepunten. Een soort startschot, want er komen er daarna nog een paar, zodat het in ieder geval op smakelijke wijze richting climax dendert. Een beetje gehandicapt, maar nog best aardig.

"I didn't join the police force to kill people."

Was behoorlijk nieuwsgierig naar deze film. Onlangs heb ik hem op DVD gevonden en vandaag dan maar eens bekeken. Zeker geen slechte film maar het viel me toch een beetje tegen.

De film heeft een sterke cast en best goed acteerwerk. Sylvester Stallone met een typisch jaren '70 baardje en Billy Dee Williams (Lando uit Star Wars) als New York Cops. En dan hebben we ook nog de Britse Nigel Davenport als een terrorisme-specialist van Interpol. En last-but-not-least onze eigen Rutger Hauer als een Duitse terrorist. Stallone en Williams waren wel aardig, al hebben beide betere rollen gehad. Hauer's eerste Amerikaanse film, zijn acteerwerk is sterk maar zijn Engels was een jaar later in Blade Runner toch een stuk beter.

Het verhaal is een beetje onwaarschijnlijk en niet helemaal goed doordacht. Interpol die straatagenten uit New York gaat voorbereiden op een terroristische aanval en plastische chirurgie word enorm overschat. Het concept is eigenlijk wel erg sterk, maar het had makkelijk beter kunnen zijn. Er was ook geen enkele reden om aan te nemen dat Wolfgar naar New York zou komen, alleen omdat Londen en Parijs wereld steden zijn wil nog niet zeggen dat de volgende New York zou moeten zijn. Amsterdam, Berlijn, Dubai, Tokyo... om er een paar te noemen. En in werkelijkheid zou de NYPD niets met zulke operaties te maken krijgen en zouden de FBI, CIA en Homeland Security het klusje klaren. Maar los daarvan is het best een redelijk plot, al hadden Wolfgar's motieven misschien wat beter uitgewerkt kunnen worden.

Oorspronkelijk was de film een stuk langer en had Stallone een paar lange dramatische scènes en was er een stuk meer actie met Hauer, Stallone was dan ook woedend toen hij de uiteindelijke film zag. Hauer's beste vriend en moeder schijnen te zijn gestorven tijdens de productie en daarom zijn de opnames een paar dagen stilgelegd. in Hauer's Autobiografie schrijft hij dat hij ondanks alles alsnog een goede ervaring aan de film heeft overgehouden. Het script was ook oorspronkelijk bedoeld voor The French Connection 3 maar die film ging niet door en het script werd aangepast tot Nighthawks.

De muziek vond ik een beetje te Funky/Jazzy, paste niet bij de toon van de film en was ook een beetje achterhaald aan het begin van de jaren '80. Een sterke synthesizer-score of een goede orkestrale score was een stuk beter geweest. De beelden waren ook een beetje gedateerd voor begin jaren '80, maar dat gaf de film juist een leuk sfeertje. De cinematografie was wel prima.

Al met al toch minder als ik er van had verwacht maar zeker niet slecht.

De nieuwe Duitse master gezien en wat kan een herziening dan toch een feest zijn. Nighthawks blijft een demonstratie van soberheid in zijn mooiste vorm. Cult regie zoals het hoort, vintage 80's, close up camera shots van strakke gezichten, Hauer die zichtbaar geniet in een van zijn beste rollen abroad, Stallone als Serpico. Wat wil een mens nog meer.

Wel goed hoor. Deze actiethriller, een iets minder gekend werk met Stallone is rechttoe rechtaan. Veel actie, weinig geleuter, en bovenal verveelt nergens. Hauer in zijn eerste Amerikaanse film denk ik, in de rol van een terrorist die zo evil is, dat je gewoon wil blijven kijken om te zien zien hoe hij neergaat. Maar ook heel wat fijne scènes dus, zoals deze lange chase van in een disco tot in de metro, een gijzeling in een kabellift . Zouden veel meer mensen moeten zien.

Goeie film over een terrorist die naar New York vertrekt om daar dood en verderf te zaaien. Een simpel verhaal waarbij er jacht wordt gemaakt op de terrorist. De personages zijn niet overal even geloofwaardig, maar de film heeft wel de juiste toon (het donkere New York van de jaren '80). Rutger Hauer stelt zeker niet teleur in de rol die zijn doorbraak in Amerika betekende. Mede door de spannende finale op de kabellift nog net 3.5 sterren.

There is no security

Altijd handig wanneer je twee vliegen in één klap kunt slaan. Ik ben al een tijd bezig met het volledige oeuvre van Sylvester Stallone te verorberen, maar Rutger Hauer was ook zo'n acteur waar ik al lange tijd meer van wil zien. Het was dan ook een fijne ontdekking dat beide heren samen in een film hebben gespeeld, maar gewoon ook heel de setting sprak me aan. Zo'n soort van Serpico in het New York van de jaren '80? The Warriors (uit 1979 weliswaar) bewees dat dat een uitermate goede setting voor een film kan zijn.

Het resultaat van Nighthawks is echter maar zozo. Qua setting niets op aan te merken. New York is dreigend en indrukwekkend tegelijkertijd, maar het plot laat teveel kansen onbenut. Wat vreemd is voor een film die oorspronkelijk over Carlos the Jackal ging gaan (en ook nog eventjes in de running is geweest als The French Connection III) maar het terrorisme aspect komt minder goed tot zijn recht dan verwacht. Dan kun je je afvragen aan wie of wat dat dat ligt, maar het is in ieder geval nooit een goed teken dat a) vlak voor het beginnen van filmen de regisseur wordt vervangen b) de film oorspronkelijk veel langer was c) Stallone niet tevreden was met de film en op eigen houtje is beginnen te monteren en d) de productiemaatschappij die versie dan ook nog eens heeft gehermonteerd, dit toch grote frustratie van Sly. In ieder geval een film waar je het gevoel hebt dat er onderhuids veel meer speelt dan dat er getoond wordt en het zou toch enorm interessant kunnen zijn om hier de verschillende versies van te kunnen zien.

Want eerlijk is eerlijk, Stallone en Hauer vormen wel een interessant duo. Naast de set konden ze het niet goed met elkaar vinden blijkbaar, maar juist dat geeft waarschijnlijk net dat beetje extra venijn dat hun personages nodig hebben. Hauer zet in zijn Amerikaans debuut meteen al één van zijn beste Engelstalige rollen neer en Stallone, met Serpico baard, zet misschien wel één van zijn beste performances als agent neer. Een rol die hij later nog meer ging spelen met onder andere Cop Land en Demolition Man. De bijrollen zijn echter niet veel soeps. Billy Dee Williams loopt er een beetje verloren bij als partner van Stallone en Persis Khambatta mist als Shakka de uitstraling die dit soort personages legendarisch kan maken. Dat neemt niet weg dat er verder best nog wel wat te genieten is in Nighthawks. Zo blijft de film visueel overeind staan en zit er een leuke soundtrack achter.

Die scène in de disco is dan misschien ook wel het hoogtepunt qua beeld, geluid en performance. Film trouwens best niet verwarren met die andere Nighthawks. De 1978 variant gaat over een homoseksuele leraar die 's nachts een stapje in de wereld zet. Pas op, kan ook een goede film zijn natuurlijk. Soit, Bruce Malmuth zou nooit een grote carrière als regisseur uitwerken en staat vandaag de dag vooral nog bekend als regisseur van één van de betere Steven Seagall flicks. Afgaande op dit had hij meer verdiend.

3.5*

Matig.

Sylvester Stallone doet het voor zijn doen nog vrij aardig, maar kan de film absoluut niet naar een hoger niveau tillen. Het valt hem ook niet echt te verwijten, want het is gewoon een doodse boel. Een typisch product van z'n tijd - zelfs nog wat meer een 70s dan een 80s-vibe -, hetgeen mij altijd wel kan bekoren.

Maar van spanning is geen enkel moment sprake en zo kabbelt het eigenlijk vrij anoniem naar een foute doch flauwe finale. De actie stelde tot dan ook al niet veel voor, dus dan kan je zo'n einde wel verwachten.

Ik zou zeggen: voor de fans van Stallone of Rutger Hauer. In elk ander geval zou ik deze film niet aanraden.

2

New Yorkse agent Stallone vs een genadeloze terrorist. Het klinkt toffer dan dat de film is, maar alsnog was dit geen vervelende zit. Er zitten een aantal aardige actiemomenten in en met Stallone en Hauer zitten er aansprekende namen bij. Ik verbaas me wel een beetje dat ik in discussies over Stallone zijn acteerniveau vaak lees dat je dan maar eens deze film moet bekijken, want hier zou hij veel beter zijn dan in veel van zijn andere films. Ik heb het niet gezien. Hij doet het best aardig, maar verre van bovengemiddeld. Ik mag hem altijd wel, maar zijn pieken liggen toch bij Rocky en Rambo. Ik vond hier ieder geval het New York sfeertje weer fijn, zeker in de jaren 80 was dat toch wel een ongure stad. Inhoudelijk stelt de film niet heel veel voor maar gelukkig houden ze het qua screentijd beperkt tot een ruime anderhalf uur.

3*

Deze een paar maanden geleden op een regio A (Shout Factory) blu ray aangeschaft en bekeken.

Ook deze film was jaren geleden dat ik deze nog had gezien. Twee dingen waren mij altijd bijgebleven: de verassende finale en de gave rol van Hauer.

Film is feitelijk een relatief simpel cop vs terrorist plotje, maar -eerlijk is eerlijk- het wordt opwindend en uiterst effectief gebracht. Ook heeft men uiteindelijk voor het grootste gedeelte het drama gedeelte tot een absoluut minimum gereduceerd en heeft men zich voornamelijk op het thriller en actie element gefocust, met als gevolg dat de rol van ex bionic woman Wagner nog slechts een mini bijrolletje is geworden. Naar eigen zeggen had ze oorspronkelijk een fantastische, dramatische scene met Stallone, die zich hierin van een totaal andere kant liet zien... We zullen het nooit weten.

Stallone is goed opdreef als stoere ietwat tegendraadse smeris, die met zijn collega aan een in terrorisme gespecialiseerde politie-eenheid wordt gevoegd, met aan het hoofd de altijd charismatische Nigel Davenport, maar het is toch echt onze eigen Hauer die de show steelt, in zijn Amerikaanse debuut, als levensgevaarlijke en bijna niet te stoppen ongrijpbare terrorist.

Hij en Stallone konden het kennelijk niet al te best met elkaar vinden en dat viel wel in de lijn van verwachtingen, want Hauer steekt een aantal keer Stallone met gemak naar de kroon en die laatste zal dit niet leuk hebben gevonden.

Wat overblijft is een lekkere jaren '80 actie thriller, die er meer uitziet en aanvoelt als jaren '70, met flink veel vaart gebracht en die je regelmatig op het puntje van je stoel doet belanden.

Een dikke acht, ofwel vier sterren.

Leuk! Lekkere ouderwetse film, met een lekkere Stallone en een lekkere Rutger Hauer.

“I didn't join the police force to kill people.”

Onverwachts toch best een leuke zit. Dat is meer omdat ik het begon echt heel taai vond om doorheen te komen en dat zette voor mij al gauw een stempel op deze film die ik later weer uit kon vegen. Deze film stond tot gisteren (15 november) op de streamingsdienst ‘Netflix’ dus ik had hem snel even meegesnoept om nog te kijken, hij stond immers nog in mijn kijk-lijst. En toch moet ik toegeven dat dit een erg leuke misdaadflick is uit het heerlijke jaren tachtig New York, wat in mijn ogen altijd erg sfeervol is, wellicht ook daarom mijn favoriete stad en nummer één op mijn bucketlist.

Maar zoals ik al zei, het begin vond ik best saai. Het verhaal kwam wat moeilijk opgang en liet ons liever langdurig kennismaken met de hoofdpersonages en het concept dan er wat actie aan te pas kwam. Dat duurde even (op wat straatrovers na) en daarna begint de film zijn weg te vinden en wordt het steeds leuker om te kijken en te volgen. Toch ook wel omdat het verhaal dan eindelijk zijn doel begint te bereiken en we eindelijk wat leuke vooruitgang te zien krijgen.

‘Sylvester Stallone’ heeft er duidelijk zin in met zijn vreselijke hakjes, echt nog typisch iets uit de jaartelling daarvoor maar het volmaakt wel zijn personage. Leuke rol die hij immers ook prima vertolkt voor ons, niet al te moeilijk, simpel good american cop rolletje. Toch wel de absolute uitblinker in deze film is voor mij onze eigen ‘Rutger Hauer’, die niet alleen een erg goede rol neerzet als ‘Wulfgar’ en dit erg goed vertolkt, hij laat ook zien waarom hij nou een internationale ster is geworden, en dit is zeker een rol die daar aan bij mag dragen, erg goede rol van hem.

Voor de rest zoals ik al zei kwam de film wat laat op gang maar, qua actie werd het daardoor wel een stuk beter. Het enige is dat ‘Malmuth’ soms wat kansen links laat liggen, dat neemt niet weg dat er ook prima scenes in zitten zo vond ik de scene in de metro heel tof gedaan als achtervolgingsscene en ook uiteraard de scene in de gondel is goed, helaas merkte je wel dat de tijd waarschijnlijk op was (of het budget) en het einde eigenlijk iets te makkelijk is afgekapt, daar had voor mij wel veer meer in gezeten en in mogen zitten.

Neemt niet weg dat dit achteraf een erg leuke zit is geweest. Prima cast, leuk verhaal en een heel mooi ogende 80’s New York voltooid deze film.

Herzien. Na ruim 40 jaar is dit nog steeds een verdienstelijke thriller, ondanks het wat flauwe begin en nogal onwaarschijnlijke einde. Stallone stelt zich meer in dienst van het verhaal dan we van hem gewend zijn en Rutger Hauer biedt uitstekend tegengas als flamboyante slechterik. Leuke bijrol ook van Billy Dee Williams als de partner van Stallone. Fijn sfeertje en een aparte, zij het te overheersende, soundtrack van Keith Emerson (bekend van het progressieve symfonische rock-trio Emerson, Lake & Palmer).

Na jaren herzien, nu op SkyShowtime.

Blijft een fijne 80's actiethriller, maar met, zoals Basto ook aangaf, een 70's sfeer die de ongure vuile straten en treinstations van New York uitstralen. Stallone kwam in het begin wat houterig over, maar naarmate het verhaal vorderde kwam hij steeds beter in z'n rol. We zien hem in een ''Serpico'' look, en uiteraard is z'n relatie op de klippen gelopen, omdat hij teveel in z'n werk opgaat. Wel doet hij alle stunts zelf, zonder stunt double, wat plausibel is. Leuke bijrol van Billy Dee Williams aka Lando die de partner van Stallone speelt. Ook leuk om Joe Spinell weer te zien, die heerlijk tekeer gaat als Lieutenant. Hij heeft natuurlijk al eerder met Stallone samengewerkt als Tony Gazzo in Rocky 1&2. En dan natuurlijk onze Rutger in z'n debuut op Amerikaanse grond. Wat een geweldige badguy zet hij hier neer als terrorist van de Wulfgar beweging die meerdere gezichtschirurgie ondergaat om uit de handen van Interpol te blijven. Het script is simpel, voorspelbaar en clichématig, maar toch zeer vermakelijk met een fijne speelduur. Film heeft een goede spanningsopbouw en dito score van Keith Emerson.

Hoogtepunten voor mij zijn toch wel de achtervolging vanuit de disco en de kabelbaan scene. Hopelijk krijgt deze film snel een 4K release van Kino of Arrow.