Until the Light Takes Us (2008)

Op zich best vermakelijke documentaire, die helaas iets teveel de bekende paden bewandelt.

Rode draad zijn de Noorse black metal pioniers en dan de wat bekendere als Mayhem, Darkthrone, Burzum en Immortal en hoe hun scene er eind jaren 80 in Noorwegen uit zag.

Jammer genoeg gaat het vrijwel niet over de muziek maar vooral over de vreemde gebeurtenissen in die tijd wat dus voor de zoveelste keer zijn climax kent in de branden en de moord op Euronymus etc. Dat kennen we inmiddels wel, ook al wordt het hier allemaal door de betrokkenen zelf verteld.

Blijft toch bijzonder hoe intelligent Varg Vikernes ondanks zijn wat rare denkbeelden overkomt. Interessante kerel toch wel.

Helaas komen er verder dus ook geen recentere bands aan bod als Marduk en Gorgoroth bvb, maar grappig genoeg is de soundtrack wel uitstekend, bestaande uit toffe ambient (geen metal dus. ) .

Interessante docu over de black metal scene.

Weinig nieuws, maar zeker niet onaardig met best wat interessante dialogen en beelden.

Matige docu over iets wat een zeer interessant onderwerp had kunnen zijn.

Bij Black Metal gaat het voor sommigen niet eens meer om de muziek. Want in die tijd eind jaren tachtig/begin jaren 90 toen black metal nog een beetje begon te bloeien was er nogal veel gepruts in de black metalscene waardoor het nou een beetje onduidelijk is. Maar dat ligt vaak bij iedereen anders iedereen heeft er een eigen mening over maar sommigen maken van hun mening een feit en dat is vaak ook het probleem van BM.

Persoonlijk ben ik een blackmetal fan van het eerste uur, en ik wou deze docu dus heel erg graag gezien.

En vannacht heb ik hem dan eindelijk gezien.

DE interviews met varg vikkernes(burzum),Fenriz(dark throne) en abbath en demonaz Van immortal zijn gaaf tot soms hilarisch.

Vooral Fenriz van dark throne is best wel een komische kerel af en toe ongewild.

Maar toch zijn dit al jaren mn muzikale helden, en daarom vind ik het wel een beetje jammer dat zo weinig op de muziek word ingegaan,zoals hierboven al word vermeld, en weer de platgetreden paden word bewandeldt.

Ook vind ik dat de boel van mij wel wat duisterder had gemogen,en vind ik het soms wat een platgestreken filmpje.

na deze woorden lijkt het natuurlijk dat het compleet een slechte film is, maar dat is natuurlijk niet zo.

Je kunt zien dat de documantaire met veel liefde is gemaakt, en de maker wel oprecht een black metal liefhebber is.

Alleen denk ik dat de ultieme film over black metal nog gemaakt moet worden.

Vanmorgen heb ik ook nog de documantaire BLACK METAL:MUSIC OF THE DEVIL,die toch beduidend beter dan deze film.

Ben wel benieuwd hoe de hollywood film gaat worden trouwens,over deze gebeurtenissen toen in de jaren 90.

Zal dit dan de ultieme black metal movie worden?

Vind de film goed, hij geeft in ieder geval een beter beeld van de black metal rond de jaren '90 dan de film A Headbanger's Journey. Er word in de film wel veel gefocust op de standaard verhalen, maar er word ook aandacht besteed aan aan hoe de leden van de bands van toen er nu aan toe zijn. Fenriz komt over als een sympathiek persoon en laat op een gegeven moment zelfs nog een traantje. De keuze van muziek was wel opvallend omdat er niet alleen black metal werd gebruikt. Al met al was dit een vermakelijke film met respect voor de geïnterviewden zonder hun (eventuele) misdaden goed te keuren.

Ja maar koningtoet A headbangers Journey ging dan ook niet alleen over black metal

Een film over de beginjaren van de Noorse Black Metal waarin uiteraard de kerkbranden en de moord van Varg Vikernes op Euronymous centraal stonden. Wat dat betreft komt er weinig nieuws voorbij voor de kenners. Desalniettemin is dit wel een geinig tijdsbeeld met een Vikernes die overkomt als een hoogleraar van een Britse hogeschool.Wederom een bewijs dat genialiteit en krankzinnigheid dicht bij elkaar liggen. Een docu die niet enorm veel nieuws weet te bieden, maar verder is de film wel aardig in elkaar gezet.

Het is ook niet een muziek docu, maar het gaat toch over de gebeurtenissen.

Omdat ik vorige week de fraaie Drama / Thriller (en toch zeker ook Documentaire) film "Lords of Chaos (2018)" over de Noorse Black Metal band Mayhem had gezien en mijn interesse voor deze band alleen maar toeneemt, moest ik natuurlijk ook deze Documentaire film zien.

"Until The Light Takes Us" werpt een donker licht op een omstreden subgenre van Metal, namelijk Black Metal (en dan doel ik niet op "Body Count" ), welke is ontstaan ontstaan in Noorwegen en welke thema's als religie en de dood behandelt. Deze muziek wordt ook vaak in verband gebracht met Satanisme en kerkbranden. Maar deze documentaire laat vooral zien dat er macabere verhalen achter de snelle en harde muziek schuilt. De twee voornaamste sprekers zijn Gylve Fenriz Nagell (van de Noorse Metal band "Darkthrone") en Varg 'Count Grishnackh' Vikernes (van het Noors Black Metal Project en eenmansband "Burzum" en hij was ook even de bassist van Mayhem). De eerste weet zijn weg op elk instrument (al is hij het behendigst op de drums) en is helemaal idolaat van muziek. De ander is de beruchtste Black Metal muzikant uit de geschiedenis van het genre, en houdt er extreme ideeën op na.

Deze Varg 'Count Grishnackh' Vikernes (die tijdens deze documentaire nog in de gevangenis zat) is veroordeeld voor kerkbranden en moord (op gitarist en oprichter Øystein 'Euronymous' Aarseth van de band Mayhem). Beide mannen, plus nog wat andere muzikanten zoals Jan Axel 'Hellhammer' Blomberg (die o.a. de drummer van Mayhem was), vertellen hoe de scene is opgekomen. Op zich is dat vrij simpel, namelijk Noorse jongeren die rebelleerden tegen het systeem. Hoewel Varg's daden extremer zijn dan die van Fenriz, zijn ze het er allebei over eens dat muziek bevrijdend werkt. In de muziek kunnen ze hun frustraties kwijt. Vikernes wil alleen werken met slecht apparatuur (wat ook te horen is via zijn eenmansband "Burzum") en de traditionele songstructuur op de schop nemen. En de mannen moeten niets hebben van welke vorm van commercialiteit dan ook.

Het rebellerende en rammelende karakter van Black Metal komt ook terug in de documentaire, die overigens visueel erg kaal is. Shots die nog professioneel zijn gecomponeerd met goeie belichting worden afgewisseld met rauw archiefmateriaal zoals het nummer "Deathcrush" van Mayhem met zanger Per 'Dead' Ohlin (die een paar jaar later zelfmoord pleegde,door eerst zijn polsen en keel door te snijden, waarna hij zich met een hagelgeweer door het hoofd schiet). De muzikanten spreken wel Engels, maar dan met zo’n vet accent dat het niet altijd goed hoorbaar is. Op de achtergrond klinkt Black Metal muziek, maar ook etherische sfeermuziek.

"Until The Light Takes Us" is zo vervuld van een omineuze ambiance en die wordt nog meer versterkt door verhalen over moord, zelfmoord, en hoe bandleden hun best doen een boosaardig imago op te bouwen. Zo komen foto’s voorbij van muzikanten die met messen en andere wapens poseren en wordt zelfs het dode lichaam van Per 'Dead' Ohlin vertoond (Euronymous heeft er namelijk foto's van gemaakt) met zijn kapotgeschoten hoofd en welke later gebruikt zijn op cover van een album van Mayhem.

De documentaire concentreert zich ook op duistere performance arts, hoe Fenriz zich helemaal afzijdig houdt van trends in muziek, hoe Varg tot zijn moord is gekomen, en hoe media Black Metal verbonden met allemaal onheilige zaken. Al met al geeft "Until The Light Takes Us" het gevoel van de Black Metal scene goed weer en zodoende is het best leerzaam en krijg ik ook meer interesse in Black Metal, zoals destijds ook deze 13-jarige kinderen en het klinkt behoorlijk vet, met een leuke en goede vrouwelijke drumster.