Rango (2011)

Krijgt een lyrische recensie van NU.nl.

Wilde hem misschien al zien, en dit belooft veel.

Wel aardig, vooral de quotes naar de spaghetti westerns zijn erg grappig,

op de een of andere manier was ik alleen niet erg gecharmeerd van de stem van depp. had vaak de neiging om aan pirates te denken (dit gebeurde dan ook)

Geweldig genoten van Rango, een gedurfde parodie op het fenomeen western. Verbinski stopte zijn film vol knipogen (en niet alleen naar westerns) en kleurrijke personages die lekker wacky zijn. Geniale vondst zijn de vier muzikale Mexicaanse uiltjes die het verhaal van toelichting voorzien. De animaties vond ik ook prima, weer even wat anders dan wat we gewend zijn, maar zeker origineel. Nu eens niet de aaibare zachte dieren maar smoezelige ratten, buideldieren en reptielen, die toch iets sympathieks krijgen. De stemmencast was eveneens prima (Depp is prima op zijn plaats, maar ook de bijrollen worden goed ingevuld door o.a. Alfred Molina, Abigail Breslin, Ned Beatty, Isla Fisher, Bill Nighy en Harry Dean Stanton. De score van Hans Zimmer sluit er prima op aan.

Mijn vriend en ik hebben ons allebei erg vermaakt met deze film en waren het er na afloop over eens dat dit een betere western is dan True Grit. Misschien vloeken in de kerk, maar de Coens hebben dit keer mijn (hoge) verwachtingen niet waar kunnen maken, terwijl Rango, waar ik veel minder hoge verwachtingen van had, bleek buitengewoon vermakelijk. 4*

Het is een " standaard" Hollywood verhaal maar dan voor animatie. De animatie biedt natuurlijk veel meer perspectief op het gebied van humor en fictie. Ik denk dat we de komende tijd meer van die standaard verhalen tegenkomen in een animatie jasje. Depp doet het leuk met zijn stem, en past precies bij het karakter Rango. Al met al een leuke filmpje,maar niet speciaal.

Tot slot kan deze animatie film natuurlijk niet tippen aan de kracht van Pixar...

Geen kinderfilm trouwens...

Het is wel degelijk een kinderfilm, maar biedt genoeg om oudere mensen te kunnen entertainen.

Ik zou toch maar zeggen dat de focus ligt op volwassenen en niet op kinderen. Een leuke bijkomstigheid was dat er eigenlijk haast geen kinderen waren bij de voorstelling, ik was in eerste instantie ook verbaasd, maar dat zou meer aan het moment te wijten zijn vermoed ik.

Leuke animatiefilm die op slimme wijze het western genre op zijn kop zet. Het verhaal zelf is behoorlijk cliché maar de film voelt toch verrassend fris aan doordat het er zoveel absurditeit bij betrekt (bijv. The Spirit Of The West, de op Clint Eastwood gebaseerde mythe die in een golfkarretje met vier Oscars rond rijdt en kort maar krachtig wordt neergezet door Timothy Olyphant). Het is niet alleen cartoony en over-the-top, maar bij vlagen gewoon echt bizar, en het is fijn om weer eens een animatie film te zien die gewoon helemaal los gaat. Jammer is wel dat na een half uurtje de grapdichtheid een beetje begint in te kakken en nooit echt herstelt.
Het gros van de echt goede grappen (grappen waar de gehele zaal dubbel om ligt) zul je vooral in het begin vinden, en dat weerhoudt de film ervan om ondanks zijn frisheid écht memorabel te worden.

De meeste kinderen gaan denk ik ook naar de NL versie, het is vaker zo dat bij de engelse versie nauwlijks kinderen aanwezig zijn.

Zelf ga ik vanavond naar deze film, verheug me er al een poosje op!

Uiteraard is dat ook zo.

En dat ik onbewust naar de première was gegaan, zal er ook toe bij dragen.

Maar toch, ik vind dit geen film die je kan vergelijken met Finding Nemo bijvoorbeeld. Met doelgroep kan je nog wel twisten.

Je kan jezelf stellen dat het voor kinderen toch wat gaat vervelen. Voor volwassenen lijkt dit wel te kinderachtig.

Dan zou je meer op de kant gaan van een kleinere groep geïnteresseerden.

Overigens vind ik dat ik het grafisch er zeer verzorgd uit ziet. Het blijft mij verbazen hoe realistisch een animatiefilm over kan komen.

Ik vind het dan ook weer zwak dat hoe verder je gaat hoe minder de humor wordt. Zeker in het begin kon je je goed vermaken.

Gisterenavond in Glasgow gezien, had er wel iets over gehoord, maar wist er verder niets vanaf. Ik heb me 1,5 uur kostelijk vermaakt. Leuk verhaal, mooie animatie, kostelijke humor. Heb in het begin Depp's stem proberen te ontrafelen, maar kwam er niet ver mee.. haha uiteindelijk maar gewoon de film bekeken en Rango is een geniale film geworden.

Hele fijne film voor jong en oud. Mooi gemaakt, mooie muziek en nog een aardig moraal ook. En de beesten zijn een keertje niet knuffelbaar, maar toch krijgen ze je sympathie (zeifs de slang!) Zo'n film die de kinderen graag nog een keer willen zien. Enig minpuntje is dat ie wat aan de lange kant is. Maar voor de rest een prima film.

m'n zoontje van 4 vond het overigens helemaal geweldig, hij wilde de rest van de dag Rango zijn.

Animaties zijn inmiddels niet meer uit de film wereld weg te denken. Er verschijnt op dit moment elke maand wel weer een nieuwe.

Belangrijk is het dan dat zo'n film zich kan onderscheiden van al die andere in dat zelfde genre.

Wat mij betreft is dat de maker van Rango gelukt.

Rango is een heerlijk avontuur met vaak bijzonder sterke grappen. De vaak herkenbare muziek is zeer toepasselijk en maakt het geheel nog aangenamer om naar te kijken.

Helaas kakte de film na Rango's vertrek wat in. Jammer, want anders was deze animatie nog wat hoger uitgevallen.

Het viel me overigens op dat deze animatie echt is gemaakt voor een volwassen doelgroep. Taalgebruik en grappen zijn denk ik niet altijd interessant en begrijpelijk voor de wat jongere film liefhebbers.

Is deze film 3d?

Nope.

Fijne animatiefilm.

Depp is natuurlijk perfect als voice actor van een hele wacky kameleon. Verbinski trekt een heel blik open aan wacky characters, de character en environment design is subliem en heeft ook nog een aantal leuke references in petto. De Clint Eastwood reference (Spirit of the West) in zijn golfcart met zijn oscars en de Fear and Loathing reference waren niet minder dan briljant, jammer dat dit helaas wat te sporadisch voorkomt. Heel wat leuke humor maar helaas ook te veel 'simpele' humor wat zo'n animatie met een snarky protagonist niet echt ten goede komt. Haal je die 'simpele' concessies naar het biospubliek eruit dan kan je wel eens een briljante animatie voor adults over houden. Blijft jammer, want Rango was dan ook puur gefocussed op de niet jeugd, dan had het wel wat gedurfder gemogen. Toch wel een erg leuke film, die zorgt voor genoeg lachmomenten. Een dikke voldoende, al sluit ik een 4* niet uit bij herziening.

De ironie.

Rango is misschien wel de eerste Amerikaanse CG animatie die visueel een wat sfeervollere stijl probeert neer te zetten, en daar ook aardig in lukt. Verbinski gooit er ook een paar losse, sfeervolle scenes in die weinig verhaalgerelateerd zijn. Nog een groot pluspunt.

Wat jammer dan dat 1. het een Western is geworden, 2. de vreselijke humor nog steeds de rode draad vormt in deze film. Met Westerns heb ik sowieso al erg weinig, daar kan de film niet zozeer aan doen maar het beperkt wel serieus mijn filmplezier. Maar het is vooral de humor die een grote domper is op de film.

Veel belachelijke grapjes en erg voor de hand liggende filmverwijzingen. Eastwood (:Z), Fear & Loathing (:|), Star Wars (muziekje geloof ik, en anders wel die kloofscene) - wie steekt er in godsnaam nog Star Wars referenties in z'n film! ... en nog een paar die ik waarschijnlijk gemist heb, maar me verder toch geen bal interesseren. Voice acting is verder ook matig, enkel Ray Winstone (heerlijk accent ook) weet er iets van te maken.

Visueel verder dus zeker keurig, echt mooi nergens, maar erg detailleerd en een zeer eigen stijltje. Soundtrack is inwisselbaar, maar meer had ik van ZImmer ook echt niet verwacht.

Het resultaat is een straaltje hoop voor de Amerikaanse CG animatiefilms, maar ze zullen toch echt een keer van format moeten wisselen om iets echt goeds uit hun mouw te schudden. Eerste wat eruit moet is die vreselijke humor.

2.0*

je wist bij voorbaat toch al dat het een animatie in western style zou zijn?

heb de film nog niet gezien, maar zou zoiets wel uit de trailers/clips kunnen halen

Dat wist ik op voorhand inderdaad ...

Vond deze film best wel aardig, maar had er toch iets meer van verwacht.

Verhaal was leuk maar standaard.

De stemmen vond ik erg goed passen.

Beeld was ook mooi

3*

Ik krijg geen genoeg van Star Wars referenties, Hoe meer hoe beter

visueel echt prachtg.. alleen kan weinig echt grappige momenten voor me halen..

leuke thama, heb me wel vermaakt moet ik zeggen.

Leuke film. De referenties vond ik nou niet zo boeiend, de helft kende ik niet omdat ik normaal gesproken niet zo ben van de 3,5 durende westerns, maar het was gewoon een leuke film. Animatie is prachtig en heb ik nog niet eerder zo gezien, de personages, omgevingen en noem maar op waren geweldig vormgegeven. Alleen daarom al 3*. De stemmen waren goed uitgezocht, en het verhaaltje kijkt leuk weg. De humor was af en toe niet heel boeiend - het werd dan vaak wel grappig gebracht - maar er zitten ook best een paar leuke (visuele) grapjes in.

4*, originele animatiefilm!

Ik ging hier met weinig verwachtingen naar toen. Ik kende alleen de poster, de trailer zag ik nooit, dus ik wist niet dat het hier om een western ging. De verwachting was dat het de zoveelste Dreamworksachtige komedie zou worden met slechts alleen maar clichés en filmspoofs. Wat ik kreeg is wellicht de meest bizarre big-budgetanimatiefilm uit Amerika in de afgelopen jaren en een heus juweeltje. Vergeet Dreamworks, Disney en Pixar even, Rango is wat anders.

Ik ken eigenlijk geen CGI-animatiefilm die zoveel aandacht besteed heeft aan de sfeer. Veel oof voor kleurgebruik, belichting en kadrering. Het ziet er waanzinnig uit, maar de grootste verrassing is dat het gebruikt wordt om een stoffig, smerig, droog en rauw wilde westen neer te zetten. Dat wordt ook doorgezet in de character design. Geen enkel personage lijkt ontworpen te zijn met een oog op schattigheid. Ieder karakter ziet er afwijkend uit, maar ze zijn allemaal mooi in hun lelijkheid. Hoe snel verwacht je in een film als deze een personage tegen te komen met een pijl door het oog, die er aan de andere kant van het hoofd uitsteekt? Veel detail tot in ieder haartje hoeft niet per se de mooiste film op te leveren, maar het mag toch gezegd worden dat Rango wat dat soort details betreft de beste van al deze films is. Rango is visueel puur genieten. Muzikaal ook. Toegegeven, we hebben niet per se nog een film nodig waarin wéér Ride of the Valkyries gebruikt wordt en een Morriconepastiche ligt natuurlijk enorm voor de hand, maar de uitvoering van al deze muziek is wel perfect in zijn gebruik.

Daarmee komen we aan bij wat Rango pas echt goed laat werken. Het is misschien een parodie, maar niet slechts eentje die een hele reeks films voor de gek probeert te zetten. Het is een van die zeldzame parodieën die zo verliefd is op hetgene wat het parodieert dat hij duidelijk probeert bij de grote jongens te horen. Nog zeldzamer is het als zo'n film ook in zijn missie slaagt. Rango houdt niet alleen de western voor de gek, het is vooral een lofzang op het genre. Daardoor kon ik ook meer door de vaak voorspelbare humor heen kijken. Veel grappen zijn makkelijk en voor de hand liggen, maar door de liefdevolle context kon ik ze nu wel waarderen. De grappen zijn er ook niet om de sfeer te doorbreken, zoals vaak bij Dreamworks vaak het geval is. De grappen zijn zelfbewust, maar niet té zelfbewust. Tangled probeerde eerder al deze combinatie van een eervolle genrefilm met 'moderne' grapjes, maar slaagde daar slechts ten dele in. Rango slaagt er compleet in. Daarnaast zit er ook gewoon erg leuke humor in bij tijd en wijle, zoals de confrontatie tussen Rango en die donkere hagedis in de bar. Sommige referenties worden ook niet voor humor gebruikt. Er is bijvoorbeeld een scène waarin de bad guy een deel van de tekst van de schurk uit Chinatown letterlijk overneemt, maar dit wordt niet als een grap gedaan. Het werkt wel.

Één van de dingen die mij het meest stoort aan Dreamworks is dat hun films vaak vlak voor de climax ineens doodserieus en sentimenteel worden, zogenaamd om een hart te tonen. Pixar doet zoiets ook, maar daar werkt het omdat de hele films altijd al een serieuze onderlaag hebben, in tegenstelling tot de concurrenten. Ik dacht dat Rango misschien het lef zou hebben om het serieuze stuk te schrappen. Dat bleek niet het geval, maar de film redt zich er op toepasselijk originele wijze uit. In plaats van sentimenteel te worden in het serieuze stuk, wordt de film surrealistisch, met een adembenemende scène waarin Rango een straat oversteekt (klinkt minder spannend dan het is), Clint Eastwood ontmoet (is een beter eerbetoon aan een ster denkbaar dan deze perfect gebruikte cameo, zelfs al deed Timothy Olyphant de stem?) en bomen ziet wandelen. Het is hier dat Rango naar nieuwe hoogten stijgt.

Natuurlijk is het verhaal niet bijster origineel, maar tijdens het kijken viel me dat nauwelijks op, omdat ik er teveel plezier in had. Kleine foutjes zijn hier makkelijk te vergeven, vooral omdat het nauwelijks erger wordt dan een flauw grapje hier en daar. Je krijgt er veel voor terug. Had ik gezegd dat er een droomscène geïnspireerd op Dalí in zit? Veel te kort helaas, maar het zit erin. Zelfs een werkelijk spannende en goed opgebouwde actiescène is present, in de vorm van de achtervolging in de kloof. Het mag niet het hart hebben van een Pixarfilm, maar de creativiteit hier ligt hoog.

Ik zou bijna een 4,5* willen uitdelen, maar misschien is dat iets te hoog gegrepen voor Rango's prestaties. Anderzijds is het een film die ik meteen weer wil zien, wat altijd een goed teken is. Je zou Verbinski het bijna vergeven dat hij ooit Pirates of the Caribean: At World's End gemaakt heeft. Hopelijk houdt Verbinski het bij animatie in de toekomst. Pixar komt dit jaar helaas met een vervolg op Cars, wat best eens kan betekenen dat de beste Amerikaanse animatiefilm van dit jaar Rango zou kunnen worden.
4*

In welk opzicht is Fear & Loathing in Las Vegas een voor de hand liggende verwijzing. Is niet bepaald een film waaraan veel andere films referen, laat staan animatiefilms.

Hoewel ik verwijzingen naar Star Wars ook ontzettend moe ben, heb ik ze hier niet gezien. Ik weet niet waar jij de muziek herkend hebt. Je was toch niet in de war met Wagners Ride of the Valkyries. Ook teveel in films gebruikt overigens, maar niet in Star Wars. En die kloof lijkt me toch meer een algemene verwijzing naar vergelijkbare kloofscènes in westerns. Die zie je wel vaker terug. Ook Indiana Jones had zo'n scène.

De kloof-scène was wel degelijk een verwijzing naar Star Wars (en wellicht ook een beetje Indiana Jones). Dit is dan ook niet geheel ontoevallig de eerste animatiefilm volledig gemaakt door George Lucas' Industrial Light & Magic.

Setting, Depp en het hemdje van Rango waren al genoeg, om de auto er dan nog een keertje bij te slepen ...

Moet zijn dan, ik was al niet helemaal zeker, maar samen met het in de kloof vliegen (vliegen ze in Westerns ook in kloven dan ? ) dacht ik het uit Star Wars te herkennen.

In het land der éénoog ... de film verdient echt credit voor z'n gestileerde zijstapjes, maar enorm platte humor zoals de golfstok die wegvliegt en iemand vol in het gezicht raakt maakt toch echt duidelijk dat de film zich niet kan losrukken uit 15 jaar Amerikaans CG animatie geweld, en eigenlijk maar een klein stapje in de goeie richting is.

Erg fijn filmpje, want waar het soms in te kort schiet, de uitdieping van het gegeven verhaal maar ook voornamelijk op het gebied van de humor - soms grappig, vaak niet meer dan een glimlachje - is het op de andere gebieden waar Rango in mijn optiek in schittert. Een werkelijk fantastisch beeld, een lust voor het oog en daarbij was de voice-acting van een zeer degelijk niveau, waarbij de hier eerder genoemde Ray Winstone ook voor mij er boven uit schoot. Maar dat is het Winstone-effect. Vrijwel alles waar hij in meedoet kan ik niet meer met een objectief brilletje bekijken, vooral dan mbt zijn deel in die films. Maar ook Bill Nighy bijvoorbeeld doet het fantastisch. Tevens vond ik de muziek niet alleen passend voor de setting, maar toch ook gewoon enorm genietbaar.

Pak daarbij de soms geweldige sfeer die neergezet wordt, qua animatie-geweld, maar ook qua leuke referenties, en je hebt een geslaagde film. Als het kon zou ik zo blijven zitten voor een herhaling. Zeer leuk.

Inderdaad ironie, de prachtige visuals een eigen stijl geven en vooral de details prijzen. Maar het toch niet mooi vinden