Earthlings (2005)

Stom. Ik heb mijn (lange) bericht over deze documentaire per ongeluk gewist.

In het kort dan maar...

Zó. Ik heb 'em afgezet toen ik bij de vissen aankwam, zo net na de slachthuisscènes. Ik ben geen huiler; ik huil praktisch nooit. Echter, hier heb ik bij werkelijk elke scène gehuild. De tranen uit mijn kop gejankt. Ik was leeg, kapot en moe en heb 'em toen uitgezet en ben maar gaan slapen van ellende.

Nu ben ik al sinds mijn achtste vegetariër en begrijp ik überhaupt niet waarom ik deze film opzette, aangezien ik mijzelf toch niets meer hoef te bewijzen of iets dergelijks. Ik heb mezelf alleen maar gepijnigd met informatie die ik al kende -- maar dan in beeld, ergo: hels. De vergelijking met nazi's en concentratiekampen vond ik op zijn plaats en de scène met de duizenden koeien erg treffend. Discrimineren is inderdaad wat er hier gebeurd. Misbruik maken van de 'zwakkeren'. Je frustratie uitleven op een organisme dat jou in die hoedanigheid niet terug kan pakken (denk bijvoorbeeld alleen al aan het overbodige gescheld en de mishandelingen nog voordat er daadwerkelijk op slachten wordt overgaan). En in het geval van dieren: discrimineren omdat je als mens intelligenter bent (al dan niet in verhouding).

De stem van Joaquin, emotieloos in deze documentaire is wat mij betreft erg passend omdat dat precies is wat we zien: emotieloos omgaan met iets gruwelijk, walgelijk nonchalant zelfs. Men lijkt voor elkaar te bepalen wat erg is en wat niet, wat normaal is en wat niet. Daar moet je om huilen, maar dit is normaal, want zo gaat het al jaren, en waarvoor hebben we die snijtanden anders? En dan de citaten.

Konden alle mensen die géén vegetariër/veganist zijn deze film maar zien. Ik ben zo benieuwd hoeveel mensen daarna zouden stoppen met het consumeren van dieren. Het uitbuiten. Wat is het toch verschrikkelijk hoe men altijd maar zijn ogen sluit voor wat de harde waarheid is.

Het geloei van de koeien, geschreeuw van de varkens etc. zal nooit meer uit mijn hoofd gaan als we het dan niet over beelden hebben. Het klonk als pure verbazing.

Ik bewaar deze film zeker. Zelf (alleen) hoef ik 'em niet te zien. Dat heeft simpelweg geen enkel nut. Maar ooit zal ik 'em toch helemaal zien, hopelijk zelfs vaker! Met iemand anders.

Dat deze documentaire op één staat in de tip 250-lijst is erg mooi!

In ieder geval weer een teken dat de mens inderdaad superieur is. Geloof niet dat er ook maar één ander beest ter wereld bestaat dat zich wat aantrekt van het overleven van een niet-eigen diersoort.

Lintwormen?

Parasieten uitgezonderd, maar die doen het dan ook niet bepaald uit medeleven. Vandaar ook de negatieve bijklank.

Ben niet zo van de shock doc. Als ik gore wil zien dan zoek ik het wel op.

Ik heb heel de film gezien en het was erg verontrustend. Ik keek af en toe een seconde weg als het té schokkend was en heb af en toe moeten schelden. Pfff wat een documentaire...wil ik nooit meer zien, heeft ook niet echt veel nut. Ik weet genoeg nu. Ik zal helaas geen vegetariër worden, maar bont en leer zal ik in ieder geval (bijna) nooit meer kopen. Meer mensen zouden deze documentaire moeten zien zodat ze dieren minder laten lijden voordat ze worden gedood.

ik vind het voor- en nawoord erg slecht en sentimenteel, maar de daadwerkelijke film behoort tot het meest schokkende wat ik ooit heb gezien. In elk deel was er wel een moment dat ik tranen in m'n ogen had en dat ik m'n maag voelde samentrekken, vooral omdat het niet alleen waar is, maar ook nog es op grote schaal gebeurd.

mensen die na deze documentaire niet op z'n minst alleen nog maar biologisch vlees en fairtrade leer kopen hebben wat mij betreft echt een hart van steen. ik vond sowieso mensen die beweren dat dieren geen gevoel hebben al tot de domste groep van de maatschappij behoren.

misschien wat harde uitspraken, maar ik ben behoorlijk van slag na het kijken van deze eigenlijk niet eens zo goed gemaakte docu, maar toch 5* vanwege de enorm schokkende impact van de inhoud.

Halfweg, maar moet effe noodzakelijk stoppen vrees ik.

Bekijk deze film niet na het eten van een broodje bakpao.

Dat vind ik wel een beetje een voorbarige conclusie. Vergeet niet dat "eerlijke" producten ook hun prijskaartje hebben. Lang niet iedereen is in staat om zulke producten te kunnen betalen, helemaal niet als je als "Jan Modaal" dagelijks een heel gezin moet voeden. Bovendien gaat het er in Nederland echt niet meer zo erg aan toe als in "Earthlings" hoor

schokkende aan-eenschakeling van gruwelijke beelden.

Deze film laat zien waarom ik al jaren veganist ben. Het is niet meer dan een keuze voor altruïsme ipv egoïsme om ernaar te streven niet bij te dragen aan het enorme leed wat dieren wordt aangedaan voor triviale zaken als smaak, mode of vermaak.

Ik blijf me verbazen dat er mensen zijn, ook hier, die doen alsof het allemaal wel mee zou vallen. Erger nog; die anderen dit proberen wijs te maken. De beelden spreken voor zich en dit is niets anders dan de realiteit. Deze film is anno 2010 actueler dan ooit en geeft wel degelijk goed weer hoe het er ook in Nederland aan toegaat.

Ik zie overigens ook niet wat het probleem is voor sommige mensen met sentiment in deze film. Ratio en gevoel staan nooit los van elkaar maar zijn immer met elkaar verweven. Het siert de film en de boodschap juist wat mij betreft - het gebrek aan sentiment (empathie en compassie) van de mens t.o.v. van dieren is immers de reden dat de film gemaakt is.

Ik ben nu al jaren vegetariër en heb altijd willen overwegen om veganist te worden. Deze docu wist me heel goed overtehalen. Heb aan een stuk door lopen janken en me lopen af te vragen waarom ze dit levende wezens aandoen.

Na 35 minuten heb ik de film stop gezet, het werd te heftig. Eigenlijk wil ik deze film niet meer herzien maar toch wil ik graag weten wat er nog meer gezegd word in deze docu. Wat ik er van gezien heb is wel een dikke 5 waard.

Ik hoop dat de mensheid gauw inziet dat het fout is wat ze doen en hoe hun biefstuk op tafel komt te staan en dat er een dikke punt achter dierenleed word gezet.

Groutouders hebben vroeger lange tijd allerlei dieren gehouden en daar werd op geregelde tijdstippen weleens een beestje geslacht dus bungelende kadavers bij het binnentreden van de schuur op een rustige zondagmorgen zijn mij welbekend. Toch zijn dit soort beelden nog van een heel ander kaliber en soms moeilijk om naar te blijven kijken. Voornamelijk de gehanteerde methodes zijn soms afschuwelijk, die gaskamers lokten wel heel veel gruwel op.
Zoals boozebelly reeds vermeldde kreeg ik soms ook het idee dat men opzettelijk voor extra shockerende beelden opteerde zoals de man die er zichtbaar plezier in had beesten af te maken en dit begeleidde met walgelijke catchphrases. Men grijpt ons natuurlijk ook meteen naar het hart door de docu te beginnen met het hoofdstukje 'huisdieren', probeer nog maar 'ns onbevangen te blijven kijken wanneer men net een levende hond liet verpletteren. Naar het einde toe werd het me iets te prekerig en het nawoord was heel langdradig.

Als verse vegetariër van een paar maanden verwachtte ik weinig nieuws van deze documentaire en deels klopt dat. Veel van de feiten die hier worden neer- en uitgelegd wist ik al. Toch had deze film al snel impact op mij, de beelden en de bekende feiten zijn enorm gruwelijk. Daarom vielen er bij mij ook diverse malen tranen uit mijn ogen. Het is afschuwelijk om te zien hoe sommige mensen met dieren om gaan.

De insteek van deze documentaire is dat mensen, dieren en andere organismes op aarde allemaal "earthlings" zijn. Bewoners van de planeet aarde. Een sterk uitgangspunt en vooral toegankelijk uitgangspunt.

De soundtrack, met veel werk van Moby, dikt de beelden wel aan. Toch worden de feiten op een neutrale manier gebracht door de stem van Joaquin Phoenix en zo komt het nergens geforceerd over.

De boodschap uit deze documentaire verdient het om door iedereen gehoord en gezien te worden, terecht dat deze een prominente plek in de Tip250 krijgt.

Het leven van koeien kan ook op deze manier: klik.

Dat is een gigantisch verschil met hoe het normaliter gaat, zoals dat in Earthlings getoond word.

Onvoorstelbaar. Hard en confronterend. Zoals al eerder gezegd: elke vleeseter zou verplicht moeten worden om deze film te zien. Earthlings heeft een diepe indruk achter gelaten.

Wat mij betreft zou ook elke vegetariër en veganist deze film mogen bekijken. Deze film gaat immers niet alleen over hoe het vlees in de supermarkten beland, maar ook hoe het leer van je dure jas en schoenen en voor vele alledaagse producten als eieren en melk tot stand komen.

Eigenlijk schandalig dat dit nooit op de Publieke Omroep o.i.d. wordt uitgezonden.

Mijn maag draait al om bij het lezen van sommige berichten niet. Ik wil het niet kijken, ik wil niet met dit soort feiten geconfronteerd worden...

Tja, het laat vooral zien waar wij ons voedsel, kleding en diergerelateerd entertainment vandaan halen.

Op zich veroordeelt de docu (gelukkig) niet dat we vlees eten etc., maar wel de onverschillige manier manier waarop wij gewoon niet willen weten hoe dat gebeurt, namelijk 1 lange marteling voor die beesten.

Wat dat betreft erg on point.

Gaat af en toe vrij ver, zoals de vergelijking van dierenmisbruik met Auschwitz enzo. (vergelijkingen zijn er ook wel te trekken), maar er niet overheen.

Net de film bekeken, als mens en bioloog aan mijn stand verplicht. Ik kreeg geen tranen in mijn ogen tot mijn verbazing aangezien ik redelijk snel emotioneel kan worden. Het probleem voor mij met deze film was -zoals al eerder aangegeven- de stemmingmakerij.

Ik ben mij ervan bewust dat er ontstellend veel dieren voor voedsel, kleding etc. 'gebruikt' worden. Ook begrijp ik dat er nogal wat ongerief hierbij ontstaat. Maar, wat niet verteld wordt is dat dit ontzettend veel minder is dan vroeger. Denk bv. aan Artis met al zijn te kleine hokjes in de jaren '20, dat is nu enorm verbeterd. Er zijn genoeg dierentuinen die juist een belangrijke bijdrage leveren aan behoud van diersoorten. Circussen zonder dieren (cirque du Soleil) bijvoorbeeld zijn tegenwoordig (in west-Europa in ieder geval) populairder dan met dieren. In Nederland worden veel minder proefdieren gebruikt dan een 20-30 jaar geleden. Ook zijn er scherpe richtlijnen voor de handelingen.

Natuurlijk gaat het ook mis en kan het beter. Ook vraag ik niet om alleen maar blije beelden te laten zien. Ik ben voor het tonen van misstanden. Maar, en hier gaan de programma-makers zelf de fout in, laat dan wel beelden zien die tenminste van deze eeuw zijn. Wat heeft het voor zin om misselijkmakende misstanden uit 1989 te laten zien in het geval van die varkens. Die apen (makaken) als proefdier zijn zeer waarschijnlijk uit onderzoek uit de jaren '70! Wees in ieder geval up to date, dat moet toch niet moeilijk zijn als het probleem -nog steeds- zo groot is.

Daarbuiten vond ik de beelden van Ausschwitz in deze context smakeloos (nieteens bedoeld als woordgrap). Ze worden alleen geslikt door de kijker omdat we geconfronteerd worden met een schaamteloze hoeveelheid verschrikkelijke beelden in redelijk willekeurige volgorde.

Vandaar mijn 2*. Na deze tirade denkt u wellicht, waarom nog 2*? Welnu, dat is omdat ik het goed vond nog even weer stil te staan bij mijn eten, kleding etc met de vraag waar alles vandaan komt.

De publieke omroep is niet zo van de propaganda. Die zenden graag wat meer diepgaande docu's uit.

(Hou m'n hart vast dat ze hem in de toekomst niet alsnog eens uitzenden, want dan krijg ik deze bal snoeihard terug... )

Een documentaire die een wake up call is. Je krijgt de naakte waarheid te zien, dat is niet prettig om te zien. Na het bekijken van deze docu sta je stil. Enige minpunt is het (typisch Amerikaans) overdadig inspelen op gevoelens. Het laatste kwartier vond ik een echt overbodig rondje meligheid. Ook vraag ik me bij sommige fragmenten af van wanneer zij dateren. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dan sommige fragmenten meer dan 20 jaar oud zijn. Misschien een idee voor een update van deze docu a.d.v. recent materiaal?

Edit: Is deze film van 2003? Volgens IMDB is hij van 2005...

Ik heb het jaartal verbeterd. Volgende keer kun je het zelf ook aanpassen via de corrigeren-tab.

alle mensen zeg.... ik heb zelden zoiets schokkends gezien. Ik wist wel dat het in slachthuizen niet altijd even netjes aan toe gaat maar dit is niet om aan te zien.... verschrikkelijk

Een vreselijk eenzijdige film waarbij er soms niet meer aan de hand was dan een collage losse beelden van gruwelijke martelingen van dieren en daar een zeurderige stem op geplakt. De boodschap was duidelijk: 'Kijk eens hoe mensen dieren behandelen, zou je dan nog wel vlees eten?' Alsof er geen andere mogelijkheden bestaan om vlees te verkrijgen dan een dier doodschoppen. Toch wist de documentaire mij wel te raken en krijgt het net geen buis.

Weet je zeker dat je hem hebt afgezien?

Neen, dat moet ik wel toegeven, de laatste 20 minuten waren er mij teveel aan. Komt er nog een grote twist op het einde misschien?

Ja, daar leggen ze juist uit dat het helemaal niet gaat om 'geen vlees eten' maar om andere wijzen van productie bvb.

Wel verdomd. Binnenkort nog eens het slot bekijken en over mijn score bezinnen.