Every Which Way but Loose (1978)

Leuke nostalgische film met de aap Clyde!

De beschrijving bij deze film vat het echt samen: koele biertjes, fijne country muziek en aardige knokpartijtjes volgen elkaar op in een genietbare en gemoedelijke film waarin Clint en zijn harige vriend de hoofdrol spelen. Van enige sérieux is gelukkig geen sprake.

De eerste knokfilm met Clint Eastwood en de orang-oetang. Perfect voor 12 tot 16-jarigen! Ik heb deze en het vervolg vroeger best vaak gekeken. Bij herziening zeker nog erg leuk, maar ik denk wel dat je hem als jonge puber gezien moet hebben. Dit is echt het soort knokfilm waar Bud Spencer en Terence Hill bekend mee werden. Wel grappig dat Eastwood zijn eigen toenmalige imago hier volledig in de zeik neemt.

Knokpartijen, country optredentjes, moeilijke liefdes, maffe bikers, toeterende trucks, wegrestaurants, ruziemakende hilliebillies, een orang-oetan en bovenal.... Clint Eastwood! Geweldig... Veel gelachen en uiteindelijk weinig verkeerd met deze komedie.. Eén minpunt : de vreselijke Sondra Locke.

Aardige komedie, zalig sfeertje. Heb mij goed vermaakt met deze jaren 70 film.

Had deze vroeger ook al eens gezien, blijft een vermakelijke film om naar te kijken.

Stukje nostalgie samen met de opvolger die ik dan eindelijk eens tegenkwam bij de kringloop en ik verbaas me er dan wel eens over dat ik sommige films maar zelden of juist niet tegenkom. Is dat zulk roversgoed dat het meteen weg is? Doen mensen dat nu eenmaal niet weg? Of is de uitgave er van zo gelimiteerd? Maar fijn, snel eens aan de slag met dit jeugdsentiment die toch vooral is blijven hangen in het geheugen vanwege Clyde.

En in die zin is het gevoel vooraf bijna legendarisch jeugdsentiment met een bepaalde nostalgie. Clint als de keiharde bare knuckle fighter, verschillende knokpartijen, zijn toenmalige vrouw/vriendin Sondra Locke als het liefje dat hij najaagt, een bijzonder knullige motorbende en natuurlijk de schunnige orang-oetan Clyde. En ansich doet de film het aardig vanaf het begin met zijn simpele eind jaren '70 charme, de aanstekelijke titelsong van Eddie Rabbitt, de niet onaardig uitziende Sondra Locke, en natuurlijk de humor rond de motorbende die vooral iedere keer voor lul staan met een beetje spektakel bijvoorbeeld geconfronteerd met moeder Beddoe.

Maar poeh, behalve dat blijft er toch geen spaan heel van dit jeugdsentiment. Want wat een inhoudsloze film die als rode draad slechts heeft dat Philo achter country zangeres Lynn aan zit, het gaat uiteindelijk bijna twee uren nergens over en gelukkig fleuren de knokpartijen, de slapstick rond de motorbende en de schunnige Clyde de boel nog een beetje op maar in feite is het veel en veel te mager en sluit ik me volledig aan bij het lage cijfer dat de film gemiddeld krijgt en dan wacht deel 2 nog.