Dikkertje Dap (2017)

Naar het bekende versje van Annie M.G. Schmidt.

Vanaf 4 oktober 2017 in de bioscoop (Independent Films)

Nooit geweten dat de giraffe Raf heet. Of is dit puur voor de film?

Verder ben ik erg benieuwd naar het verhaal. Het versje is nou niet echt heel uitbundig.

Ik denk speciaal voor de film. In het liedje heeft hij heeft hij geen naam inderdaad.

Langdradig. Geen verhaal en weinig humor. Het is gewoon allemaal te lief. Leuk voor kinderen tot een jaar of zes.

Dikkertje dap

Gemiste kans! Het is best saai en triest, van een versje had ik wat grappigers verwacht, blijkbaar zei ik het begin van het versje altijd verkeerd en nu weet ik de rest. t

Behoorlijk mager verhaal, zelfs voor mijn zoontje van 3. ik vind het wel mooi gemaakt, die Giraffe ziet indrukwekkend uit en op het kleine mannetje dat Dikkertje valt helemaal niks aan te merken. Voor de kleintjes een leuk uitje naar de bios.

Met mijn dochter van 4 gekeken, die het leuk vond. Maar zelf vond ik het ook erg mager verhaal en heel braafjes. Hadden ze echt veel meer van kunnen maken. Meer humor, meer spanning (een slechterik of een agent). En waarom niet Artis en rit door de stad op de rug van Raf?

Ik vond dit een volstrekt ongeloofwaardige film. Om te beginnen was er een giraffe die kon praten. Hij was bevriend met een jongetje van vier dat Dikkertje heette. Zo noem je je kind niet. Dat is een vorm van kindermishandeling. Eerst dacht ik dat Dikkertje zo hard gepest werd om zijn naam, dat hij volledig verknipt was en zich alleen maar voorstelde dat die giraffe kon praten. Later werd duidelijk dat ook zijn opa en de juf en zijn vriendje Yous dat beest konden verstaan. Het is natuurlijk mogelijk dat ook dat allemaal een verzinsel van Dikkertje was, maar de film zelf gaf geen aanleiding om dat zomaar aan te nemen.

De giraffe en Dikkertje waren goede vrienden. Ze waren precies even oud. Ze gaven elkaar kusjes. Dat lijkt onschuldig, maar je moet er rekening mee houden dat de giraffe een giraffe is. Een mensenjaar staat gelijk aan vijf giraffenjaren. Dikkertje is vier. Reken maar uit. Noem mij conservatief, maar ik kreeg er een erg ongemakkelijk gevoel bij.

Een iets mindere kinderfilm vergeleken wat er allemaal de laatste jaren nog meer uit is gekomen,want nederland maakt wat dat betreft best leuke kinderfilms.

Deze film is wat aan de saaie kant in mijn ogen...er gebeurt niet zoveel en de humor is ook ver te zoeken.

Aardige jeugdfilm voor de wat jongere kinderen.

Wonderbaarlijk een van de allerslechtste Nederlandse kinderfilms die ik ken. De casting, het flinterdunne verhaal, de 'humor' en ook de onwaarschijnlijk slechte dubbing - dit is niet het niveau van films als Het Zakmes en Minoes, bij lange na niet.

Dat hele blije gezinnetje van Dikkertje - God verhoede dat je als kind zo'n naam krijgt - was het toonbeeld van een Amsterdams grachtengordel-gezin dat graag 'lekker gek' doet. Pijnlijk onleuk allemaal. Typerend voor de film was deze dialoog tussen twee hoofdrolspelers:

'Ik weet het niet'

'Nee, ik eigenlijk ook niet'.

1,0*

Ben het wel met BlueJudaskiss eens dat dit heel slecht is, ja zelfs voor een kinderfilm. Dit is ook wel een film bvedoeld voor de echte hele kleintjes, maar dan hadden ze er toch nog wat beters van kunnen maken. De cast was inderdaad behoorlijk slecht bij elkaar geraapt. Hoe zou het toch komen dat ze in Amerikaanse films wel altijd kleine kinderen kunnen casten die wel echt al kunnen acteren. Zo jammer dat we hier niet van zulke talenten hebben zitten, of ze zitten in ieder geval heel schaars hier. Echt heel zwak dit.

Ik vind juist vaak Nederlandse kinderen prima acteren en Amerikaanse kinderen wekken bij mij heel snel irritatie op - juist ook vanwege dat gemaakte 'lekker gek'. En de reden is simpel: Nederland is je moedertaal, vandaar dat je er anders naar kijkt. Ik heb ooit een recensie gelezen van een Zweed die ze in Milliennium slecht vond acteren, 'typisch Zweeds acteren' terwijl die films juist geroemd werden voor het goede acteerwerk.

En waarom vergelijken met Amerika? Waarom niet met Engeland, of India, of Frankrijk? Daar hebben ze ook kinderfilms die bekend zijn.

Sorry maar dat ben ik niet met je eens, het maakt me niet uit ook al praten ze Nederlands of Spaans of wat dan ook. Maar ik noemde Amerika als voorbeeld, want daar zie ik vaak echt goed acterende jonge kinderen. En er zijn zeker hele goeie kinderfilms uit UK, Spanje en India enz. En met alle respect ik ben echt liefhebber van de NL films maar ik zie maar zelden tot nooit een echt goed talent.

Bedoel je die Zweedse film serie "Mannen die vrouwen haten" ? Die vond ik ook heel goed geacteerd. Maar er zijn best wel acteurs uit NL die ik heel goed vind en dan maakt mij de taal echt niet uit.

Dikkertje Dap [Liam de Vries] staat bepaald niet te trappelen om naar school te gaan. Want dat betekent dat hij veel minder tijd kan doorbrengen met zijn beste vriend, de giraf Raf [stem: Yannick van de Velde]. Raf vraagt zich bovendien af waarom hij zelf niet naar school hoeft. Gebaseerd op het gedicht en kinderliedje van Annie MG Schmidt is dit een pretentieloze, maar inhoudelijk ook wat magere familiefilm geworden over de eerste grote verandering in het leven van de meeste kinderen met goed spel van De Vries en een aangenaam luchtige benadering.

Ik ben de afgelopen jaren best een fan van de Nederlandse jeugdfilm geworden, maar Dikkertje Dap is dan weer een behoorlijke teleurstelling. Als een kind dit leuk vindt is de missie natuurlijk gewoon geslaagd, want dat is uiteindelijk de doelgroep, maar voor de iets oudere kijker lijkt mij dit al gauw te simpel, met kleurloze personages, flauw spel (met uitzondering van Liam de Vries en Dolores Leeuwin), weinig plot, en een tamelijk doodse animatronic die door Yannick van de Velde ook nog eens van een heel kleurloze stem wordt voorzien. Het misverstand tussen opa en juf zorgt voor een glimlach, en de scène met de eerste schooldag van Dikkertje is mooi en heel goed navoelbaar gefilmd, maar meer goeds kan ik hier niet in ontdekken, en het mist zéker de Schwung van de Mees Kees-verfilmingen van deze regisseur.