A Woman's Face (1941)

(Alternatieve) Poster op superformaat (672kB).

Ik vind dat de poster die er nu op staat toch nog iets mooier, komt ook doordat je het gehavende gezicht iets ziet van Joan

Misdaaddrama met een interessante insteek. De handeling speelt zich af in Zweden waar een aan de rechterkant van het aangezicht misvormde dame leeft van de chantage van klanten, die haar idyllisch in het woud gelegen taverne bezoeken, met behulp van enkele kornuiten. De dame in kwestie heeft daarbij duidelijk de touwtjes in handen. Het fysieke trauma dat haar in haar jeugd overkomen is, heeft ze nooit kunnen verwerken, blijkt uit de manier waarop ze handelt en spreekt. De rol van deze getormenteerde ziel staat dat dan ook op het lijf geschreven van Joan Crawford. De eerste helft van de film vindt voortdurend een visueel spel plaats met de ‘goede’ en ‘slechte’ kant van het aangezicht van Crawford, waarbij veelvuldig gebruik gemaakt wordt van spiegels in diverse scènes. In film kan het gebruik van spiegels wijzen op diverse facetten van een persoonlijkheid en dat lijkt me hier zeker ook het geval. Voor de ogen van de kijker ontrolt zich een innerlijk drama - de strijd tussen goed en kwaad speelt zich af in de ziel van Crawford - dat zijn uiterlijke reflectie krijgt met de mannen die een rol van betekenis spelen in het leven van Crawford. Conrad Veidt is de man die haar neemt zoals ze is, met misvormdheid, en voelt zich aangetrokken door de slechte, criminele kant van Crawford. Melvyn Douglas brengt dan weer het beste naar boven in Crawford en is ook de man die haar via chirurgie een mooi aangezicht zal bezorgen. Heel symbolisch allemaal.

De film is opgebouwd vanuit een flasbackstructuur waarbij een rechtszaak met diverse getuigen het ankerpunt vormt om vanuit diverse standpunten het verhaal van Crawford te reconstrueren.
Een klein mankement dat we vaker zien in dergelijke verhaalstructuur is het feit dat bepaalde elementen in de weergegeven flashback niet tot de kennis kunnen behoren van de getuige in kwestie.
De acteerprestaties van de betrokkenen zijn op niveau. Crawford doet het prima in de uitzonderlijke rol die haar is toebedeeld. Conrad Veidt en Melvyn Douglas zijn als tegenpolen aan mekaar gewaagd, en ook fysiek. Zelfde postuur, snorretje, en in sommige scenes (waar ze een muts dragen) is het eventjes moeilijk uit te maken om wie het gaat. Een bewuste keuze of niet?
De kleinzoon van de consul heeft als vierjarige wel tekst die me hooggegrepen lijken voor een vierjarige, maar dit terzijde.
De film bevat twee heel spannende scènes die het verhaal bekronen. Verder is er wel wat onrealistische knulligheid te bespeuren in bepaalde scenes maar daar kunnen we overkijken.

Het verhaal is prima in beeld gebracht door George Cukor en zijn team. De introductie van Joan Crawford in de film is geweldig, met haar schaduw die in beeld wordt gebracht met haar ‘slechte’ toekomstige aanbidder Veidt. En er is het spel met de spiegels, zoals reeds vermeld.
A Woman's Face is vooral een entertainende film. Blijkbaar is het een remake van "En Kvinnas Ansikte" (1938) met Ingrid Bergman in de hoofdrol en nu ben ik wel benieuwd om het origineel eens te bekijken.