Cuadecuc, Vampir (1971)

Een pseudo-docu die de totstandkoming van Jesus Franco’s Count Dracula curieus in beeld brengt. In zwart-wit, zonder geluid, maar mét experimentele soundtrack. Het Dracula-verhaal wordt verteld in 16 millimeter, gruizig en overbelicht. Horrorcoryfee Christopher Lee dwarrelt met neppe hoektanden geestig heen en weer, ondersteund door naargeestige drones. Ondertussen zien we de crew in de weer met hun apparatuur. Een mengelmoes van feit en fictie. Het resultaat is zo nu en dan vervreemdend, bijna Lynchiaans.

Als ik Jonathan Rosenbaum mag geloven is dit een avant-garde docu van wereldklasse. Sterker nog, hij stopt ‘m in zijn top tien voor de Sight & Sound Poll van 2012. In zijn onderbouwing heeft hij het over de subtiele manier waarop de regisseur – dissident pur sang – kritiek geeft op het regime van Franco; hoe de vampieren van Murnau en Dreyer doorsijpelen in dit ‘narratief’; en hoe de rare klanken van componist Carles Santos bijdragen aan de sfeer. Maar om eerlijk te zijn, op dat laatste punt na haalde ik het er allemaal niet uit. Jammer.

had hetzelfde, lastig in te leven waarom juist deze Portabella film zo'n indruk op Rosenbaum maakte...

Slechts 67 minuten, daar had ik nog wel even voor mogen blijven. En drie official checks.

Het leukste was de inleiding van ca. 20 minuten van Pere Ubu himself (gesouffleerd door Mere). Gaf enige duiding waarom de film is zoals-ie is en waarom hij eruit ziet, zoals hij eruit ziet. Maar ook niet meer dan dat. Niks over links activisme of ideologie of Franco. Of toch die laatste... Jess Franco dan welteverstaan

Nou ik vond hem wél leuk. En de vorm en hele manier van filmmaken is natuurlijk al subversief, maar dat geldt voor alle films van de Escuela de Barcelona. Portabella experimenteerde waarschijnlijk wel het meest van het clubje met zijn plagende anti-narratieve films.

Komt op DVD uit bij Second Run.

Zo, de dag eens even lekker experimenteel beginnen. Cuadecuc, Vampir duurt maar een uurtje, maar het voelt veel langer - er wordt niet in gesproken, en ouderwets gedoe als een plot of een verhaal wordt ook niet aan begonnen. Maar nu klinkt het wel erg negatief, en zo is het niet bedoeld - ik heb namelijk wel degelijk geregeld genoten van de fraaie beelden en de passende audio, de sfeerschetsen en ook de experimenten waarbij dan weer uit het verhaal gestapt wordt en we de crew bezig zien, waar één van de actrices een sigaretje aan het roken is, of waar na fraaie kasteelbeelden opeens overgeschakeld wordt naar een voortrazende trein. Cuadecuc is opgenomen tijdens en rond de opnames van een vampierfilm van Jess Franco, en toont deels het Dracula-verhaal op een nogal fragmentarische maar wel sfeervolle wijze. Maar daarnaast zien we ook de acteurs buiten hun rol en de crew bezig. Prima mee vermaakt zolang het duurde, en ook wel lekker dat het na een uurtje wel weer af was.