Rabbit-Proof Fence (2002)

Een degelijke film, maar niet veel meer dan dat. De film probeert wel iets nieuws en indrukwekkends te zijn, maar helaas is het dat niet. Behalve het onderwerp en de setting, onderscheidt deze film zich namelijk niet van typische Amerikaanse films. Ik zou het bijna goedkoop sentiment willen noemen. En dat de film waargebeurd is, daar kan ik verder maar weinig mee, naar mijn gevoel was de film iets te standaard en ook de karakters in de film konden mij maar weinig overtuigen.

vrij goede en sentimentele film vind ik, ik weet niet erg goed wat er toen in die tijd gebeurt is maar ik vond de film toch aangrijpend.

er zijn wel betere waar gebeurde-drama films gemaakt maar

omdat het waargebeurd is krijgt het van mij toch wel een extra ster want het verhaal was soms wel wat saai, voorlopig een 4

Net voor de 2e keer gezien en nog net zo indrukwekkend.

De film verveelt geen moment, ondanks dat er periodes niet veel gebeurt. Zeer sfeervol.

Het onrecht dat door "ons blanken" gedaan wordt in heel veel landen bij heel veel bevolkingsgroepen (denk aan de Indianen, de Maori's enz) zou veel vaker verfilmd moeten worden. Wellicht door middel van de hollywoodkrakers, want dat blijven (helaas) de kaskrakers.

Prima film die ondanks dat er weinig in gesproken wordt behoorlijk weet te boeien. De plaatjes zijn af en toe schitterend, alleen had ik de ontberingen zwaarder verwacht, gezien de extreem lange reis die de kinderen afgelegd hebben. Het acteerwerk van de drie meisjes was goed.

3,5 *

Excuses Australië aan Aboriginees

***************************************

` De Australische regering gaat voor

het eerst officieel excuses aanbieden

aan de Aboriginees,de oorspronkelijke

bewoners van Australië.Minister van

Inheemse Zaken Macklin wil zo breken

met het verleden en vorige regeringen.

De regering hoopt dat dit een eerste

stap is om het welvaartsverschil tussen

de meeste Aboriginees en de rest van de

Australische bevolking te verminderen.

Het excuus richt zich vooral op het

assimilatiebeleid in de vorige eeuw.

Kinderen van Aboriginees werden bij hun

ouders weggehaald en opgevoed in blanke

pleeggezinnen.Zij worden de 'Stolen

Generations' genoemd.

Dat werd wel tijd vind ik !!!

Die excuses komt nogal laat en zal die generatie nooit meer terug geven. Nu de Amerikanen nog... alleen zie ik hen nooit excuses aanbieden aan de Indianen.

Ja ik zou de Amerikanen ook wel een kniebuiging willen zien maken tegenover de Indianen.

Maar zoals je al zei, dat zullen ze nooit doen.

en de vraag is ook: in hoeverre is het serieus te nemen?

ze doen het alleen maar om een wit voetje te halen

Ja het zou echt zo'n aktie van Bush kunnen zijn aan het eind van zijn ambtsperiode zodat hij toch als verzoener de geschiedenis in zal gaan.

Maar ik denk dat zelfs hij niet zo dom is om dat te gaan doen omdat dat wel heel erg ongeloofwaardig zou zijn om dat vanuit zijn oorlogsgeile bek te horen.

het is altijd hetzelfde in Amerika, als er republiekeinen aan de macht zijn dan is het altijd ambras en als er dan democraten aan de macht zijn dan is het weer een tijdje rustig, alleen denk ik dat de democraten niet gaan winnen aangezien Amerikanen gwn zo idioot zijn omdat ze niet op vrouwen of kleurlingen willen stemmen

Ik had het eigenlijk over Australie, maar inderdaad, ook uit de mond van Bush & co. zou het allesbehalve geloofwaardig zijn

Een goede film over de verschikkelijk geschiedenis die graag vergeten wordt. De beelden van de outback zijn natuurlijk prachtig.

De hoofdpersonen van aboriginale achtergrond zijn matig, maar maakt dit niet tot een slechte film.3,5 *

Indrukwekkende film over de lange en zware tocht die drie kleine meisjes ondernemen door het woeste landschap van australie om weer te kunnen terugkeren naar hun moeder. Ook ontstellend om geconfronteerd te worden met het feit dat de Australiers tot nog niet eens zo lang geleden, er van dit soort nazipraktijken op na lieten om hun volk weer blank te krijgen. Gelukkig zijn ze inmiddels wel tot inkeer gekomen.

weet iemand waar ik deze film kan krijgen??

Er werd wel erg veel gebruik gemaakt van de 'onschuldige' blikken van Molly en co om medelijden op te wekken. Ik vond het geheel een beetje 'goedkoop sentiment'; het verhaal werd vrij inspiratieloos verteld.

En die standaardteksten ter begin en afsluiting hebben we onderhand ook wel gezien. Nee, de uitwerking vond ik erg jammer en een opeenstapeling van zetten. Eigenlijk vertelt de poster hierboven precies wat je kunt verwachten.

natuurlijk! waar gebeurde verhalen geef ik zeker een halve ster extra want het is erg wat er met die mensen is gebeurt. Daarover een film maken is moeilijk en het is ook leerrijk, als ik deze film niet had gezien zou ik pas achter een paar jaar fzo teweten zijn gekomen wat de Engelsen met de aboriginals hadden gedaan en dat laten ze hier goed in zien.

Maarja, dat is slechts mijn mening over hoe ik films beoordeel, het kan in ieder geval niet slechter zijn dan mensen die 5 min. van een film zien of gewoon de trailer en dan een score geven aan die film

Vond de film heel indrukwekkend, vooral omdat het verhaal ook waargebeurd is. Kan me voorstellen dat de film voor sommige mensen wat langzaam verloopt, maar dat vond ik juist wel prettig. Ik kon me volledig in de film inleven. De beelden en muziek in de film zijn geweldig. Ook de 3 meisjes spelen zeer overtuigend.

Vond het behoorlijke goeie aangrijpende film

ik wist geen eens dat het er in australië zo aan toe is gegaan

Eens: ik werd niet meegevoerd in het verhaal en ik voelde niet echt mee met de personages. Vrij saaie film eigenlijk. Van dit verhaal had zeker iets mooiers gemaakt kunnen worden.

Redelijk straight-forward-verhaal. Gelukkig heeft de regisseur er wel wat mooi camerawerk ingestopt. Iets dat nogal eens vergeten wordt in dit soort waargebeurde films. Daarom krijgt het vaak een soort van TV-film-achtig iets.

Hier dus bovengemiddeld voor het genre. Bovendien prachtig overtuigend naturel spel van de kinderen.

Indrukwekkend, realistisch, zeker gezien mijn ervaringen in australie met aboriginals.

En de zeer meeslepende muziek van Peter Gabriel.

Zeker geen goedkoop sentiment, helaas de bittere realiteit.

Natuurlijk verschrikkelijk wat zich er heeft afgespeeld in Australie met de Aboriginales. The lost generation, moet zich behoorlijk verlaten, onbegrepen maar vooral ongemakkelijk hebben gevoeld zo plots tussen 2 culturen in. Dat er mensen waren die serieus dachten dat dit tot een oplossing zou leiden gaat mijn petje ook te boven!

Deze film is zeker effectief in het laten zien dat de beslissing van de overheid veel gevolgen heeft gehad voor een aanvankelijk gelukkige familie. In tegenstelling tot het vrouwenvolk waarmee ik de film toendertijd op de bank bekeek viel ik niet in slaap of bleef ik er niet verontwaardigd schande van spreken hoe mensontwaardig het allemaal wel niet moet zijn geweest. Slechts een moment greep de film mij echt naar de keel, het einde waar duidelijk werd dat de 2 zussen het door een geintje van de overheid hun hele leven hadden moeten doen zonder hun andere zus. Iets dat extra versterkt werd doordat de vrouwen hun leven er inmiddels al grotendeels op hadden zitten.

De ontsnapping zelf was aardig om te volgen, maar vrij beroerd qua spanning, muziek of landschapsfotografie. Ik lees dat veel mensen de film standaard danwel wat meer op een televisiefilm vinden lijken en sluit mij daar graag bij aan. Het is wel een erg rechtlijnige waargebeurde film, die nauwelijks lijkt te proberen om zijn kijkers in te pakken mochten ze niet zo meeleven met de 3 vrouwelijke hoofdrolspeelsters. 2,5*

ooit toen ik jong was met me moeder in de bioscoop gekeken, vond hem toen toch aangrijpend, 4 sterren dus

Whohooow, deze film vloerde me met een stevige rechtse uppercut, dit zag ik helemaal niet aankomen

Ik dacht een doordeweekse Dramafilm voorgeschoteld te krijgen,

maar het pakte véél beter uit dan ik had verwacht

De duistere, sfeervolle soundscape die prominent aanwezig is bracht me helemaal in de juiste stemming, erg knap allemaal ! (Peter Gabriel schreef de muziek.)

Deze film straalt een magische sfeer uit, hoe dat komt kan ik niet verklaren maar zo voelde ik dat aan.

Van mij krijgt hij een uiterst zeldzame 10/10

Da's uiteraard een héél subjectieve beoordeling, velen zullen dit er helemaal "over" vinden, maar ik ervaarde dit als een erg aangrijpende film. In zulke gevallen doet muggenzifterij over kleine filmische gebreken niet ter zake

Maar je hoeft me helemaal niet op mijn woord te geloven,

bekijk hem zelf en laat maar weten wat je er van vond.

Gezien dankzij belchinees' contest.

Mooi verhaal. Uitwerking is echter minder. De film lijkt geschreven te zijn rond een paar goeie ideeën, en de rest hangt er wat bij, weet niet echt te overtuigen. Zo zitten er schitterende dramatische wandelscènes tussen, en zo zijn alle fragmenten rond het politiebureau foeilelijk. Een wat inconsistent geheel.

Dit maakt het enerzijds wat saai, te weinig meeslepend/meelevend. Anderzijds ook wel lekker down-to-earth. Wat gemengde gevoelens. Muziek is weer goed gekozen, mooie aboriginal koppen; de Australiërs weer iets te stereotyp.

RPF - net bovengemiddeld.

Kinderen kijken op een bepaalde manier naar de wereld om hen heen. Ze zijn nog niet bedorven door de volwassenen, die hen vormen, zodat ze zoals hen worden. Een kind is een puur iemand, die je soms versteld doet staan, door wat hij/zij zegt. Hij observeert op een andere manier dan volwassenen, meer onschuldig en met meer wijsheid, mag ik wel zeggen, eigenlijk, dan sommige volwassenen dat doen

Ik ben niet wijs, nooit geweest, en ik zal naar alle waarschijnlijkheid ook nooit echt wijs worden. Ik gooi het eerste het beste eruit wat in me opkomt, soms, als ik m'n onzekere, schuchtere verlegenheid heb overwonnen, en ik begin te praten alsof ik je al jaren ken. Een kind daarentegen kent weinig schroom, moet alles nog leren, met papa en mama veilig in de buurt.

Diepe ontroering, meeleven met Molly, Gracie, Daisy. Want zoals ik al schreef, een kind is een puur iemand, niet bedorven door vooroordelen, kleur of rang of stand. Gewoon recht toe, recht aan, niet erom heen draaien, maar Pang, de waarheid recht in je gezicht. Ik vond het een geweldig mooie film, en het raakte me tot in mijn hart wat ik zag gebeuren. Hoe onmenselijk je kunt zijn, terwijl je toch denkt dat je heel erg goed doet.

Ik wil heel veel gaan typen. Heb ik niet alles al gezegd wat er te zeggen viel en valt? De wereld is een kromme plaats. Wat wel recht is, moet blijkbaar krom getrokken worden..... Maude die jammert om haar kinderen, die gewoon uit een soort plichtsbesef bij haar vandaan worden gehaald, Gracie die denkt dat ze haar moeder zal gaan zien in Wiluna, maar inplaats daarvan naar Camp Moore wordt meegenomen. En de moed, de onvoorstelbare moed van een kind..

5*, na het circa een halfuur te hebben laten bezinken. Wat een film. Ongeloofloos wreed en hard verovert het weer eens mijn hart. Nu is daar niet zoveel voor nodig, maar toch, ik ben echt op een bepaalde manier, die ik eigenlijk niet eens kan uitleggen, geraakt. Ik kan niet meer zeggen..

Deze film vond ik echt heel erg goed. 4 sterren!

Best een goed drama. De film vertelt het indrukwekkende verhaal van de zusjes. Het verhaal is goed opgebouwd. Je ziet de originele situatie, de verandering naar het westerse, en de goedpraterij van de westerlingen, en dan de ontsnapping. Ik blijf het ongelofelijk vind dat ons volk (om het even breed te nemen) zo arrogant was (en misschien nog wel is), en dan ook nog doen alsof ze 'primitievelingen' 'helpen'. Australië is erg mooi gefilmd, met de woestijn en natuur. Het acteerwerk was nog net voldoende. Wat eigenlijk het probleem met de film is, is dat het verhaal snel helemaal verteld is, en vervolgens alleen maar de reis naar huis is. Terwijl op reis eigenlijk vrij weinig gebeurd. Hier en daar een ontmoeting, en that's it. Als ze daar wat meer in hadden gestopt, bijvoorbeeld interessante dialogen tussen zusjes en mensen die ze treffen, maar nee. Omdat de speelduur redelijk kort is, is het nog goed te doen, maar het grootste deel van de film is enkel herhaling. Wel waren er nog een paar ontroerende momenten (Grace die weg wordt gehaald en als ze eindelijk aankomen bij bestemming). Maar het is zeker een goede film; mooi gefilmd en een indrukwekkend verhaal.

3,5*