Bad Taste (1987)

Waarom zou je dit soort film beoordelen op het acteerwerk? Los daarvan past het prima binnen het geheel. De film mikt ook nergens op geloofwaardigheid, realisme of karakterontwikkeling. Lompheid troef! En dat wordt in elk facet waargemaakt. Een Picasso ga je ook niet veroordelen omdat het niet fotorealistisch is.

Ps. Dat Peter Jackson talent had, was toen ook al duidelijk.

Dat Jackson talent had was inderdaad wel duidelijk, anderzijds is de film zo ruw dat het ook niet verwonderlijk is dat er mensen zijn die het niet zo appreciëren. 't Is allemaal erg lollig als je van een beetje over-the-top gore en horror houdt, zeker het soort met een dikke vette knipoog, maar er valt verder toch ook wel genoeg op deze film aan te merken.

Gisteren herzien en een echte favoriet kan ik het ook niet meer noemen, al blijft het wel uitermate vermakelijk en is het knap wat Jackson met zo'n beperkt budget wist te maken. Ook wel zuur om dit te zien, en dan te weten wat er van hem geworden is.

Kijk hier kan ik me dan meer in vinden. In 1987 toen we nog niet zoveel gewend waren werd deze film natuurlijk anders beoordeeld dan nu. Dat vind ik precies zo met Evil Dead (de originele) Toen die pas uitkwam vond ik het een super horrorfilm, maar ik heb de film onlangs nog eens gekeken en kon me haast niet meer voorstellen dat ik het toen zo'n geweldige film vond. En om nog even terug te komen op Basto, ja het niveau van acteren doet heel veel bij films, ongeacht het genre. Tenminste voor mij is een film meteen een stuk minder wanneer er echt slecht geacteerd wordt. En je kunt een schilderij niet vergelijken met een film, dat zijn 2 totaal verschillende vormen van kunst.

Het gaat om de analogie. Je moet iets beoordelen binnen de context.

Maar goed, ik geef ook weinig om acteerwerk. Al zijn er natuurlijk wel acteurs wiens stijl mij meer of minder aanspreekt.

PVoor mij zijn Idee, cinematografie en sfeer de belangrijkste elementen van een film. Daarbij vind ik dit soort amateur toneel juist goed passen binnen de context van het geheel. Juist hun enthousiasme werkt aanstekelijk.

Met Jeremy Irons was de film er voor mij niet beter op geworden. Jack Nicholson had dan waarschijnlijk weer wel gepast. Maar goed, dan nog was de cameravoering hier de ster geweest.

Wat een rollercoaster aan bloedfonteinen en gore! De hersen- en organenpulp is legio aanwezig. Het levert een vermakelijk spektakel op. Onzin en idioterie ten top, maar dat doet weinig af aan de amusementswaarde.

Dat wil nog niet zeggen dat deze film een Oscar verdient, maar de inventiviteit van Jackson met een beperkt budget verdient lof. Af en toe wil ik wel van dergelijke films genieten, maar een superfan ben ik ook niet.

Vele criteria zijn niet van toepassing. Over het acteerwerk zwijgt men best. En ook het plot is waardeloos. Maar ongetwijfeld zal men veel lol beleefd hebben met het maken van deze film.